บันทึกด้านมืดของผม 22
สายๆของวันศุกร์ พ่อกับแม่พาผมไปวัดเพื่อคุยกับเจ้าอาวาสเรื่องบวชหน้าไฟพรุ่งนี้ เจ้าอาวาสก็แนะนำว่าให้เตรียมของอะไรบ้างเพราะบางอย่างเจ้าอาวาสก็มีให้อยู่แล้วจากญาติโยมที่มาถวายไว้ ผมขอเจ้าอาวาสว่าจะขอไปนอนที่บ้านแต่เจ้าอาวาสบอกว่าไหนๆก็บวชแล้วคืนเดียวให้ลองนอนวัดดู เห้อ...ไม่เข้าใจหัวอกคนกลัวผีเอาซะเลย เจ้าอาวาสบอกอนุญาตคนมานอนด้วยได้ แต่พ่อผมดันบอกว่าจะไม่มานอนด้วย ให้นอนคนเดียว คิดซะว่าอยู่บ้านจะได้ไม่กลัว หลังจากกลับบ้านผมโทรหาไอ้ทินขอให้มันมานอนเป็นเพื่อนผมที่วัดแต่มันก็กลัวเหมือนกันก็เลยไม่มานอนเป็นเพื่อนผม จนวันเสาร์ผมโกนหัวเข้าพิธีบวชเสร็จ ก็เดินไปดูกุฏิที่ผมจะต้องนอนจำวัดคืนนี้ วัดต่างจังหวัดกุฏิสร้างเป็นห้องห่างๆกันไม่ได้ติดๆกันเหมือนวัดในกรุงเทพ โชคดีที่กุฏิผมอยู่ใกล้ห้องน้ำดึกๆถ้าปวดฉี่ก็ไม่ต้องเดินไกล พ่อผมถือหมอนที่นอนมาให้ ส่วนน้าเด่นถือบาตรมาให้ ข้างในกุฏิไม่มีอะไรมากมีพัดลมกับไฟดวงเดียวพ่อ "คืนนี้นอนคนเดียวใช่ไหมเณร"
ผม"ใช่พ่อ ชวนไอ้ทินๆไม่มา"
พ่อ"เรียกโยมพ่อสิ สำรวมด้วยเณร"
ผม"คับ โยมพ่อไม่มานอนเป็นเพื่อนจริงหรอ" ผมถามอีกครั้งเพราะอยากให้มีคนมานอนด้วย
พ่อ "ไม่ละเณรพรุ่งนี้เช้าพ่อจะรอใส่บาตรนะ"
น้าเด่น"พี่อ้วนไม่มาช่วยเฌรถือของตอนบิณฑบาตรหรอ"
พ่อ"ไม่ละกูรอใส่บาตรดีกว่าเณรบวชวันเดียวเอง"
น้าเด่น"เณรห่มจีวรเองเป็นยัง หลวงพี่เขาสอนจำได้ไหม"
ผม"จำไม่ได้เลยน้า แต่น่าจะห่มเองได้"
น้าเด่น"งั้นคืนนี้น้ามานอนเป้นเพื่อน เช้าจะได้ช่วยเณรห่มจีวรแล้วไปเป็นเด็กวัดเดินตามเณรด้วย"
ผม"จริงนะโยมน้า"
น้าเด่น "ถ้าพ่อเณรไม่ว่านะ"ผมกับน้าเด่นหันไปมองที่พ่อ
พ่อ "ตามใจเอ็งสิไอ้เด่น ป่ะเก็บของเสร็จแล้วก็ไปที่ศาลาไปถ่ายรูปกัน"
ผม พ่อ น้าเด่น เดินกลับไปที่ศาลาเพื่อถ่ายรูป การที่ต้องสำรวมมันทำให้รู้สึกลำบากไม่น้อยเลย วิ่งเล่นก็ไม่ได้ต้องนั่งนิ่งๆน่าเบื่อมาก จนช่วงเย็นแม่ไอ้ทินกับไอ้ทินก็มา
ไอ้ทิน"เป็นไงเณรสรุปแคืนนี้จำวัดกับใคร"
ผม"น้าเด่นบอกจะมานอนเป้นเพื่อนนะ"
ไอ้ทิน"อ่าวหรอนึกว่าเณรจะนอนคนเดียวซะอีก คงหลอนน่าดู"
ผม"มึงก็อย่าพูดให้กูกลัวดิ"
ไอ้ทิน"พูดเพราะๆสิเณร" ไอ้ทินแซว
ผม"โยมอย่ามากวนตีน"
หลังเสร็จงานศพได้สักประมาณทุ่มครึ่ง หลวงพี่อั๋นเดินมาหาผมแล้วบอกว่าพรุ่งนี้ตี 5 ให้มารอหน้ากุฏิหลวงพี่ ซึ่งก็อยู่ถัดไปจากกุฏิผม ประมาณ 10 เมตร ผมต้องเดินบิณฑบาตรกับหลวงพี่อั๋น เพราะหลวงพี่จะเดินผ่านเส้นบ้านผมหลังจากนัดแนะกับหลวงพี่เสร็จ ผมก็รอน้าเด่นเพื่อจะกลับกุฏิ แต่พวกผู้ใหญ่เขาคุยกันเรื่องงานของพรุ่งนี้อยู่ว่าต้องเตรียมอะไรบ้าง จนเกือบสองทุ่มได้น้าเด่นเดินมาบอกว่าจะกลับบ้านไปอาบน้ำ และเอารถสองแถวไปไว้บ้านก่อนแล้วจะกลับมา ผมก็ไม่อยากให้น้าเด่นไปหรอกคับแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ พ่ออาสาเดินไปส่งผมที่กุฏิ
พ่อ"เดี๋ยวพรุ่งนี้พ่อมารอใส่บาตรที่วัด"
ผม"คับ โยมพ่ออยู่เป้นเพื่อนรอน้าเด่นมาก่อนค่อยกลับได้ป่ะ"
พ่อ "เดี๋ยวน้าเด่นก็มาแปบเดียวจะกลัวอะไร ไฟกุฏิก็เปิดออกจะสว่าง เณรไปอาบน้ำดีกว่าจะได้รีบๆนอน พรุ่งนี้ต้องตื่นมาบิณฑบาตรแต่เช้า"
ผม"โยมพ่อไปเป็นเพื่อนหน่อยนะ ผมกลัว"
พ่อ "เณรจะขี้กลัวอะไรขนาดนี้ อยู่บ้านนอนคนเดียวไม่เห็นกลัวเลย"
ผม"ก็บ้านมันไม่น่ากลัวเหมือนวัดนี่"
พ่อ "ไปๆๆ เดี๋ยวพ่อไปรอหน้าห้องน้ำ"ผมหยิบขันสบู่แปรงแล้วเดินไปห้องน้ำกับพ่อ
พ่อ"เข้าห้องน้ำก็มองดูด้วยละมีตุ๊กแกไหม" เอ้าแล้วไงผีก็กลัวพ่อยังว่าพูดเรื่องตุ๊กแกให้หลัวเพิ่มขึ้นมาอีก
ผม"พ่อจะพูดทำไม โอ๊ตไม่ได้คิดเลยนะ" ผมเผลอพูดธรรมดากับพ่อ พ่อหัวเราะที่แกล้งผมได้ ผมเปิดประตูห้องน้ำมองดูรอบๆว่ามีตุ๊กแกไหม โชคดีที่ไม่มีผมรีบอาบน้ำแล้วนุ่งผ้าเดินกลับกุฏิ
ผม " ผมต้องห่มจีจรนอนไหม โยมพ่อ"
พ่อ "ไม่ต้องก็ได้เณร นุ่งแค่สบงก็ได้ ถ้าหนาวก็ใช้จีวรห่ม" ผมไม่ชินกับการนุ่งผ้านอนเลยมันโล่งๆยังไงก็ไม่รู้
พ่อ"ไม่เปิดหน้าต่างละลมจะได้เข้า จะได้เย็นๆ" พ่อลุกไปเปิดหน้าต่าง
ผม"ไม่เอาพ่อ กลัว"
พ่อ"จะกลัวทำไมอยู่ในผ้าเหลือง ผีสิต้องกลัวเรา"
ผม"ก็มันระแวง กลัวว่ามองไปจะเจอใครมายืนอะพ่อ"
พ่อ"จินตนาการเยอะไปแล้ว พ่อไปก่อนนะสักพักเดี๋ยวน้าเด่นก็มา"
ผม"รอน้าเด่นมาก่อนค่อยไปดิพ่อ"
พ่อ"ไปละๆ กลัวไม่เข้าเรื่อง" แล้วพ่อผมก็เดินออกจากกุฏิไป ผมยืนหน้ากุฏิมองพ่อเดินกลับไปแล้วผมก็กลับเข้ากุฏิผมรีบปิดหน้าต่างเพราะกลัวจริงๆเสียงพัดลมกับเสียงแมลงดังท่ามกลางความเงียบ "ก๊อกๆๆๆ"ผมสะดุ้ง เดินไปเปิดประตู ในที่สุดน้าเด่นก็มาซะที
ผม"เคาะซะผมตกใจเลย"
น้าเด่น"ฮ่าฮ่าฮ่า เณรก็ขี้กลัวเกินไปนะ ทำไมไม่เปิดหน้าต่างล่ะ"
ผม"โอ๊ตกลัวผีอะน้าเลยไม่เปิด"
น้าเด่น"แล้วเณรง่วงยัง พรุ่งนี้ต้องตื่นเช้าด้วย"
ผม"ยังไม่ง่วงเลย กี่โมงแล้วอะโยมน้า" น้าเด่นดูนาฬิกาข้อมือ
น้าเด่น"จะสามทุ่มแล้วเณร"
ผม"เพิ่งสามทุ่มเองหรอ รู้สึกเงียบกว่าที่บ้านอีกเนอะน้า"
น้าเด่น"ก็เหมือนกันแหละ พอนอนแปลกที่เลยคิดมากสิเณร"
ผม"แล้วน้านอนยังไงหมอนก็ไม่มี"
น้าเด่น "เออน้าก็ลืมหยิบมา ไม่เป็นไร" แล้วน้าเด่นก็ถอดเสื้อเอามาพับม้วนๆ "หนุนเสื้อก็แทนก็ได้คืนเดียวเอง"
ผม "จะนอนได้หรอน้า ลองไปถามหลวงพี่อั๋นไหม เผื่อมีหมอน"
น้าเด่น"นอนได้เณร มืดแล้วด้วยจะไปกวนคงไม่ดี" น้าเด่นลุกขึ้นไปปิดไฟ "นอนเถอะเณร"
ผมนอนคุยกับน้าเด่นอีกหลายเรื่องจนไม่รู้จะคุยอะไรแล้ว สักพักเริ่มได้ยินเสียงกรนของน้าเด่น แกคงหลับไปแล้ว แต่ผมยังคงนอนไม่หลับเพราะความกลัว พยายามข่มตาให้หลับแต่พอได้ยินเสียงลมพัดใบไม้ หรือเสียงอะไรด้านนอนกุฏิ หัวผมมันก็คิดเรื่องผีขึ้นมาตลอด
ผม "น้า น้า" ผมเรียกน้าเด่นเบาๆ ไม่มีเสียงตอบกลับมีแต่เสียงกรนเบาๆ ผมจึงตัดสินใจขยับตัวไปนอนเอาหน้าซุกที่แขนน้าเด่น จนผมหลับไปตอนไหนไม่รู้ตื่นมาอีกทีคือน้าเด่นเรียกปลุกแล้ว น้าเด่นกับผมไปล้างหน้าล้างตาที่ห้องน้ำก่อนจะกลับมากุฏิน้าเด่นจัดการแต่งตัวให้ผม เพราะผมห่มจีจรเองไม่เป็น จากนั้นเราก็เดินออกไปหาหลวงพี่อั๋นที่รอพาผมออกไปบิณฑบาตร เส้นทางเดินบิณฑบาตรของผมไม่ไกลมากนัก หลวงพี่พาแวะที่บ้านแม่เพื่อรับบาตร แม่กับตายืนรอใส่บาตรกัน พอเสร็จจากบ้านแม่ หลวงพี่ก็พาเดินบิณฑบาตรไปเรื่อยๆจนถึงตลาด แล้วก็เดินกลับวัดระหว่างทางญาติโยมก็นิมนต์ใส่บาตรกันเยอะจนล้นย่ามที่น้าเด่นเอามา เราเดินกันมาถึงหน้าวัดพ่อผมก็มารอใส่บาตร จากนั้นพ่อก็ช่วยน้าเด่นหิ้วอาหารที่รับบิณฑบาตรมากลับกุฏิ หลังจากฉันเช้า อาบน้ำเสร็จน้าเด่นก็ขอกลับบ้านไปอาบน้ำเหมือนกัน ส่วนพ่อก็ต้องไปคอยช่วยที่ครัวทำอาหารเพลเลี้ยงพระ
หลังจากเผาศพยายเสร็จ พ่อก็พาผมไปสึกกับเจ้าอาวาส ตอนแรกผมนึกว่าพ่อจะกลับวันนี้เลย เพราะผมหยุดเรียนมาทั้งอาทิตย์แล้ว แต่พ่อบอกว่าจะอยู่เก็บอัฐิพรุ่งนี้เช้าแล้วค่อยกลับ ผมก็ไม่ได้ขัดอะไรเย็นวันนั้นบรรดาญาติๆก็ไปรวมตัวกันที่บ้านแม่ กินเหล้าเล่นไพ่กัน พ่อของผมก็นั่งกินเหล้าอยู่ด้วย
ตอนแรกที่มางานศพเหมือนพ่อจะรักษาระยะห่างกับแม่เพราะกลัวมีปัญหากับน้าเด่น ส่วนผมก็นั่งกินกับแกล้มฟังผู้ใหญ่คุยกันในวงเหล้า ผมก็ห้ามๆพ่อไม่ให้กินเยอะเพราะพรุ่งนี้ต้องขับรถกลับกรุงเทพผมนั่งอยู่วงเหล้าจนดึกแม่ก็เดินมาบอกว่าให้พ่อผมนอนห้องผมคืนนี้ ไม่ต้องกลับไปนอนบ้านลุงลีหรอก ตอนนี้พ่อกับน้าเด่นคุยกันถูกคอเลยที่เดียว ถึงขั้นบอกน้าเด่นว่าถ้าไปกรุงเทพ ไปพักที่บ้านก็ได้จะได้ไม่เปลืองค่าโรงแรม เพราะมีจะมีคนจ้างน้าเด่นให้มารับของจากโกดังที่กรุงเทพประมาณ 2-3 เดือนครั้ง ผมลุกออกจากวงเหล้าว่าจะไปนอนพ่อผมก็เลยเลิกกินเหล้าด้วยเลย ผมเดินไปห้องนอนพ่อเดินตามมา
ผม"พ่อจะไปอาบน้ำก่อนปะ"
พ่อ "ไม่ละขอนอนเลยแล้วกัน" พ่อลงนอนบนเตียงผมทันที
ผม "โหพ่อตัวเหนียวจะนอนหลับหรอ"
พ่อ"หลับสิ"
ผม"งั้นโอ๊ตไปอาบน้ำก่อนนะ"พออาบน้ำกลับมาห้องพ่อก็หลับไปแล้ว ผมแต่งตัวเสร็จก็ไปปิดไฟล้มตัวลงนอนข้างๆพ่อ
ผมตื่นมาตอนเช้าพ่อบอกให้เก็บกระเป๋าเลยเพราะหลังจากเลยอังคารเสร็จก็จะตรงกลับกรุงเทพเลย หลังจากลอยอังคารเสร็จผมก็ร่ำลาแม่กับตา แล้วก็ขึ้นรถไปรอพ่อ พ่อเดินไปคุยอะไรกับแม่นิดหน่อยก่อนขึ้นรถแล้วเปิดกระจกตะโกนลาแม่กับญาติๆ แล้วขับรถออกไป
ผม"ไม่เจอแม่ตั้งหลายปีพอมาเจอเป็นไงมั่งพ่อ" ผมถามพ่อระหว่างนั่งรถกลับ
พ่อ "ก็ไม่ได้คิดอะไรนะเรื่องเก่าไม่อยากเอามาคิด ตอนนี้เป็นแค่เพื่อนกันก็ดีแล้ว"
ผม"โอ๊ตก็คิดว่าพ่อจะไม่ชอบแม่กับน้าเด่น"
พ่อ"ทำไมต้องไม่ชอบละ ชีวิตใครชีวิตมัน พอเลิกกับแม่พ่อก็เคยมีแฟนใหม่เหมือนกัน"
ผม"ก็เห็นพ่อไปนอนบ้านลุงลีตลอด"
พ่อ"พ่อแค่ให้เกียรติแม่ ถ้าพ่อไปนอนบ้านแม่คนอื่นเขาจะคิดยังไงจริงไหม"
ผม"ไม่รู้สิพ่อ โอ๊ตไม่ได้คิดขนาดนั้น"
พ่อ"เดี๋ยวโตขึ้นก็รู้เอง ประสบการณ์มันจะสอนเรา" ผมนั่งคุยเรื่อยเปื่อยกับพ่ออีกหลายเรื่องระหว่างอยู่บนรถ จนเรากลับมาถึงบ้าน
ขอบคุณครับ. ขอบคุณครับกระผม อ้าวจบแล้วเหรอ ยังไงก็ขอบคุณนะ ขอบคุณครับ มีต่ออีกมั้ย ยับไม่ถึงบทสำคัญเลย สรุปจะได้กับน้า หรือพ่อ หรือลุงลี เดาไม่ถูกเลย สนุกมากครับ ขอบคุณครับสำหรับผลงาน ครับ ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ สนุกดีครับ ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณคับ
หน้า:
[1]
2