เด็กเสี่ย เดอะซีรีย์ ตอน ดื้อนักรักไหมหละ EP.1 ค่าเทอมเป็นเหตุ
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Maximam เมื่อ 2023-12-17 01:25"เฮ้ย ไอ้ตั้มเป็นว่ะมึงดูหน้าเครียดๆ คุยกับกูได้นะโว้ย"
เอสเดินเข้ามาถามตั้มที่ดูหน้าเครียด เอสกับตั้มเป็นเพื่อนที่สนิทกันมากเขา
ทั้งคู่เรียนอยู่มหาลัยปี 2 คณะบริหารธุรกิจโดยที่ตั้มเรียนสาขาบัญชีส่วนเอส
เลือกเรียนการตลาด เอสที่เห็นตั้มยังเงียบอยู่เลยพูดกับตั้มอีกว่า
"ไอ้ตั้ม กูเพื่อนมึงนะเว้ย มึงมีอะไรก็บอกกูดิ"
"คือ กูมีปัญหาการเงินหว่ะเทอมนี้กูอาจต้องด็อบที่บ้านที่อุดรปีนี้น้ำเเล้งหว่ะ
ข้าวในนาขายขาดทุนพ่อกับเเม่เลยไม่มีเงินพอส่ง กูว่าจะด็อบเเล้วหางานทำ"
ตั้มพูดขึ้นด้วยสีหน้าเครียดๆเเละดูหมดหวัง เอสจึงพูดขึ้นว่า...
"เฮ้ย ยืมกูก่อนเปล่าค่าเทอมมึงกับกูก็ไม่ต่างกันมาก"
"แต่มึงทำงานหามาเองนะเว้ย"
"ไอ้ตั้ม เด็กวัดอย่างกูนอกจากหลวงลุงกูก็มีแค่มึง เอาไปก่อนงานกูอะได้เงิน
แบบง่ายไม่ถึงสิบวันก็ได้เเล้ว"
"นั้นมึง ให้กูไปทำด้วยกับมึงได้ไหมกูอยากมีรายได้เอง"
"มึงทำได้เหรอ มึงกูรู้นะว่ากูทำงานอะไร"
"เออกูรู้ว่ามึงทำงานบาร์โฮสต์ เอาหน้าหลับหูหลับตาไป"
"ถ้ามึงอยากลองกูก็จะพาไป แต่ถ้าทำไม่ได้ให้บอกนะเว้ย"
"เออ ขอบใจมึง"
ตั้มรู้สึกมีหวังขึ้นมาแต่ในใจก็ทั้งกลัวเเละอายเพราะร่างกายของเขาไม่เคย
ให้ใครได้สัมผัสหรือได้เห็น แต่ถ้าต้องทำมันก็ต้องยอม
หลังเลิกเรียนสองหนุ่มก็มาที่มินิมาร์ทคลับเกย์ บาร์โฮสต์ชื่อดังที่มีเกย์หนุ่มๆ
วัย 20 - 35 ที่ดูหนุ่มแน่นหล่อน่ารักไว้ให้เลือกซื้อได้ตามใจซึ่งบริหารงาน
โดยเสี่ยกัส พ่อหม้ายลูกหนึ่งที่ผันตัวมาเป็นเจ้าพ่อเกย์ที่มีอิทธิพลไม่แพ้ไอ้พวก
เจ้าพ่อชายเเท้ เสี่ยกัสมีลูกชายหนึ่งคนคือเสี่ยอั๋นเสือไบหนุ่มหล่อที่มีสาวแท้
สาวเทียมและเก้งกวางต่างจ้องอยากกินเเต่พอได้กินเสี่ยอั๋นก็ไม่เคยจริงจังแบบว่า
น้ำแตกแล้วแยกทาง
"เฮ้ยตั้มมึงโอเคไหม"
"โอเค"
"มึงดูสั่นๆ จะทำได้เหรอว่ะ"
"ได้ดิ"
สองหนุ่มเดินเข้ามาที่ห้องแต่งตัว
"เอ้าเจ้าเอส พาใครมาอ่ะหล่อเชียว"
เสี่ยกัสเอ่ยถาม เอสกับตั้มก็ยกมือไหว้สวัสดี เเละเอสก็แนะนำเพื่อนให้ทุกคน
รู้จัก ดูทุกสายตาอยากกินน้องตั้มเป็นอย่างมาก
"เสี่ยครับนี่ตั้มเพื่อนผม มันอยากทำงานหาเงินช่วยที่บ้านอะครับ"
"หน้าตาดีนี่ ว่าแต่ส่วนสูง น้ำหนัก"
"175 หนัก 67 ครับ"
"รอบวง ความยาม ขนาดถุงยาง"
ตั้มถึงกับหน้าแดงออกมาแบบที่เขขินสุด ๆ มิกกิจึงพูดขึ้นว่า...
"อ้าวพ่อหนุ่มอย่าบอกนะว่าไม่เคย แล้วแบบนี้จะรอดไหมแม่"
"นั่นสิ หน้าแดงแบบนี้ ราคาดีไม่เป็นงาน แต่มองไงก็ไม่ได้อะเรียบร้อยไป"
"ผมทำได้ครับ เพียงแค่ให้ได้เริ่มลอง ผมอยากได้งานจริงๆครับ"
ตั้มกลัวว่าจะไม่ได้งานจึงพยายามอ้อนวอน เสี่ยกัสจึงพูดว่า...
"อะอะนั้นลองดู แต่ถ้างานไหนไม่ได้อย่างเช่นงานดื่ม งานล้วง ก็ปฏิเสธไป
เอาไว้ให้เริ่มชินค่อยเริ่มดื่ม ไปเปลี่ยนชุดไปวันนี้เกงในทรงบิกินี่นะมิกกิเอา
เกงในให้น้องด้วย
"หือ ตัวเล็กไปไหมครับ ผม"
ตั้มรับเกงในมากางดู มิกกิจึงพูดขึ้นว่า...
"นั้นไง คุณแม่กัส อิฉันว่าเเล้ว"
"ตั้ม งานนี้อายไม่ได้ ถ้าเราคิดจะทำหน้าต้องด้านใจต้องกล้า เอส มิกกิ
ไปร์ท"
"ครับ/ขาคุณแม่"
"เราสามคนดูเเลเจ้าหนูนี้ด้วย วันนี้พวกเสี่ยบ้ากามน่าจะเยอะ"
ตั้มเริ่มถอดเสื้อผ้าเเละเปลี่ยนกางเกงในตัวขาวเเละผิวเนียนมากมีขนรำไร
ตั้งแต่ใต้สะดือหายลงไปในกางเกง หุ่นก็ดูน่ากอดมากๆถึงแม้จะไม่มีซิกแพค
แต่ก็ดึงดูดสายตาได้ดีจริงๆ
"ไอ้เอส"
"อะไรว่ะ"
"กูหวิวๆหว่ะ"
"เอาหน่านายเดี๋ยวก็ชิน"
"ใช่ไปร์ทพูดถูกไปไปเดี๋ยวเจ๊ดูเเลเอง"
ในขณะที่เดินออกมาบริการเเขกนั้นคืนนี้ตั้มต้องฝึกชงเหล้าและเชียร์ดื่มแต่
ทว่ามีเก้งมือไวมาตีที่ตูดของตั้ม เพี๊ยะ
"เหี้ย"
ตั้มอุทานพร้อมง่างหมัด
"เฮ้ยน้อง ทำไร"
"ขอโทาครับพี่ ผมตกใจนิดหน่อย"
"ตกใจทำไมตูดสวยดีนี่ขอพี่จับอีกหน่อยได้ไหม"
"เอ่อพี่ครับผมว่า"
เอสเอ่ยขึ้นเพื่อช่วยตั้ม แต่ตั้มจำที่มิกกิบอกไว้ว่าถ้าลูกค้าดื่ม1แก้วเป๊กเราได้
100 ตั้มเลยหาวิธีได้เงินแบบไม่โดนจับก้นได้จึงพูดขึ้นว่า...
"ไม่เป็นไรเอส ได้ครับแต่พี่ต้องช่วยผมสักสิบดื่มนะครับเดี๋ยวผมถอดให้จับ"
"แน่นะน้อง อย่าเบี้ยวพี่นะ"
"ได้ครับ"
"นั้นเอามาสิบดื่ม 3,000 จัดมา"
เก้งหนุ่ม ดื่มเหล้าเข้าไปจนครบโดยที่ตัวเองเป็นคนคออ่อนจึงหลับไปในกลาง
อากาศโดยที่ไม่ได้จับและเห็นก้นขาวๆของตั้มแม้แต่น้อย
"บ๊ะ เก่งนะเรา ทิป1,000เลยอะคืนนี้"
"ขอบคุณทุกคนเเหละครับที่ช่วย ขอบใจเอสกับไปร์ทนะที่สอนเทคนิค"
"ไม่เป็น นายเพื่อนเอสก็เหมือนเพื่อนเราเเหละ"
เอสกับไปร์ทสองคนนี้ดูเหมือนว่าจะชอบๆกันอยู่ ตั้มจึงพยายามออกห่างๆให้
ทั้งคู่ได้อยู่ด้วยกัน
ในขณะที่ตั้มเชียร์ลูกค้าให้ซื้อดื่มอยู่นั้น ความน่ารักและรอยยิ้มใสๆก็ไปสะดุด
ลูกตาเสี่ยอั๋นเข้าให้
"เอส ไปร์ท ที่อยู่กับมิกกินั่นใครอ่ะเด็กใหม่เหรอ"
เอสจึงตอบว่า..
"ใช่ครับ ไอ้ตั้มเพื่อนผมเองเพิ่งมาทำงานวันแรก"
"เฮ้ย มีเพื่อนน่ารักแบบนี้ทำไมไม่บอกกันว่ะ"
ทันใดนั้นโอ๊คเพื่อนอั๋นจึงพูดขึ้นว่า...
"หึ ไอ้อั๋น อย่าบอกนะว่าจะเคลมน้องเขาอะ"
"เสี่ยเพื่อนผมยังสดเเละไม่เคยนะ อีกอย่างงง.... เสี่ย เสี่ย"
เสียอั๋นเดินไปที่บาร์ดื่มตรงที่มิกกิกับตั้มทำงานอยู่ โอ๊คเลยพูดกับเอสว่า...
"เอส ไม่มีทางเพื่อนเอ็งไม่น่ารอด น่ารักแบบนี้ แถมยังสดอีก"
"เเต่ผมไม่อยากให้เพื่อนผมมาเป็นของเล่นเสี่ยอั๋นนะพี่โอ๊ค"
"แต่พี่ว่าเพื่อนน้องคนนี้ดูถ้าไอ้อั๋นจะเอาจริง เพราะถ้าเล่นๆมันคงไม่เดินไปหา
ให้เมื่อยไข่หรอก น้องสองคนเหอะมาดื่มกับพี่ดีกว่า ดูหนังสดด้วย"
ในขณะที่ตั้มเชียร์ดื่มอยู่นั้น
"กี่ดื่มดีครับ"
"ไม่ดื่มครับอยากตั้มมากกว่า น้องตั้มปะครับ"
"เสี่ยอั๋น มิกกิค่ะตั้มเติ้มอะไร"
"มิกกิครับ ไปทำงานปะ ว่าไงครับน้องตั้มพี่ตั้มได้ป่ะ"
"อยากตั้มเหรอครับนั้นเหมาขวดเลยไหมถ้าหมดผมยอมถอด"
"น้องตั้ม พี่ว่าาา"
มิกกิพยายามห้ามเเต่ตั้มดันไม่ฟังซะงั้น งานนี้บันเทิงหละน้องตั้มเล่นกับเสือ
ตกเป็นเหยื่อเเน่งานนี้
"พี่มิกกิไม่ต้องห่วงครับ ผมเห็นเดี้ยงมาหลายรายละ ตกลงเอาไหมครับ"
"ได้ครับ มิกกิจัดขวดใหญ่ที่เเพงที่สุด พร้อมโต๊ะวีวีไอพี ขอเจลกับถุงด้วย"
"เดี๋ยวครับ ดื่มตรงนี้ หมดค่อยไปครับ"
"อู้ยยย คุณน้องอย่าท้าท้าย"
"จัดมาครับมิกกิ"
มิกกิส่งขวดเหล้าให้อั๋น อั๋นยกกระดกดื่มเหมือนดื่มน้ำเปล่าจนหมดขวดตั้ม
ถึงกับอึ้งที่ไม่มีทีท่าจะเมาเลยสักนิด
"ไงครับน้องตั้ม พร้อมไหม"
"เดี๋ยวครับ ผมยังไม่เคยอยากได้จริงต้องอีกขวดครับ"
"มิกกิ"
"นี่เจ้าค่ะ"
เสี่ยอั๋นยกดื่มไปอีกขวดและก็ไม่เป็นอะไรเหมือนเดิมไม่ใช่คอแข็งแต่กินยากัน
ไม่ให้เมาเอาไว้เพื่อปกกันตัวเองโดนมอม เสี่ยอั่นจึงพูดขึ้นว่า...
"ไงครับตั้มได้ยัง"
"นี่เสี่ยไม่เมาเลยเหรอครับ"
"เเล้วเหนเสี่ยเซไหมอ่ะ เราท้าผิดคนเเล้ววหละรู้ไหมเสี่ยเป็นใคร"
"ใครครับ ลูกค้าเหรอ"
"ไม่ใช่ค่ะคุณน้อง ลูกเจ้าของร้าน"
"ห๊าาาา อะไรนะพี่"
ตั้มถึงกับอึ้งเเละไปไม่ถูกเมื่อรู้ว่าเสี่ยตั้มคือลูกเสี่ยกัส ตอนนี้เสี่ยเริ่มเมาในความ
น่ารักของตั้มจึงได้อุ้มตั้มไปที่ห้องทำงานส่วนตัวท่ามกลางสายตาของคนมากมาย
"อั๋น อั๋น ไอ้เจ้าอั๋น"
เสี่ยกัสร้องเรียกแต่อั๋นก็ไม่ฟัง
"เกิดไรขึ้นมิกกิ"
"สงครามน้ำรักเจ้าค่ะ น้องตั้มเสร็จแน่"
"แล้วทำไมไม่ห้าม ก็รู้นี่ว่าตั้มมันยังไม่เคย แล้วบ้ากามแบบลูกฉัน โอ๊ยย..อก
อีกัสจะแตก"
"ปล่อย ปล่อยผมนะเสี่ย"
ตั้มพยายามดิ้นและร้องโวยวายแต่ก็ไม่เป็นผล
เมื่อมาถึงห้องทำงานเสี่ยก็พาเข้าไปในห้องนอนท่ามกลางแสงไฟสลัวๆ
"จะผิดคำพูดเหรอห๊ะ"
เสี่ยอั๋นพูดขึ้นพร้อมวางตัวตั้มลงบนเตียงเเล้วโน้มตัวลงทับ
"ก็คิดว่าจะเมาง่ายนี่ครับ ผมเอ่อออ"
"จะมอมเสี่ยอั๋นมันยากนะครับ ไงครับจะยอมไหม"
"ผมไม่เคย ผมไม่กล้า"
"มันก็ต้องมีครั้งแรกทั้งนั้น อีกอย่างผมไม่เชื่อว่าคุณสดจริงเด็กบาร์ใจง่ายหมด"
ตั้มผลักตัวเสี่ยออกด้วยความโกรธเเละพูดว่า...
"เสี่ยคิดว่าผมง่ายขนาดนั้นเลยเหรอได้ถ้าอยากได้เสี่ยก็เอาไปได้เลย"
"อย่าท้าทายผมนะ คุณรู้ไหมว่าผมเอาจริง"
เสี่ยอั๋นพูดพร้อมถอดเสื้อผ้าออกจนเหลือเเค่เพียงกางเกงในทรงททรังค์ที่เป้าดู
เเข็งเป็นลำพาดขึ้นเอียงขวา หุ่นเสี่ยอั๋นแน่นมากมีกล้ามมีซิกแพค ตั้มจึงพูด
กับเสี่ยว่า...
"ผมคนรักษาสัตย์จะได้ครับถ้าเสี่ยต้องการตัวผมก็จะให้แค่ตัว"
ตั้มลุกขึ้นยืนเเละถอดกางเกงในออกจนเปลือยเปล่าไร้สิ่งปกปิด มันยิ่งดูกระตุ้น
อารมย์อั๋นเป็นอย่างมาก
"ทำสิครับ รอไรหละหรือว่าเสี่ยมันก็เเค่ไก่อ่อนรองบ่อน"
"ตั้ม ...."
ในที่สุดเสี่ยอั๋นก็ลงมือข่มขืนตั้มด้วยอารมย์ที่รักและชอบตั้มจริงๆ แต่ตั้มตอนนี้
อารมย์กับตรงกันข้ามเขาทั้งกลัวและขยักแขยงในสิ่งที่เสี่ยทำกับร่างกายของเขา
ถึงแม้เสี่ยจะรู้สึกรักแต่ตั้มยังไม่ได้รักตั้มจึงเป็นเหมือนหุ่นให้เสี่ยเย็ดเท่านั้น
"ครางดิ นอนนิ่งทำไม"
"ไม่จำเป็น ลีลาอ่อนหัดแบบนี้"
"ตั้ม ได้ ผมก็อยากรู้ว่าคุณมันซิงแค่ไหนกัน"
"เสี่ยจะทำไรผม"
"ก็เย็ดตูดไง จะได้รู้ว่าผมไม่ใช่ไก่รองบ่อนเตรียมติดใจลีลาเย็ดผมได้"
"ไม่นะเสี่ย ผมขอหละผมไม่เคย อย่าทำผมเลย อย่า อย่าโอ๊ยยยยยย"
เสี่ยอั๋นถึงกับต้องหยุดเมื่อยัดควยเข้าตูดไปได้แค่หัวควยเท่านั้นก้นตั้มก็มีเลือด
ออกมาเสียจึงเปิดไปดูและพบเลือดเปรอะที่ถุงยางอนามัยด้วย
"ตั้ม พี่ขอโทษ"
ตุ๊บ ตั้มชกเข้าไปที่ปากเสี่ยอั๋น
"ผมเกลียดเสี่ย"
ตั้มลุกขึ้นใส่เกงในเต่เสียดึงตัวไวลงมากอด
"จะไปไหนตั้ม ก้นเลือดออกเเบบนี้ ถอดเกงในออก"
"ไม่ ไม่ต้องมายุ่งกับผม ปล่อยผม"
"อย่าดื้อได้ไหมตั้ม"
เสี่ยอั๋นจับตั้มฉีกเกงในออกแล้วหยิบกล่องยามาจากนั้นก็จับตั้มยกและอ้า
ขาออก ตั้มรู้สึกกลัวเหมือนจะโดนอีกรอบ จึงถามเสี่ยว่า....
"เสี่ยจะทำไรผม"
"อยู่เฉยๆอย่าดิ้น"
เสี่ยอั๋นใช้น้ำเกลือล้างเเผลเช็กเลือดที่ก้นให้ตั้มจนสะอาดเอี่ยมจากนั้นก็เอา
ยาแก้อักเสบให้ตั้มกิน พร้อมกับเอาเกงบ็อกเซอร์ให้ใส่
"กินยาเเล้วนอนซะ"
"ไม่ผมจะกลับหอ"
"ไม่ให้กลับ"
"ได้ ผมจะลาออก ผมไม่อยากเจอหน้าเสี่ยอีกจบกันนะครับ"
"ไม่ ไม่ได้ คุณเป็นเมียผมเเล้วนะ"
"เข้าไม่มิดลำไม่นับว่าเป็นผัว บายครับ"
ตั้มเดินออกจากห้องทำงานเสี่ยอั๋นแบบที่เดินรู้เลยว่าตั้มโดนตั้มมาแล้ว
เสี่ยอั๋นรีบใส่เสื้อผ้าเเล้วตามออกมาเจอตั้มกับเสี่ยกัสพอดี
"เสี่ยครับ ผมขอโทษผมคงทำงานต่อไม่ได้"
"เกิดอะไรขึ้นตั้ม บอกน้าได้นะ"
"ผม ผมไม่เหมาะกับงานนี้ครับ ผมขอโทษครับ"
"อะอะนั้นก็ไม่ขัดใจเดี๋ยวน้าโอนค่าแรงกับทิปเชียร์ดื่มให้ คืนนี้ทิป 5,000
ค่าแรง 550 เป็น 5,550 แล้วเรื่องค่าเทอมหนูหละ"
"ช่างมันเถอะครับ ผมคงหางานอื่นทำหลังเลิกเรียนแทน ผมลาครับฝากบอก
เอสด้วยนะครับว่าผมกลับก่อน"
"อะได้ กลับได้แน่นะ"
"ไม่ ผมไม่ให้ออก"
เสี่ยอั๋นเข้ามาขัดขวางพร้อมกับดึงแขนตั้มมากอดกลางร้านเอส ไปร์ท มิกกิ
เดินมาพอดีรวมถึงโอ๊ค ทุกคนต่างพากันอึ้งเพราะอั๋นไม่เคยรั้งใครแต่ครั้งนี้อั๋น
ยอมที่จะรั้งตัวตั้มไว้ ตั้มจึงพยายามดิ้นหนีแต่อั๋นก็กอดไว้แน่น
"ปล่อยนะเสี่ย ผมจะกลับหอ"
"ไม่ ไม่ให้กลับ คิดว่าเป็นเมียเสี่ยแล้วจะไปไหนได้ง่ายๆหรือไง"
"ผมไม่ใช่เมียเสี่ย"
"ได้นั้นต่อไปนี้ตั้มคือเด็กของเสี่ย ไม่ว่าตั้มจะทำอะไรตั้มจะอยู่ในสายตาเสี่ยเสมอ"
"ผมไม่ใช่นักโทษนะ"
"ใช่สิตั้มคือจำเลย จำเลยรักของเสี่ย นับจากนาทีนี้ตั้มคือคนของเสี่ย เอส"
"ครับ"
"ค่าเทอมของนายและตั้มเสี่ยจะจัดการให้จนจบปี 4 ตั้มเรียนการตลาดเหมือน
เอสไหม"
"อย่าบอกนะเอส ถ้ามึงเพื่อนกู นี่เสี่ยเก็บเงินเสี่ยไปเลี้ยงคนอื่นเถอะ รู้ครับว่ารวย
แต่ผมไม่ต้องการ"
"หยิ่ง ทนง ดีแบบนี้แหละชอบ ว่าไงเอส ถ้าเอ็งไม่บอกเสี่ยจะเอาไอ้ไปร์ททำเมีย
อีกคน"
"ตั้ม ขอโทษนะเว้ย ตั้มเรียนสาขาบัญชีครับ เรียนเก่งด้วย"
"ไอ้เอส ขายเพื่อนเลยนะมึง"
"ดีมากเอส นับจากวันพรุ่งนี้ตั้มต้องมาทำงานเป็นเลขาเสี่ย ห้ามสาย ห้ามเหรด
ห้ามงอแง ไม่งั้นก้นตั้มจะฉีกมากกว่าวันนี้"
"เสี่ย พูดเชี้ยไรเนี่ย"
ตั้มเขินจนหน้าแดงเเล้วเดินเป๋ไปที่ห้องเเต่งตัว โดยมีเสี่ยอั๋นตามไปคุมงานนี้ค่าเทอม
เป็นเหตุจริงๆด้วยครับ ที่ทำให้เสือไบอย่างเสี่ยอั๋นมาเจอเด็กดื้ออย่างตั้ม เสี่ยกัส
จะได้ลูกสะใภ้ตัวจริงแล้วใช่ไหมเนี่ย.....
เนื่อเรื่องสนุกไวดีครับเรื่องนี้
ขอบคุณครับ {:5_136:}ขอบคุณครับ{:5_119:} ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ข อ บ คุ ณ ค รั บ ขอบคุณมากครับ {:5_126:}{:5_127:}{:5_132:} อ่านสนุก เข้าพล็อตหนังเลย
ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุนครับ ขอบคุณครับ ขอบคุครับ เสี่ยอั๋นต้องขนาดไหนนี่ฉีกเลย
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ สนุกมากครับ
หน้า:
[1]
2