พ่อหม้าย เดอะซีรีย์ ตอนที่ 6 คุณพ่อเก(ย์)เร
3 ปีผ่านไป บิ๊กก็โตขึ้นเเละเข้าเรียนอนุบาล 1 ที่เดี๋ยวกับกังหันทั้งคู่เป็นคู่จิ้นฟันน้ำนมที่ดูน่ารักมาก แต่ก็มีเรื่องที่น่าเศร้าเมื่อแม่ศรีตรวจพบ
โรคเม็งเม็ดเลือดขาวระยะสุดท้ายตอนนี้พักรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล
วันนี้พ่อกำนัน ผู้กองบอล และทนายตั้มมาหาแต่เช้า....
"แม่มึง เป็นไงบ้างวันนี้"
พ่อกำนันที่นั่งเฝ้าอยู่ข้างเตียงได้เอ่ยถามแม่ศรีที่นอนอยู่ แม่ศรีจึงพูดว่า...
"มันเหนื่อยพี่กำนัน เหมือนเรี่ยวแรงฉันหายไปหมดเลยพี่"
"จะทิ้งพ่อหรือแม่ ลูกเราทั้งสองยังไม่ได้ลงเอ่ยกับคู่ชีวิตเลยนะ"
"ถ้าได้หมั้นสักคนคงดี ผู้กอง ทนาย"
"ครับแม่ แม่มีอะไรครับ"
ผู้กองขานรับเเละเดินมาหาพร้อมทนาย...
"ที่ลูกบอกจะบวชให้แม่ แม่ขอบใจนะลูก แต่แม่คงรออุ้มไตรไม่ไหวได้
บวชเจ้าเบนซ์เเล้วแม่ก็สุขใจ ถ้าลูกพร้อมบวชเมื่อไหร่จุดธูปบอกแม่
ให้มาด้วยนะลูก"
"ไม่ครับแม่ แม่ต้องหายดี รอวันที่ผมบวชและวันที่เบนซ์กับปลัดแต่งงาน"
"เวลาแม่ น้อยลงเเล้วลูกเอ๋ย อย่าเศร้าอย่าร้องไห้เกิดแก่เจ็บตายคือธรรมชาติ"
"คุณป้าครับ คุณป้าอย่าวิตกไปนะครับ คุณป้าต้องหายนะครับ"
"ขอบใจนะคะคุณทนาย ขอบใจที่คอยเเวะมาหาป้า ฝากผู้กองด้วยนะคะ"
อาการของแม่ศรีเริ่มไม่ค่อยดีผู้กองจึงโทรหาเบนซ์ให้รีบมาที่โรงพยาบาล
เมื่อเบนซ์ ปลัดกุ้ง และหลานทั้งสองมาถึงโดยมีนายกไก่มาด้วย
"แม่ แม่ครับ"
"ไอ้หมาของแม่ ผ่านทุกข์มาจนตอนนี้ฟื้นตัวขึ้นเเล้วสินะ"
"ครับแม่ ผมเริ่มอยู่ตัวขึ้นหนี้สินลดลงไปมาเหลือกอีกนิดหน่อยครับแม่
ปีหน้าแม่กับป๋าต้องไปขอกุ้งให้ผมนะครับ"
"แม่จะรอไม่ไหวสิไอ้หมา ปลัดกุ้ง นายกไก่"
"แม่ศรี ไม่ต้องกังวลใจฉันเตรียมในสิ่งที่แม่ศรีจะขอไว้ให้เเล้ว ฉันยินดีที่
จะยกกุ้งให้เป็นคู่ชีวิตของเบนซ์"
"ขอบใจนายกไก่นะคะ ที่ยอมรับไอ้หมามัน พี่กำนันขอถุงแหวนให้หน่อย"
"นี่แม่ศรี แหวนเเต่งงานที่พ่อสวมให้แม่"
"ให้ลูกทีพี่กำนัน ผู้กองอย่าน้อยใจแม่นะลูก"
"ไม่ครับแม่ แม่ไม่ต้องห่วง ผมกับน้องจะไม่มีทางบาดหมางกันแน่นอนครับ"
กำนันส่งถุงแหวนให้เบนซ์เป็นแหวนทอง 1 บาทที่งดมากๆ เบนซ์สวมให้
กุ้งเป็นการเเต่งงานโดยที่แม่ศรีได้ผูกข้อมือให้ทั้งสอง แม่ศรียิ้มทั้งน้ำตาจาก
นั้นผู้กองก็ยกพานเเว่นฟ้าที่มีผ้าไตรวางอยู่มาให้แม่ ตอนนี้เเม่ศรียิ่งปลื้มใจ
มีกำลังใจลุกขึ้นมาอุ้มพานแว่นฟ้าอย่างกับหายดี ลูกชายทั้งสองกอดแม่
"ขอบใจนะผู้กอง ขอบใจที่ทำให้แม่"
ผู้กองตั้งใจที่จะลาบวชและได้ยื่นคำร้องต่อต้นสังกัดแล้ว คำสั่งอนุมัติลงมา
ให้ลาเดือนหน้าแต่มันก็ช้าไปเสียเเล้ว ผู้กองรู้สึกผิดมากที่ทำในสิ่งที่ควร
จะทำมันช้าไป แม่ศรีนอนมองพานแว่นฟ้าที่วางตรงโต๊ะตัวเตียง เเล้วพูด
กับนายกไก่ว่า...
"ฝาก ครอบครัวพี่กำนันด้วยนะคะ ยกอโหสิกรรมให้กันนะพี่ไก่"
"แม่ศรี น้องพี่ ตลอดเวลาพี่ไม่เคยโกรธเคืองน้องเลย พี่โกรธตัวเองมาก
กว่าที่ไม่กล้าพอจะต่อสู้ความจริง พี่ขอบใจแม่ศรีที่ดูเเลทุกอย่างให้กำนัน
อย่างดี มีหลานที่น่ารัก และเป็นคนดีทั้งคู่ ไม่ต้องมีห่วงนะน้องของพี่"
แม่ศรีคือน้องสาวของนายกไก่ เเรกเริ่มนายกไก่กับกำนันมีความสนิท
และเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก นายกไก่แอบมีความรู้สึกกับกำนันบูรณ์
แต่ไม่กล้าพอที่จะบอกออกไป จนกระทั้งกำนันเริ่มมีใจให้เเม่ศรีน้องสาว
ของนายกไก่ ช่วงนั้นนายกมโนเก่งมาคิดว่ากำนันบูรณ์จะมาจีบตน แต่
สุดท้ายก็หน้าเเตกเมื่อกำนันส่งของขวัญให้แต่ให้แม่ศรี ไม่ได้ให้นายกไก่
จึงทำให้นายกไก่แค้นใจลึกๆเกี่ยวกับชายรักชาย แต่กำนันก็ไม่ผิดมันผิด
ที่นายกไก่ไม่กล้าทั้งๆที่กำนันเคยบอกความรู้สึกตัวเองที่มีไปหลายครั้ง
"นี่พ่อเรากับลุงนายกไก่"
"เออพี่ว่าน่าจะใช่หว่ะ"
เบนซ์กับบอลแอบคุยกัน
"แล้วทำไมกุ้งเรียกป้าศรีว่าป้าหละทั้งๆที่เป็นน้องของพ่อกุ้ง"
ต้นแอบถาม บอลจึงตอบไปว่า...
"ก็ศักดิ์ของป๋าแก่กว่านายกไง ฐานะจากอาเลยกลายเป็นป้าแทน"
กำนันที่พาหลานๆเดินออกไปหาขนมกินก็กลับมาถึงที่ห้องโดยที่พี่น้องเขา
เคลียร์ใจกันแล้ว เครื่องช่วยหายใจตอนนี้เริ่มเบาลง
"แม่ศรี แม่ศรี"
"พี่กำนัน ฝากพี่ดูแลพี่ชายฉันด้วยนะ หลังจากนี้อย่าให้ผิดพลาด"
"นี่แม่ศรี"
"เรื่องพี่กำนันกับพี่ไก่ มันคือจุดเริ่มที่ทำให้เบนซ์กับกุ้งมีบุพเพสันนิวาส
ร่วมกัน กุ้ง ต้น แม่ฝากลูกทั้งสองดูแลเบนซ์กับบอลด้วย"
"ครับ แม่"
ทั้งสองว่าที่สะใภ้ต่างรับปากและกุมมือซ้ายของแม่ศรีเอาไว้ กำนันและ
นายกกุมมือขวาของแม่ศรีด้วยกัน บอลกับเบนซ์และหลานเข้ากอดแม่
อีกครั้งและแม่ศรีก็จากทุกคนไปอย่างสงบตอนเที่ยงตรง
ความเศร้าโศกได้เกิดขึ้นอย่างสุดห้ามปราม ตลอดการจัดงานศพแม่ศรี
นายกไก่คือคนที่เคียงข้างกำนันสมบูรณ์ตลอดทั้งงาน จนกระทั้งคืนที่ 3
คืนสุดท้ายของงานก่อนพระขึ้นศาลาสวด กำนันบูรณ์ที่กินข้าวปลาไม่
ค่อยลงก็ถึงกับเซ นายกไก่จึงเข้าช่วยประครอง
"กำนัน ค่อยๆนั่ง เอายาดมมาหน่อยกุ้ง"
"นี่ครับพ่อ ป๋าทานอะไรสักหน่อยนะครับ ป๋าไม่ค่อยทานอะไรเลย"
"ป๋ากินไม่ลง ขอบใจกุ้งนะ"
"กินไม่ลงก็ต้องกิน ให้ใครเอานมมาสักกล่อง ขนมปังด้วย"
นายกเอ่ยใช้คนในงาน ลูกน้องก็หยิบมาให้
"กินซะเดี๋ยวพระจะขึ้นศาลอีกครึ่งชั่วโมง"
"เดี๋ยวเสร็จงานค่อยกิน"
"อย่าดื้อตอนแก่ได้ป่ะ กินซะจะได้มีแรง"
กำนันบูรณ์โดนนายกไก่บังคับกินนมและขนม บอลกับเบนซ์ที่แอบดูอยู่
ก็รวมกลุ่มเม้าท์ต่อ
"ไอ้เบนซ์ หรือว่าที่แม่จากไปครั้งนี้คือการคืนเส้นนทางให้ป๋ากับอาไก่ว่ะ"
"จะว่าใช่ก็ใช่ เพราะแม่ไม่ยอมรักษาตัวและก็ไม่บอกว่าเป็นอะไร"
"ตอนนี้ป๋าก็57 แก่กว่าอาไก่ 4 เดือน ถ้าวัยนี้ หือแรงเหลือเฟือ"
"ไอ้พี่บอลมึงก็พูดไปแม่ยังไม่เผาเลยนะเว้ย"
"มึงเรื่องแบบนี้ก็ป๋าเรามันใจเกย์เรมาตั้งแต่แรง ยังไงอาไก่ก็รักษารอยช้ำได้
ไม่นาน"
เสี่ยตั้มพ่อของทนายต้นคืนนี้เดินทางมาเพื่อร่วมเป็นเจ้าภาพ
"เสียใจด้วยนะครับกำนัน"
"ขอบคุณนะครับเสี่ยตั้มที่มา เออนี่นายกไก่นายก อบต.ของที่นี่ครับ
นายก นี่เสี่ยตั้มพ่อของทนายต้น"
"สวัสดีครับ"
"สวัสดีนายก"
{:5_119:}ขอบคุณครับ{:5_136:} ขอบคุณครับ เนื้อเรื่องตอนนี้ยังไม่จบนะครับ
ผมกดผิดจะบันทึกแต่กดผิดไป
ขอโทษคนอ่านด้วยนะครับ ขอบคุณครับ เศร้าาา เลย รอตอนต่อไปด้วยใจลุ้นระทึก ฮันแน่รุ่นใหญ่น่าจะมีสวิงกิ้ง ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
เยี่ยมครับ รุ่นนี้มีเสียวแน่นอนครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ สนุกมากครับ ขอบคุณครับ