แฟนผมเด็กเอ็นครับ (บิ๊กกับบิ๊ก) ตอนที่ 7 สะใภ้รอง
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Maximam เมื่อ 2023-11-6 10:25หลังจากที่บิ๊กได้ไปที่บ้านของผู้กองบิ๊กและได้พบกับคุณพ่อและคุณแม่ของผู้กองบิ๊กแล้วนั้น
ท็อปก็คิดที่อยากจะจบกับสารวัตรเบิร์ดโดยเริ่มจากที่ไม่รับสายไม่ตอบไลน์สารวัตรเบิร์ด
"สารวัตรเป็นไรครับดูหงุดหงิด"
ผู้กองเพชรเอ่ยถาม สารวัตรจึงตอบว่า
"บ่ายนี้ผมมีงานอะไรที่ต้องเคลียร์อีกไหมผู้กอง"
"มีคดีของยายปริกครับที่โดนขโมยตราชั่งที่แผงผักในตลาดเจ๊จอย แล้วก็คดีป้าเม้าหวยใต้ดิน"
"อือ เดี๋ยวผมฝากคุณช่วยสอบสวนต่อเลยเเล้วกันบ่ายนี้ผมของใช้ลากิจครึ่งวัน"
"ด้ครับท่าน ท่านครับถ้าผมเดาไม่ผิด เจ้าหนุ่มนั้นคงคิดเรื่องฐานะที่ต่างกันเลยอยากจบ
กับท่านหรือเปล่าอะครับ"
สารวัตรได้ยินคำถามผู้กองเพชร จึงหันมาถามกลับว่า...
"แล้วทำไมน้องบิ๊กเพื่อนเขาก็เด็กเอ็นเหมือนกัน ยังคบกับไอ้ผู้กองบิ๊กน้องผมได้เลย"
"อย่าด่าผมนะครับ น้องบิ๊กแฟนผู้กองถ้าตัดงานเอ็นออกโปรไฟล์ก็ไม่เลวนะครับ เป็นนักบัญชี
มีธุรกิจส่วนตัว มีอาชีพเสริมทั้งทำขนมรับจัดชุดของว่าง แต่น้องท็อปมัน...เออ...."
"ต่างกันมาเลยใช่ไหมผู้กอง"
"ครับท่าน ทั้งเรียนไม่จบ งานมั้นคงไม่มี ก็คงเอ็นตลอดไปจนกว่าจะไม่ไหว"
"คิดไรโง่ๆ หากคบผมเเล้วผมจะให้ทำงานเอ็นต่อหรือไงกิจการผมก็มีทำ"
"เออแต่ถ้าน้องเขาคิดเชิงลบผมว่ามันก็อยากนะครับ ถึงเเม้สารวัตรจะมีธุรกิจตลาดสดและวิน
มอไซต์ก็เหอะ"
"ทำไมอะคุมวิน คุมตลาด ให้ผม มันไม่ต้องจบ ป.ตรีก็ทำได้"
"นั้นผมเป็นกำลังใจให้ท่านตื้อได้สำเร็จครับ"
บ่ายวันนั้นสารวัตรรีบมาหาท็อปที่คอนโด แต่ก็พบว่าท็อปไม่อยู่ห้องจึงขับรถต่อมาที่บ้านของ
บิ๊ก แต่ก็แห้วเพราะท็อปก็ไม่ได้มาบ้านบิ๊กด้วยเช่นกัน
"พี่เบิร์ดใจเย็นก่อนนะพี่ พี่ขับมอไซต์มาใช่ไหม"
"ใช่บิ๊ก"
"นั้นพี่เอารถมาหลบที่หลังบ้านผมก่อน เดี๋ยวผมโทรตามมันให้"
"ขอบใจมากน้อง"
สารวัตรเอารถไปเก็บหลังบ้าน บิ๊กก็เลยโทรตามท็อปให้มาที่บ้าน
"ท็อปมึงอยู่ไหนมาบ้านกูได้เปล่า"
"มึงเป็นไรบิ๊ก เออเดี๋ยวกูรีบไป"
ไม่นานนักท็อปก็ขับมอไชต์มาที่บ้านของบิ๊กและจอนที่โรงจอดที่เดียวกับสารวัตร
"บิ๊ก บิ๊ก มึงอยู่ไหน บิ๊ก"
"ทำไมไม่รับสาย ไม่ตอบไลน์ผม"
สารวัตรเดินออกมาจากห้องทำงานพร้อมบิ๊ก ท็อปจึงพูดว่า...
"ไอ้บิ๊ก มึงทำแบบนี้กับกูทำไม กูเพื่อนมึงนะ"
"ใช่ มึงเพื่อนกู มึงมีอะไรก็ควรคุยกับพี่เขาดีดีดิ ไม่ใช่หลบหาย"
"อ๋อ มึงเป็นญาติเขาเเล้วนี่ เออกูกลับ"
"อย่าดื้อได้ป่ะ"
"ปล่อยผมนะสารวัตร"
สารวัตรดึงท็อปเข้ามากอดเเล้วล็อคดุญแจมือเข้ากับท็อปไว้ด้วยกัน บิ๊กจึงพูดขึ้นว่า...
"คุยกันดีดีนะครับ ผมทำงานในห้อง"
"ไอ้บิ๊ก ไอ้บิ๊ก ไอ้บิ๊กช่วยกูก่อน"
สารวัตรจูบเข้าที่ปากของท็อปพร้อมพูดว่า....
"ไม่ต้องเรียก บิ๊กมีงานจดทะเบียนและปิดงบต้องส่งเย็นนี้"
"คุณต้องการอะไร เป็นอะไรมาล็อคมือผม"
"คุณอะดิเป็นบ้าอะไรถึงหายไป มีอะไรก็พูดกับผมดิ"
"ได้ผมอยากเลิกกับคุณ ผมไม่อยากไปต่อกับคุณเเล้ว"
เหมือนพลัดตกหลังควยมาโดนตอไม้ เมื่อได้ยินคำพูดของอ้ายบอกว่าเลิกกัน
"อุ๊ย ขอโทษครับ บิ๊กลืมปิดเพลง"
"เพลงเรานี้ก็มาตรงจังหว่ะนะบิ๊ก เอาซะพี่จุก"
"สารวัตร ผมว่าเราเลิกกันเถอะ"
"ทำไมต้องเลิกอะ"
"ก็ผมมันไม่มีอะไรดีไง เรียนจบแค่ ม.3 ปวช.ก็เรียนไม่จบ งานการก็ไม่มี อาชีพก็แค่
ขายตัว สารวัตรอย่ามาเสียเวลากับผมดีกว่า"
"ทำไมอะ บิ๊กเขาก็ยังคบกับบิ๊กได้ และเขาก็ไปบ้านผมมาเเล้ว พ่อแม่ผมก็โอเค"
"ใช่ไง บิ๊กมันมีกิจการของมัน มีความรู้ จบบัญชี ผมมีอะไรสู้มันได้ ถ้าตัดงานเอ็นมัน
ออกไปมันก็ คู่ควรกับผู้กองบิ๊กสุดๆ"
บิ๊กที่ได้ยินจึงพูดขึ้นมาว่า
"พี่เบิร์ดไอ้ท็อป อย่าว่ากูเสือกเลยนะ เมื่อก่อนกูก็คิดแบบมึงเว้ย กูกับมึงก็ไม่ต่างกันแต่ทำไม
กูถึงตัดสินใจที่จะเข้าไปในบ้านพี่เขา เพราะกูรักเขาไง ต่อให้ไปเเล้วพ่อเเม่เขาไม่ปลื้มกูก็
จะไป อย่างน้อยกูก็ทำให้แฟนกูเห็นว่ากูรักเขา เขาจะต้องหาทางช่วยให้ที่บ้านเขารับเรา
ให้ได้ มึงลืมที่เจ๊เเหวดบอกเเล้วเหรอว่าเราเป็นกะหรี่ไม่ได้เป็นอาชญากร โอกาศเริ่มต้นใหม่
หลังจากที่มึงมีเงินมันพร้อมต้อนรับมึงเสมอ"
"แต่กุไม่ได้รักเขา"
"มึงรักพี่เขา อย่าโกหกตัวมึงเองไอ้ท็อปกูพูดได้แค่นี้แหละ และถ้ามึงคิดว่ากูเป็นเพื่อนมึงอยู่
เลิกซะ ที่จะเอามึงกับกูมาเปรียบเทียบกัน กูก็คนเหมือน กิน ขี้ ปี้ นอนเป็นวัฏจักรกูพูด
ขนานนี้มึงคงเข้าใจ"
บิ๊กเดินออกไปจากบ้านเพื่อให้เพื่อนเเละพี่เขยได้ปรับความเข้าใจกัน
"ไหนพี่บอกไอ้บิ๊กมีงาน โน้น มันออกไปนั่งที่สวนข้าบ้านนู้น"
"ก็เเล้วแต่บิ๊ก เขาอาชีพอิสระ ทำไมอยากเลิกกับผมมากนักไง"
"ใช่"
"เสียใจผมไม่เลิก"
"ก็ผมจะเลิก"
"ท็อป ถ้าคุณพูดคำว่าเลิกอีกคำ"
"เลิก เลิก เลิก"
"ท็อป"
สารวัตรดุท็อปและทำหน้าดุราวกับวิญญาณร้ายจะกลายร่าง จากนั้นก็บดจูบเข้าที่ปากท็อป
พร้อมกับลากท็อปมาที่บันได้
"จะทำไรผม สารวัตร อย่าทำผมนะอย่า"
สารวัตรดูท่าจะโมโหหนักที่ท็อปบอกเลิก ตอนนี้ท็อปถูกจับล็อกไว้กับราวบันไดบ้านพร้อมกับ
ถูกจับถอดเสื้อผ้าออกจนหมด
"อยากเลิกนักใช่ไหม ได้ เเต่ไม่ใช่เลิกเป็นเเฟนนะเป็นเลิกผ้าเลิกผ่อนเเทน"
ท็อปรู้ดีว่าสารวัตรเป็นสายโหดและชอบแนวBDSM ตอนนี้สารวัตรถอดเครื่องแบบออกเหลือ
เพียงเกงตำรวจท่อนล่างที่ยังไม่ถอดแต่ก็คงไม่นาน สารวัตรตัวข๊าวขาวและเป้าตุงมาก
เพี๊ยะ เพ๊ยะ เสียงเข็มขัดกระทบลงบนผิวหนังกลางหลังและก้นของท้อปจนเป็นรอยแดง
"อยากเลิกใช่ไหมมห๊ะ ตอบมา"
"ผมกลัวแล้ว ไม่เเล้วผมกลัว"
"ไม่ต้องมาร้อง ผมมาเพื่อคุยดีดี คิดดิว่ะถ้ากูไม่รักมึงตั้งแต่เเรกเห็นกูจะช่วยมึงทำไม คืนนั้น
เย้ดเสร็จแก้เงี่ยนได้กูส่งมึงไปศาลก็จบ แต่กูรักมึงไงกูไม่อยากทำร้ายมึง แต่มึงกับทำร้ายกูแบบนี้"
"โอ๊ย โอ๊ยยย ผมกลัว กลัวเเล้วครับพี่"
เสียงร้องของท็อปดังออกไปด้วยความกลัวจริงๆ เพราะสารวัตรวันนี้โหดเกินบิ๊กที่ได้ยินจึงเคาะ
ประตูบ้านที่ถูกล็อค เห้อบิ๊กนึกว่าเขาจะคุยกันดีดีที่ไหนได้เพื่อนจะตายเอา
"พี่เบิร์ด อย่าทำอะไรเพื่อนผมมากเกินนะพี่ พี่ พี่เบิร์ด"
"ไอ้บิ๊กช่วยกูด้วยไอ้บิ๊ก"
"เงียบ เรื่องนี้บิ๊กไม่เกี่ยว"
"ไม่เกี่ยวได้ไงเพื่อนผมคนนะพี่ รสนิยมพี่จะแบบไหนผมไม่รู้แต่ถ้าเกินแบบนี้ผมก็ไม่โอเค"
สารวัตรเบิร์ดที่เลืดขึ้นหน้าก็ไม่สนใจ เขาดึงเเขนท้อปให้ลุกขึ้นแล้วกอดอย่างแน่นพร้อม
ตีที่ก้นซ้ำๆจนเป็นแนวรอยมือ
"โอ๊ยยย ผมเจ็บ ผมกลัว กลัวแล้วครับ พี่"
"อยากเลิกใช่ไหม อยากเลิกแต่กูไม่เลิก มึงก็เลิกกับกูไม่ได้"
"ไม่พี่ ผมทนแบบนี้ไม่ไหวพี่เบิร์ดอย่ารุนเเรงกับผมเลยนะพี่"
ท็อปทรุดตัวลงแล้วไหว้สารวัตรเบิร์ดด้วยความกลัวที่แท้จริง ทันใดนั้นผู้กองบิ๊กกับบิ๊กก็ไข
กุญแจสำรองที่ผู้กองบิ๊กมีอยู่เข้ามา
"ไอ้พี่เบิร์ดมึงเป็นบ้างไงเนี่ย"
"ไอ้ท็อปไอ้ท็อป ไอ้ท็อป"
ท็อปเห็นหน้าบิ๊กก็ยิ้มเพราะมีคนช่วยแต่เเล้วท็อปก็สลบไปสารวัตรจึงรีบไขกุญแจมือแล้ว
พามานอนที่โซฟา บิ๊กเอาเสื้อคลุมอาบน้ำมาสวมให้เพื่อน ผู้กองบิ๊กจึงว่าพี่ชายของตน
"พี่เป็นบ้าอะไรเนี่ย จะเอาให้ถึงตายเลยหรือไง มันมากเกินDBSMแล้วนะเว้ย แบบนี้มัน
อาชญากรรมแล้ว"
"กูโมโห กูไม่อยากเลิกกับท็อป ท็อปบอกเลิกกู"
"แต่พี่ก็ไม่ควรทำเพื่อนผมขนาดนี้ ผมให้พี่กับเพื่อนปรับความเข้าใจเเล้วจะลงเอยที่ไหน
ก็ตามใจพี่ แต่พี่นี่แม่ง ผมว่าคงไม่ใช่แค่ฐานะหรอกที่ท็อปอยากเลิกรสนิยมซาดิสแบบนี้
ใครจะทนไหว"
"บิ๊กรู้ได้ไงว่าพี่..."
"ไอ้ท็อปไม่ได้รรับงานมาสองอาทิตย์ มันบอกว่าตัวช้ำเพราะพี่ไปนอนกับมัน นี่มันทำงาน
เอ็นเตอร์เทนพี่ก็รู้ เเล้วตัวมันเป็นแบบนี้มันจะทำงานได้ไง พี่แหวดก็โดนลูกค้าตำหนิเพราะ
จองท็อปแต่ท็อปไม่ไป หรือจะให้ผมไป"
"ไม่ได้นะบิ๊ก บิ๊กพาบิ๊กออกมาเเล้วพี่ไม่ให้กลับไปเด็ดขาด"
"นั้นพี่ก็คุยกับพี่ชายพี่ให้เข้าใจ ถ้าท็อปมันตายพี่เบิร์ดนี่แหละที่จะเสียใจหนักสุด"
บิ๊กนี่เวลาขึ้นก็น่ากลัวเหมือนกันนะ เอาซะสารวัตรจอมโหดนิ่งไปเลย
"กลัว กลัวเเล้ว กลัวเเล้วครับพี่ ผมไม่เลิก ไม่เลิกเเล้วอย่าทำผมเลย"
ท็อปละเมอขึ้นมาในขณะที่บิ๊กเช้ดตัวให้ บิ๊กจับท็อปตะแคงและค่อยๆใช้น้ำเกลือซับรอยฟาด
จากเข็มขัดทั้งที่หลังและก้น พร้อมกับเอายาทาให้
"พี่เบิร์ดหลบหน้าไปก่อนผมจะปลุกมันกินยาแก้อักเสบกับยาลดไข้ พี่บิ๊กมาช่วยผม"
"ครับแม่"
ผู้กองนี่หาเรื่องโดนอีกคนละเนี่ย
"ท็อป ท็อป ค่อยๆลุกนะกินยาก่อน"
"บิ๊ก กู กูกลัวพี่เขา"
"ไม่ต้องกลัว มึงกินยาก่อนแล้วนอนพัก"
"พี่บิ๊ก"
"ไม่ต้องกังวลพี่เคลียร์ให้เรากินยานอนพักก่อน"
เมื่อท็อปกินยาเเล้ว ผู้กองจึงถามเพื่อลองใจโดยไม่บอกท็อปว่าว่ารวัตรเบิร์พี่ชายของเขายังอยู่
"ไหวไหมไปโรงพยาบาลเปล่าเดี๋ยวพี่จ่ายให้"
"ไม่ต้องพี่ ไม่อยากให้เป็นเรื่องใหญ่เดี่ยวจะกระทบถึงสารวัตรเบิร์ด"
"ท็อปอยากเลิกกับพี่ชายพี่เพราะฐานะเท่านั้นเหรอ"
"มันก็แค่ส่วนหนึ่งครับ แต่ที่หลักๆคือพี่เบิรืดซาดิสมากเวลามีเซ็กส์ ผมกลัวจนหลอน
ในบางครั้ง ต่ผมก็เข้าใจนะพี่ว่ารสนิยมเขาแบบนี้แต่ผมจะตายเอา"
"แล้วโกรธพี่เบิร์ดไหมมึง"
"รักเขาไปแล้วกูโกรธลงเหรอ มึงแต่รอบนี้คือกูหลอนจริงๆมึงจำตอนที่กูต้องรับไอ้พวกเสี่ยเป้
ได้ป่ะที่เเม่งมากัน 10 แล้วกูคนเดียว แม่งทั่งเล่นยา เล่นแรง เข็มขัด แซ้ น้ำตาเทียน
กูเห็น พี่เบิร์ดถอดเข็มขัดเเล้วตีกระทบกันความหลอนมันเลยผุดขึ้นมา"
"คุณมีความทรงจำเลวร้ายขนาดนี้เลยเหรอ ทำไมไม่บอกพี่ ห๊ะท็อป"
"พี่เบิร์ด"
สารวัตรเบิร์ดเดินมานั่งที่ปลายเท้าของท็อปพร้อมจับมือท็อปไว้ ท็อปเห็นเบิร์ดก็ตัวสั่นๆ
"ไม่ต้องกลัว พี่ขอโทษนะครับ"
"พี่เบิร์ด"
"อะปรับคามเข้าใจกันดีดี พี่เบิร์ดผมไม่รู้นะพี่ว่าพี่เจออะไรมาถึงได้ซาดิสขนาดนี้ ถ้าพี่ยังรัก
เพื่อนผม พี่ช่วยลดความรุนแรงได้ไหม อย่ากระตุ้นแผลใจเพื่อนผมเลย"
"นั้นดิ แผลในใจพี่ก็มีไม่ใช่เหรอที่ต้องบ้าซาดิสก็เพราะตอนฝึกหน่วยรบจู่โจมที่พี่โดนกระทำ
แล้วพี่เอามาลงกับคนอื่นแบบนี้ ไม่ยุติธรรมนะพี่"
สารวัตรเบิร์ดเคยโดนครูฝึกสมัยเข้าเรียนหลักสูตรการสู้รบแบบจู่โจมล่วงละเมิดทางเพศ ทั้งให้
กระหน่ำเย็ดครูฝึกหน้าใหม่ เย็ดเพื่อนร่วมฝึกด้วยกัน บางทีก็ให้ซ้อมพวกที่ฝึกไม่ผ่านก็จับเย็ด
เเต่สารวัตรไม่เคยได้เย็ดไอ้ครูฝึกคนนี้อย่างสาสม บางทีมันมาอ่อยให้อยากและก็ให้ไปบังคบเย็ด
คนอื่น สารวัตรจึงกลายเป็นคนเก็บกดแบบเงียบและมีเซ็กส์รุนแรงบางครั้งคู่นอนที่ร่วมสนุกถึงขั้น
แอดมิดเลยก็มี
ในขณะที่ทุกคนกำลังคุยกันในเรื่องที่ผ่านมานั้นคุณหญิงแม่ก็เเวะมาเยี่ยมลูกสะใภ้คนเล็กและ
ก็เปิดประตูเข้ามาเห็นแผ่นหลังของท็อปที่กำลังให้บิ๊กล้างแผลทายาให้
"คุณพระ นี่มันอะไรกัน ใครทำอะไรเจ้าหนูคนนี้"
"คุณหญิงแม่"
เบิร์ด บิ๊ก บิ๊ก เอ่ยขึ้นพร้อมยกมือไหว้สวัสดี น้องบิ๊กจึงตอบว่า....
"คุณแม่ครับ นี่ท็อปเพื่อนของบิ๊กที่พี่เบิร์ดคบอยู่ครับ ท็อปนี่คุณแม่ของพี่เบิร์ดพี่บิ๊ก"
"สวัสดีครับ โอ๊ยย"
"ไม่ต้องไหว้พ่อคุณ ถ้าแม่เาไม่ผิดนี่มันฝีมือตาเบิร์ดใช่ไหม เพราะตาบิ๊กคงไม่ใช่แน่นอน"
"ครับคุณแม่ผมทำน้องเขาเองครับ"
เพี๊ยะ เสียงตบหน้าดังขึ้นทั้งบ้านตกใจหมด แม่แต่ลูกน้องที่มากับคุณหญิงแม่ เบิร์ดตอบรับ
แบบแมนๆ จึงโดนแบบที่ลูกผู้ต้องโดน
"แกเป็นบ้าหรือไง นี่หรือสิ่งที่แกทำกับคนที่แกรัก ตาบิ๊ก หนูบิ๊กเล่าเรื่องทั้งหมดให้แม่ฟัง"
สองบิ๊กจึงเล่าเรื่องราวให้คุณหญิงแม่ฟังทั้งหมด รอยมือบนหน้าผู้กองแดงมากน้ำตาคลอด้วย
เมื่อสองบิ๊กเล่าจบ
"ใช่ ไม่คู่ควรจริงๆ ลูกแม่นะที่ไม่คู่ควรกับหนูท็อป ทำไมอะไม่อยากให้ท็อปทำงานเอ็นก็หาทาง
ช่วยเขาออกมาอย่างที่ตาบิ๊กทำสิ แค่แอบอ้างว่าเป็นเด็กมาเฟียเท่านี้บิ๊กก็ออกจากงานนั้นมาแล้ว
ละเราหละ เงินมี ธุรกิจมี ก็ซื้อคืนสิ BMคันละเกือบ 10 ล้านแกยังซื้อได้แล้วกะอีกแค่การซื้อ
ตัวคนรักของแกออกมาเริ่มต้นใหม่แกคิดไม่ได้เหรอตาเบิร์ด"
คุณหญิงแม่นี่คือแม่ผัวตัวอบ่างที่ทุกบ้านควรมี ไม่ดุลูกใครนอกจากลูกตัวเอง ถึงแม้ลูกทำผิด
แต่ก็ไม่เข้าข้าง ท็อปเห็นสารวัตรน้ำตาตกจึงพูดกับคุณแม่เพื่อรักษาความรู้สึกของสารวัตรว่า...
"คุณหญิงแม่ อย่าว่าพี่เบิร์ดเขาเลยนะครับ ผมเองก็กลัวฐานะผมไม่คู่ควรด้วย ผมทำงานเอ็น
มาตั้งนาน ถ้าออกมาเพื่อเป็นเเฟนสารวัตร เกียรติและศักดิ์ศรีของสารวัตรก็จะหม่นหมอง"
คุณหญิงแม่จึงเดินมานั่งข้างท็อปและดูแผลที่หลัง น้องบิ๊กจึงลุกขึ้นให้คุณหญิงแม่ คุณหญิงแม่
รับผ้าชุปน้ำเกลือมาซัพแผลให้ท็อปและพูดกับท็อปว่า....
"ท็อป ฟังแม่นะลูก แม่ไม่ได้สนใจเรื่องพวกนี้แม่สนแค่ว่าลูกสองคนรักกันและพร้อมที่จะเริ่ม
สร้างครอบครัวด้วยกันเท่านั้นพอ แม่บออกเลยนะพ่อเราก็มีเมียน้อยเป็นเลขาและก็เป็นเกย์
แถมยังเป็นอดีตเด็กโฮสอีกต่างห่าง ถ้าแม่อคติกับอาชีพพวกเธอหรือยึดมั่นในศักดิ์ศรีที่มีคำ
ว่าคุณหญิงนำหน้าชื่อ ป่านนี้บ้านก็ไม่เป็นบ้าน แม่กับพ่อ แม่กับลลูกก็คงตีกันทุกวันจน
บ้านแตก ดูท่าแผลคงไม่หายง่ายๆ หรอกพาไปโรงบาลค่าใช้จ่ายเเม่จัดการเอง ส่วนแกตาเบิร์ด
ถ้าหาทางแก้ไม่ได้ แกไม่ต้องเจอกับหนูท็อปอีกต่อไป และแม่ก็จะยุให้พ่อเอาหนูท็อปเป็นเมียด้วย"
"แม่ นี่ว่าที่สะใภ้รองของบ้านเลยนะแม่"
"ไม่รู้ บ้านนี้ก็รู้นะว่านอกจากบ้านแล้วใครใหญ่ ทวี"
"ครับคุณหญิง"
"เตรียมรถพาฉันกับคุณท็อปไปโรงพยาบาลที่ฉันมีหุ้นอยู่"
"คุณแม่ เเพงนะครับ"
"มันเทียบไม่ได้กับสิ่งที่แกทำกับว่าที่สะใภ้รองของฉัน ดูสิทั้งแผลใหม่รอยแผลเก่า ถามจริงเถอะ
เมียแกเป็นอีเย็นในนางทาสหรือไง นี่ท็อปหายดีแล้วเอาคืนไหมเดี๋ยวแม่สั่งลูกน้องไว้ให้"
"ผมทำไม่ได้หรอกครับคุณหญิงแม่"
"รักเขาแล้วสิ เลยทำไม่ลงแล้วแบบนี้เหรอจะเลิกกันได้"
น้องบิ๊กพาท็อปไปใส่เสื้อผ้า จากนั้นท็อปกับน้องบิ๊กก็ขึ้นรถไปโรงบาลกับคุณหญิงแม่ ส่วนสารวัตร
กับผู้กองบิ๊กได้ไปหาเจ๊เเหวดที่ร้าน เพื่อเจรจาเรื่องท็อป
"ไงค่ะ ตกลงมีเงินไถ่ตัวไหมค่ะ 10 ล้าน"
"นี่ครับเจ๊เช็คเงินสดสิบล้าน ผมขอให้ปล่อยตัวท็อปเป็นอิสระนะครับ"
"นี่คุณสองคนพี่น้องนี่เล่นเอาตัวเต็งของร้านไปหมดเลยนะ เห้อเหนื่อยนะคะกว่าจะปั้นได้เเต่ละคน
อะถ้ารักเด็กเจ๊จริงเจ๊ก็ไม่ห้าม นี่คะเก็บเอาไปทำทุน ท็อปสร้างรายได้ให้เจ๊เยอะเเล้วถือว่าเจ๊ให้
เป็นขวัญถุงคุณกับท็อป รักกันให้นานๆ ผู้กองด้วย หากรู้ว่าทำเด็กเจ๊เสียใจเจ๊จะจับคุณสองคน
มารับงาน อย่าลืมนะคุณนาเเม่ของคุณเพื่อนเก่าฉัน"
"ขอบคุณนะครับเจ๊"
ที่โรงพยาบาล
"คุณแม่ น้องบิ๊ก ท็อปเป็นไงบ้างครับ"
"ก็ดีที่มาทัน หมอทำแผลและฉีดยาฆ่าเชื้อให้เเล้วท็อปเพิ่งหลับไป แล้วไงโดนไปกี่ล้าน"
"สิบล้านครับ แต่เจ๊แหวดเขาไม่เอาแค่ลองใจ เขาให้ท็อปเป็นทุนเริ่มต้น"
"เห็นไหมหนูบิ๊ก ไม่ว่าจะทำอาชีพอะไร ถ้าเราทำอย่างมีเห็นคุณค่าว่ามันคืองานเขาก็จะมองมัน
เป็นเเค่งาน พวกเธอทำงานให้แหวดมันจนรวย แหวดมันก็ตอบแทนน้ำใจพวกเธอ แม่ก็เหมือน
กัน แม่มองอาชีพเป็นอาชีพ สิ่งสำคัญมันอยู่ที่ตัวพวกลูกเองว่าจะรักษาความรักกันไปได้แค่ไหน"
สารวัตรเดินมากอดคุณหญิงแม่ พร้อมกับพูดว่า...
"ขอบคุณคุณแม่นะครับที่เปิดโอกาศให้ผมและรับท็อปเป็นสะใภ้รอง"
"ชีวิตแม่ก็มีแค่ลูกที่มาเป็นอันดับหนึ่ง ถ้าแม่ไม่เปิดใจเเล้วแกทั้งสองคนและอีกคนที่ฮ่องกงจะพึ่งใคร"
"แล้วคุณผู้ชายหละค่ะคุณหญิงเจ้าขา"
"นี่ยายอ้อย ผัวฉันมีทั้งฉัน มีทั้งคุณฟิล์มคอยดูแลจะห่วงอะไร"
"คุณหญิงนี่ก็แปลกนะเจ้าค่ะ ผัวมีเมียน้อยเป็นเกย์ คุณหญิงก็ไม่โวย คุณหนูทั้ง 2 มีแฟนเป็นเกย์
คุณหญิงก็ไม่โวย"
"เอาไงหล่อนมีแฟนเป็นผู้หญิงฉันจะโวยละกัน ไปไปกลับ ตาเบิร์ดจะได้เฝ้าหนูท็อป อะพ่อเรา
โทรมา ว่าไงค่ะคุณ ฉันอยู่โรงพยาบาล เดี๋ยวเล่าให้ฟัง อ่อได้ค่ะนั้นจะทานอะไรกันก็ซื้อมานะ
อ้อยมากับฉัน ไม่มีหัวหน้าแม่ครัว โอเคค่ะเดี๋ยวเจอกัน"
ผู้กองบิ๊กถามคุรหญิงแม่ว่า....
"พ่อพาน้าฟิล์มมาบ้านใช่ไหมครับ"
"ใช่ลูก เห็นว่าพรุ่งนี้ต้องไปลงพื้นที่ช่วยเหลือประชาชนกันก็เลยมาค้างที่บ้าน"
"แล้วเขาไม่ไปค้างที่คอนโดหละครับ คุณแม่มาอยู่บ้านผมกับน้องบิ๊กก็ได้นะครับ"
"นั่นสิครับหรือคอนโดผมก็ได้นะครับคุณแม่"
"โอ๊ย นี่แม่ไม่ได้เกิดในทุ่งลาเวนเดอนะ ลืมแล้วเหรอมาก่อนหรือมาหลังไม่สำคัญเท่ากับการทำ
ให้ผัวเกรงใจ ดูไว้นะหนูบิ๊กเป็นเมียข้าราชการต้องอดทน แม่ไปละไว้พรุ่งนี้แม่จะมาเยี่ยม"
ในที่สุดท็อปกับสารวัตรเบิรืดก็เริ่มปรับความเข้าใจและปรับทัศนคติเรื่องเซ็กส์ เบิร์ดกับบิ๊ก
ถือว่าโชคดีมากที่เกิดมาในครอบครัวที่เข้าใจซึ่งกันและกันโดยเฉพาะคุณหญิงแม่ อยากรู้จัก
คุณนายที่สองของพ่อกันไหมครับ ถ้าอยากรู้จักติดตามตอนต่อไปได้เลยครับผม
ขอบคุณครับ จะติดตามผลงานนะครับ ขอบคุณครับสำหรับผลงาน ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ มีความสุขมากๆเลยตอนนี้ ชอบมากครับ สนุกดีคับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ{:5_137:} ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ.
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ สนุกมากครับ ครอบครัวนี่สุดจริงๆคุ๊พ่อก็มีเมียน้อยแถทเป็นเกย์ คุณหญิงแม่เลยเข้สใจอะไรได้ง่ายๆเพราะว่าต้องการเป็นคนคุมอำนาจ ส่วนท็อปก็โดนไปซะหนักแต่ก็นะเรื่องราวของเบิร์ดที่เจอมามันคงฝังใจแต่ก็พอไปกับท็อป ส่วนบอ๊กกับบิ๊กแววความกลัวเมียแรวมาก555 เยี่ยม ขอบคุณครับน่าติดตามครับ มาต่อเร็ว ๆ นะครับ คุณแม่ดีงาม สนุกมากครับ สนุกมากครับ
หน้า:
[1]