ลุ้นรัก...นักว่ายน้ำ (25+) ตอนที่ #1 สารภาพรัก
ตอนที่ #1 สารภาพรัก
“ขอโทษครับ ผมไม่ชอบผู้ชาย!”
ชายหนุ่มรูปร่างหน้าตาดีปฏิเสธคำบอกรัก เขามองผมเพียงเสี้ยววินาที ก่อนจะหันหลังเดินกลับไปอย่างไม่มีเยื่อใย
ชายหนุ่มปล่อยให้ผมยืนนิ่งอย่างโดดเดี่ยวอยู่บริเวณข้างสระว่ายน้ำของมหาวิทยาลัย ที่ตอนนี้มีเพียงสปอร์ตไลท์ไม่กี่ดวงคอยส่องสว่างอยู่ บรรยากาศเหมือน MV เพลงอกหัก ที่ไม่ว่าเปิดเพลงไหนก็คงจะเข้าไปเสียหมด
—-----------------------------------------
“ฮือออออออออออ” ผมนั่งใช้แขนปาดน้ำตาไปมาหลังจากพาร่างเดินโซซัดโซเซมายังห้องเพื่อนสาวข้างมหาวิทยาลัยได้สำเร็จแบบทุลักทุเลพอสมควร
แพรว คือ ชื่อเพื่อนสาวของผม ที่เรียกว่าเพื่อนสาวเพราะมันเป็นผู้หญิงจริงๆ เธอเป็นผู้หญิงที่สวย ผิวดี หุ่นดี แต่นิสัยมันไม่อ่อนหวานเหมือนผู้หญิงทั่วไปสักเท่าไหร่ ออกจะห้าวและแรดพอสมควรมันเลยคบกับผมได้
“อ่ะนี่มึง! ใจเย็นๆไว้ก่อน” แพรวพยายามปลอบผม มันวางทิชชู่แพ็ค 12 ม้วนลงข้างโซฟาที่ผมนั่งอยู่ เหมือนจะประชดว่าผมคงไม่หยุดร้องไห้ง่ายๆ
“มึงบอกกูใจเย็น แต่มึงเอาทิชชู่มาให้กูขนาดนี้เนี่ยนะ! ฮืออออออ” ผมร้องครวญครางเช็ดน้ำตาต่อไป
เพื่อนสาวของผมส่ายหัว มันมองมายังร่างของผมที่ใส่ชุดนิสิตชายมหาวิทยาลัยดัง สูงประมาณ 172 cm ผิวขาวแบบคนเหนือ หน้าตาดีพอไปวัดไปวาแบบส่งประกวดเดือนคณะได้ แต่ไม่ชนะรางวัลอะไรกับเขาหรอก
“กูถึงบอกให้มึงลองจีบเค้าดูก่อนไง แบบเห็นตัวตนมึงจริงจังอ่ะไอ้ติณ ไม่ใช่พรวดพราดไปสารภาพรักเขาก่อนแบบนี้ เป็นกูก็ say no ว่ะ!” ยัยเพื่อนสาวใช้นิ้วจิ้มหน้าผากผมหลายทีเหมือนสั่งสอนผม
“แต่กูชอบของกูมาตั้งแต่ปี 1 แล้วนะเว้ย! มึงจะให้กูรออีกเหรอ?” ผมพูดความในใจออกไป จนเพื่อนสาวของผมถอนหายใจเฮือกใหญ่
ใช่ครับ! ชายหนุ่มที่ผมเพิ่งสารภาพรักไปเมื่อช่วงหัวค่ำเป็นคนที่ผมแอบชอบมานาน 2 ปีแล้ว ปัจจุบันเราทั้งคู่เรียนอยู่ปี 3 แต่คนละคณะ ผู้ชายคนนั้นชื่อว่า “เอส” เป็นนักกีฬาว่ายน้ำของมหาวิทยาลัยที่ผมเห็นครั้งแรกก็ปิ๊งเขาขึ้นมาแบบรักแรกพบ
เอสเป็นหนุ่มหน้าตี๋ จมูกโด่ง ผิวขาวตามแบบฉบับคนจีน สูงกว่าผมนิดหน่อย น่าจะประมาณ 175 cm แต่สิ่งที่เรียกเสียงฮือฮาได้มากที่สุด คือ เวลาเอสถอดเสื้อเปลี่ยนเป็นชุดว่ายน้ำ
หัวไหล่กว้าง บวกกับกล้ามแขน และหน้าท้องแน่นๆมันทำให้ผมและบรรดาสาวๆทั้งหลายแทบใจละลาย ผมตกหลุมรักเอสโดยที่เขาไม่รู้ตัวเลยว่ามีชายหนุ่มแบบผมแอบชอบอยู่
ผมแอบตามไปเชียร์เอสว่ายน้ำตามรายการต่างๆ รอยยิ้มเวลาได้รับชัยชนะของเขาทำให้ผมเก็บเอาไปฝันอยู่หลายคืน ผมมั่นใจว่าเขาจำผมได้ จากการที่เอสมองมาบนอัฒจรรย์แล้วสบตาเข้ากับผมอยู่หลายต่อหลายครั้ง
จนเวลาล่วงเลยไป ผมแอบให้แพรวส่งของขวัญไปตามงานเทศกาลต่างๆ เช่น วาเลนไทน์, วันเกิด, คริสมาสต์ ซึ่งเอสก็รับของขวัญเหล่านั้นด้วยความยินดี พร้อมกล่าวขอบคุณฝากมายังเพื่อนสาวผม แต่ผมไม่เคยกล้าออกไปพบหน้าเอสตรงๆเลย จนกระทั่งวันนี้
“การที่เขาไม่มีแฟนไม่ได้หมายความว่าเขาจะรอให้มึงมาสารภาพรักนะเว้ย ไอ้ติณ!” ยัยแพรวยังคงสั่งสอนผม
“แงงงงงงงงงงงง” ผมปล่อยโฮ และสั่งน้ำมูกอย่างแรง ทำไมเพื่อนช่างใจร้ายกับผมแบบนี้
“เฮ้อ! กูขอโทษแล้วกันมึง! หยุดร้องก่อนเปลืองทิชชู่กู” นี่แหละคำพูดของเพื่อนแท้ เชื่อมันเลย
“แต่เขาบอกกูว่า เขาไม่ชอบผู้ชาย ฮืออออออออ” ผมยังร้องไห้งอแงต่อไป ผมดึงทิชชู่มาทีเดียวห้าแผ่นประชดรัก
“ผู้ชายที่ไหนก็พูดแบบนี้ทั้งนั้นแหละ ถ้ายังไม่ได้ลองอ่ะ!” แพรวทำสายตาวิบวับ เหมือนจะบอกว่าผมมีความสามารถในการเปลี่ยนใจชายแท้ให้มาชอบผู้ชายได้ เหมือนสมัยมัธยมที่ผมเคยทำกับแฟนเก่ามาก่อน
“ทะลึ่งแล้วมึง” ผมสวนกลับ แพรวเป็นเพื่อนสนิทผมตั้งแต่เราเรียน ม.4 พวกเราเรียนโรงเรียนประจำจังหวัดที่ตอน ม.ต้นเป็นชายล้วน แต่ ม.ปลายเปลี่ยนเป็นสหศึกษา เรียนรวมกันทั้งผู้ชายและผู้หญิง
ซึ่งแน่นอน ด้วยความเป็นเพื่อนสนิท มันจึงกุมความลับของผมเอาไว้หลายเรื่องเลยทีเดียว รวมถึงเรื่องแฟนเก่าชายแท้ ที่ผมเผลอไปปล้ำจนมันติดใจกลายเป็นไบซะงั้น
“แต่มึงถนัดเรื่องแบบนี้ไม่ใช่เหรอออออ?” เพื่อนสาวผมลากเสียงยาว น้ำเสียงมันเย้าแหย่จนผมยกเท้าขึ้นหวังจะถีบมันให้ได้สักทีนึง
“ทำไมไม่ลองวางแผนจีบเอสสุดที่รักของมึงแบบจริงจังดูวะ?” คำถามของยัยแพรวทำเอาผมหยุดร้องไห้ทันทีจนมันตกใจ
“ยังไงวะมึง?” ผมถามออกไปอย่างใคร่รู้ ดวงตาของผมเปล่งประกายอย่างมีความหวัง
เพื่อนสาวของผมยิ้มร้าย มันทำท่าเหมือนตัวเองเป็นแม่หมอนักรัก เอาผ้า เอาพรมมาปูแล้วเริ่มวางแผนให้ผมได้สมหวัง
—-----------------------------------------
ผมกลับมายังหอพักของตัวเองในช่วงดึก พื้นเพเดิมของผมเป็นเด็กต่างจังหวัดแถบภาคเหนือตอนล่าง ผมสอบติดมหาวิทยาลัยในกรุงเทพฯจึงต้องมาอาศัยอยู่ในหอพักข้างมหาวิทยาลัยอย่างจริงจัง
ผมใช้เท้าปาดขาตั้งมอเตอร์ไซค์คันเก่งที่ใช้มาตั้งแต่สมัยมัธยม หลังจากดับเครื่องยนต์สนิทในโรงจอดรถของหอพัก
ช่วงปีแรกแม่ผมไม่ยอมให้เอามอเตอร์ไซค์มาขับในกรุงเทพฯเพราะมันอันตราย แต่ด้วยลูกอ้อนของผม สุดท้ายแม่ก็ยอมใจอ่อนส่งมอเตอร์ไซค์มาให้ผมตอนเรียนอยู่ปี 2 ผมจึงไปไหนมาไหนด้วยรถของผมแทนการนั่งรถเมล์ เพราะสะดวกกว่ากันเยอะ
ผมกดลิฟท์ขึ้นมายังชั้น 4 ซึ่งเป็นที่ตั้งของห้องผม หลังจากไขประตูเสร็จเรียบร้อย ผมเดินไปเปิดไฟบริเวณหัวเตียง
รูปของชายหนุ่มนักว่ายน้ำที่ผมแอบชอบถูกใส่กรอบตั้งไว้อย่างดีบนโต๊ะข้างเตียง เขายิ้มกว้างให้กับกล้องหลังจากทราบผลว่าตัวเองเป็นฝ่ายชนะกีฬาเฟรชชี่ตอนปี 1 ซึ่งผมใช้กล้องถ่ายภาพนั้นด้วยมือของผมเอง
ผมมองภาพนั้นด้วยความรู้สึกมากมาย ทั้งรู้สึกรัก รู้สึกเสียใจ และรู้สึกผิดหวัง มันปะปนอยู่ในหัวผมเต็มไปหมด เพียงเพราะการสารภาพรักของผมในวันนี้
“จะทำตามแผนของยัยแพรวดีไหมนะ?” ผมล้มตัวนอนลงบนเตียง ปล่อยให้จิตใจล่องลอยไปไหนต่อไหนจนสุดท้ายผมก็ผล็อยหลับไปในที่สุด>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>ฝากติดตามต่อใน "ธัญ" และ "ฟิคชั่น" ด้วยนะครับ Searh ชื่อเรื่องตามหัวข้อด้านบนได้เลยขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ ทำไมในธัญ ไม่ได้อยู่ หมวดวาย อะครับ ไปอยู่ในหมวดอีโรติกซะงั้น ขอบคุณครับ. ขอบคุณครับ ขอบคุณมากๆค่ะ ขอบคุณครับ รอต่อเลย ข อ บ คุ ณ ค รั บ สนุกมากครับ ขอบคุณครับ เปลี่ยนชายแท้ มาเป็นไบได้ ถือว่าสุดยอดดด ขอบคุนนะ ขอบคุณครับ เสียวมากเลย ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ งือออออออออออออออออออออออออออ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]
2