(หนุ่มหล่อเสียท่า เดอะซีรีส์) ตอน สุดหล่อประจำออฟฟิศ กับ รุ่นพี่ตุ๊ดอ้วน
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย BabyballAB เมื่อ 2024-4-30 02:44นิยายมีเนื้อหาของการล่วงละเมิดหรือคุกคามซึ่งเป็นพฤติกรรมที่ไม่ควรเลียนแบบ และผิดกฎหมาย อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้นนะครับ
"กรี๊ดดดด น้องคิว วันนี้ก็หล่ออีกแล้วนะคะ" สาวแว่นคนนึงพูดขึ้น
"นั่นสิ เห็นน้องคิวใส่ชุดนี้แล้วป้าๆ ใจคอไม่ดีเลย" สาวอวบอีกคนพูดขึ้น
ทุกคนในห้องล็อกเกอร์ต่างพากันฮือฮาเมื่อได้เห็น 'คิว' ในชุดเสื้อหนังพร้อมถือหมวกกันน็อค กำลังเก็บของเข้าล็อกเกอร์ท่ามกลางเสียงแซวของสาวๆ ในออฟฟิศ คิวเป็นหนุ่มอายุ 28 ปี มีหน้าตาหล่อละมุน ราวกับพระเอกในซีรีส์วาย ผิวขาวเนียน หน้าคม จมูกโด่งเป็นสัน สูง 185 ได้ เจ้าตัวมีเสน่ห์ที่ยิ้มแล้วจะมีลักยิ้มข้างแก้ม คิวจัดว่าเป็นหนุ่มฮอตสุดในออฟฟิศก็ว่าได้เพราะส่วนมากผู้ชายในออฟฟิศก็จะเป็นทรงเซอร์ ปล่อยเนื้อปล่อยตัวเสียมากกว่า ไม่เว้นกระทั่ง 'แจ็ค' เพื่อนของคิวที่สมัครงานมาพร้อมกัน ถึงจะไม่ได้มีใบหน้าที่หล่อเท่าคิวแต่ก็สูงไล่ๆ กันจัดว่าหุ่นดีไม่แพ้กัน การที่มีวัยรุ่นในออฟฟิศก็เหมือนเป็นอาหารตาให้ป้าๆ ในออฟฟิศได้สดชื่น
เสียงของเหล่าป้าๆ สาวๆ ยังคงแซวคิวตลอดเวลา จนเจ้าตัวหน้าแดงก่ำด้วยความเขินอาย
"แหมๆๆๆๆ แหมมมม เบาๆ หน่อยเถอะเจ๊ๆ ดูสิ้เนี่ย พี่คิวแกหน้าแดงหมดละ..." เสียงของวัยรุ่นอีกแทรกเข้ามาในห้องล็อกเกอร์ ก่อนที่เจ้าของเสียจะเดินเข้ามา "ให้ตายสิ ทีกับหนุ่มๆ เนี่ยกรี๊ดกร้าด แซวเสียงดังไปถึงหน้าออฟฟิศเลยนะแต่ละคน" เจ้าตัวกอดอก
"แหม ก็ขอให้ป้าชื่นใจหน่อยเถอะวะไอหนุน" สาวอวบพูดก่อนจะหันไปขำกับกลุ่มเพื่อนที่นั่งข้างๆ กันสามสี่คน
"อ้าว น้องขนุนมาถึงแล้วหรอครับ" คิวหันมาทัก
"นี่!!! พี่คิว บอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่าเรียกชื่อนี้" เจ้าตัวจิ๊ปากอย่างไม่พอใจ
"ฮ่าๆๆ ทำไมล่ะ ทีพี่ๆ เขายังเรียกเราว่าขนุนได้เลย ทำไมพี่จะเรียกเราว่า ขะ หนุน ไม่ได้ล่ะ"
"พี่คิว!!!! ยังอีกนะ" เด็กหนุ่มเอามือจะตีแขน แต่คิวเอี้ยวหลบ
สีหน้าหงุดหงิดของอีกฝ่ายทำให้คิวรู้สึกอารมณ์ดีอย่างบอกไม่ถูก
"งั้นเดี๋ยวเจอกันที่โต๊ะนะ น้องขนุน เอ้ย!!! น้องเฟรม" คิวกลั้นขำก่อนที่จะเดินออกไปจากห้องล็อกเกอร์
"เฮ้อ...เนี่ยอ่ะนะหนุ่มหล่อที่พวกน้าชอบกันอ่ะ กวนประสาทจะตายชอบกันไปได้ไง" เฟรมเดินเอามาเปิดล็อกเกอร์
"เอาน่าาา เขาน่ารักออกลูก ป้าว่าเราสองคนก็เหมาะสมกันดีนะ" ป้าอีกคนพูดขึ้น
"ใช่ๆๆๆ เห็นแล้วนึกถึงลูกเขยที่บ้าน ลูกชายลุงนะ หาลูกเขยมาทรงนี้เลย" ลุงท่านนึงพูด
"โห้ยยยยย เหมาะสมอะไรล่ะ พวกน้าก็พูดเกินพี่คิวแกเป็นชายแท้ มีสาวติดตรึมจะตายอย่างวันนี้ก็พาสาวซ้อนท้ายรถมาด้วยฉันเห็น" เฟรมพูดพร้อมเอาของใส่ในล็อกเกอร์
"สาวหรอ...อ๋ออออ สาวคนนั้น ใช่คนที่ผมสีทองๆ ป่ะวะไอหนุน" สาวร่างอวบถาม
เฟรมได้ยินก็ปิดล็อกเกอร์ ก่อนจะถอนใจหายเฮือกใหญ่
"ฉันไปทำงานก่อน พวกน้าๆ ก็รีบตามมาล่ะเดี๋ยวเจ้านายจะว่าอีก" เฟรมรีบเดินออกมาจากห้องล็อกเกอร์
เจ้าตัวรู้ดีว่าคิวเป็นผู้ชาย ที่ชอบผู้หญิงและไม่มีทางจะหันมาสนใจเพศเดียวกัน แม้กระทั่งกับเขา 'เฟรม' เป็นเกย์รับ อายุ 25 ปี ด้วยอายุที่ไล่กันทำให้เข้ากับคิวได้ง่ายรวมถึงเพื่อนของคิว สิ่งที่เหล่าป้าๆ บางคนรู้ก็คือเฟรมมีใจให้คิวมานานแต่ด้วยความที่คิวชอบสาวในออฟฟิศอีกคน ชนิดที่ว่าคอยปรณนิบัติทุกอย่างตั้งแต่ตื่นยันนอน ทำให้เฟรมแทบจะไม่มีโอกาสได้เป็นอะไรกับคิวมากกว่าพี่น้องเลย ถึงกระนั้นเฟรมก็ยังคงทำตัวเป็นน้องที่ดีคอยสังเกตุเวลาคิวเครียด หรือ พักผ่อนไม่พอ มีอาการป่วย เฟรมก็จะเป็นคนแรกที่เข้ามาถามอาการและคอยซื้อของมาให้กินเสมอ ทั้งคู่สนิทกันมากในเวลาทำงานเพราะแชทของบริษัทเฟรมก็จะทักคิวคุยกับคิวซะส่วนใหญ่ ทำให้จากพี่คิวสุดหล่อมาดนิ่งในสายตาของทุกคน กลายเป็นสุดหล่อตัวแสบแค่เฉพาะเขาคนเดียว เนื่องจากเฟรมเป็นคนที่ชอบทานขนุนอย่างมาก ทำให้เหล่าป้าๆ ที่ทำงานเรียกเขาว่าขนุนเพราะครั้งนึงเฟรมเคยกินขนุนจนติดคอแทบเอาชีวิตไม่รอดมารอบนึง เรื่องนี้มาถึงหูคิวที่เพิ่งเข้ามาทำงาน ก็ทำให้คิวเอาเรื่องมาแกล้งเฟรมอย่างสนุกปาก อยากรู้จริงๆ เวลาอยู่กับผู้หญิงเขาเป็นอย่างไร..
เมื่อเฟรมเดินมานั่งที่โต๊ะเจ้าตัวก็กวาดสายมองไปรอบๆ ทีม ที่มีโต๊ะทำงานตัวนึงยังคงว่างเปล่า ไม่มีการขยับสิ่งของใดๆความที่เป็นเหมือนรองหัวหน้าทีมทำให้เฟรมหันไปถามคิวที่นั่งใกล้โต๊ะตัวนั้นมากที่สุด
"พี่คิว.. พี่ตุ้ยล่ะ ยังไม่มาอีกหรอ" เฟรมหันไปถามคิว
"ยังนะ ไม่เห็นเลย.. ทำไมอ่ะ คิดถึงพี่เขาหรอไง" คิวถามด้วยน้ำเสียงยียวน
"อะไร ก็แค่ถามเฉยๆ คงสายอีกตามเคยสินะ" เฟรมกรอกตามองบนก่อนจะหันไปจัดของบนโต๊ะ
"แล้วพี่ตุ้ยเขายังทักไปหาเราอยู่ป่ะ เห็นว่าจีบเรานิ" คิวถาม
"หึ.. ทักมาก็ไม่ตอบหรอกพี่ก็รู้" เฟรมพูด
"ไม่ลองเปิดใจให้พี่เขาดูล่ะ พี่ตุ้ยแกถึงจะหน้าตาไม่ดี หุ่นไม่ดี แต่แกน่ารักนะน้องหนุน" คิวพูด
"ไม่อ่ะ... อีกอย่างเฟรมก็มีคนที่สนใจอยู่แล้ว ใครมาจีบก็ไม่สนหรอก" เฟรมพูด
"ใครหรอ...บอกได้ป่ะ" คิวรีบเลื่อนเก้าอี้เข้ามาใกล้
เป็นจังหวะเดียวกับที่เฟรมหันหน้าจะไปตอบคิวพอดี ทำให้ใบหน้าของทั้งสองอยู่ในระยะประชิดกันสุดๆ สายตาของทั้งคู่ประสานกันทันที เหมือนโลกหยุดหมุนไปชั่วขณะ คนในทีมพากันหันมามองทั้งสองเป็นตาเดียว ในขณะที่เฟรมสีหน้าแดงก่ำด้วยความเขิน
"บอกได้มั้ยว่าชอบใคร.." คิวพูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม ก่อนจะยิ้มให้เฟรมพร้อมจ้องเข้ามาในตาของเด็กหนุ่ม
"ก็...เอ่อ....." เฟรมถึงกับเรียบเรียงคำพูดไม่ถูก
"ทำไรกันอ่ะทั้งสองคน!!!!" เสียงของใครบางคนดังขึ้น ทำเอาทั้งคู่ผละตัวออกจากกัน
"เอ้า!! พี่ตุ้ยมาแล้วหรอ มาไวจังวันนี้" คิวร้องถาม
"แหะๆๆ จ้าาา วันนี้รถไม่ติดก็เลยมาเร็วหน่อย" ตุ้ยเดินมานั่งโต๊ะข้างๆ "ว่าแต่ตะกี้ทำไรกันเอ่ย พี่เห็นนะๆๆ"
"ถ้าหัวหน้ามา บอกว่าเฟรมไปเข้าห้องน้ำนะ" เฟรมรีบลุกเดินออกไปทันทีด้วยสีหน้าแดงก่ำ
"น้องเฟรมเขาเป็นไรเปล่าอ่ะคิว" ทำไมน้องเขาหน้าแดงๆ
"มะ...ไม่รู๊ ผมจะรู้ได้ไงอ่ะ มันก็เป็นของมันแบบนี้แหละ" คิวตอบ
"อย่าเรียกน้องเฟรมแบบนั้นสิ เรียกน้องว่ามันได้ไงไม่น่ารักเลย ต้องเรียกน้องเฟรมสิครับ" ตุ้ยพูด
"แหวะ...ให้ผมเรียกมันน้องอ่ะนะ ไม่มีทางหรอก หวานไปป่ะพี่" คิวพูด
"เอ้า ก็เห็นคุยกันทุกวัน พี่ว่าเฟรมอาจจะชอบคิวก็ได้นะ" ตุ้ยพูด
"บ้าหรอพี่... เราพี่น้องกัน มันจะมาชอบผมได้ไงล่ะ" คิวพูด
"ไม่แปลกหรอก ใครๆ ในออฟฟิศก็ชอบคิวกันทั้งนั้น พี่ยังชอบคิวเลย หล่อ น่ารักขนาดนี้ ถ้าได้กินสักครั้งนะ พี่จะดีใจมากๆ เลย" ตุ้ยพูดจบก็พยายามจะเอามือไปจับแก้มคิว แต่คิวเอี้ยวตัวหลบทัน
"แหม พี่ก็...แต่ผมชอบผู้หญิงนะพี่ มาคิดไรแบบนี้กับผมไม่ได้นะ ผมบอกเลย" คิวพูด
"หรอๆๆ พี่ไม่เชื่อหรอก ผู้ชายก็หวั่นไหวกับเกย์ กะเทยได้ แบบน้องเฟรมไง ใช่มะ" ตุ้ยถามพร้อมกับฉีกยิ้ม
"บ้า...พูดไรของพี่เนี่ย" คิวหันหน้าเข้าคอมพิวเตอร์ทำเป็นไม่สนใจ แต่เจ้าตัวก็แอบอมยิ้มเล็กๆ เมื่อรู้ตัวเขาก็รีบตบหน้าตัวเองเบาๆ ให้ได้สติ
โดยที่มีตุ้ยคอยมองอยู่ เดิมทีแล้ว 'ตุ้ย' เป็นพนักงานดีเด่นของออฟฟิศ ทำงานที่นี่มาร่วมปีที่ 5 ตุ้ยเป็นตุ๊ด รูปร่างอวบอ้วน มีนิสัยไฮเปอร์ ร่าเริงก็ไปสุด หัวเราะก็สุดเสียง เวลาร้องไห้หรือเครียดก็ไปสุดทุกทาง แต่เดิมตุ้ยชอบเฟรมมาแต่ไหนแต่ไร ด้วยความที่เฟรมเป็นเกยืที่ผิวพรรณดี หน้าตาน่ารัก ปากนิด จมูกหน่อย ดวงตากลมโต หน้าตาหวานละมุนราวกับนายเอกในซีรีส์วาย ผิดกับบุคลิกที่ออกจะห้าวๆ ห่ามๆ แต่ก็เป็นเสน่ห์ที่ทำให้ตุ้ยหลงไม่น้อย เวลาใกล้ชิดกับเฟรมตุ้ยจึงจะเขินเป็นพิเศษ ตุ้ยออกปากบอกทุกคนว่าตนชอบเฟรมมากและพยายามจีบหลายครั้งแต่เท่าไหร่ก็ไม่ติด จนคิวกับเพื่อนเข้ามาทำงานทำให้ตุ้ยตอนนี้ก็เริ่มสนใจคิวไม่แพ้เฟรมเช่นกัน
หลังจากนั่งทำงานจนผ่านช่วงเวลาพักเที่ยง ก่อนจะเริ่มงานช่วงบ่ายเจ้านายของทีมก็ได้มีการประชุมทีมเพื่อนัดเวลาไปเลี้ยงฉลองยอดขาย เนื่องจากทีมสามารถทำยอดสูงสุดในเดือนนี้และยังเป็นอันดับหนึ่งแซอีกทีมที่เป็นทีมขายดีแถวหน้าได้สำเร็จ เจ้านายจึงมีการนัดแนะกันเพื่อจะเลี้ยงฉลอง
"วันเสาร์นี้เราจะนัดกันไปกินเลี้ยงไหนดีทุกคน" เจ้านายถาม
ทั้งทีมปรึกษากัน ต่างก็เสนอความเห็นร้านอาหารหลากหลายร้าน แต่ด้วยความที่แต่ละร้านที่ถูกเสนอใช้ระยะเวลาเดินทางขาไปขากลับไกลพอสมควรทำให้โดนปัดตกไปเยอะ เฟรมที่รับบทเหมือนรองหัวหน้าก็เสนอขึ้นมาทันที
"งั้นไปกินบ้านพี่ตุ้ยมั้ยล่ะ ปกติวันเสาร์ อาทิตย์ บ้านพีแกว่างนิ เราก็ซื้อของละก็ไปทำกินที่บ้านพี่เขาเลย" เฟรมพูด ทุกคนพากันพยัคหน้าเห็นด้วย
"แหม รู้ดีนะเรา รู้ว่าบ้านเขาว่างวันไหนซะด้วย อย่างกับเป็นฟะ..." คิวพูดยังไม่ทันจบเฟรมก็ส่งสายตาพิฆาตมาทันที
"งั้นก็เอาตามนี้ บ้านตุ้ยก็ดูน่าจะสะดวกต่อการเดินทางของทุกคนด้วย จะกินอะไรก็บอกผมได้เลย ใช้งบเท่าไหร่ งานนี้ผมเลี้ยงเต็มที่เลย" สิ้นเสียงเจ้านายพูด ทุกคนก็พากันร้องเฮด้วยความดีใจ
"เย้ๆๆ ทุกคนจะได้มาบ้านตุ้ยด้วย น้องคิวต้องมานะ พี่จะจัดบ้านรอน้องคิวเลย" ตุ้ยจับแขนของคิวลูบไปมาส่งสายตาหวานเยิ้มให้คิว
เฟรมเห็นดังนั้นจึงไม่พอใจ ยิ่งคิวไม่มีท่าทีสะบัดหรือปฏิเสธอะไรเจ้าตัวยิ่งหงุดหงิดก่อนที่จะหันกลับที่คอมฯ ของตัวเอง
บทสนทนาในแชท
คิว : 'เป็นไรป่ะเนี่ย ทำไมดูไม่จอยล่ะ'
เฟรม : 'เปล่านิ ก็ปกตินั่นแหละ'
คิว : 'หรอครับ น้องขนุน'
เฟรม 'อิพี่คิว เอาอีกละนะ'
คิว : '555555555'
เฟรม : 'ที่เฟรมเคยเล่าว่าพี่ตุ้ยเขาแอบดูเฟรมในห้องน้ำ เป็นเรื่องจริงนะ ยังไงก็ระวังตัวบ้าง อย่าไปให้เขาเล่นอะไรบ่อยเข้าใจป่ะ'
คิว : 'เออน่า พี่ไม่คิดอะไรอยู่แล้ว'
วันเสาร์มาถึง ทุกคนในทีมก็พากันเลี้ยงฉลองที่บ้านของตุ้ย บรรยากาศงานเต็มไปด้วยความรื่นเริงทุกคนพากันทานอาหารกันแบบจัดเต็ม รวมถึงเหล้าเบียร์ที่วางเรียงเป็นลังๆ ด้วยความที่เฟรมเห็นว่าคิวยังไม่ถึงจึงพยายามโทรถาม เพราะคนในทีมหลายๆ คนถามหาโดยเฉพาะแจ็คเพราะทั้งคู่ตกลงกันว่าจะมาดื่มเหล้าด้วยกัน
"ติดต่อมันได้ป่ะ" แจ็คเดินมาถามเฟรมที่นั่งอยู่หน้าบ้าน
"ยังเลยว่ะพี่ สงสัยขับรถอยู่มั้งเลยรับสายไม่ได้" เฟรมพูด
"ดูเป็นห่วงมันจังนะเราอ่ะ" แจ็คพูด
"เปล๊า!!! ใครห่วงอะไรล่ะ ก็แค่เห็นว่ายังไม่มาเฉยๆ ดูสิ้เนี่ยของกินจะหมดโต๊ะอยู่ละ มาช้าจริงๆ" เฟรมกอดอกท่าทางหงุดหงิด
"อ้าวๆๆๆ น้องเฟรม มานั่งรอแฟนพี่หรอจ๊ะ" ตุ้ยเดินถือแก้วเข้ามาถาม
"แฟนพี่..???" เฟรมเลิกคิ้ว
"ก็คิวของพี่ไง เอาน่ะเดี๋ยวคิวก็มาแล้ว พี่ล่ะคิดถึงคิวใจจะขาด" ตุ้ยพูด
"ให้ตายเหอะ เมาแล้วสินะ" เฟรมพูดเบาๆ ก่อนที่่จะเห็นคิวขับมอไซค์มาจอดหน้าบ้านของตุ้ย
"อุ้ยยยย ทุกคนน้องคิวมาแล้ว มาแล้วววว เย้ๆๆๆ" ตุ้ยกระโดดดีใจ ตะโกนบอกทุกคนในงานอย่างมีความสุข
"โอ๊ยยยย จะตะโกนทำไมเนี่ยพี่ตุ้ย" เฟรมโวยวาย
"ว่าไงน้องขนุน มาถึงก็ทำหน้าเป็นตูดเลยนะครับ" คิวเดินเข้ามาทักทายเฟรม
"มาช้าจังนะมึง ไปไหนมาวะ" แจ็คถาม
"ก็ส่งสาวมาอ่ะดิ ล่าสุดเขาเหมือนจะมีใจให้กูแล้วนะเว้ย เตรียมตัวสละโสดได้เลยครับงานนี้" คิวพูดอย่างภาคภูมิใจ
"เอาว่ะ โคตรเอา กูดูแลเขาทุกวันขนาดนั้น ต้องมีใจอ่อนบางล่ะวะ" แจ็คพูด
"ใช่...นี่กูก็บอกเขาไว้ละว่าจะกินถึงกี่โมง เดี๋ยวต้องไปรับเขาที่บ้านเพื่อนอีก เฮ้ออออ มีสาวสวยๆ ข้างกายมันงี้นี่เอง ไม่เสียแรงที่ตามจีบมานาน" คิวพูด
เฟรมกรอกตามองบนก่อนจะเดินออกมา แต่คิวจับแขนของเฟรมไว้
"จะไปไหนล่ะน้องขนุน" คิวถาม
"ปล่อย!! เดี๋ยวนี้" เฟรมพูด
"ก็บอกมาก่อนว่าจะไปไหน เป็นอะไรรึเปล่า" คิวถาม
"แล้วพี่จะมาสนใจอะไรอ่ะ เฟรมไม่ใช่สาวของพี่นิที่จะได้รับความสนใจจากพี่ตลอดเวลาอ่ะ" เฟรมพูดด้วยสีหน้าบึ้งตึง
แจ็คเห็นดังนั้นก็ค่อยๆ ถอยออกมาจากทั้งคู่
"อยู่ๆ เป็นไรวะเนี่ย จะหงุดหงิดกับทุกอย่างเลยหรอไง ห๊ะ" คิวถามเจ้าตัวเริ่มขึ้นเสียง
"เออ!!! เพราะเฟรมไม่ใช่ผู้หญิงของพี่ ทำไรมันก็ผิดไปหมดนั่นแหละ หลงเขามากเลยดิ ถึงได้ตามเอาอกเอาใจขนาดเนี้ย" เฟรมพูด
"ก็ใช่ไง พี่ชอบผู้หญิง โดยเฉพาะเขาพี่ชอบเขาเข้าใจป่ะ ไม่มีใครมาแทนที่ได้หรอก" คิวพูด
"งั้นก็ปล่อยเฟรมดิ เฟรมก็จะไปหาผู้ชายของเฟรมเหมือนกัน" เฟรมพยายามสะบัดแขน
ความจริงคิวไม่จำเป็นต้องรั้งอะไรเฟรมแท้ๆ เพราะเขาเองก็มองเฟรมเป็นแค่น้องคนนึง แต่ได้ยินประโยคดังกล่าวความรู้สึกบางอย่างก็เริ่มทำให้คิวไม่อยากปล่อยเฟรมไปไหนทั้งยังรู้สึกหงุดหงิดที่ได้ยินว่าเฟรมจะไปหาผู้ชายคนอื่นที่ไม่ใช่เขา
"ผู้ชายที่ไหนอีกล่ะ ในแอพไหนอีกล่ะ พี่ไม่ให้ไป" คิวพูด
"แล้วพี่มีสิทธิอะไรมาห้ามวะ ถามหน่อย" เฟรมถาม
คิวนิ่งไปครู่นึง นั่นสิ ทำไมเขาจะต้องไม่พอใจด้วยเพราะอะไร... เฟรมได้จังหวะก็สะบัดแขนออกจากคิวก่อนที่จะเดินออกจากบ้านตุ้ยไป คิวสังเกตเห็นแววตาของเฟรมที่ดูเศร้ากว่าทุกครั้งแถมยังมีน้ำตาคลอเบ้าเสียด้วย เขาเห็นดังนั้นทำให้เขารู้สึกเสียใจไม่น้อย
"เอาน่าาา เดี๋ยวเฟรมก็กลับมา มาๆๆ กินเหล้ากันดีกว่า" ตุ้ยลากคิวไปนั่งที่โต๊ะ
เวลาผ่านไปหลายชั่วโมงเฟรมก็ไม่มีท่าทีว่าจะกลับ ยิ่งเฟรมหายไปนาน ติดต่อไม่ได้ ยิ่งทำให้คิวหงุดหงิดจนเผลอยกเหล้าไปหลายแก้ว โดยมีแจ็คตุ้ยคอยเชียร์ไม่ห่าง
"เอาอีกๆๆๆ อีกสักแก้วมาๆๆ" ตุ้ยรินเหล้าในแก้วของคิว
"มันไปไหนของมันวะ ทำไมไม่กลับมางาน ติดต่อก็ไม่ได้อีก มันไปนอนกับผู้ชายจริงๆ หรอวะ" คิวบ่นเป็นชุด
"เอาน่ะมึง จะสนใจมันทำไมวะ" แจ็คพูด
"นั่นสิ มาๆๆ กินอีกๆๆๆ" ตุ้ยส่งเหล้าเข้าปากคิวไม่หยุด
ผ่านไปอีก 2 ชั่วโมงเข้าสู่เวลาเที่ยงคืนทุกคนเริ่มพากันทยอยกลับ เหลือเพียงคิวที่เมาจนลุกไปไหนไม่ไหว แจ็คจึงฝากให้ตุ้ยช่วยดูแลเพราะแจ็คก็มึนๆ ไม่แพ้กันก่อนที่จะให้แฟนสาวของตนมารับที่บ้าน ตุ้ยที่ไม่ได้เมามากก็ยินดี ตอนนี้ทั้งบ้านเหลือเพียงเขาก็คิว ตุ้ยมองดูคิวที่กำลังนอนนิ่งด้วยความเมา
"น้องคิว...น้องคิวครับ น้องคิว" ตุ้ยพยายามเขย่าตัวคิว แต่เหมือนจะไม่ตอบรับอะไร ก่อนที่ตุ้ยจะค่อยๆ เลื่อนมือไปต้นขา ปกติเวลาตุ้ยจับต้นขาคิวจะรีบปัดมือตุ้ยออกทุกครั้ง เพราะมันเป็นจุดเสียวของคิวอาจจะทำให้ควยแข็งได้ เมื่อลองลูบไล้ตรงต้นขาก็พบว่าเจ้าตัวไม่ตอบรับอะไร ตุ้ยจึงยิ้มอย่างได้ใจ
"ฮัลโหลพี่แจ็ค...พี่คิวโทรมาหลายสายอ่ะ เขามีอะไรรึเปล่า" เฟรมถามปลายสาย
"ไม่รู้ดิ........มันดูโมโห.....หงุดหงิด อึ๊ก...ห่วง หึงแกมาก" แจ็คตอบด้วยเสียงเมาๆ
"แล้วนี่งานเลี้ยงเลิกแล้วหรอพี่" เฟรมถาม
"ช่ายยยยยย เลิกมาสักพักแย้วววว" แจ็คพูด
"พี่คิวล่ะเขากลับไงหรอ" เฟรมถามด้วยความเป็นห่วง
"ก็นอนบ้านพี่ตุ้ย อึ๊ก!! ไง" แจ็คพูด
"ห๊ะ!!!!!!!!!" เฟรมร้องลั่น
"เกิดไรขึ้นหรอเฟรม ทำไมสีหน้าเป็นแบบนั้น" ผู้หญิงคนนึงถามเฟรม ใช่แล้วเธอคือผู้หญิงที่คิวตามจีบอยู่
"ดูเหมือนว่า พี่คิวคงมาไม่ได้แล้วแหละ พี่คิวเมาอ่ะกำลังอยู่บ้านของคนที่เราไม่ไว้ใจที่สุด" เฟรมพูด
"หมายความว่าไงอ่ะ" ผู้หญิงถามด้วยความสงสัย
"เอาไว้ค่อยคุยนะ" พูดจบเฟรมก็รีบวิ่งออกจากร้านชาบูไปทันที
หลังจากที่มีปากเสียงกับคิว เฟรมก็นั่งรถหาที่พักผ่อนให้อารมณ์กลับมาเป็นปกติ แต่กลับดันมาเจอผู้หญิงของคิวที่เดินมากับผู้ชายอีกคน เฟรมเห็นดังนั้นจึงได้มีโอกาสเข้าไปคุยกับทั้งคู่ก่อนที่จะนั่งคุยกับทั้งในร้านชาบูยาวจนได้มารับสายของแจ็ค
เฟรมรีบวิ่งมาโบกแท็กซี่แต่กี่คันๆ ก็ไม่จอด ในมือก็ถือโทรศัพท์เรียกรถในแอพไปด้วยแต่ก็ไม่มีท่าทีว่าจะมีคนกดรับเช่นกัน
"ให้ตายสิ จะเป็นไรมั้ยเนี่ยพี่คิว"
ตุ้ยลากตัวคิวมาวางบนเตียง เขามองคิวบนเตียงด้วยความหลงไหล หลายครั้งที่ออฟฟิศเขาเข้าห้องน้ำพร้อมคิวก็มักจะแอบมองตอนคิวยืนฉี่ที่โถบ่อยๆ ถึงจะไม่เห็นควยของคิวแต่ก็เอามโนชักว่าวบนเตียงอยู่หลายครั้งหลายครา บัดนี้ชายหนุ่มที่เขาหลงไหลได้มานอนบนเตียงที่เขาชอบนอนแก้ผ้าชักว่าวทุกวันตรงนี้แล้ว ช่างเป็นภาพที่ไม่คิดไม่ฝันเสียใจ ตุ้ยรีบหยิบถุงยางกับเควายมาวาง ก่อนที่จะจัดการจับคิวถอดเสื้อ
"หู้วววว..." ตุ้ยส่งเสียงร้องออกมา เขาตะลึงในความขาวของคิว หัวนมสีชมพูเข้ม ซิกแพ็คเป็นลอนๆ หุ่นลีนกำลังดี ทำเอาเจ้าตัวกลืนน้ำอึกใหญ่
ตุ้ยค่อยๆ ใช้มือลูบไล้ไปตามแผงอกและซิกแพ็คของคิว ผิวสัมผัสช่างเนียนอะไรอย่างนี้
ตุ้ยก้มหน้าลงไปหอมซอกคอของคิว เอาหน้าซุกไซ้สูดดมกลิ่นกายของคิวอย่างคลั่งไคล้มันช่างหอมหวนยั่วยวนเสียเหลือเกิน
"อื้อ..." คิวครางออกมาในลำคอ ก่อนที่ตุ้ยเลื่อนไปเอาปลายลิ้นดุนหัวนมสีชมพูเข้มของคิว พร้อมกับเลียรอบๆ หัวนมและใช้ปากดูดเสียงดังจ๊วบๆ สลับกันไปมาทั้งสองข้าง
ทำเอาชายหนุ่มอยู่นิ่งแทบไม่ได้ "อ๊าาา..." คิวครางออกมาด้วยความเสียวซ่าน
ตุ้ยเลียไล่มาถึงเป้าของคิวก่อนที่จะปลดกางเกงของคิวออก เหลือแต่กางเกงในที่เป้าของคิวกำลังตุงนูนขึ้นมา ตุ้ยรีบเอาหน้าซุกสูดดมอย่างหื่นกระหาย
เมื่อดมจนหนำใจ ตุ้ยเห็นว่าควยของคิวตอนนี้แข็งเต็มที่พร้อมใช้งานแล้ว เจ้าตัวก็ถอดกางเกงในของคิวออก
ควยของคิวเด้งชี้โด่ตรงหน้าของเขา ขนาด 8 นิ้ว หัวบาน ตรงยาว ลำควบอวบใหญ่สมกับที่เขาตั้งตารอเสียจริง ตุ้ยตกตะลึงกับควยของคิวมาก เขารีบถอดเสื้อผ้าตัวเองออกจนหมด ก่อนที่จะเอื้อมมือมาจับควยของคิวที่กำลังชี้โด่ตรงหน้า ตุ้ยค่อยๆ จับรูดขึ้น รูดลงช้าๆ
"อื้อ อื้อออ" คิวครางออกมาเมื่อใช้นิ้วโป้งขยี้วนปลายควยไปมา ก่อนที่จะเริ่มเอาปากครอบควยของคิวเข้าไปทั้งลำ "อื้ออออ อย่า..อย่า.. อื้อออ" ครางลั่นเมื่อตุ้ยเริ่มดูดควยใช้ลิ้นตะวัดไปตามลำควยของคิว ดูดเสียงดังจ๊วบๆ เหมือนดูดไอติมแท่งโปรด คิวเสียวจนเผลอเด้าควยใส่ปากของอีกฝ่ายแบบไม่รู้ตัว
ด้วยความเมาคิวไม่สามารถรู้ได้เลยว่าใครกำลังทำเขาอยู่ เขาพยายามจะลืมตามองแต่ด้วยความเสียว ทำให้เขายากที่จะปฏิเสธ คิวเด้งควยใส่ปากอีกฝ่ายถี่ๆ
"อื้มมม..จ๊วบๆๆ" ตุ้ยดูดควยของคิวอย่างเอร็ดอร่อย ก่อนที่จะเขาจะเอาปากออก
ตุ้ยแกะถุงยางพยายามใส่ให้ควยของคิว แต่ดูเหมือนถุงยางจะเล็กไป ใส่ยังไงก็ไม่เข้า เจ้าตัวถึงเอาเควายชะโลมทาทั่วลำควยของคิว ก่อนที่จะจับควยของคิวงัดตั้งขึ้นตรงๆ ค่อยๆ เอามาจ่อปากรูของตนพยายามยัดเข้าอยู่นาน จนหัวเข้าไปได้สำเร็จ
"ซี๊ดดดด..." คิวซีดปากหัวควยของเขาถูกบีบรัดแน่น ก่อนที่จะรู้สึกเหมือนอุ่นๆ หน่วงๆ ตรงแท่งควยของเขา
"อ๊าาาาาาาาาาา ซี๊ดดดด ใหญ่จัง" ตุ้ยค่อยนั่งทับควยของคิว จนเข้าได้เต็มลำ มันเจ็บและจุก เพราะขนาดควยของคิวมันค่อนข้างใหญ่
ตุ้ยค่อยๆ ขย่มขึ้นลงช้าๆ ให้รูชินกับขนาดควยของคิว ปากก็ครางลั่นห้อง
"อื้อออ อ๊าาา อะ อะไรวะ" คิวๆ ได้สติ พยายามลืมตาขึ้น เขารู้สึกหน่วงๆ ที่ควยแปลกๆ ก่อนที่จะเห็นว่าตุ้ยกำลังนั่งควยเขาอยู่ "เฮ้ยยยย!!! พี่ตุ้ย ทำอะไร อ๊าาา...อ๊าาาา" คิวพยายามจะดันตุ้ยออก แต่ไม่มีแรงมากพอ
ตุ้ยจับมือของคิวรวดเอาไว้ก่อนยังคงขย่มควยของคิวเรื่อยๆ "อื้มมมม พี่อยากได้ควยน้องคิวมานานแล้ว เสียวหีสุดๆ ซี๊ดดดด พี่ขอนะ วันนี้เป็นคิวเป็นของพี่เถอะ" พูดจบตุ้ยก็ขมิบรูรัดควยของคิว
"ซี๊ดดดด...ไอ้เชี่ยยย อย่า ซี๊ดดดดด" ด้วยความเสียวและความเงี่ยนที่กำลังปะทุ คิวจึงเผลอเด้งควยสวนเข้ารูของตุ้ย
เสียงครางของทั้งคู่ดังระงมก่อนที่คิวจะเริ่มจับเอวของตุ้ย เริ่มเป็นฝ่ายเด้งควยสวนขึ้นถี่ๆ
"โอ้ววววว เสียววว เสียวหีจังค่ะน้องคิว โอ้วววว จุกกก" ตุ้ยร้องลั่นเมื่อคิวเป็นฝ่ายเริ่มซอยควยเข้ารู คิวลุกขึ้นก่อนจะจับนมของตุ้ยดูดไปด้วยเด้งควยเข้ารูของตุ้ยไปด้วย
ใบหน้าหล่อๆ เงี่ยนๆ ของคิวอยู่ใกล้ตุ้ยมาก ควยของตุ้ยก็ถูไปกับซิกแพ็คของคิว ควยของคิวก็เด้งสวนเข้ารูของตุ้ยจนจุกทำเอาเจ้าตัวแทบจะแตก
"พี่ไม่ไหวแล้ว จะแตกแล้วววว ซี๊ดดดดด" ตุ้ยครางลั่น
"แตกพร้อมกันเลย อ๊ะ อ๊าาาา...พร้อมกันเลย" คิวเร่งซอยควยถี่ๆ ก่อนที่จะน้ำควยคิวจะแตกทะลักในรูของตุ้ย เป็นเวลาเดียวกับที่ตุ้ยน้ำแตกเลอะเต็มตัวคิวเช่นกัน
คิวถึงกับนอนหงายทิ้งตัวลงบนเตียงโดยมีตุ้ยนอนซบแนบอก
เฟรมมาถึงบ้านของตุ้ยก็พบประตูล็อก ก่อนจะปีนรั้วจังหวะที่เฟรมเข้ามาได้ยินเสียงครางซี๊ดซ้าดดังมาจากชั้นบน นั่นทำให้เฟรมโมโหแทบบ้า เขาพยายามหาวิธีเข้าไปในบ้านของตุ้ย จนได้ยินว่าทั้งเสร็จพร้อมกันนั่นทำให้เฟรมฟิวส์ขาดสุดๆ เขาหยิบก้อนหินหน้าบ้านมาทุบประตูบ้านของตุ้ยอย่างจัง
"เสียงอะไรอ่ะ!!!" ตุ้ยสะดุ้ง ก่อนที่จะมีเสียงเปิดประตูบ้าน
"เชี่ยเอ้ยยย กูทำไรไปวะเนี่ย.."คิวเริ่มได้สติหลังจากปลดปล่อย
"น้องคิววว" ตุ้ยจับหน้าของคิว
"เชี่ยพี่ตุ้ย!!!! มึงมานอนไรบนตัวผมอ่ะ" คิวผลักตุ้ยออกไปทันทีจนตุ้ยกลิ้งตกเตียงไป
เป็นจังหวะเดียวกับที่เฟรมถีบประตูเข้ามาพอดี ทั้งสามมองหน้ากันไปมาอยู่ครู่นึงก่อนที่เฟรมจะพุ่งเข้ามาหาตุ้ย
"เฮ้ยๆๆ น้องเฟรมฟังพี่ก่อน!!" ตุ้ยร้องห้าม
ภาพที่คิวเห็นคือเฟรมต่อยซะตุ้ยหน้า เลือดในปากกระเด็นออกมาเป็นสายก่อนที่ตุ้ยจะสลบไป เฟรมโมโหมากจนต่อยตุ้ยไม่หยุด คิวต้องเข้ามาห้าม
"เฮ้ยๆๆ เฟรมใจเย็นๆๆ ใจเย็นๆ" คิวเข้ามาสวมกอดเฟรมจากด้านหลัง จนเฟรมนิ่งรู้ตัวอีกทีอีกฝ่ายก็ร้องไห้ออกมา
ผ่านไปไม่กี่นาทีคิวก็พาเฟรมกลับมา เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทำเอาเขาสร่างถึงขั้นมอไซค์ได้เลย ด้วยความที่คิวเองก็ตกใจเหมือนกันเขาจึงขออยู่กับเฟรมที่หอพักสักคืนเพื่อปรับอารมณ์ เพราะมันเป็นครั้งแรกที่เขาเพิ่งเสียตัวให้กับตุ๊ด ทั้งสองนั่งเงียบใส่กันอยู่นานก่อนที่คิวจะโวยวายออกมา
"แม่งเอ้ยยยยยยย พี่พลาดท่าได้ไงวะเนี่ยยยย ไม่น่าแดกเหล้าเยอะเลย" คิวโวยวาย
"ละใครใช้ให้พี่ดื่มเข้าไปเยอะจนเมาไม่รู้เรื่องล่ะ บอกแล้วใช่มั้ยว่าพี่ตุ้ยมันอันตราย ทำไมไม่เชื่อกันวะ" เฟรมโวยวายบ้างพร้อมกับตีแขนคิวอย่างแรง
"ก็เพราะใครล่ะที่บอกจะไปหาผู้ชายอ่ะ รู้มั้ยว่าหวงเนี่ย ห๊ะ!!" คิวจับเฟรมกดลงบนเตียง
"พี่คิว!! จะทำไรอ่ะ" เฟรมตกใจ
"บอกมาว่าไปหาใครมา มันเป็นใคร ทำไมต้องหายไปนานขนาดนี้" คิวจ้องเฟรมเป็นตาเดียว
"นี่พี่เพิ่งเสียตัวมานะ สนใจเรื่องนี้ก่อนมั้ย ห๊ะ" เฟรมพูด
"พี่ถึงได้รู้ไงว่าตูดก็ไม่ได้แย่ ถ้าเฟรมไม่บอกพี่ พี่จะปล้ำเฟรมซะตอนนี้เลย" คิวพูด
"เอ้ยยย ไม่ได้นะเว้ย จะมาขืนใจกันได้ไงเล่า" เฟรมพยายามดันตัวคิวออก "เฟรมไปหา...เอ่อ...ไปหา"
เฟรมยังไม่ทันพูดจบคิวก็โน้มตัวเข้ามาจูบเฟรม ทำเอาเด็กหนุ่มตกใจตาเบิกกว้าง คิวสอดลิ้นเข้ามาในปากการจูบของทั้งคู่ดูดดื่มและเร้าร้อน เหมือนต่างฝ่ายต่างต้องการกันและกันทั้งสองแลกลิ้นกันบนเตียง ก่อนที่คิวจะเลื่อนไปเลียบริเวณซอกหูของเฟรม
"อย่าหายไปไหนอีกนะ น้องเฟรมของพี่..." พูดจบคิวก็สบตากับเฟรม ก่อนที่จะค่อยๆ สลบไป
"อ้าว....พี่คิว.." เฟรมพยายามเขย่าตัวของคิวแต่ก็ไม่มีการตอบกลับ
อย่างไรก็ตามคืนนี้เฟรมต้องการให้คิวพักผ่อน ก่อนที่จะย้อนกลับมาคิดถึงเรื่องที่ตุ้ยมีอะไรกับคิว ภาพที่เฟรมจำได้คือภาพที่คิวล้อนจ่อน เข้ามากอดเขาและยังจำสัมผัสของควยแข็งๆ ที่มาถูกหลังของเขาได้อยู่เลย ยังรวมไปถึงซิกแพ็คเป็นลอน แผงอกล่ำๆ กับกลิ่นเหงื่อๆ ที่เขาได้สัมผัสแค่คิดเฟรมก็แทบจะสติหลุดปนโมโห ถึงแม้ตอนนี้เขาจะมีโอกาสอยู่กับคิวสองต่อสองและสามารถลักหลับคิวได้ แต่เฟรมก็เลือกจะไม่ทำ เด็กหนุ่มค่อยๆ หลับตาลงอย่างอ่อนแรงวันนี้เขาเองก็ใช้แรงไปเยอะเช่นกัน..
"ซี๊ดดดด..อ๊อยยย อะไรอ่ะ...อ๊าาาส์" เฟรมงัวเงีย รู้สึกเหมือนมีสัมผัสอะไรบางอย่างที่หัวนมของเขา
เฟรมค่อยๆ ลืมตา ก่อนที่จะพบว่ามีใครบางคนกำลังดูดนมของเขา พร้อมกับมืออีกข้างที่กำลังคลึงเป้าของเขาอยู่
"อ๊าาาา..พะ พี่คิว" เฟรมครางลั่น ก่อนที่คิวจะคร่อมตัวเขา
"ตื่นแล้วหรอครับ น้องเฟรม.."
โปรดติดตามต่อไป
จากผู้เขียน : ครั้งนี้มาเป็นสตอรี่ 2 ตอน มาลุ้นความสัมพันธ์ของเฟรมและคิวต่อนะว่าจะจบลงแบบไหน ที่แน่ๆ ตอนหน้าแซ่บแน่นอน
part 2 : http://www.g4guys.com/thread-176551-1-1.html
เรื่องนี้แมสส แน่นนอน เพราะไม่มีสไตล์นี่นาน มาก แต่งแนวแบบนี้ พระเอก มีอะไรแบบไม่ได้ตั้งใจ กับคนที่วางแผนจะกิน (ควรเพิ่มฉากบรรยายเสียวๆตั้งแต่ดูดปากไซร้คอ เลียนม เลียซิคแพค ชื่นชมกล้ามเนื้อของพระเอกเยอะ ฉากถอดเกงในก็ให้ความสำคัญกับการเห็นควยหน่อยก็น่าจะดี เพราะฝ่ายตุ๊ดอยากกินมานาน ทำแบบนี้ได้นิยายจะกลมกล่อมกว่านี้ ตอนต่อไปควรพัฒนาความสัมพันธ์ของ2ตัวละครต่อ ไป แต่ก็ต้องมีซีนเบาๆ ให้ตุ๊ดหาทางดูดควยพระเอกให้ได้นะ ขอบคุณครับ ขอบคุณ รอตอนต่อไป ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ โอ๊ยยยย เสียวมากกก เสียดายน้องคิวไม่น่าพลาดท่าเลย พี่คิวววว งื้อ จะเป็นวาสนาตุ๊ดอ้วนไหม
ปล.คิดถึงไรต์นะ รอออออ ขอบคุณครับ สนุกมากครับ ขอบคุณครับ. ชอบมากครับมาต่อไวๆนะครับ เริ่ดมากค่ะ รออ่านเลย รอตอนต่อไป ขอบคุณครับ นึกว่าน้องเฟรมจะไปช่วยพี่คิวทันซะอีก ที่ไหนได้คิวเสร็จพี่ตุ้ยไปซะแล้ว รอลุ้นครับว่าจะจบไงง ขอบคุณมากครับ ใจจ้า ไม่ควรมีนายเอกนะ มันนิยาย มันจับวางไปอ่ะ ชอบพระเอกหนุ่มหล่อเสียท่า ตุ๊ด เกย์ หรือพวกอัปลักแบบไม่ได้ตั้งใจไปเรื่อยๆ จนกลายเป็นทาสบำเรอกามของพวกนั้น ฟิวยอมทำแบบร่างกายเงี่ยนแต่ฝืนใจ มันรู้สึกฟินกว่าอ่ะ ไม่ชอบฟิวสมยอมแบบนายเอกเลย