เมียเกย์เดอะซีรีย์ ตอน เมียหลวง EP 5
ในเช้าของวันที่เเสนสดใส เช้านี้บอลตื่นขึ้นมาและพบว่าเเม็กซ์นอนกอดอยู่บอลจึงจับเเขนแม็กซ์ออกจากตัวเเละเตรียมลุกขึ้นใส่เสื้อผ้า ตอนนี้บอลเหลือ
เพียงแค่กางเกงในสีขาวแบบเปิดก้นที่ปกปิดด้านหน้าเพียงตัวเดียว
"จะไปไหนครับ เมียของผม"
แม็กซ์ดึงแขนบอลลงมากอดและหอมไปหนึ่งฟอดใหญ่ๆ
"ปล่อยครับ บอลจะไปอาบน้ำเตรียมอาหารเช้าให้คุณกับน้ำมนต์ไง"
"ไม่ต้องเตรียมหรกอาหารเช้าของผมก็คุณนี่ไง ส่วนน้ำมนต์ก็มีนนท์ดูแล"
"เอ่อ เเล้วเมื่อคืนคุณไม่ได้ลงไปหานนท์เหรอ"
"ไม่อะ ผมอยากอยู่กับคุณมากกว่า"
"อ่อ นั้นที่เเอบไปหาก็เพราะเบื่อ ว่างั้น"
"555 บอล ผมอยูกับคุณมาตั้งนานเพิ่งเคยเห็นคุณหึงผม"
"ก็บอลไม่ใช่พระอิฐพระปูนนี่ครับ ไม่มีเกย์หรือผู้หญิงคนไหนหรอกครับที่
จะไม่หึงไม่หวงผัวตัวเอง"
แม็กซ์อมยิ้มและดีใจที่เขาก็เข้ามาสัมผัสจิตใจลึกๆของบอลได้ แม็กซ์โน้มตัว
บอลลงมานอนที่เตียงพร้อมพลิกตัวขึ้นทับบอลจากนั้นทั้งสองก็ฟัดกันนัว
ทั้งจูบ ทั้งไซร้ ทั้งแลกลิ้น บอลที่เขินๆเพราะแม็กซ์ห่างเหินไปนานก็มีบ้าง
ที่จะหน้าแดงออกมา มันโคตรน่ารักเลยเวลาบอลเขิน
"บอลครับ หึงผมก็แสดงออกมาให้เห็นสิครับ"
"ก็เพราะบอลรักและให้เกียรติแม็กซ์ไงบอลเลยต้องนิ่ง"
"แต่ตอนนี้คุณต้องไม่นิ่งนะบอล ขอแบบเมื่อคืนได้ไหม"
"ไม่ได้ บอลยังไม่ได้เคลียร์ตัวเองเลย ไม่มั่นใจ"
"ไม่มีอะไรออกมาด้วยหรอก ตั้งเเต่เมื่อวานผมยังไม่เห็นนคุณทานอะไรเลย
นะนะ มังกรผมมันแข็งเต็มตัวเเล้วนะ"
แม็กซ์จับมือบอลมาจับที่ลำควยของเขาที่มันเเข็งจนล้นขอบเกงในออกมา
ควยลำยาวใหญ่หัวสีคล้ำที่น้ำเมือกใสๆกำลังไหลเยิ้ม บอลจึงพลิกกลับขึ้น
คร่อมเเม็กซ์จากนัันก็ถอดเกงในแม้กซ์ออก พร้อมกับก้มลงไปอมควยให้แม็กซ์
บอกได้เลยว่า บอลคือยืนหนึ่งสำหรับแม็กซ์จริงๆ แต่ก็นะสันดานเจ้าชู้ของคน
ต่อให้เมียจะจัดจ้านกับมันเเค่ไหน ถ้ามันไม่เลิกเจ้าชู้เราก็ได้เเค่ครองตำแหน่ง
เมียหลวงเท่านั้น
"โอ๊วววบอล บอลจ๋าาาโอ้วววววว ผัวเสียวเหลือเกิน"
แม็กซ์ครางลั่นห้องด้วยความเสียวที่บอลจัดให้ทั้งดูด ทั้งอม ทั้งใช้ฟันขบกัด
เบาๆ พร้อมกบไซร้หน้าลงตรงเนินขนของแม็กซ์พร้อมทั้งเอามือลูบไล้ เนินขน
พวงไข่แผงขนหน้าอก หน้าท้อง ใต้สะดือ แม็กซ์เจอลูกนี้ไปถึงกับแข็งสู้และ
คิดในใจพร้อมมองดูบอลว่า ...เท่าที่ได้เย็ดๆมา เมียกูนี่แหละทำถูกใจที่สุด
นนท์ก็มีบ้างแต่ก็ไม่รู้จุดเสียวที่จะเล่นชอบแต่จะให้เราเย็ดอย่างเดียว ส่วนเจฟ
ร่านก็จริงแต่ก็ชอบเอาแต่ใจเเละให้เราเป็นฝ่ายทำอย่างเดียว รุกก็เบื่อเป็น
เหมือนกันนะที่ต้องคอยเอาใจรับที่จะรับอย่างเดียว....
หลังเสร็จสิ้นภาระกิจบอลกับแม็กซ์ก็เข้าห้องน้ำอายน้ำด้ววยกันและแต่งตัว
ลงมาทานข้าวเช้าในเวลา 12.00 น.
"หือ เพิ่งทานข้าวเช้าหรือครับลูกชาย"
แม็กซ์เอ่ยถามน้ำมนต์ น้ำมนต์จึงตอบว่า...
"12.00 เเล้วนะครับเตี่ย วันนี้อาเตียกับปาป๊าดูสดใสนะครับ"
"จริงครับ นนท์เห็นด้วยกับคุณชาย หรือว่าปรับความเข้าใจกันได้เเล้วครับ"
นนท์พูดขึ้นด้วยความจริงใจ ถึงแม้จะเป็นเมียน้อยที่ใกล้ตัวบอลแต่นนท์ก็ไม่
เคยตีตัวเสมอบอลเลยสักครั้ง จนตอนนี้ฐานะนนท์ที่ได้รับจากแม็กซ์ก็เป็น
รองเเค่บอลเท่านั้น...
"จะไปไหน นนท์"
บอลเอ่ยถามเมื่อนนท์ตักข้าวให้ทุกคนเสร็จ นนท์จึงตอบว่า...
"นนท์จะเข้าไปทานที่ครัวครับ คุณแม้กซ์กับคุณบอลทานกับคุณชายตาม
สบายเลยครับ"
"ไม่ต้องไป นั่งทานด้วยกันที่นี่แหละ"
"แต่ผมเป็นคนใช้นะครับ"
"ใช่ถ้าคนนอกมอง แต่บอลมองความเป็นจริง นนท์นายก็เป็นเมียอีกคนของ
แม็กซ์ และก็เป็นคนที่บอลกับแม็กซ์ไว้ใจให้เลี้ยงตาน้ำมนต์มาตั้งแต่เด็ก แม็กซ์
น้ำมนต์ ถ้าบอลจะให้นนท์มีศักดิ์เเละสิทธิ์ในฐานะเมียของแม็กซ์ทุกคนคิดว่า
อย่างไร"
"น้ำมนต์ตามใจปาป๊าเลยครับ แต่อาเจฟเขาจะยอมเหรอครับ"
"เรื่องนั้นเตี่ยจัดการเอง ถ้าบอลต้องการให้นนท์เป็นเมีย นับจากนี้นนท์คือ
เมียรอง มีศักดิ์และสิทธิ์ในการดูแลบ้านเป็นรองเเค่เพียงอาม๊า และบอลเท่านั้น"
ทั้ง 4 คคนที่กำลังร่วมโต๊ะทานข้าวอยู่นั้น ความหรรษาจึงได้เกิดขึ้นเมื่อเจฟ
บุกเข้ามาในบ้าน
"แหม....มีความสุขกันเสียจริงนะครับ ถึงว่าไม่ไปหาเจฟบ้างเลย"
"มาทำไม ผมไม่ได้โทรตามนี่"
แม็กซ์พูดขึ้นเจฟจึงเดินมานั่งที่ตักของแม็กซ์แล้วพูดขึ้นว่า...
"ต้องโทรด้วยเหรอครับก็ในเมื่อเจฟเป็นเมียของเฮีย"
"ต๊าย เมียมะโน เมียone night stand"
นนท์พูดขึ้นพร้อมตักข้าวเข้าปากแบบเย้ยที่ได้นั่งทานข้าวข้างแม็กซ์ เจฟที่
เห็นจึงวีนขึ้น...
"เฮีย นี่มันอะไรกันครับ ตรงนี่มันที่ของคุณน้ำมนต์ไม่ใช่เหรอ แล้วทำไม
คุณน้ำมนต์ถึงไปนั่งข้างคุณพี่ อย่าบอกนะครับว่า...."
"ใช่ นนท์คือเมียรองของผม"
ทันทีที่แม็กซ์พูดจบเจฟก็แทบเป็นบ้าเพราะคิดมาทั้งชีวิตว่าต้องเป็นคุณนาย
ที่สองให้ได้เหมือนซ้อเรยา แต่ก็มาแพ้พ่ายให้กับนนท์ที่เป็นเพียงคนใช้แต่กลับ
ได้ดีเหนือกว่าต้น
"คุณพี่ คุณพี่เป็นบ้าไปแล้วหรือไงที่เอาไอ้คนใช้มาอยู่ฐานะเดียวกันกับเรา"
"ต๊าย ฐานะเดียวกับแก แกกับฉันนี่ที่ฐานะเมียน้อยเท่ากัน"
"หุบปากไปฉันไม่ได้คุยกับแกอีคนใช้ ได้ในเมื่ออยากวุ่นวายเจฟจัดให้ เรื่องนี้
ต้องถึงเจ้าสัว"
เจฟออกจากบ้านไปเพื่อมุ่งหน้าไปฟ้องน้าเรยาที่บ้านเจ้าสัว ความสุขของ
แม็กซ์นี่สั้นจริงๆ
"คุณแม็กซ์ คุณบอล"
"ไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้นนนท์ แม็กซ์ครับเรารีบไปบ้านเจ้าสัวดีกว่า น้ำมนต์
ไปหาอากงอาม่าด้วยกันะลูก"
"ได้ครับ ผมก็อยากรู้เหมือนกันว่าอากงจะทำอย่างไร ถ้าในเมื่อให้เตี่ยจัดการ
บ้านเอง ซ้อเรยาและอาเจฟ ดูถูกซ้อวิภาไว้มากว่าเป็นคนใช้ แล้วที่อานนท์
ได้เป็นเมียรองของเตี่ย เอ๊ะหรือว่าป๊าต้องการกู้หน้าให้ซ้อวิภา..."
"ใช่ลูก คนเราจะนายจะบ่าวก็คนเท่าเทียมกัน คนที่ต่ำกว่าก็ใช่ว่าเขาจะได้ดี
ขึ้นมาไม่ได้ รีบไปกันเถอะ"
ที่บ้านเจ้าสัวมังกร
"อั๊วไม่ยอมนะคะเจ้าสัว คุณใหญ่ทำแบบนี้ไม่เห็นหัวกันเลย ให้อีเมียขี้ข้ามา
เป็นเมียรองเหนือกว่าหลานของอั๊วได้ไง"
ซ้อเรยาอาละวาดลั่นต่อหน้าเจ้าสัวจนคุณนายทุกคนต้องมาพร้อมกันที่ห้องโถง
"มีอารายกาน เสียงดังเอะอะลั่นบ้าน"
"นายแม่ ลูกชายนายแม่ทำแบบนี้อั๊วไม่ยอมนะคะ"
"เดี๋ยวนะคะ มีอะไรก็ค่อยๆพูดดีกว่าไหมค่ะซ้อรอง"
"หุบปากไปเลย ยังเด็กอย่าสอด"
ซ้อเรยาหันมาตะหวาดเพ่ยเพ่ย นายแม่จึงพูดขึ้นว่า...
"อาเจฟ ลื้อมีเรื่องอะไรจึงมาหาเจ้าสัว"
"นายแม่ครับ เฮียแม็กซ์เอาไอ้คนใช้ขึ้นมาเป็นเมียรองครับ ทำแบบนี้ไม่ไว้หน้า
เจฟเลยทั้งๆที่เจฟก็เป็นหลานของน้าเรยา"
"นั้นสิค่ะ ถ้าจะเอาอย่างเจ้าสั่วก็น่าจะเรียงลำดับความสำคัญว่าไหนนายไหนขี้ข้า"
"คุณเรายา จะพูดจาอะไรก็ให้สำเนียกด้วยนะครับว่าคุณคือคุณนายรองของ
เจ้าสัวมังกร ไม่ใช่แม่ค้านั่งตลาดที่จะแหกปากไปวันๆ"
"คุณดิว"
ดิววันนี้กลับบ้านมาเพื่อหาซ้อวิภาพอดีจะได้มีโอกาศปกป้องแม่ของตัวเองสักครั้ง
ทันใดนั้นก็ แม็กซ์กับบอลก็มาถึงพอดี...
"อะเจ้าใหญ่มาพอดี"
"สวัสดีครับเตี่ย ม๊า"
"สวัสดีครับเฮียไม่เจอกันนานเลยนะเฮีย"
ดิวเอ่ยทักแม็กซ์และโผกอดพี่ชาย(ลูกพี่ลูกน้อง)ถึงแม้จะคนละแม่แต่ก็รักกันดี
ซ้อเรยาจึงพูดกับทุกคนขึ้นว่า....
"นี่คุณใหญ่ตกลงเรื่องนี้จะเอาอย่างไรค่ะ อั๊วไม่ยอมนะคะที่จะมาให้หลานเจฟของ
อั๊วเป็นรองนางขี้ข้านี้"
"ซ้อรอง พูดจาอะไรให้รักษาความเป็นคุณนายที่สองของเตี่ยด้วยนะครับ"
"แล้วคุณหละคะรักษาหน้้าอั๊วไหม คุณทำกับหลานอั๊วแบบนี้ได้ไง"
"แต่นี้มันเรื่องของบ้านผมนะครับ ผมมีสิทธิ์ในการจัดการบ้านของผมเอง"
"เหรอค่ะ นั้นก็ไม่น่ามีนะคะเมียอะ ถ้าไม่จัดการให้ถูกต้องตามฐานะเอาขี้ข้า
มาอยู่ในฐานะเดียวกับตน"
บอลที่นิ่งฟังอยู่จึงพูดขึ้นว่า...
"ทุกวันนี้ยังข่มขี้ข้าไม่พอใจหรือครับซ้อเรยา"
"คุณบอล ทำไมค่ะตัวอย่างนายแม่ก็มีทำไมไม่ทำตามในการจัดสัดส่วนความ
ถูกต้อง เอาคนฐานะแบบนั้นมาอยู่ในฐานะเดียวกับเราได้อย่างไร"
ี"ซ้อเรยาต้องทำความเข้าใจใหม่นะครับ ฐานะผมอยู่ในฐานะเดียวกันกับม๊า
คือฐานะเมียหลวง ส่วนคนที่มาทีหลังไม่ว่าจะนนท์ เจฟ ซ้อเรยา ซ้อวิภา
ซ้อแอนนี่ และซ้อเพ่ยเพ่ย ทั้งหมดล้วนอยู่ในฐานะเดียวกันคือฐานะเมียน้อย
ฉะนั้นอย่ายกตนมาเทียบกับผมโดยเฉพาะหลานคุณ"
ทุกคนได้ฟังก็ถึงกับจุกสะใภ้ที่งามดังนางพญาพอจัดขึ้นมานี้เอาซะไปไม่เป็น
ซ้อแอนนี่จึงพูดขึ้นว่า....
"ที่คุณบอลพูกก็ถูกนะคะ ทุกคนไม่ว่าจะลูกใคร ฐานะอะไร อาชีพอะไร ถ้า
มาทีหลังบิ๊กมาดามก็คือฐานะเมียน้อยเท่ากันหมด"
"จริงค่ะพี่บอลพูดแบบนี้ทำให้คิดได้เลยค่ะว่าเมียเจ้าสัวคือหัวโขน พอถอด
ออกฐานะทุกคนก็เท่าเทียมกัน นายแม่เป็นคนที่ยุติธรรมทุกคนที่นี่จึงนับถือ"
"นี่นางเพ่ย แกเพิ่งเข้ามาเป็นคุณนายที่ 5 ได้ไม่นานอย่าสอด ไงค่ะซ้อสาม
เงียบแบบนี้ สะใจหละสิแต่ถึงอย่างไรแกก็ต้องเป็นรองฉันตลอดไป"
"หยุดนะซ้อเรยา ขอโทษซ้อวิภาเดี๋ยวนี้"
"ไม่ ทำไมอั๊วต้องขอโทษ คุณบอลคุณเป็นเมียคุณใหญ่ มาเกี่ยวอะไรกับ
บ้านนี้ กล้าดีอย่างไรมาสั่งอั๊ว"
"แล้วคุณหละซ้อ คุณก็ไม่ใช่เมียแม็กซ์คุณก็ยังออกปากปกป้องหลานคุณ
ถามจริงเหอะเจฟ แกไม่อายเหรอที่แก้ปัญหาไม่ได้ก็เอาปัญหามาประจาน
ตัวเองแบบนี้ แทนที่จะจบที่บ้านแม็กซ์กลับมาที่บ้านนี้ คนงานในปากคงมี
เรื่องคุยสนุกไปอีกหลายวัน"
"คุณพี่ อย่ามาว่าเจฟแบบนี้นะ คุณพี่ไม่มีความยุติธรรม นายแม่ยังให้
ซ้อสามเป็นรองน้าเรยาได้ แต่ทำไมคุณพี่จึงเข้าข้างมัน อ่อ หรือว่าช่วงนี้
ผลัดกันแบ่งเบาภาระเหรอครับ ไอ้นนท์ ไอ้ขี้ข้า ถึงแก้จะได้เป็นเมียรอง
แต่แกก็เป็นแค่เมียขี้ข้าเท่านั้น"
"ฉันไม่ยุติธรรมเหรอ อืมมมมนั้นคงใช่...ยุติธรรมมันต้องมาควบคู่กับความ
เท่าเทียม นนท์ถึงแม้จะเป็นคนใช้แต่ก็วางตัวในฐานะตน"
"แต่มันไม่เคยให้เกียรติเจฟนะคุณพี่"
"มันก็เป็นเรื่องธรรมดาของเมียไม่ใช่เหรอ นายอยากให้คนเกรงใจแต่ทำตัว
ไม่น่าเกรงใจแล้วฉันต้องทำอย่างไร ศักดิ์ศรีของคนมันอยู่ที่การทำตัว นาย
เองเวลามาหาแม็กซ์ก็เหยียบหยามทั้งนนท์และคนใช้คนอื่น ส่วนน้าของนาย
ก็เหยียบย่ำซ้อวิภาและคนใช้คนอื่นเพราะความสะใจที่ได้เป็นใหญ่เช่นกัน
ทั้งๆที่ตัวเองก็รู้ตัวดีว่ามาทีหลัง"
ซ้อเรยาจึงพูดแทรกขึ้นมาว่า...
"อย่าเอามาเทียบกันนะคุณบอล ซ้อสามนางเป็นคนใช้ของนายแม่จริงๆ
ไอ้นนท์ก็เป็นคนใช้ของเธอจริงๆ ทำไมไม่เอาความยุติธรรมทางฐานะมาจัด
อันดับอย่างนายแม่"
"ขอโทษนะครับ ผมรู้ว่าไม่ใช่เรื่องของเด็กแต่ผมขอสอด อาม่า อาม่า
มีความสุขไหมครับที่ได้ตัดสินใจในวันที่ให้ซ้อเรยาขึ้นมาแทนอาม่าวิภา"
"คุณชาย ไม่ควรเรียกแบบนี้นะคะ อาม่าของคุณชายมีเพียงนายแม่"
"ป๊าสอนผมในนับถือคนที่การกระทำครับ ตอนผมยังเด็กอาม่าวิภาก็เคย
มาเลี้ยงดูผมเหมือนอาม่าใหญ่ ผมไม่เคยมองอาม่าวิภาเป็นคนใช้ผมมอง
อาม่าคือเมียคนหนึ่งของอากง"
นายเเม่ได้ฟังก็รู้สึกผิดมาตลอดที่ยอมซ้อเรยา นายแม่จึงพูดขึ้นว่า...
"อาตี๋ ลื้อรู้ความในใจของม่าดี หากลื้อเข้าใจการตัดใจของป๊าลื้อ"
"นั้นที่ป๊าให้เตี่ยเเต่งตั้งอานนท์เป็นเมียรองก็เพราะต้องการสั่งสอนให้ซ้อเรยา
และอาเจฟเห็นค่าของความเป็นคนมากกว่าอาชีพ ต่อให้อาชีพเขาจะอยู่
ต่ำกว่าเพียงใด แต่เขาก็สามารถขึ้นสูงได้หากรู้จักวางตนในที่ที่ควร"
"นั้นเรื่องในบ้านผม ให้จบแค่นี้นะครับซ้อเรยา ส่วนคุณ เจฟถ้ายังคิดที่
จะอยู่ในฐานะเมียก็ทำตัวให้อยู่ในฐานะที่ควร หากอยู่ไม่ได้ก็เลิกกันซะ"
"เฮีย ทำไมเฮียพูดง่ายๆแบบนี้ ตอนอยากได้ก็หว่านล้อมพอเบื่อก็จะทิ้ง"
ตอนนี้เจฟเหมือนผีบ้าที่ไม่สนใจอะไรทั้งนั้น ซ้อเรยาจึงพาเจฟออกไปสงบ
อารมย์
บ่ายวันนั้นแม็กซ์ บอล และนนท์ก็อยู่กับนายเเม่และเจ้าสัวที่บ้านใหญ่
เพื่อรอทานข้าาวเย็นเเบบพร้อมๆกัน แต่มีหนึ่งหนุ่มที่ขอออกไปหาเพื่อน
"ป๊าครับ น้ำมนต์ขอไปทานมื้อเย็นกับต้นกล้าได้ไหมครับ เหมือนจะมี
ปัญหาที่บ้านหรือเปล่าเสียงไม่ค่อยดี"
"เด่นกับคุณอาทิตย์ นั้นก็ไปแต่จะทำอะไรก็คิดดีดีและป้องกันกันด้วย"
"กล้ามันไม่ท้องหรอกป๊า"
"นี่ จะไปกินข้าวหรือกินอะไร"
"ผมไปก่อนนะครับป๊า ขอบคุณครับ"
น้ำมนต์เดินออกไปเรียกแท้กซี่ที่หน้าบ้านแม็กซ์จึงถามบอลว่า...
"ลูกไปไหนอะคุณ"
"ไปหาต้นกล้า สงสัยเด่นกับคุณอาทิตย์จะทะเลาะกันอีก"
"ดูท่าผมต้องเตรียมสินสอดชุดใหญ่ไว้เเล้วหละ"
"ก่อนเตรียมสินสอด ไปเตรียมเคลียร์เรื่องเจฟก่อนไหมครับ"
ดูท่างานนี้เจฟคงไม่จบง่าย ๆ แน่นอน.....
ดีๆๆๆ ดีๆๆๆๆ ขอบคุณ คับ ขอบคุณครับ {:5_119:}ขอบคุณครับ{:5_119:} มันมันมัน
ขอบคุณครับ เรื่องของไร้ท์คนนี้เด็ดสุดก็เรื่องนี้แหละ เขียนต่อเรื่อยๆ นร้าาาาา ชอบมาก เข้มข้นมาก สนุกมากเลย ชอบนะเรื่องนี้ สนุกมากครับ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]