พ่อหม้ายมหาเสน่ห์ ตอนที่ 5 ปลาช่อนพ่อหม้าย
วันเวลาผ่านไปเจ๊แววกับเชนก็ได้แต่งงานกันและใช้ชีวิตแบบที่หลายๆคนอิจฉาที่เจ๊แววแกมีผัวทีเดียวถึง 4 คน ถึงแม้จะเเต่งงานกับเชนที่เป็นผัวเอก แต่อีก 3 ผัวก็ไม่ได้ขัดขวางอะไร แถมยังอยู่ด้วยกันแบบปองดองซะอีก
วันนี้เชนรู้สึกเบื่อๆ จึงออกมาช่วยเฌอขายของที่ตลาด
"สลัดโรก๋วยเตี๋ยวลุยสวนไหมครับ กล่องเดียวสามสิบห้า สามกล่องร้อยเดียวครับ
วันนี้มีเมนูใหม่ด้วยนะครับปลาช่อนลุยสวนรดชาติแซ่ยนัวถึงใจตัวละร้อยห้าสิบกัน
เลยนะครับ"
เสียงนุ่มละมุนหูแบบนี้ไม่บอกก็รู้ว่าเชนแน่นอน
"อ้าวเชน วันนี้นึกไงออกมาขายของ"
เจ๊จอยเอ่ยทัก เชนจึงตอบกลับไปว่า...
"อยู่เฉยๆก็เบื่อๆอะครับเลยออกมาช่วยเจ้าเฌอกับฌอนขายของครับเจ๊"
"เจ๊ก็นึกว่าเป็นผัวเจ๊แววเเล้วจะไม่ต้องทำงาน แค่เก็บค่าเเพงก็พอเเล้วเชน"
"ไม่ได้หรอกครับ เงินต้องเข้ากองกลาง อยู่แบบกงสี"
"อ้าว เจ๊ก็นึกว่าจะแบ่งสันปันส่วนออกไป เจ๊แววนี่งกได้ถ้วยรางวัล"
"เหรอจ๊ะนางจอย"
ในขณะที่เจ๊จอยกำลังนินทาโชคชะตาก็นำพาเจ๊แววให้เดินมาถึงร้านเจ๊จอยพอดี
วันนี้ 15 เจ๊เเววออกเก็บค่าหวยงวดเก่าเจ๊จอยจึงเปลี่ยนสีทันทีเลยว่า....
"โอ๊ยคุณนายขา วันนี้ลมอะไรหอบมาค่ะเนี่ยคุณแม่ นายหญิงของบ่าว"
เจ๊แววจึงตอบกลับไปว่า....
"แหม.....สนุกเลยเนอะไก่เก่ยนี่คงไม่ขายใช่ไหม ฉันจะได้ให้เด็กๆมายกแพงออก"
"คุณแม่ก็ ขำขำค่ะก่อนวันหวยออก"
"อะก่อนวัันหวยออกนั้นก็จ่ายมาของเก่าพันสองค้างมาสองงวดละ"
"ป้าเม้า ป้าจ่ายยัง"
เจ๊จอยหันไปถามป้าเม้าเจ๊แววจึงตอบไปว่า...
"ของยายเม้าแค่ร้อยเดียว แกจ่ายมาเเล้ว ทั้งตลาดเหลือแค่ของหล่อน"
"เจ๊ พรุ่งนี้ไม่ได้เหรอหลังหวยออกเจ๊ค่อยหัก"
"ตลอดนางนี่ แล้วถ้าหล่อนไม่ถูก มันก็ทบอีกไหม จ่ายของดึกดำบรรพ์มมาก่อน
ห้าร้อย ของใหม่ค่อยเก็บ อะเเล้วเอาไก่ย่างงให้ฉันด้วยสามไม้ข้าวเหนียวหนึ่ง แล้ว
ก็กล้วยทอดยายเม้าด้วยยี่สิบ"
"เจ้าค่าาแม่นายเจ้าขาเดี๋ยวบ่าวจัดให้คร่าาาาา"
"ให้ไวนางนี่"
เจ๊แววมาที่ร้านของเชนเพื่อนั่งทำบัญชีค่าหวย โดยมีเฌอกับฌอนช่วยด้วย
"พ่อค้าค่ะ เอาสลัดสองเตี๋ยวลุยสวนหนึ่ง"
ลูกค้าสาววัยใสได้มาซื้อของที่ร้านเชนก็ขายตามปกติ
"ลูกค้าลองทานปลาช่อนลุยสวนไหมครับ ปลาทอดใหม่ๆกรอบๆพร้อมน้ำราดที่เเซ่บ
ถึงใจตัวละร้อยห้าสิบครับ"
"หือ ปลาช่อนพ่อค้านี่ใหญ่ ยาว จังนะคะ นั้นเอาตัวนึงค่ะ"
"ได้เลยครับ นี่ครับทั้งหมดสองร้อยห้าสิบครับ"
เชนส่งของให้ลูกค้าพร้อมรับเงินจากมือลูกค้า แต่แม่นางลูกค้ากลับตอกไข่เชนเข้าให้
งานนี้เจ๊เเววจะตบไหมเนี่ย
"พ่อค้าค่ะ... ปลาช่อนพ่อค้านี่ 59 หรือ 95 อะคะ"
"หือถ้าปลาที่ใช้ทำนี่ขนาดตัวละหนึ่งกิโลครับ แต่ถ้าปลาตัวอื่นคงบอกไม่ได้ครับ"
"อ้าวทำไมอะครับ พ่อค้าออกจะน่ารัก หุ่นแนวลุงๆแบบนี้"
"ก็เขามีเมียล้วอะสิ เคยฟังไหม มีเมียเเล้วไม่เอา"
เจ๊แววหยุดคิดค่าหวยเเล้วสวนกลับแม่สาวน้อยทันทีแต่ดูเหมือนว่าแม่นางผู้นี้จะอยาก
ลองของ
"ขอโทษนะป้า หนูเคยได้ยินแต่ว่า มีเมียแล้วก็เอา เป็นเมียน้อยก็เอา"
"อีนี่"
"ทำไมป้า"
เจ๊แววลุกขึ้นจากโต๊ะมาพร้อมตบลูกค้าซึ่งลูกค้าก็พร้อมสู้กลับ เชนกับฌอนจึงเข้ามา
เพื่อห้าม
"แม่ ใจเย็นครับ นี่ลูกค้านะแม่"
ฌอนพูดขึ้น เจ๊แววจึงสวนลูกว่า...
"ก็อีนี่มันคันไง ทำไม ไม่มีปัญญาหาไซต์ที่มันเข้ากับของหล่อนได้หรือไง"
"อ้าวเจ๊ ปากแบบนี้ต้องตบสักฉาดดีไหม"
"โอ๊ะอย่าครับลูกค้า อย่ามีเรื่องกันเลยนะครับ นะนะ ทั้งลูกค้าที่น่ารัก และภรรยาที่
สวยและใจดี"
"เชนอะ....."
เจ๊แววและลูกค้าพูดขึ้นพร้อมกันด้วยคารมของเชน คารมแบบนี้สิปลาช่อนลุยสวน
ถึงขายหมดไว
เมื่อลูกค้าคนเมื่อกี๊กลับไป เจ๊แววจึงเข้ามาทำค่าหวยต่อ เจ๊จอยจึงเอาของที่สั่งมาเสิร์ฟ
"นายแม่เจ้าขา บ่าวเอาของที่สั่งมาเสิร์ฟเจ่าค่ะ"
"นานมาก ร้านก็อยู่เเค่นี่"
"หูยนายแม่เจ้า เข้ามาเมื่อกี๊ก็โดนลูกหลงสิค่ะ เชนจ๋าาาา เจ๊เอาช่อนตัวนึง"
"อีจอย ผัวกู เดี๋ยวมึงโดนหอยนางรมฟาดปาก"
"นายแม่ก็ ขำขำ"
"เรื่องผัวไม่ขำโว๊ย เออนี่เฌอเเล้วเราจะเปิดเรียนเมื่อไหร่ลูก"
"อีกสองเดือนครับ แม่"
เจ๊แววถึงกับสตั้นไปหนึ่งวิเมื่อเฌอเรียกเจ๊ว่าแม่ ปกติเฌอจะเรียกเจ๊ว่าเจ๊ เจ๊แววจึง
พูดกับเฌอว่า...
"เฌอเรียกเจ๊แบบเดิมก็ได้นะลูก เจ๊ไม่ได้ต้องการแทนที่แม่ของหนู"
"เฌอยินดีเเละเต็มใจเรียกครับแม่เเวว ขอบคุณแม่นะครับที่เป็นส่วนหนึ่งของชีวิต
พ่อเชนกับเฌอ"
"อ้าวแล้วพี่เฌอ"
"ส่วนไงแกอะ หลบไปแม่จะคุยกับน้อง เออแล้วถ้าไปเรียนแผงเราก็ไม่ได้ขายอะสิ"
"เฌอว่าจะขายช่วงวันหยุดและหลังเลิกเรียนครับแม่ จะได้มีรายได้ค่าขนมค่าเทอม
ไม่ต้องขอพ่อเชน"
"ดีลูก เออทำไมฌอนคิดไม่ได้แบบน้องนะ แม่หละปวดหัว"
"อ้าวแม่ ตกลงฌอนลูกใครกันแน่เนี่ย น้องเฌอครับ"
ฌอนซบไหล่เฌอ ต่อหน้าต่อตาเจ๊แวว เจ๊แววจึงพูดขึ้นว่า....
"หมั้นไส้ เอาไม้เสียบไก่จิ้มตาซะดีไหม"
ในขณะนั้นก็มีลูกค้ามาซื้อของกับเชน
"ปลาช่อนลุยสวนขายไงครับ"
หนุ่มหล่อกำยำทรงเทรนเนอร์ได้เอ่ยทัก เชนจึงให้ไปสบตาด้วยและพูดว่า...
"ตัวละร้อยห้าสิบครับ"
"หือถูกกว่าร้านอาหารอีกนะครับเนี่ย นั้นเอาสองตัวครับ แล้วก็เตี๋ยวสองสลัดหนึ่ง"
"โอเค ครับ ทั้งหมดสี่ร้อยครับลูกค้า"
เมื่อลูกค้าส่งเงินให้เชน เชนก็รับเงินพร้อมส่งของแต่ทว่ามือลูกค้าดันลูบมือเชน
ตั้งแต่แขนไปจนปลายนิ้วมือ...
"หือ ตัวแน่นดีนะครับ สนใจออกกำลังที่ฟิตเนทไหมครับ กำลังมีโปรอยู่"
เจ๊แววที่ดูอยู่นั้นจึงพูดว่า....
"อ่อ คงไม่หรอกค่ะ เผอิญว่าพ่อค้ามีเมียแล้ว"
"ห๊ะ มีเมียแล้ว อย่าบอกนะว่านี่ผัวเจ๊"
"ถูกค่ะลูกสาว ผัวคุณแม่เองแหม แอ๊บไม่เนียนเลยนะหล่อน อีกล้ามปู"
"โอ๊ยอะไรเนี่ย เจอในฟิตเนทก็อย่างผีพุ่งใต้ เจองานดีก็ดันมีเมียซะอีก โอ๊ย..กระเทย
ปวดเมนท์"
เทรนเนอร์เก้งเดินก้นบิดจากไปแบบอารมย์เสีย เจ๊เเววจึงพูดขึ้นว่า...
"มึงพูดเหมือนมีมดลูก นี่เชนคราวหน้าเลิกขายได้เเล้วนะไอ้ปลาช่อนลุยสวนเนี่ย
มาหลายสวนให้ลุยเหลือเกิน"
เจ๊จอยกับป้าเม้าที่ลองชิมดูก็พูดขึ้นว่า...
"หือเจ๊ ปลาช่อนผัวเจ๊อร่อยมาก กรอบฟู น้ำเด็ด"
"อีจอย พูดดีดีสิมึง ปลาช่อยลุยสวนที่ผัวเจ๊ทำ อีนี่พูดซะสั้น ตานี่ก็มองจังปลาช่อน
ผัวกูเนี่ย เชนพรุ่งนี้ถอดเก็บไว้บ้านนะไม่ต้องพกมา"
"แหม่เจ๊ก็พูดไปขะขะขะนะเจ๊ไม่ใช่ฟองน้ำเสื้อในถอดออกได้"
"ขะอะไรว่ะนางจอย"
"แหม่ป้าเม้าก็ ขะดวยนั้นแหละ ถ้าเฌอกับฌอนไม่อยู่ก็คำนั้นแหละ นี่เชนทำขายอีก
อร่อยๆแบบนี้ลูกค้าได้มีตัวเลือก"
ฌอนกับเฌอที่ลองชิมที่พ่อใส่จานมาให้ ก็บอกว่า...
"อร่อยครับแม่ ปลาเนื้อกรอบไม่มีกลิ่นคาว น้ำราดก็กำลังดี"
"ใช่เลยเเม่ฌอนเห็นด้วยแม่ลองชิม หรือจะกลับไปชิมกันที่บ้าน"
"โอ๊ยย หนูฌอนขา กลับไปแม่น้องฌอนก็กินไม่ไหวครอกค่ะ ที่บ้านปลาช่อนหลายตัว"
"นี่นางจอย พูดมากนางนี่ ที่บ้านฉันมีเเต่ปลาคราฟหย่ะ ไม่ใช่บ้านแกปลาช่อนนา"
"อุ๊ต๊ะคุณแม่ มีขิง มีขิง"
เชนจึงพูดกับฌอนเเละเฌอว่า....
"นั้นเดี๋ยวพ่อจดสูตรให้เเล้วเราก็ทำมาขาย ปลาก็ซื้อที่ตลาดเราโซนอาหารสดเลือกตัว
ละประมาณหนึ่งกิโล"
"พ่อครับ พูดอย่างกับเฌอทำปลาเป็นงั้นแหละ"
"ใช่ครับพ่อเฌอกินเป็นอย่างเดียวครับ ยิ่งปลาไม่มีเกร็ดยิ่งชอบ"
อ๊วก ..... เฌอได้ยินคำนี้ก็ถึงกับคลื่นไส้เหมือนนึกถึงอะไรบางอย่างได้ แน่นอนครับว่า
น้องเฌอได้กินปลาว่อนลาดน้ำกะทิของพี่ฌอนเข้าไปแล้ว แต่ก็นะเด็กน้อยครั้งแรกกลิ่น
คาวมันเลยชวนให้คิด จนน้องเฌอต้องขอตัวไปห้องน้ำโดยมีพี่ฌอนตามไปด้วย
"เดี๋ยวนะ ไอ้สองคนนี้มันแปลก ปกติแซวเรื่องแบบนี้ไม่เคยเป็น เอ๊ะเชน"
"ไม่นะ เเววคุณคงไม่ได้คิดเหมือนผมใช่ไหม"
"ลักษณะแบบนี้เจ๊ว่าใช่ โอ๊ะ ต้องเตรียมสินสอดเเล้วใช่ไหมเนี่ย"
ตัดฉากมาที่ห้องน้ำ
"เป็นไงบ้างเฌอ"
"พี่อ่ะ พูดไรก็ไม่รู้ มันนึกถึงเรื่องคืนก่อนก็เลย อ๊วก"
"555 นั้นคืนนี้ก็ต้องหัดกินปลาดิบให้คล่องจะได้ชิน เอ๊ะ...หรือว่าจะรมควันจัมโบ้ดี"
"ไส้กรอกแดงลูกเล็กๆมากกว่า"
"หือ ไส้กรอกแดงก็ทำให้คนบางคนติดได้ละกัน อ้าว อ๊วกใหญ่ โธ่ชะโดลูกพ่อดูสิ
แม่หนูเขาอ๊วกใหญ่เลย สงสัยต้องถอนพิษ"
วันนี้ปลาช่อยลุยสวนของเชนขายดีจนหมดก่อนอย่างอื่น โดยที่ลูกค้าที่มาซื้อจะต้อง
ตีกับเจ๊เเววทุกครั้ง นั้นก็เพราะลูกค้าส่วนมากจ้องเเต่ปลาช่อนตรงหว่างขาเชน จนเจ๊
ต้องสั่งให้เชนหยุดขาย แต่ก็นะธุรกิจกับความหึงเจ๊แววก็ต้องแยกออกจากกัน แต่เรื่อง
ที่น่าสนใจคือเฌอกับฌอนมันต้องมีอะไรในบ้านเกิดขึ้นแน่นอนเลย งานนี้ต้องตามสืบ
ในตอนต่อไปนะครับ
ขอบคุณครับ ชอบความตีกะลูกค้าของเจ๊แวว 55 ขอบคุณครับ สนุกมากครับ อ้าวรอตั้งนานกินกันไม่เล่าเลย ขอบคุณ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ติดตามอยู่ สุดยอดเลย {:5_136:}ขอบคุณครับ{:5_136:} สนุกดีครับ ขอบคุณครับ เยี่ยม อยากลุยสวนของเชน ขอบคุณครับ {:5_127:}{:5_123:}{:5_132:} {:5_149:}{:5_149:}
ขอบคุณคับ รอพ่อเลี่ยงลองปลาช่อนบ้างครับ ขอบคุณครับ