|
แผ่นแปะหัวนม 2 ฉันต้องรีบไปห้องน้ำแล้ว!!! ขณะที่ฉันถอดเสื้อกั๊กออกอย่างรวดเร็วและแขวนไว้อากาศเย็นก็พัดผ่านชุดเครื่องแบบที่เปียกโชกของฉัน ฉันตัวสั่นและครางออกมาเล็กน้อย หัวนมของฉันซึ่งแน่นอยู่นั้นถูกผ้าหยาบๆ ถูจนรู้สึกเจ็บแน่นอนว่าระหว่างความเจ็บปวดนั้นก็ทำให้มีความสุขอยู่ไม่น้อย ฮาดะไม่คิดเลยว่าจะต้องมาตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้เขาได้สัมผัสกับหน้าอกที่แน่นใหญ่ของเขา “อ่า!!......” แม้จะสัมผัสเพียงสั้นๆแต่ด้านหน้าของกางเกงสีน้ำเงินกรมท่าของฮาดะก็นูนออกมาอย่างเห็นได้ชัด จนไม่สมารถกดความต้องการที่อยู่ลึกในจิตใจได้เขาไม่สามารถทนได้อีกต่อไปแล้ว ขณะที่กำลังรูดซิปลงมาเขาพยายามดึงแท่งลำที่บวมใหญ่ออกจากกางเกง "ฮะ ฮ่ะ ......" ความรู้สึกดีได้หลั่งไหลเข้ามาพร้อมกับความรู้สึกที่ได้หลุดพ้นการช่วยตัวเองเป็นสิ่งที่ฉันปกติจะไม่ค่อยทำ แต่วันนี้ ฉันทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว ฉันเอามือใหญ่โอบรอบแท่งลำแข็งๆ แล้วลูบมันอย่างเบามือมันรู้สึกดีมาก ดวงตาของฉันปิดสนิท วางมืออีกข้างเข้าไปในเสื้อแล้วสัมผัสกับส่วนที่ยื่นออกมาแข็งๆ ฮาดะเริ่มช่วยตัวเอง และเสียงครวญครางที่ไม่สามารถควบคุมได้ก็ออกมาจากฟันที่กัดแน่นของเขา "ฮึ… อ่า......ฮ่า......." ความหนาและรูปร่างที่คุ้นเคยดูเหมือนจะถูกจารึกไว้ในมือของเขาซึ่งเริ่มเร็วขึ้นเรื่อยๆ มือที่บดขยี้ช่องท่อปัสสาวะซึ่งมีของเหลวไหลออกมาอย่างต่อเนื่อง ความแข็งแกร่งและความเร็วในการขยับแขนที่มีเส้นเอ็นที่โดดเด่นของเขาค่อยๆเพิ่มขึ้น และใบหน้าที่อ่อนโยนของเขาก็ดูน่าดึงดูดยิ่งขึ้น ใบหน้าของเขาขมวดคิ้วมากขึ้น มือที่บีบและหมุนหัวนมที่บวมแน่นกำลังสั่น ฉันจดจ่ออยู่กับความสุขที่ทำให้ดีอกดีใจจนไม่รู้จะทำอะไรได้อีกนอกจากเลียและกัดตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่า ริมฝีปากของเขาที่เขาพูดซ้ำนั้นแดงและบวมราวกับเส้นเลือดแตก “เอ่อ เอ่อ– อ่า–” เสียงที่เคยพยายามกดขี่เอาไว้ได้เริ่มดังขึ้นเรื่อยๆและเสียงต่ำอันเป็นเอกลักษณ์ของฉันก็ดังขึ้น แต่ฉันไม่รู้ตัวเลย ส่วนนั้นของฉันมันเดือดพล่านราวกับกำลังจะระเบิด “อ่า…..! " ฉันไม่สามารถระงับการถึงจุดสุดยอดที่มาพร้อมกับจิตใจที่ว่างเปล่าได้และฉันก็ส่งสายเสียงดังขึ้น มันจบลงแล้ว ฉันกระดกก้นและเอวอย่างแรง และหายใจไม่ออกขณะปลดปล่อยมันออกมาได้ เขาเปิดตาของเขา จากนั้นก็หน้าแดงขึ้นมา อาการเจ็บคอของฉันทำให้เสียงของฉันดังขึ้นเล็กน้อย นี่เป็นเพราะฉันรู้ว่าฉันได้ปลดปล่อยไปแล้ว และรู้ว่านี้มันไม่ใช่พื้นที่ส่วนตัว ฉันเขินอายแต่ฉันก็รีบทำความสะอาดพื้นที่รอบๆ พื้นที่นี้มันเล็กชำมัดเลย! หรือตัวฉันมันใหญ่เกินไปกันนะ? ขณะที่ฮาดะกำลังจัดเสื้อผ้าของเขาหลังจากตรวจดูแล้วว่าไม่มีร่อยรอยอะไรเหลือแล้วก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมา มันเป็นเสียงประตูที่ถูกเคาะตามประตู ทันใดนั้น หัวใจของฮาดะก็หล่นไปถึงตาตุ่ม เขาดวงตาเบิกกว้างและขนที่หลังคอของก็ลุกขึ้น ในขณะที่ปากเล็กๆ ที่เปิดอยู่ เสียงเดียวที่ออกมาคือเสียงหายใจแรง “ฮาดะ คุณอยู่ที่นี่ไหม ผู้จัดการกำลังมองหาคุณ” มันเป็นเจ้าหน้าที่ตำรวจ ฉันจำเสียงของเขาได้ทันทีแต่ฉันก็ตอบไม่ได้ ฉันกลั้นหายใจ พื้นที่เล็กๆ ยังคงเต็มไปด้วยกลิ่นเหงื่อและน้ำอสุจิอยู่ “ฮาดะ?” ก๊อก ก๊อก อีกครั้ง เจ้าหน้าที่ตำรวจเคาะประตู “เอาล่ะ ฉันกำลังยุ่งอยู่!” “โอเค ฉันเข้าใจแล้ว ตามมาเร็วๆ นะ” โชคดีที่กัปตันฮันล่าถอยออกไปอย่างเชื่อฟัง แม้ว่าเสียงฝีเท้าจะเคลื่อนออกไปแต่หัวใจของฮาดะก็ยังคงเต้นแรงอยู่ ฉันไม่รู้ว่าจะทำไงดี หลังจากเขาไปแล้ว ฉันก็โล่งอกเล้กน้อย และค่อยๆเปิดประตูออกไปอย่างระมัดระวัง ไม่มีใครอยู่ในห้องน้ำ เขารีบออกมาล้างมือในอ่างแล้วเดินจากไป ฉันตรวจสอบเสื้อผ้า และใบหน้าของฉันที่แดงระเรื่อมาระยะหนึ่งได้สงบลงแล้ว มันจมลงสักที ฉันใช้น้ำเย็นเช็ดริมฝีปากแดงที่บวมและล้างคอที่ชุ่มเหงื่อออกไป ฉันเดินไปตามทางและมุ่งหน้าไปยังชั้นหนึ่ง “นายคิดว่านายทำงานคนเดียวหรือไง?” จ่าออมที่รออยู่ขมวดคิ้วเมื่อเห็นฮาดะปรากฏตัว ดอกไม้ที่จะมาเป็นฉากพื้นหลัง แสงธรรมชาติอ่อนลงกว่าแต่ก่อนเป็นอย่างมาก ทำให้ภาพที่จะได้ไม่สวย “เฮ้ พรุ่งนี้ค่อยมาถ่ายรูปใหม่” "พรุ่งนี้?" “เสื้อผ้าของนายดูสกปรกเพราะเหงื่อ เปลี่ยนออกซะ ฉันจะเอาไปซัก และจะเอาไปรีด แล้วมาถ่ายรูปกันใหม่พรุ่งนี้” พรุ่งนี้ฉันต้องสวมชุดพวกนี้อีกแล้วหรอ? อารมณ์ต่างๆ มากมายพุ่งเข้ามาหาฉัน แต่ไม่นานฉันก็สงบสติอารมณ์ได้ หากคุณมีเวลาเตรียมตัวก็จะมีวิธีจัดการกับมัน พรุ่งนี้ก็คงไม่มีปัญหาแบบนี้เกิดขึ้นอีก 3 M9 c" w2 o' c/ d1 r
8 X/ J: w9 k9 i# i
2 }; ^1 R' z, D) \
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2024-1-5 23:22:30
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2024-1-6 05:57:56
โพสต์ 2024-1-6 06:34:59
โพสต์ 2024-1-6 18:10:02