บันทึกด้านมืดของผม 26
พ่อผมมาถึงโรงพยาบาลในเวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมง ยังไม่ทันที่พ่อจะถามอะไรผมพยาบาลก็ออกมาเรียกพอดี ผมบอกให้พ่อเข้าไปแล้วผมนั่งรออยู่หน้าห้องฉุกเฉิน ผมรออยู่ประมาณ 10 นาที พ่อผมเดินออกมาจากห้องฉุกเฉิน พ่อผมดูโมโหมากเดินตรงมาหาผมพร้อมถามผมอ้วน "ไปทำอะไรกันมา กล้าถึงมีสภาพแบบนั้น" พ่อผมมองดูผม
อ้วน"แล้วทำไมเราไม่เป็นอะไรเลย" ผมนั่งเงียบก่อนจะตอบไป
ผม"โอ๊ตไม่รู้ โอ๊ตไปถึงก็เจอมันสภาพนี้แล้ว ไว้มันตื่นแล้วพ่อค่อยถามมันดิ"
อ้วน "ดูก็รู้แผลกล้าเหมือนเพิ่งโดนมา จะโกหกอะไรคิดดีๆนะ"
เวรเปลเข็นไอ้กล้าออกจากห้องฉุกเฉินเพื่อไปเอ็กซ์เรย์ ขณะที่พยาบาลเดินมาคุยกับพ่อว่าให้รอผลเลือดกับผลเอ็กซ์เรย์ออกก่อนแล้วหมอจะตัดสินใจอีกที่ว่าไอ้กล้าจะต้องแอดมิดหรือไม่ ระหว่างรอผมกับพ่อต่างคนต่างเงียบพ่อผมไม่ถามคาดคั้นอะไร แต่ผมรู้ได้ว่าพ่อโมโหที่ผมไม่ยอมบอกความจริงกับพ่อแน่ๆ ผมกับพ่อนั่งรออยู่นานจนพยาบาลออกมาเรียกพ่อเข้าไปคุยอีกครั้ง สรุปผลเอ็กซ์เรย์ออกมากระดูกไม่แตกไม่ร้าว ผลเลือดก็ไม่มีอะไรผิดปกติ หมอบอกว่าคนไข้ยังตอบสนองได้ดี แต่ที่เพ้อเพราะเป็นไข้ หมอก็เลยฉีดยาให้เข็มนึงแล้วจ่ายยาให้กลับไปพักผ่อนที่บ้าน ผมสามคนออกมาจากโรงพยาบาลก็ฟ้าสว่างแล้ว ผมบอกพ่อให้ไปส่งที่บ้านไอ้กล้า เพราะผมรีบเลยไม่ได้ล็อคบ้านให้มัน แต่พ่อแค่แวะไปให้ผมลงไปจัดการล็อคบ้านไอ้กล้า แล้วให้ไปนอนที่บ้านของเรา พอถึงบ้านผมกับพ่อช่วยกันหิ้วปีกไอ้กล้ามานอนบนโซฟาหน้าทีวี เพราะแบกมันขึ้นไปนอนบนห้องผมไม่ไหว ผมง่วงมาเลยบอกพ่อขอตัวขึ้นไปนอน
ผมตื่นมาช่วงบ่ายเดินลงมาดูไอ้กล้า ตอนนี้ไอ้กล้าตื่นแล้วนั่งหน้าเจื่อนอยู่
ผม"ตื่นแล้วหรอมึงเมื่อคืนกูนึกว่ามึงจะตายแล้วไอ้ห่า"
ไอ้กล้า"อืมดีขึ้นแล้ว"
ผม"แล้วพ่อกูอยู่ไหนอะ" ผมมองหาพ่อ
ไอ้กล้า"คุยโทรศัพท์กับพ่อกูอยู่ขางนอก"
ผม"แล้วมึงกินข้าวกินยายัง"
ไอ้กล้า "กินแล้ว"
อ้วน"ตื่นแล้วหรอตัวดีนั่งลงเลย" ผมนั่งลงข้างๆไอ้กล้า
อ้วน"เรื่องใหญ่ขนาดนี้จัดการกันเองได้ยังไง ต้องบอกผู้ใหญ่สิ" ผมได้แต่ก้มหน้ารับความผิดไม่ตอบโด้อะไร
อ้วน"น้าโทรบอกพ่อเราแล้ว พรุ่งนี้น่าจะถึงบ้าน"
ไอ้กล้า"พ่อได้บอกพ่อผมเรื่องผมติดหนี้บอลไหม"
อ้วน"ไม่ได้บอก เห็นเรากลัวไม่อยากให้พ่อเรารู้"
ไอ้กล้า"พ่อผมเวลาโมโหมากๆชอบลงไม้ลงมือ"ผมไม่เคยรู้ว่าพ่อไอ้กล้าจะโหดขนาดนี้ เห็นทำงานส่งเงินให้มันตลอดจนไม่ค่อยได้กลับบ้าน ถึงว่าทำไมมันชอบที่พ่อแม่ไม่ค่อยกลับบ้าน
อ้วน"แล้วเราคิดไว้ยังว่าจะหาเงินไปคืนมันยังไง"
ไอ้กล้า"ยังเลยคับ"
อ้วน"อืม...แจ้งตำรวจก็คงไม่ได้พวกนี้น่าจะมีแบ็คหนาอยู่" ผมกับไอ้กล้าได้แต่ถอนหายใจ
อ้วน"เอาแบบนี้แล้วกัน เดี๋ยวพ่อเคลียร์หนี้ให้แล้วเราก็ไปหางานพาร์ทไทม์ทำเอาทยอยเอาเงินมาคืน"
ไอ้กล้า "จะดีหรอคับผมเกรงใจ"
ผม"ดีแล้วมึง มึงอยากโดนพวกนั้นกระทืบอีกหรอ พวกนั้นบอกครั้งหน้ามันเอาหนักกว่านี้นะ" ไอ้กล้าสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อได้ยินผมพูด
ไอ้กล้า"ก็ได้คับ"
อ้วน "อืม.. งั้นขึ้นไปเช็ดเนื้อเช็ดตัวแล้วนอนพักห้องโอ๊ตก่อน วันนี้นอนที่นี้แหละพรุ่งนี้ค่อยกลับบ้าน"
ผมพาไอ้กล้าขึ้นไปบนห้องหยิบผ้าเช็ดตัวกับเสื้อผ้าให้มัน แล้วผมก็ลงมาหาข้าวกินปล่อยให้มันจัดการตัวเองไป
อ้วน"แล้วเราไปเล่นพนันบอลกับกล้ามันรึเปล่า" พ่อเดินมาคุยกับผมที่โต๊ะกินข้าว
ผม"เปล่าพ่อ โอ๊ตก็เพิ่งรู้ว่ามันติดพนันนี่แหละ"
อ้วน"ดีแล้ว แล้วมีปัญหาอะไรมาบอกพ่อละ ไม่ใช่ไปแก้กันเอง"
ผม"คับ" พ่อยี้หัวผมเล็กน้อยก่อนเดินไปหลังบ้าน
ผมกลับขึ้นไปบนห้องไอ้กล้าเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วนอนอยู่บนเตียงผมแต่มันยังไม่หลับ
ผม"พักผ่อนเถอะมึงกูไม่กวนหรอกกูขึ้นมาหยิบของ"
ไอ้กล้า"กูยังไม่ง่วง ไอ้โอ๊ตกูเจ็บตูดว่ะตอนนั้งคุยกับพ่อข้างล่างก็เจ็บแต่กูเก็บอาการ"
ผม"โดนไปขนาดนั้นจะเป็นแผลก็ไม่แปลก"
ไอ้กล้า"กูโดนอะไรวะ กูไม่เห็นแต่รู้สึกว่าพวกมันเอาอะไรยัดตูดกู"
ผม"มือ"
ไอ้กล้า"เหี้ยมันยัดเข้าหรอว่ะ" ผมพยักหน้า
ผม"เจ็บมากเปล่า ตอนไปโรง'บาลกูก็ไม่ได้บอกหมอว่ามึงโดนรุมเย็ดมาด้วย"
ไอ้กล้า"ดีแล้วมึง กูอายไม่อยากให้ใครรู้ มึงอย่าไปบอกใครนะ"
ผม"เออกูไม่บอกหรอก"
ไอ้กล้า"นานไหมวะกว่ากูจะหายเจ็บ"
ผม"กูก็ไม่รู้ว่ะ 2-3 วันมั้ง"
ไอ้กล้า "กูต้องทนเจ็บไปอีก 2-3 วันเลยหรอวะ"
ผม"ก็คงต้องอย่างนั้น เวลาขี้ก็อย่าเบ่งมากนะจะได้ไม่เจ็บ"
ไอ้กล้า"เหี้ยพูดซะกูไม่อยากปวดขี้เลย ขนาดนั่งเฉยๆยังเจ็บถ้าขี้นี่จะทรมานขนาดไหนไม่อยากคิดเลย"
ผม"เอาน่าๆ ปวดขี้ก็รู้เอง ตอนนี้นอนพักเหอะมึง กูไปข้างล่างละ" ผมปล่อยให้ไอ้กล้าพักผ่อน ผมเดินออกไปร้านป้าแมวเพื่อซื้อน้ำ พี่ไม้นั่งอยู่โต๊ะหินอ่อนหน้าร้านโดยมีแฟนเก่านั่งอยู่ด้วย
พี่ไม้"เอ้าไอ้โอ๊ตมาซื้ออะไรวะ"
ผม"เป๊บซี่ถุงนึงพี่"พี่ไม้ลุกไปทำน้ำให้ผม ผมเดินตามเข้าไปในร้าน
ผม"จะกลับไปคบกันจริงๆหรอพี่"
พี่ไม้"เออดิ ทำไมวะ"
ผม"ก็เป็นห่วงไง เดี๋ยวอกหักก็มาลำบากผมอีก 555"
พี่ไม้"เสร็จแล้วไปๆรีบๆกลับบ้านไปเลย"พี่ไม้รีบไล่ผม
ช่วงค่ำผมกินข้าวเสร็จ ผมถือข้าวต้มขึ้นห้องไปด้วย ไอ้กล้ายังคงหลับอยู่ผมปล่อยมันนอนไปแล้วไปอาบน้ำอาบท่า ตอนผมแต่งตัวผมเห็นมันนอนสะดุ้งเป็นช่วงๆ แต่ไม่มีตื่นขึ้นมาเลยผมไปปลุกมันให้ลุกมากินข้าว มันกินไปนิดหน่อยแล้วกินยา
ผม"มึงยังไม่ดีขึ้นอีกหรอวะนอนทั้งวันเลย"
ไอ้กล้า"ก็ดีกว่าเมื่อวานแหละ แต่ก็ยังปวดๆหัวอยู่" ไอ้กล้ากินข้าวไปนิดหน่อยแล้วหยิบยามากิน
ผม"กินแค่นี้เองหรอวะ"
ไอ้กล้า"อืม กูไม่ค่อยหิว" ไอ้กล้าลุกไปเข้าห้องน้ำ ผมจัดการเก็บชามข้าวมันลงไปล้างข้างล่าง พอกลับขึ้นมาบนห้องไอ้กล้าก็กลับไปนอนบนเตียงแล้ว
ผม"นอนอีกแล้วหรอมึง"
ไอ้กล้า"เปล่าแต่กูนั่งแล้วเจ็บก้นเลยนอน"
ผม"มันเจ็บขนาดนั้นเลยหรอ" ผมนึกถึงตอนผมโดนเย็ดถึงจะมีเลือดบ้างแต่ก็ไม่ได้เจ็บขนาดนั้งไม่ได้ แต่ก็นะไอ้กล้าโดนมือทะลวงซะขนาดนั้นอาจจะเจ็บมากก็ได้
ผม"ตอนโดนพวกนั้นรุมเย็ดมึงรู้สึกยังไงวะ"
ไอ้กล้า"อย่าถามได้ป่ะกูไม่อยากนึกถึง"
ผม"เออกูขอโทษ" ไอ้กล้ามันคงอยากจะลืมเรื่องที่เกิดขึ้น ผมนั่งเคลียร์การบ้านจน 3-4 ทุ่ม ไอ้กล้าหลับไปแล้วผมได้ยินเสียงมันกรนเบาๆผมเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าหยิบเอาผ้านวมออกมาปูนอนข้างๆเตียงไม่อยากขึ้นไปนอนเบียดกับไอ้กล้าบนเตียงปล่อยคนป่วยให้นอนสบายๆไป กลางดึกผมสะดุ้งตื่นขึ้นมาเพราะได้ยินเสียงสะอื้น ผมลุกขึ้นหันไปทางเสียงที่ผมได้ยิน ไอ้กล้านอนตะแคงหันหลังให้ผม ผมเขย่าตัวมันเบาๆมันหันมาหาผม
ไอ้กล้า"กูทำมึงตื่นหรอ"
ผม"มึงร้องไห้หรอ" ผมไม่เห็นน้ำตามันหรอกเพราะห้องมืดมากได้ยินแค่เสียงสะอื้นของมัน
ไอ้กล้า"กูฝันร้ายว่ะ ฝันว่าพวกแมร่งมารุมเย็ดกูอีก ในฝันกูทั้งช้ำทั้งเลือดท่วมตัวเลย"
ผม"มึงคิดเรื่องนั้นถึงขั้นเอาไปฝันเลยหรอ"
ไอ้กล้า"กูพยายามไม่คิดนะแต่พอหลับตาภาพมันขึ้นมาในหัว ถ้าไม่ใช่เพราะฤทธิ์ยากูคงนอนไม่หลับ"
ผม"กูไม่นึกว่ามึงจะเป็นหนักขนาดนี้ นอนเหอะเดี๋ยวพ่อกูเคลียร์หนี้ให้ก็ไม่มีอะไรแล้ว"ผมล้มตัวลงจะนอนต่อ
ไอ้กล้า"มึงขึ้นมานอนบนเตียงก็ได้"
ผม"ไม่เป็นไรมึงจะได้นอนสบายๆ"
ไอ้กล้า"ขึ้นมามึงเป็นเจ้าของห้องนะกูเกรงใจ" มันสะกิดผมไม่หยุดจนผมต้องขึ้นไปนอนเบียดกับมันบนเตียง
ผม"พอใจยัง"
ไอ้กล้า"อืม"ผมพยายามหลับ แต่ก็หลับๆตื่นๆเพราะไอ้กล้าพลิกตัวตลอด มันคงไม่อยากจะหลับเพราะกลัวจะฝันร้ายอีกผมได้ยินเสียงก๊อบแกร๊บคิดว่ามันคงหยิบยามากิน สักพักมันขยับตัวมาใกล้ผมแล้วตะแคงมาหน้าผมเอาหน้ามันมาซุกที่ไหล่ของผมผมปล่อยให้มันนอนซุกไหล่ผมไปจนทั้งผมกับมันหลับไปทั้งคู่
สายๆวันอาทิตย์พ่อผมขับรถพาไอ้กล้าไปส่งที่บ้านตอนแรกมันจะของกลับเองแต่พ่อผมบอกว่าไปส่งดีกว่าจะออกไปทำธุระอะไรหลายอย่าง ผมก็อยากตามไปด้วยแต่พ่อบอกให้อยู่บ้าน ช่วงเที่ยงๆเสียงกริ่งหน้าบ้านดังขึ้นผมเดินออกไปดู พี่ไม้ยืนอยู่หน้าบ้าน
ผม"มีอะไรหรอพี่"
พี่ไม้"มึงไปข้างนอกกับกูหน่อย"
ผม"ไปไหนอะพี่้"
พี่ไม้"เออมาเหอะเดี๋ยวรู้เอง"ผมปิดล็อคบ้านแล้วโดดซ้อนท้ายมอ'ไซพี่ไม้ออกไป พี่ไม้บิดมอ'ไซไปเร็วมากไม่รู้รีบร้อนเรื่องอะไร พี่ไม้ขับรถไปจอดอยู่หน้าคอนโดๆหนึ่ง พี่ไม้ให้ผมรอที่รถแล้วแกก็เดินเข้าไปที่ล็อบบี้คอนโดคนเดียว พี่ไม้หายเข้าไปสัก 15นาทีเห็นจะได้ แกก็เดินกลับออกมา
ผม"สรุปมีอะไรนี่พี่ถึงลากผมมาด้วย"
พี่ไม้ "เดี๋ยวคอยคุย มึงกินข้าวยังไปหาไรกินกัน"ผมกับพี่ไม้ไปแวะร้านข้าวข้างทาง
ผม"บอกได้ยังนี่ ไม่งั้นครั้งหน้าไม่มาแล้วนะ"
พี่ไม้"พอดีมีคนบอกกูว่าเห็นแฟนกูขึ้นคอนโดเลยมาดูว่าจริงไหม"
ผม"แล้วจริงไหม"
พี่ไม้"จริง เขามาทำรายงานกับเพื่อนๆน่ะ"
ผม"พี่หน้าแตกเลยดิ" ผมแอบขำไม่ได้
พี่ไม้"อืม ดีนะที่ไม่โดนโกรธ"
ผม"แล้วจะลากผมมาทำไม"
พี่ไม้"เผื่อมีเรื่องไงเอามึงมาด้วยอุ่นใจ"
ผม"โหพี่เห็นผมเป็นอะไรนี่"
พี่ไม้"ก็น้องไง เผื่อกูโดนรุมมึงจะได้ขี่มอไซกูกลับมาได้ 555"
ผม"กลับมาคนกันแล้วยังระแวงอยู่แบบนี้จะรอดหรอพี่"
พี่ไม้"กูก็พยายามไว้ใจนะ แต่พอมีคนคาบข่าวมาบอกก็อดไม่ได้"
ผม"กินเสร็จแล้วก็รับหลับเถอะพี่"จากนั้นผมกับพี่ไม้ก็กลับบ้านกัน ผมว่าพี่ไม้คงยังระแวงแฟนอยู่ไม่มากก็น้อยเพราะโดนทิ้งมาแล้วครั้งนึง พ่อผมกลับมาถึงบ้านตอนเย็นแล้ว
ผม"เป็นไงบ้างพ่อกลับมาเย็นเลย"
อ้วน"ไม่มีไรคุยกับพ่อกล้านานไปหน่อย"
ผม"อ่อคับ พ่อมันถึงบ้านแล้วหรอ อย่างน้อยคือนี้มันก็ไม่นอนคนเดียว" .....
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ. ขอบคุณ เศร้าเลย สงสาร มาต่ออีกนะครับ สนุกมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ สนุกมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากค ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]
2