พ่อหม้าย เดอะซีรีย์ ตอนที่ 6(ต่อ) คุณพ่อเก(ย์)เร
ต้องขอโทษคนอ่านด้วยนะครับที่เขียนตอนที่ 6 ไม่จบผมจะกดบันทึกแต่ดันกดผิดเป็นตั้งกระทู้เลยทำให้เนื้อเรื่องขาดไป อย่างก็ขอโทษจริงๆ
นะครับ:loveliness:
เสี่ยตั้มพ่อของทนายต้นคืนนี้เดินทางมาเพื่อร่วมเป็นเจ้าภาพ
"เสียใจด้วยนะครับกำนัน"
"ขอบคุณนะครับเสี่ยตั้มที่มา เออนี่นายกไก่นายก อบต.ของที่นี่ครับ
นายก นี่เสี่ยตั้มพ่อของทนายต้น"
"สวัสดีครับ"
"สวัสดีนายก"
ทั้งสามพ่อหม้ายได้มาเจอกันมันต้องมีความฉีกบทในอนาคตด้วยแน่นอน
เลยครับ ปลัดกุ้งเห็นมีเด็กหนุ่มน่าจะอายุอ่อนกว่าทนายต้น ปลัดจึงถาม
ทนายว่า...
"เอ่อ คุณต้นครับนั่นน้องชายคุณเหรอ"
"น้องที่ไหนหละเด็กของเตี่ย พูดง่ายๆแม่เลี้ยงผมแหละ ชื่อโจ้"
วันเวลาผ่านไปหลังจากเสร็จงานศพของแม่ศรีและทำบุญเจ็ดวันเป็นที่เรียบ
ร้อยแล้ว กำนันบูรณืก็รู้สึกเหมือนจะดีขึ้นมาบ้างเพราะมีผู้กองบอลและเบนซ์
อยู่ดูแลแถมยังมีหลานชายวัยน่ารักอย่างบิ๊กอีกคนที่ทำให้กำนันคลายความ
คิดถึงแม่ศรีลงไปได้บ้าง แต่ก็มีอีกหนึ่งสิ่งที่เข้ามาในชีวิตของกำนันนั่นก็คือ
นายกไก่ ที่จะอาสาดูแลกำนันแทนน้องสาวของตน นายกไก่พ่อหม้ายเมีย
หย่า กับกำนันพ่อหม้ายเมียตาย งานนี้พ่อหม้ายเมียทิ้งอย่างเบนซ์กับปลัด
กุ้งจะทำตัวอย่างไรดีหละเนี่ย
"เป็นไงบูรณ์ดีขึ้นแล้วสิเห็นยิ้มออก"
"ก็พอรู้สึกดีขึ้นบ้างมีหลานชายอยู่ มีลูกชายอีกสองคน เออเดือนหน้าเจ้า
บอลจะบวชนะ ไงก็มาช่วยงานด้วย"
"ถึงเอ็งไม่บอกข้าก็มาก ตลกเนอะคนเราเตรียมงานบวชแต่ได้จัดงานศพ"
"จริง น่าจะให้เวลาแม่ศรีอีกสักเดือนสองเดือน"
"เออ วันศุกร์นี้มีสัมมนาของงานปกครอง เจ้าปลัดบอกเอ็งยัง"
"ยังนะ สงสัยจะเห็นว่าข้าคงไม่พร้อม เลย...."
นายไก่ที่รู้ว่าพ่อกำนันจะพูดอะไรจึงดักคอไว้ว่า....
"ไม่ได้นะเว้ย ต้องไป งานนี้ปรับแผนงานบริการใหม่เเก่ๆอย่างเราต้องไปเรียนรู้
ไว้รอส่งงานต่อให้เด็กรุ่นใหม่ที่จะมาแทนเรา"
"ไม่ใช่แค่สัมมนาใช่ไหมไก่"
"เออ ถ้าเอ็งอ่านใจข้าออกก็ตามนั้นแหละ เเล้วเย็นนี้ทำไรกิน"
"ยังไม่รู้เลยเบนซ์ทำอะไร เห็นอยู่กับกุ้งในครัว"
ทันใดนั้นบอลก็เรียกป๋าและนายกไก่มาทานข้าวเย็นเพราะเบนซ์ทำเสร็จแล้ว
"ป๋า อาไก่ ทานข้าวววววววว"
"เออๆ เดี๋ยวป๋าไป เอ็งตั้งวงเลย"
"จะรำเพลงไรป๋า"
"ว่ะไอ้นี่ คิดว่าเป็นผู้กองแล้วข้าจะเอาตะพดตีกระบาลเอ็งไม่ได้นะไอ้ลูกคคนนี่"
กำนันมีรอยยิ้มและเสียงหัวเราขึ้นมา วิญญาณแม่ศรีก็ไปอย่างสงบเพราะเเม่ศรี
สิ้นสุดหน้าที่ของตนแล้ว ต่อไปนายกไก่กับกำนันจะต้องเดินร่วมกันตามที่ชะตา
และพรหมลิขิต คนอ่านเข้าใจเเล้วใช่ไหมครับว่าทำไมMaxต้องตัดจบบทแม่ศรี
มื้อเย็นนี้ลูกชายคนเล็กพร้อมลูกสะใภ้คนเล็กได้ทำกับข้าวเย็นมีทั้งต้มยำกุ้ง
ผัดฉ่าปลาดุกทอด และก็ทอดมันปลา ที่เป็นของชอบของพ่อกำนันทั้งนั้น
"มีแต่ของเผ็ด แล้วไอ้หมาน้อยของปู่จะกินอะไรหละเนี่ย"
"ป๋าไม่ต้องห่วงครับ กุ้งเขาทำต้มจืดผักกาดหมูสับเต้าหู้ให้แล้ว"
"หือ บิ๊กกินผักด้วยเหรอเอ็ง ลุงเห็นปกติเขี่ยตลอด"
บอลเอ่ยถามหลานที่ตักต้มจืดพร้อมผักมากิน บิ๊กจึงตอบว่า...
"เรื่องของเด็กครับลุงบอล"
"อ้าว ไอ้หลานคนนี้ กวนละ ไหนลุงชิมได้เปล่า"
"ไม่ได้ครับ ลุงแก่แล้วกินของเด็กไม่ได้ พ่อกุ้งทำให้บิ๊กนะ"
"เหรอ เรียกพ่อได้เต็มปากเต็มคำเชียวนะไอ้หมาน้อย"
กำนันจึงถามบอลว่า...
"เอ่อ ผู้กองเรื่องของผู้กองกับทนายแม่เขาเตรียมไว้ให้แล้วนะ หลังสึกป๋าจะไป
ขอหมั้นทนายไว้ให้"
"ป๋าพูดจริงป่ะครับเนี่ย"
"เอ่าไอ้นี่ พูดเล่นมั้งกูเนี่ย"
"อะนี่ผัดฉ่าปลาดุกทอดชอบไม่ใช่เหรอชิ้นที่มีมันตรงท้องปลา"
นายกไก่ตักกับข้าวให้กำนันบูรณ์ กำนันบูรณ์จึงพูดขึ้นว่า...
"หึ จะเขี้ยวไหวไหม แก่เเล้วเอาส่วนหางดีกว่ากรอบๆ"
"หางไม่มีเนื้อ จะกินก้างมันไง"
กำนันจึงตักทอดมันให้กับนายไก่บ้างเพราะเป็นของชอบสมัยวัยรุ่น
"อะทอดมันปลากรายจำได้ว่าแม่ศรีเคยทำให้กินตอนที่ไปจีบ แต่มีคนบ้างคน
แย่งแดกเกลี้ยง จนแม่ศรีบอกว่าของชอบพี่ไก่เขา"
"จำได้ด้วย อย่างว่าแหละสะพานที่ข้ามคลองทุกวันจะจำไม่ได้คงแปลก เอากุ้ง
ในต้มยำดีกว่า มีมันกุ้งด้วย เออเบนซ์นี่ทำกับข้าวเก่งนะ"
"ขอบคุณครับอา"
กำนันที่เห็นนายกกินมันกุ้งเยอะเกินจึงพูดดักไว้....
"เฮ้ยๆ ได้ข่าวว่าเป็นไขมันสูง ยังกินมันกุ้งอีก เอาแค่เนื้อก็พอ"
"เออ ยาลดไขมันในเลือดเอาอยู่"
"ฟังกันบ้าง ไม่อยากให้ปลัดกำพร้าพ่อเว้ย"
"ห่วงกูเหรอบูรณ์"
"ห่วงห่าไร ขี้เกียดจัดงานศพมันเศร้าเว้ย"
นายกไก่กับกำนันก็เถียงกันแบบคู่จิ้นรุ่นใหญ่ ผู้กองจึงพูดว่า...
"หือ เบนซ์ ผัดฉ่าหรือเปรี้ยวหวานว่ะ หว๊านหวาน"
"เฮ้ย ก็ไม่ใส่น้ำตาลเยอะนะเว้ยผัดตามที่แม่เคยสอน"
"กุ้งว่า คงจะมีคนเติมน้ำตาลลงไปเปล่าครับพี่บอล"
"เออ ใช่ น้ำตาลทรายรุ่นนี้วัยเรายังต้องยอม เบนซ์"
"คับพี่บอล"
"พี่ว่าเราเรียกอาไก่ว่าอาไม่ได้เเล้วหละ"
สองพี่น้องรวมถึงกุ้งยิ้มใส่กัน เบนซ์จึงถามพี่ชายต่อไปว่า...
"แล้วจะให้เรียกอะไรดีพี่ เรียกแบบที่บิ๊กเรียกกุ้งไหม"
"หลานบิ๊กครับ"
"ครับลุงบอล"
"หลานบิ๊กเรียกอากุ้งว่าอะไรนะครับ"
"แม่กุ้งครับ ลุง"
ทั้งโต๊ะถึงกับสำลักเพราะบอลเตี๊ยมกับหลานไว้ ปกติบิ๊กจะเรียกกุ้งว่าพ่อและ
เียกเบนซ์ว่าป๋า บอลจึงพูดขึ้นว่า....
"อ่อ นั้นเราก็เรียกแม่ไก่ได้อะดิ"
"เฮ้ย กูไม่รับนะเว้ย แมนโว้ย เสือไบ"
นายกไก่พูดขึ้นพร้อมกินข้าวต่อไปเเบบเขินๆ ส่วนกำนันก็หน้าแดงๆไปเลย
ปลัดกุ้งจึงพูดกับพ่อของตนว่า....
"พ่อครับเป็นแม่ก็ใช่ว่าจะต้องรับเสมอไป จริงไหมครับเบนซ์"
"คร๊าบบบบป๋ม :$"
เบนซ์ตอบแบบเขินๆ โดยที่ป๋ารู้ กุ้งรู้ว่าเบนซ์เสร็จกุ้งเรียบร้อย
หลังจากที่ทานมื้อเย็นเสร็จ นายกไก่ก็ขอค้างที่บ้านกำนันกุ้งจึงบอกว่า...
"นั้นผมกลับบ้านไปดูเจ้ากังหันนะครับ เจมส์(พี่เลี้ยงของกังหัน)คงพากลับ
จาเรียนพิเศษแล้วมั้งจะทุ่มละ"
"นั้นเบนซ์ไปส่งนะ บิ๊กไปกับป๋าไหมครับ"
"ไปครับป๋า"
"เออ เบนซ์ นั้นพี่ขอไปนอนกระท่อมเอ็งนะเว้ยเผื่อคลอกับเมีย"
"เออตามบายว่าเเต่เมียหรือผัว"
"กูไม่ใช่มึงเบนซ์ กุ้งก็อย่าหนักหละกินของเผ็ดไปเดี๋ยวเช้าจะทรมาณ"
"ไอ้บอล พูดอะไรหลานยืนอยู่ แล้วนี่มึงจะให้ป๋าอยู่เรือนใหญ่คนเดียว"
ผู้กองจึงตอบป๋าไปว่า...
"คนเดียวที่ไหน พ่อไก่ก็อยู่ มีไรก็ตะโกนเรียกได้นะพ่อไก่"
"เออ ลูกชายพ่อ"
"เขากันดีเนอะทั้งพ่อ ทั้งลูก เดี๋ยววันแต่งสินสอดไม่มีจะรู้สึกไอ้เจ้าผู้กอง"
"ไม่ต้องห่วง พ่อเป็นนายก อบต. แต่งลูกคนโตทั้งทีงานต้องระดับตรุษจีน
มังกรสวรรค์"
"ลูกใครกันแน่ว่ะ ไอ้บอลกูป๋ามึงนะ"
"นั้นพ่อกับป๋าก็ อย่านอนดึกนะครับ เดี๋ยวเหนื่อย5555 ไปไอ้หมาลุงอุ้ม
ไปส่งที่รถป๋ามึง"
ตอนนี้ทั้งเรือนก็เหลือเเค่นายกไก่กับกำนันบูรณ์ ในขณะที่กำนันบูรณ์
นุ่งผ้าขาวม้าอาบน้ำอยู่ที่สะพานสระหลังบ้าน นายกไก่ก็เดินเข้ามากอด
จากด้านหลังโดยนุ่งผ้าขาวม้าด้วยเช่นกัน
"เฮ้ย ทำไร"
"ก็ทำแบบที่กุ้งทำกับเบนซ์ไง"
"ไก่ ไม่เอาไม่พร้อมเว้ย"
"ไม่เป็นไรกูรับได้ถ้าเป็นมึง"
"เชี้ย กูหมายถึงกูไม่พร้อมเอาใครตอนนี้ให้ผ่านร้อยวันแม่ศรีไปก่อนได้
ไหม กู กูยัง...."
นายกไก่รู้ความรู้สึกนั้นของกำนันได้ดีจึงพูดว่า...
"เออ กูเข้าใจนั้นคืนนี้ขอแค่กอดมึงจนหลับได้ไหม"
"ถ้ากูบอกไม่ได้ มึงก็โกรธกูอะดิ ขี้งอนแบบมึงด้วยไก่"
"ดีนั้นก็อย่าทำให้กูงอน นั้นกูอาบน้ำด้วยได้ป่ะ"
"มีป้ายห้ามไหมหละ"
ตอนนี้สองหนุ่มรุ่นใหญ่กำลังอาบน้ำด้วยกันแบบที่ฟรีสไตล์ตัวเอง โดยที่
ไม่รู้ว่าผู้กองบอลแอบดูอยู่ กำนันและนายกต่างลูบไล้และชักว่าวให้กันแต่
ก็หยุดมือก่อนเพราะกำนันเเข็งไม่เต็มที่อาจเพราะอารมย์ไม่ค่อยมีด้วย
"โอ๊ยยยย"
"เชี้ย ไอ้ผู้กอง มาทำเตี้ยไรเนี่ย"
"ซุ่มดูอยู่ตั้งนาน แค่จับๆคลำๆกันเนี่ยนะ"
"อ้าวไอ้นี่ นั้นไก่ ข้ารู้ละทำไงให้เอ็งมันส์มือ"
"อ๋อ.....นั้นก็เอาดิ"
"อะไรป๋า พ่อ พ่อ ป๋าาาาาา"
กำนันเข้าล็อกตัวบอล จากนั้นนายกไก่ก็ดึงกางเกงลงมาและจับควยของบอล
ชักว่าแทนควยกำนันบูรณ์ โดยที่ควยบอลนั้นโคตรเเข็งและเต็มมือเหมือนของ
บูรณ์ตอนหนุ่มๆที่ไก่เคยจับ โอ๊ยยยย โอ๊ยยยยพ่อครับ พ่อ โอ๊ยยยยยย
บอลพ่นพิษออกมาเต็มมือนายกไก่ อุตส่าห์จะมาแอบดูพ่อกับป๋ากลับกลาย
เป็นโดนป๋าบูรณ์ล็อคตัวให้พ่อไก่จับชักว่าวซะงั้น คือนนี้จะมีน้ำพอคลอกับ
ทนายต้นไหมครับผู้กองบอล.....
อาจสั้นหน่อยนะครับพยายามเติมเนื้อเรื่องเข้าไปให้เต็มเเล้วเพราะตัดตอน
ฝากติดตามตอนต่อไปด้วยน๊าาาครับ
เสว รักใส ๆ ของพ่อหม้ายป้ายแดง ขอบคุณครับ งื้ออออออ ขำบอลอะเหมือนเด็ก ขอบคุณมากครับ ดีๆๆๆๆ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุ ตอนที่7 ต้องเข้าแล้วคับ