พ่อหม้ายมหาเสน่ห์ ตอนที่ 6 ขอแค่รู้ข่าว
ย้อนไปในคืนงานแต่งงานของเจ๊แววกับเชน หลังจากที่ส่งตัวคู่บ่าวสาวเข้าหอโดยที่ภายในหอมีเจ้าบ่าวอีกสามคนที่รอเจ๊อยู่ (คนอ่านก็จินตนาการกันเอานะครับว่าจะ
เกิดอะไรขึ้นบ้าง บอกตามตรงครับว่าเขียนบรรยายเรื่องชาย-หญิงไม่ได้จริงๆครับ)
ตัดมาที่คู่ของเฌอกับฌอน หลังจากเสร็จงานฌอนก็พาเฌอมาส่งที่บ้านคืนนี้ลูก
ของเจ้าบ่าวและเจ้าสาวนั้นหล่อมากทั้งคู่มาในชุดสูทสีกรม
"พี่ฌอนจะเข้าบ้านก่อนไหมครับ"
"เข้าสิครับ คืนนี้พี่คงไม่ไปค้างที่บ้านนู้นหรอก แผ่นดินไหวทั้งบ้านแน่นอน"
"55 พี่ก็พูดไป"
เมื่อสองหนุ่มเข้ามาถึงในบ้าน ฌอนก็โผเข้ากอดเฌอแบบไม่ทันตั้งตัว
"พี่ฌอนจะทำไรเฌอครับ ปล่อยเฌอนะ"่
"ไม่ปล่อยครับ พี่ไม่ปล่อยน้องเฌอไปไหนแน่นอนรู้ไหมวันนี้มีคนมองเฌอเยอะมาก"
"อ้าว อย่าบอกนะว่าพี่ฌอนหึง"
"ใช่ครับพี่หึง แล้วเวลาพี่หึงเฌอก็จะต้องโดนลงโทษ"
ฌอนกอดเฌอเเน่นขึ้น จากนั้นทั้งคู่ก็แลกจูบกันและกันฌอนปลดเข็มขัดและรูดสิลง
"พี่ฌอนเอาออกมาทำไมครับ"
"เฌอพี่ขอเถอะนะ เฌอก็รู้ว่าพี่คิดไงกับเฌอ"
"แต่เฌอไม่พร้อมนะพี่ ไหนพี่ฌอนบอกว่าพี่รอได้ไง"
"น้องเฌอครับ นั้นเฌอช่วยอมให้พี่ได้ไหม"
"แต่....เอ่อออ"
"คิดว่ากินไอติมไง นะครับ นะนะนะ"
ฌอนจับไหล่เฌอกดลงไปตรงหว่างขาที่ไอ้ชะโดตัวดำใหญ่ยาวมันผงาดและกระดกหัว
เรียกเฌอ เฌอค่อยๆใช่ปากครอบลงแบบว่าไม่เคย
"นั้นและครับดีมากครับ โอ๊ยยยเฌอครับ เฌอ โอ๊ยยยสอนง่ายจังไม่โดนฟันเลย"
ฌอนสอนเฌอจนเฌอเริ่มคล่องและอมจนฌอนฟิน ไม่ช้าฌอนก็พ่นน้ำรักออกมาใน
ปากของเฌอ เฌออยากจะคายออกแต่ฌอนดันกดหัวและบังคับให้กลืนจนหมด จาก
นั้นฌอนกับกอดจูบกับเฌอและใช้ปากทำให้เฌอจนเฌอน้ำแตก
"เป็นไงครับน้องเฌอ ปลาช่อนพี่กับปลาช่อนโต๊ะจีนตัวไหนอร่อยกว่ากัน"
"บ้าไงพี่พูดซะ ปลาช่อนบ้าอะไรทั้งใหญ่ทั้งดำวิรุณจำบังมากกว่า"
"อะไรนะว่าพี่เป็นยักษ์ใหญ่ตัวดำเหรอ โหไอ้หนูของพ่อจากปลาช่อนกลายเป็นยักษ์ดำ
ของเราก็ดำซะจริงด้วยไม่น่าชักว่าบ่อยเลยเรา"
ฌอนเเกล้งเปรียบเทียบของเขากับของกินจนทำให้เฌอมักอาเจียรเเละอ้วกทุกครั้ง
ที่ได้ยินคำเปนรียบเทียบควยฌอนกับของกิน นี่จึงเป็นที่มาในตอนที่ 5 ที่เฌออ้วก
ตอนโดนแซวเรื่องปลาช่อนน้ำกะทิ
กลับสู่โหมดปัจจุบัน
วันนี้เชนก็มาขายของกับเฌอและฌอนตามปกติแต่ว่าวันนี้เจ๊แววไปดูวินมอไซต์หน้า
ตลาดที่ให้ท็อปผัวคนที่สองเป็นคนดูแล
"รับอะไรดีครับ"
เชนเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นเหมือนเงาลูกค้ายืนอยู่หน้าร้าน
"เชน"
"ปิ่น ปิ่นมาทำไม มีอะไรหรือว่าจะมาหาลูก"
"ปิ่นแค่มาแสดงความยินดีกับเชนที่ได้เเต่งงานกับเจ๊แวว ขอโทษนะที่มาวันนี้"
เชนรับของขวัญจากปิ่น เฌอจึงพูดขึ้นว่า...
"แม่กินอะไรมาหรือยังครับ วันนี้พ่อทำมาขายแม่..."
"ไม่เป็นไรเฌอ แม่แค่มายินดีกับพ่อเขา คุณฌอนไม่ต้องกังวลนะคะเรื่องของน้ากับ
เชน คุณฌอนกับเจ๊แววสบายใจได้"
"ไม่เป็นไรครับ ฌอนไม่คิดอะไรถ้าน้ากับพ่อเชนบริสุทธิ์ใจทั้งสองฝ่าย เออมีร้าน
อาหารมาเปิดใหม่เฌอไม่ชวนแม่ไปทานข้าวด้วยกันสักมื้อเหรอ เดี๋ยวพี่ไปด้วย"
ฌอนเอ่ยขึ้นเพราะอยากให้เฌอกับแม่สมานรอยร้าวระหว่างกัน แต่เเล้วเฌอก็ตอบ
ไปว่า...
"ไม่ดีกว่าครับ เฌอ เฌอบอกไม่ถูกอะ สิ่งที่ผ่านมามันคือแผลที่เฌอรักษาไม่ได้
เฌอขอโทษครับแม่"
"พูดแบบนั้นแม่เขาก็เสียใจเเย่สิเฌอ"
เจ๊แววเดินมาพร้อมกับท็อปและพูดกับเฌอปิ่นเห็นเจ๊แววจึงยกมือไหว้
"สวัสดีเจ๊แวว ไม่เป็นไรค่ะฉันเข้าใจความรู้สึกของลูกดี ยินดีกับเจ๊แววด้วยนะคะ"
เจ๊แววจึงหันไปจับไหล่เฌอและพูดกับเฌอว่า...
"เฌอ เมื่อวานที่หนูเรียกเจ๊ว่าแม่ มันคือการแทนคำว่าแม่ที่หนูนั้นขาดหายไป แต่
ตอนนี้แม่ที่แท้จริงของหนูเขามาหา เจ๊ว่าเฌอน่าจะรีบปรับความเข้าใจและใช้เวลา
ให้คุ้มนะ ดูแม่เราเป็นตัวอย่างหากพลาดไปแล้วมันก็เรียกคืนอะไรไม่ได้ คำว่าแม่
ให้ก็เป็นแทนได้ แต่แม่ที่ให้กำเนิดเฌอไม่มีใครแทนที่ปิ่นเขาได้นะ"
"ป๊าดดดด หูหนูฝาดไหมเนี่ย เมียปัจจุบันสอนลูกของอดีตเมีย โดยที่ไม่มีความ
ขัดเเย้งเกิดขึ้น"
เจ๊จอยพูดขึ้นมาเพื่อสีสันของตลาด ป้าเม้าจึงพูดขึ้นว่า...
"นี่นางจอย พูดเยอะเดี๋ยวก็โดนเจ๊แววสั่งขึ้นค่าแผงหรอก"
"ป้าเม้าก็"
ปิ่นได้ยินก็พูดกับเจ๊แววว่า...
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ แม่แบบฉันมันก็สมควรที่ลูกจะลืม ที่มาวันนี้ปิ่นมาเพื่อขอแค่รู้ข่าว
ว่าเชนและเฌอสบายดีเท่านั้น ปิ่นจะไปทำงานต่างประเทศและคงไม่กลับมาไทยอีก"
"เดี๋ยวปิ่น ปิ่นจะไปทำงานอะไร ปิ่นไม่เก่งภาษา"
เชนพูดขึ้น ปิ่นจึงตอบกลับว่า...
"งานร้านอาหารหนะ ร้านอาหารไทยที่โยโกฮาม่า พอดีมีคนรู้จักเขาชวนไปทำรายได้ดี"
"เดี๋ยวนะเมืองนี้ ไม่ได้นะเธอจะไปไม่ได้"
"ใช่ครับคุณน้า คุณน้าโดนหลอกไปทำงานอย่างว่าหรือเปล่าครับ"
เจ๊เเววกับฌอนพูดขึ้น ยิ่งทำให้เจ๊จอยร้านตรงข้ามไม่เป็นอันขายของ
"แม่ค้าไก่ 3 ไม้ข้าวเหนี่ย 1"
"อะนี่ถุงหยิบเอาเลย ทั้งหมดสามสิบห้าสแกนให้เจ๊ตามคิวอาร์ เจ๊เผือกก่อน"
เฌอจึงถามกับปิ่นไปว่า...
"เฌอขอดูหลักฐานได้ไหมครับว่ามันงานถูกต้องจริงๆ"
"ไม่มีเลย มีเพียงคำพูดของเพื่อนแม่เท่านั้น"
"แล้วหนังสือเดินทาง วีซ่าทำงาน สเตทเม้นหละครับ"
"เขาบอกว่าไม่ต้องใช้นะ ไปถึงก็ทำงานได้เลย นั้นแม่...."
"อย่าไปนะครับแม่ แม่กำลังถูกหลอกไปขายบริการ"
เฌอ จับแขนของปิ่นเอาไว้โดยสัญชาตญาณปิ่นถึงกับทำอะไรไม่ถูกเพราะไม่คิดว่า
จะโดนเพื่อนหลอกและก็ไม่คิดว่าจะได้รับความห่วงใยจากลูก เชนจึงพูดกับปิ่นว่า....
"อย่าไปเลยปิ่น ทำมาหากินที่ประเทศเราเถอะ"
"นั่นสิ ไปทำงานแบบนั้นทั้งผิดกฎหมาย ทั้งเสี่ยงโรคภัย ไหนจะไม่รู้อีกว่าจะมีโอกาศ
ได้กลับมาบ้านอีกไหม เนอะป้าเนอะ"
เจ๊จอยพูดสวนขึ้นนมากลางวง เจ๊แววจึงพูดขึ้นว่า...
"ก็จริงนะนางจอยมันพูดถูก"
"เห็นไหมนายแม่เจ้าขา บ่าวคนนี้ฉลาด"
"อือ นั้นปิ่นเธอก็มาขายไก่ย่างข้าวเหนี่ยวที่ร้านตรงข้ามเฌอ เพราะแม่ค้าคนเก่าย้าย
ออกแล้ว"
"ว๊ายยย นายแม่เจ้าขา อิฉันยังอยู่จ้าค่ะ แหม่ แค่เผือกนิดเดียวเอง"
"สมน้ำหน้านางจอย เอ็งนี่วอนขาดที่ทำกิน"
"ป้าก็ อะฉันจะฟังเงียบ"
เจ๊แววจึงพูดกับปิ่นว่า...
"เชน เจ๊ว่าร้านนางปอยนี้มันก็เซ็งให้เจ๊นานเเล้วนะ"
"ใช่ครับ ยังไม่มีคนมาเช่าด้วย"
"เอางี้ไหม ถ้าเธอไม่มีที่ทำมาหากิน ฉันจะให้เธอเช่าร้านน้ำข้างๆร้านลูกเธออย่างน้อย
ก็ผลพลอยได้ ซื้อของกินมันก็ต้องซื้อน้ำดื่ม อีกอย่างเธอกับลูกก็จะได้มีเวลาใกล้ด้วย"
"แต่เจ๊ มันจะดีเหรอค่ะ"
"ฉันไม่กีดกันเธอกับลูก แต่กับเชนฉันขอ ขอให้เธอสองคนเหลือไว้แค่คำว่าเพื่อนที่มีต่อกัน"
เชนหันไปยิ้มให้กับเจ๊แววแล้วโอบเขาที่เอวพร้อมพูดว่า...
"เชื่อใจเชนได้ว่าไม่นอกใจเจ๊แววแน่นอน ถ้าจะมาขายของหรือเก็บค่าเเผงเชนจะมา
กับเจ๊ทุกครั้งแล้วกันดีไหม"
"เชน ที่เจ๊เลือกเชนหนึ่งเลยคือความซื่อสัตย์ยืมเงินก็คืนตรง ค่าแผงก็จ่ายตรง
ไม่เหมือนนางร้านตรงข้าม"
"เจ๊ก็ว่าป้าเม้าทำไม ป้าแกแก่เเล้วลืมบ้างไรบ้าง"
"ฉันว่าแกนั่นแหละนางจอย ตกลงไหมปิ่น"
"เจ๊ ทำไมเจ๊ต้องดีกับฉันด้วยทั้งๆที่ฉันเคยไม่ดีกับเจ๊"
"ฉันแพ้ความดีของอดีตผัวเธอกับลูกของเธอ สองคนนี้เขาดีกับฉันมาก เรื่องที่มัน
ผ่านมาก็ให้มันผ่านเลยไปละกัน เริ่มต้นใหม่ ส่วนค่าเเผงก็คุยกับเชนเขาเพราะฉัน
ให้กรรมสิทธิ์เขาดูแลตลาด และหวังว่าคงไม่ทำอะไรลับหลังฉันนะ"
"ขอบคุณค่ะเจ๊ ขอบคุณจริงๆ"
"อะ เจ้าฌอนไม่ไปช่วยว่าที่แม่ยายแกทำร้าหรือไง เดี๋ยวเขาก็ไม่ยกลูกให้หรอก"
"แม่ อารมย์แม่นี่ถ้าเป็นสภาพอากาศฌอนว่าคนคงตายกันทั้งโลกเปลี่ยนไวมาก"
"จริงค่ะน้องฌอนเจ๊เห็นด้วย"
"นางจอย อะอะ ซื้อของนะไม่ใช้เต๊าะผัวเจ๊"
"ผัวเจ๊สองคนเลยเหรอ"
"ใช่ อีกสองคนไม่มา แกติมี 4 ผัวจบไหมนางจอย ค่าแผงวันนี้จ่ายยัง"
"นายแม่ขา เฮียเชนเป็นคนเก็บไม่ใช่เหรอ"
เจ๊จอยชี้ไปที่ร้านในขณะที่เชนกับท็อปกำลังขายของกันอยู่ เจ๊แววจึงตอบว่า..
"วันนี้เขาเป็นพ่อค้า ตาหล่อนบอดหรือไง จ่ายมานางนี่ เรื่องชาวบ้านนี่ไวเรื่องจ่าย
เงินนี่ช้าตลอด"
เจ๊แววกับเจ๊จอยนี่คู่ปรับตลาดแตกจริงๆ เฌอกับฌอนช่วยปิ่นทำความสะอาดร้านและ
พาไปซื้อของเข้าร้าน ฌอนได้ซื้อสูตรน้ำปั่นต่างๆมาให้ปิ่นได้ทำขาย เมื่อรู้ว่าพ่อเชน
เข้าทางเจ๊แววไปเเล้ว ฉะนั้นปิ่นคือแม่ของเฌอที่มีสิทธิ์ในการยกลูกให้ ฌอนจึงพร้อม
เปย์ว่าที่แม่ยายเต็มที่ ว่าแต่ผู้หญิงแบบเจ๊เเววนี่จะมีสักกี่คนบนโลกหรือว่าจะมีแค่ใน
นิยายที่Maximamเขียนเท่านั้น ปิ่นที่กะว่าจะมาเพื่อขอแค่รู้ข่าวแล้วก็จะลาไปแต่
สุดท้ายเจ๊แววก็ให้ที่ทำกิน และมีเฌอที่คอยเป็นกำลังใจและเริ่มปรับความเข้าใจกับแม่
งานนี้จะเป็นอย่างไรต่อ ฝากติดตามด้วยนะครับ
ตอนนี้ไม่มีเสียวแต่อบอุ่น ขอบคุณครับ สนุกดีครับ ขอบคุณครับ {:5_119:}ขอบคุณครับ{:5_136:} อยากได้ตอนมันๆ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
ขอบคุณคับ ขอบคุณครับ{:5_124:}{:5_119:} สองตอนละ ไม่มี NC เลย คนอ่านก็เงี่ยนเป็นนะคับ รอตอนต่อไปดลยครับ ชอบมากเลย สนุกครับ {:5_119:}ขอบคุณครับ{:5_119:} ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]
2