ภารกิจ 100 น้ำกาม ตอนที่ 2 : นายตำรวจแข็งโป๊ก
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย -ken- เมื่อ 2024-1-31 15:44http://www.g4guys.com/data/attachment/forum/202401/30/183126tnf14r9sf714mqgg.png
ในตอนที่ 2 นี้ โซ่ จะได้พบกับ คนคนนึงที่สำคัญต่อเนื้อเรื่องมากๆ
และ ถ้าอยากอ่านล่วงหน้า แวะไปชมที่เว็บเขียนนิยายนะครับ
เสิจหา "ภารกิจ 100"
ส่วนที่ลงเว็บนี้ตอนจะช้ากว่า แต่มีรูปพิเศษครับ
http://www.g4guys.com/data/attachment/forum/202401/30/183158twwzw5xnjv2t8cwt.png
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
"น้องสาวเชนมันป่วยจริงๆ ซะด้วย นึกว่าแต่งเรื่องมาหลอกกันซะอีก"
โซ่เคี้ยวลูกชิ้นทอด พลางนอนเล่นโทรศัพท์
หลังจากได้ไปเยี่ยมบ้านเด็กที่ชื่อเชนมาเรียบร้อยแล้ว
เขาก็เข้าใจว่าเรื่องน้องสาวนั่นเป็นเรื่องจริง
เธอป่วยเป็นมะเร็งสมองในวัยเพียง 11 ปี
พ่อของเชนจึงต้องทำงานหนักชนิดไม่เห็นเดือนเห็นตะวัน
เพื่อหาเงินมาจ่ายค่ารักษาส่วนที่ประกันไม่ครอบคลุมนั่นเอง
"เพราะทำเงื่อนไขไม่สำเร็จ กล่องของเชนเลยกลายเป็นสีเทาไปครึ่งนึง
ตอนแรกนึกว่าพลาดแล้วจะตกรอบไปเลยเสียอีก"
โซ่นึกถึงตอนที่เชนโชว์กล่องที่หมดสภาพไปครึ่งนึงให้เขาดู
มันแสดงให้เห็นว่า น่าจะมีโอกาสพลาดได้ 2 ครั้ง
กล่องจะกลายเป็นสีเทาเต็มใบและถูกคัดออก
ส่วนตัวเขาเองยังทำเงื่อนไขไม่สำเร็จเลย
การหาคนหมายเลข 289 ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เลย
แถมเขาก็ต้องโฟกัสกับการขายลูกชิ้นอีก
"ฮึบจ้า"
หนุ่มหล่อกล้ามแน่นลุกขึ้นมาออกกำลังกาย
เขารู้แล้วว่าเกมเกี่ยวกับการต่อสู้ได้
เหมือนที่เชนมาสู้กับเขา
เลยต้องฟิตๆ ไว้ก่อน
"ก๊อกๆ"
ผู้มาเยือนที่หาได้ยาก เคาะประตูห้องของโซ่
เขาลุกไปเปิดและพบกับ สาวหน้าตาน่ารัก ผมสีดำ ตาโต แก้มยุ้ย
สวมหมวกไหมพรมสีฟ้า และเสื้อกันหนาวคอเต่าสีเหลือง
สวนทางกับกระโปรงที่ไม่ยาวมากนัก แต่ดูน่ารักมากเลย
เธอถูมือเข้าด้วยกันเพราะความหนาว ก่อนจะเอ่ยขึ้น
"ขอเข้าเรื่องเลยนะคะ"
"กล่องของฉันเป็นสีฟ้าครึ่งเหลืองครึ่งอะค่ะ"
เธอชูกล่องที่มีสีดังว่าให้โซ่เห็น
"ฉันไม่ได้มาสู้หรือทำภารกิจอะไร จริงๆ นะคะ
แค่ให้ดูกล่องเพื่อยืนยันว่าฉันเป็นผู้เล่นคนนึง"
"เธอเห็นฉันตั้งกล่องที่ตลาดหรอ?
เธอใช่หมายเลข 289 รึเปล่า?
ของฉันคือ 079 น่ะ"
โซ่ถามแบบยิ้มๆ อารมณ์ดี
อีกฝ่ายส่ายหน้า
"หมายเลขของฉันคือ 027
ดีจังที่คุณไม่ใช่เป้าหมายเช่นกัน ... อะแฮ่ม เข้าเรื่องเลย
เรามีการนัดรวมตัวกันของ... ผู้มีกล่อง
ที่ร้านอาหารชื่อ xxx คุณรู้จักใช่ไหมคะ?
พรุ่งนี้ตอนเที่ยง เราจะแลกข้อมูลกันและช่วยกันเล่นอะค่ะ"
"รวมตัวแลกข้อมูลหรอ อืมม ก็ดีนะ"
โซ่คิดว่าเขาจะไปแน่นอน แล้วกำลังคิดว่าจะพาเชนไปด้วยดีไหม
"ถ้างั้น.. ขอตัวก่อนนะคะ"
เธอปรายตามองโซ่ที่ส่วนลับยังตุงในบอกเซอร์อยู่เลย
เธอมาขัดจังหวะอะไรรึเปล่านะ..
"อ๋อ อย่าไปสนใจเลย ขอบคุณนะที่เอาข่าวมาบอกฉัน
เธอน่ารักดีนะ"
เขาปิดประตูและไปออกกำลังกายต่อ
พลางคิดว่า หมายเลข 289 จะอยู่ในกลุ่มคนที่รวมตัวกันพรุ่งนี้ไหม
[วันถัดไป]
[เที่ยงวัน]
โซ่คิดว่า เขาแต่งตัวดีที่สุดเท่าที่ทำได้แล้ว
ร้านอาหารนี่ก็ไม่ได้หรูอะไรมากนัก
มันต้องโอเคน่า
เขามักเจอกับการถูกเหยียดการแต่งตัวอยู่ประมาณนึง
เขาเปิดประตูเข้าไปในร้านที่แต่งโทนสีดำแดง
มีรูปมังกรอยู่ก่อนถึงทางเข้า
เหมือนจะเป็นร้านอาหารไทย-จีน ผสมนั่งดื่ม
อยากดื่มเบียร์จังแฮะ... โซ่คิดในใจ ก่อนเดินเข้าไป
ในร้านเงียบมาก
และมีโต๊ะนั่งกันหลายคน ประมาณ 6-7 คน อยู่โต๊ะเดียว
ผู้ชายที่ใส่ชุดแจ๊คเก็ตดำ กางเกงยีนส์และรองเท้าผ้าใบสีฟ้าตัดดำ
โบกมือให้เขา
"ทางนี้ๆ"
"รวิชญ์ นายล่ะ?"
"เอ่อ โซ่"
"โอเครู้จักกันแล้ว ขอดูกล่องหน่อยได้ไหม?"
โซ่มองรวิชญ์ เขาดูเป็นเด็กมหาลัย และดูมีสตางค์ประมาณนึงเลย
ดูจากผิว การตัดผม การแต่งตัว นาฬิกา ท่าทางที่แสดงออก
เขาหยิบกล่องสีส้มแดงออกมา
"เป็นอีกคนที่มีกล่องแบบสองสีหรือเนี่ย?" รวิชญ์เลิกคิ้ว
แล้วมองไปที่สาวแก้มยุ้ยเมื่อวานที่นั่งอยู่ ทำท่าว่า 'เหมือนเธอน่ะ'
เธอตอบรับโดยชูกล่องสีฟ้าเหลืองของเธอ
"กล่องของฉันสีน้ำเงินเข้ม เฉด เข้มๆ น่ะ วู้ ดูเองเลยดีกว่า"
รวิชญ์ชูกล่อง โซ่พยักหน้า สีมันเข้มเกือบดำ
"โซ่นายทำภารกิจไปบ้างหรือยัง?"
"มีคนมาสู้กับฉันแล้ว.. แต่ไม่ใช่หมายเลขของภารกิจ
ที่นี่มีคนเลข 289 ไหม?"
"289 นั่นฉันเอง" รวิชญ์วางนิ้วที่คาง
"อ้าว สาวแก้มป่องเมื่อวานไม่รู้จักเบอร์ 289 นี่นา"
"ฉันเพิ่งรู้เบอร์ของรวิชญ์ตอนนี้เองอะค่ะ"
โซ่พยักหน้า มันปกติที่จะไม่บอกเบอร์กัน
แต่เดี๋ยวนะ โชคเข้าข้างขนาดนี้แล้ว
เปิดซิงรวิชญ์รึ... โซ่ซ่อนความหื่นไว้ในใจ
รวิชญ์ดูดีมาก คงโชคดีมากๆ ถ้าได้ทำแบบนั้น
"นายจะสู้กับฉันตอนนี้เลยหรอ โซ่?"
"คงไม่เป็นแบบนั้นหรอก พักเรื่องนั้นไว้แล้วมาคุยกันเถอะ"
เขากอดบ่ารวิชญ์แล้วชวนไปนั่ง
รวิชญ์ปัดออก ก่อนจะเดินไปนั่ง
"โทษที ฉันต้องระวังเงื่อนไขน่ะ คงไม่ถือนะ"
โซ๋นึกถึงตอนเชนแตะหลังเขา
จริงด้วยเขาจะแตะตัวใครซี้ซั๊วไม่ได้ เขาขอโทษรวิชญ์
ทุกคนนั่งและคุยเรื่องกล่อง เกม ภารกิจ
โซ่รู้สึกว่า มีเขาคนเดียว ที่รู้เรื่องกล่องจะกลายเป็นสีเทาครึ่งนึง
พอเล่นเกมไม่สำเร็จ
เขาคิดว่าจะบอกดีไหม
รวิชญ์ก็เรียกบ๋อยสั่งแอลกอฮอล์มาดื่มพอดี
เขารินเบียร์ให้โซ่
"ช่วยเล่าเรื่องการต่อสู้ให้พวกเราได้ไหม?"
โซ่พยักหน้าบอกได้สิ
เขาเล่าว่า มีคนมาแตะหลัง จากนั้นเวลารอบตัวก็หยุด และอีกฝ่ายต้องทำลายกล่องของเขา
แต่ไม่สำเร็จ แต่เขาไม่ได้ลงรายละเอียดว่าทำอะไรกับเชน
ใครจะไปบอกได้ล่ะ
"เข้าใจล่ะ นายเป็นพวกต่อสู้เก่งสินะโซ่ ไม่อยากให้นายมาแย่งกล่องของฉันเลยว่ะ"
รวิชญ์กำลังกลุ้มใจ จริงๆ เขาไม่ได้มีทักษะการต่อสู้เท่าไหร่นัก
แล้วโซ่ก็โผล่มา บอกว่ามีเขาเป็นเป้า
คนอื่นๆ มองแล้วดื่มแบบเงียบๆ
สาวแก้มป่องกินไก่ทอดน้ำปลา
เพื่อทำลายความเงียบคนอื่นๆ เลยเริ่มแลกคอนแทคไอดีไลน์และข้อมูลหมายเลข
/สีของกล่องกัน ถ้าหากไม่ใช่เป้าหมายต้องสู้กัน ก็เป็นเพื่อนกันไว้ดีที่สุด
ที่นี้เหลือโซ่กับรวิชญ์
"ฉันก็ลำบากใจไม่แพ้นายนะ รวิชญ์"
เขาเผลอตบบ่ารวิชญ์อีกแล้ว หนุ่มผิวขาว หน้าออกหวานแต่หล่อ ตาคม
มีไรหนวดนิดๆ ใส่เสื้อผ้าที่ดูดี กางเกงส์ยีนส์ฟิตๆ
"เดี๋ยวฉันขอคุยกับนายแค่สองคนได้ไหม?" โซ่เผลอพาดมือบนไหล่รวิชญ์อีกแล้ว
รวิชญ์ได้ยินก็พยักหน้า เขาดื่มเบียร์ไปอีกแก้ว
โซ่เองก็คีบของทอดเข้าปาก
ก่อนจะสังเกตว่า แต่ละคน เริ่มนั่งห่างกันๆ
เขาสะบัดหัวนึกว่าตัวเองเมา
พื้นที่ร้านอาหารกลายเป็นสีขาวโล่ง
คนที่นั่งกินด้วยกันถูกพลังลึกลับจับแยกออกกระจาย
กำแพงสีขาวเริ่มโผล่มาล้อมรอบกั้นแต่ละคน
ซี่ลูกกรงสีดำปรากฏออกมากั้นขังพวกเขาแยกไว้เป็นห้องๆ
สภาพเหมือนติดคุกในสถานีตำรวจ
"เฮ้ ใครทำน่ะ!?"
"ใครแอบใช้พลังของกล่อง ไอ้บ้าเอ้ย"
"ปล่อยพวกเรานะ"
รวิชญ์ทุบลงไปบนซี่ลูกกรง
ร่างสูงผิวเข้มผมตัดเกรียน ยืนแสยะยิ้มในเสื้อยืดขาว
"พลังนี่ใช้ยาก แต่ดูสิ จับได้เพียบเลย"
ตำรวจนอกเครื่องแบบกับพลังที่จับคนกักขังคุก
มีอะไรเข้ากันมากกว่านี้ไหม
"จะทำอะไรพวกเราน่ะ?!"
"ฉันจะเอาพวกแกไปขายให้คนที่ต้องการหมายเลขพวกแกไงล่ะ ธุรกิจน่ะ ธุรกิจ"
"เฮ้ไอ้กล้ามใหญ่ แกอยากได้กล่องของหน้าหล่อนี่ใช่ไหม จ่ายฉันแล้วจะปล่อยแกพร้อมกล่อง
โอเคไหม?"
เขาเสนอกล่องของรวิชญ์ให้โซ่ โซ่จับลูกกรงแล้วส่ายหน้า
"ก็ไม่เชิงว่าอยากได้กล่อง... ภารกิจมันไม่ใช่แบบนั้นอะ
แถมฉันไม่มีเงินด้วย"
"โถ่อะไรวะ น่าหงุดหงิดฉิบหาย" ตำรวจหนุ่มสบถ
"แกไม่ได้มีกล่องคนเดียวนะเว้ยไอ้ตำรวจเวร"
รวิชญ์โมโห เขาจับกล่องสีน้ำเงินเข้มของตัวเองแน่น
ก่อนจะเปลี่ยนแขนสองข้างตัวเองเป็นใบเลื่อยยนต์ที่กำลังติดเครื่อง
เขาพยายามตัดลูกกรง
"หยุด! อย่าขยับ"
ตำรวจหนุ่มชักปืนออกมาจ่อ รวิชญ์หน้าซีด
เปลี่ยนเลื่อยยนต์กลับเป็นแขนเหมือนเดิม
"พลังไร้สาระสู้ลูกปืนไม่ได้หรอก
ถ้างั้นก็จ่ายเงินมาซะ หน้าหล่อ แลกกับการปล่อยตัว"
รวิชญ์จำยอม เขาบอกให้ปล่อยทุกคนแล้วเขาจะโอนเงินให้
เพราะในนี้ใช้อินเทอร์เน็ตไม่ได้
"1 แสนบาทต่อ 1 คนนะ"
คนที่โดนขังได้ยินเข้าเริ่มโวยวาย
โซ่รำคาญนายคนนี้เต็มทีแล้ว
เขาอยากใช้พลังของกล่องต่อสู้บ้าง
หลังเห็นคนอื่นใช้
"กล่องส้มแดงลูกพ่อ เปลี่ยนเป็นไดโนเสาร์กัดมัน"
"..."
แม้ไม่มีไดโนเสาร์ออกมา แต่เปลวไฟสีส้มแดงแยกออกมาเป็นหลายๆ สาย
นายตำรวจหนุ่มรีบหันปืนมา แต่เปลวไฟบังจนไม่เห็นโซ่ ยิงไม่ถูก เขาสาดกระสุนไปมั่วๆ
ปัง! ปัง! ปัง! เปลวไฟพุ่งมาแผดเผาตัวเขา จนเสื้อผ้าไหม้ดำขาดวิ่น
"อ๊าคคค ร้อนน"
"ร้อนนน"
เสื้อผ้าค่อยๆ ไหม้ดำเป็นผงถ่าน นายตำรวจหนุ่มเหลือกางเกงในสีน้ำเงินที่ค่อยๆ ไหม้
จนมันขาด ท่อนลำแข็งปั๋งขนาดไม่ใหญ่มากแต่มีเส้นเลือดปูดโปน
ดีดออกมาให้ทุกคนเห็น
"กรี๊ดดด"
"แก ทำอนาจาร ประทุษร้ายเจ้าพนักงานนน"
เขาชักปืนขึ้นเล็งแต่หัวเขาร้อนผ่าว หน้าอกเต้นตุบๆ ตาพร่าลายเห็นภาพซ้อน เขาทรุดลง
ความร้อนแผ่ไปทั่วตัวเขา เหงื่อโทรมกาย
"แกทำอะไรฉัน อึกก ขาอ่อน อึก น้ำควยก็ไม่หยุดไหล.."
"รวิชญ์ใช้เลื่อยเลย" สาวคนนึงตะโกนบอก รวิชญ์รีบทำตามเลื่อยตัดลูกกรงจนออกมาได้
เขาข้ามนายตำรวจไป เหยียบน้ำกามเหนียวๆ ที่พื้น
เขาตัดลูกกรงให้โซ่
นายตำรวจร้องครวญคราง
"หงิงง ร้อนน ช่วยด้วย ทรมาน โอย"
ทุกคนออกจากกรงมารุมล้อมนายตำรวจหลังจากนั้นไม่นาน เตรียมรุมกระทืบ
"ฉันขอโทษ ถอนพลังให้ฉันก่อนเถอะ อึก อะไรกันวะเนี่ย
ข้างใน ข้างในมันร้อนผ่าวหมดเลย" เขาเกาะขาโซ่
"ฉันยังไม่รู้เลยว่าพลังฉันทำอะไรได้.. และแก้ยังไง"
พลังห้องขังสลายลง รวิชญ์รีบถอดเอาเสื้อมาคลุมนายตำรวจไว้
และล้วงเอากุญแจออกมา
"โซ่ นี่กุญแจรถฉัน ทะเบียน xxxx นายพานายนี่ขึ้นไปบนรถก่อน
ฉันจะเคลียร์บิลและรีบออกจากร้าน"
โซ่ทำตาม เขารีบแบกนายตำรวจออกไป ในขณะที่พวกรวิชญ์
พยายามกั้นพนักงานของร้าน ดีนะเขาเหมาร้านไว้
"รถคันไหนๆ อ๊ะเจอแล้ว.... เข้าไป..
อ๊า น้ำควยเปื้อนเบาะรถหมดเลย ยังไม่เลิกแข็งอีกหรอเนี่ย"
โซ่มองร่างที่นอนหอบอยู่เบาะหลังของรถ
เขาจะทำยังไงดีนะ
-------------------------
ภาพ รวิชญ์
กดตามใน รอร ให้แล้วคับ สนุกมากครับ ขอบคุณครับ รอตอนต่อไปนะครับ อยสกอ่าต่อเร็วๆเลย สนุกฮะ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ น่าติดตามมากๆ รอคุณตำรวจชั่วจะโดนอะไร
ขอบคุณครับ {:5_124:} ขอบคุณครับ ข อ บ คุ ณ ค รั บ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ 2ตอน โช่ยังไม่สำเร็จ555
ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ ดูทรงวาสนาคุณตำรวจ