พี่ครับ2 ตอนที่ 3 ดีลเด็ดเดือนคณะหน้าตี๋
“ไฟ?”ระหว่างที่กำลังนั่งอ่านหนังสือในช่วงพักมีคนเดินเข้ามาหาพร้อมเรียกชื่อ ชายหนุ่มเจ้าของนามละสายตาจากหนังสือเล่มหนาเงยขึ้นมอง “ครับ?”ไฟรู้สึกคุ้นหน้าของคนที่เข้ามาหา…นี่มันไอ้กัส คนที่มาแย่งทุนนี่หว่า “มึงเป็นคนยื่นค้านทุนกูหรอ” น้ำเสียงที่เปล่งออกมาไม่เหมือนถามเพื่อต้องการรู้คำตอบ แต่เหมือนถามเชิงหาเรื่องมากกว่า “ยื่นค้านทุน?”จริงอยู่ที่เขาอยากจะได้ทุนเปล่านี้ และกำลังหาวิธีทางที่จะแย่งคืนมา แต่ก็ยังไม่ได้ลงมือทำเลย พอมองคนที่คุ้นตายืนกอดอกมองจังก้ามา ก็ทำให้นึกออกว่าคงถูกค้านจริง“ไม่ใช่…”ยังไม่ทันตอบครบประโยคก็เดาขึ้นมาได้ ว่าคนที่ทำอาจจะเป็นบิวที่ไปโวยวายกับพี่ยอด“ไม่ใช่ไร กูแค่จะมาบอกว่า มึงค้านไปก็เท่านั้นแหละ เพราะกูได้เงินมาแล้ว แต่ที่มาหาเพราะมีข้อเสนอ”น้ำเสียงของกัสเปลี่ยนไป พร้อมกับสายตาที่จ้องไฟตั้งแต่หัวจรดเท้าต่างจากก่อนหน้านี้“ข้อเสนอ?”“เห็นพี่ยอดบอกว่ามึงต้องส่งเสียน้องเรียนด้วย กูสงสารเลยมีงานมาแนะนำ”จากที่มองไล่สายตา กัสกลืนน้ำลายเมื่อสังเกตุเห็นเส้นเลือดปูดบริเวณกล้ามเนื้อแขน มันไม่ใช่กล้ามเนื้อจากการเข้ายิม แต่เป็นมัดกล้ามจากการทำงานใช้แรง ดูมีเสน่ห์และสวยงามกว่าเป็นไหน ๆ“งานอะไร”“บอกยากว่ะ มึงมีเรียนต่อไหม?”“มีเซคนึง”กัสจิ๊ปากส่ายหัวเนือย ๆ ไฟกลัวจะเสียโอกาาจึงคว้าไว้“แต่กูโดดได้ มีงานอะไร?”“มันต้องแบบนี้ดิวะ กูพูดไปมึงก็ไม่เข้าใจ แสดงให้ดูเลยจะเก็ตง่ายกว่า ตามกูมาสิ”กัสเดินนำไฟมายังรถยนต์คันหรูที่จอดนิ่งสนิท ก่อนที่จะเปิดประตูเข้าไปนั่งพร้อมเชิญให้ไฟขึ้นไปด้วยกันท่าทีของกัสนั้นเปลี่ยนไปมาก จากที่คิดว่าเป็นเดือนคณะคงจะหยิ่ง หรือไม่ก็เข้าถึงยาก แต่ตรงกันข้าม พอได้เริ่มบทสนทนา อีกฝ่ายก็คุยอย่างสนุกสนานราวกับว่าสนิทกันมาเป็นปี ๆ ทั้งดูเปิดเผยและเฟรนลี่ ครืด ครืด ครืด ระหว่างทาง มือถือในกระเป๋ากางเกงก็สั่นไหว พอหยิบขึ้นมาดูเป็นชื่อบิว ถึงนึกขึ้นได้ว่ายังไม่ได้บอกธุระ “ไฟ อยู่ไหนแล้ว อาจารย์จะเข้าแล้วนะ” เสียงอู้อี้พูดกระซิบผ่านเข้ามา จึงพอเดาได้ว่าบิวนั้นคงอยู่ในห้องเรียนแล้ว “โทษทีบิว เรามีธุระข้างนอกนิดหน่อย ฝากเลคเชอร์ให้ด้วยสิ” “ทำไม มีปัญหาอะไรหรือเปล่า?” “เปล่า แค่..เรื่องน้องน่ะ” ไฟคิดอะไรไม่ออกเลยเอานีโอมาอ้าง แต่ก็ได้ผลเพราะบิวเข้าใจและวางสายไปในทันที “หึหึ แฟนหรอวะ มีโทรตามกันด้วย” “เปล่า เพื่อน” “เพื่อนอะไรคุยกันหนุงหนิง มุ้งมิ้ง งุ้งงิ้ง” กัสทำท่าล้อเลียนขณะที่กำลังขับรถ ทำให้ไฟค่อนข้างไม่พอใจ “สึส ตั้งใจขับรถไป” พอไฟสบถว่า กัสก็หัวเราะชอบใจ ไม่น่าเชื่อว่าเพียงนั่งรถไม่ถึง 10 นาที ทั้งสองจะสนิทกันมากขนาดนี้ อาจเป็นเพราะมีอะไรหลายอย่างคล้ายกันจึงเข้าใจกันง่าย ถึงแม้ว่ากัสจะไม่ใช่เด็กกำพร้า แต่พ่อแม่ของกัสก็ไม่ค่อยสนใจเขา ทุ่มความสำคัญให้กับพี่ชายและพี่สาวที่หัวดีจนสอบได้ทุนไปเรียนต่างประเทศ ส่วนตัวของกัสเองแค่เรียนพิเศษพ่อกับแม่ยังไล่ให้ไปหาเงินจ่ายเอง “ถึงแล้ว”กัสจอดรถโซนของสมาชิก ก่อนจะเปิดประตูลงจากรถเดินนำไฟไป แต่ระหว่างทาง ไฟมองดูความหรูหราของสถานที่แห่งนี้“มึงอยู่ที่นี่หรอ แพงป่ะวะ”เขาเอ่ยถามเพื่อประเมินราคา อยากจะซื้อไว้สักห้องให้นีโอในอนาคต“ราคาเอาเรื่องอยู่ แต่ไม่ได้ซื้อเอง มีคนซื้อให้”“พูดจริงพูดเล่น”“พูดเล่น ก็ทำงานเก็บเงินซื้อนี่แหละ แต่ได้มาในราคาถูก” แทบไม่เชื่อหู แต่นั่นทำให้เริ่มตระหนักได้แล้วว่ามันไม่ปกติ ไฟพิจารณาหลายอย่างในหัวก่อนจะประมวลผลออกมา งานที่ทำเงินมากพอที่จะซื้อ อย่างเดียวที่อยู่ในหัวของไฟคือ…การขายตัว แต่กัสคงไม่ชวนเขามาทำแบบนั้นหรอก ใช่ไหม? ไฟมองไปที่กัสซึ่งกำลังยืนรอเขาอยู่ในลิฟต์อย่างชั่งใจ สุดท้ายตัดสินใจไปลุ้นเอาข้างหน้าว่าจะเจอกับอะไร ติ๊ด กัสแตะคีย์การ์ดไปที่ตัวรับเซ็นเซอร์ ก่อนจะกดนิ้วยาวไปที่ชั้น 25 “อยู่ชั้น 25 เลยหรอวะ?” กัสไม่ตอบแต่ยักคิ้วเป็นนัย พอประตูลิฟต์เปิดออก สิ่งที่เห็นคือทางเดินโล่ง ๆ กับผนังสีครีมยาวไปไกลจนสุดสายตา มันเป็นทางเดินแบบที่ไม่เคยเห็นมาก่อน แล้วประตูห้องอื่นหายไปไหนหมด? กัสเดินออกจากลิฟต์ตรงไปเรื่อย กระทั่งมาหยุดอยู่ที่ประตูไม้สีขาวธรรมดา แต่เมื่อแตะการ์ดแล้วผลักประตูเข้าไป ภาพที่เห็นทำให้ไฟตาลุกวาวแทบจะหลุดออกจากเบ้า มันเหมือนภาพที่เคยดูจากซีรีย์เกาหลี ในฉากบ้านพักของมหาเศรษฐี จากประตูที่เปิดมีบันไดทางเดินลงไปที่ชั้นล่าง ซึ่งประกอบไปด้วยอุปกรณ์อำนวยความสะดวกและห้องหับต่าง ๆ มากมาย ที่มุมหนึ่งมีบันไดราวเหล็กเดินขึ้นไปชั้นลอย จากสายตาเห็นเตียงนอนตู้เสื้อผ้าและโต๊ะญี่ปุ่นเล็ก ๆ นี่มัน เหมือนห้องที่เขากับนีโอเคยพูดถึงตอนเด็ก ๆ บ้านที่อยู่จุดสูงสุดของตึก สามารถมองเห็นวิวด้านนอกได้อย่างสบายใจ กัสมองดูเพื่อนใหม่เดินสำรวจห้องด้วยความชอบใจโดยไม่ขัด เมื่อเห็นว่าไฟไปหยุดนิ่งอยู่ที่กำแพงกระจกมองไปที่วิวด้านล่างจึงเดินเข้ามาหา “เป็นไง ชอบป่ะ” แม้จะไม่ตอบด้วยเสียง แต่แววตาที่เป็นประกายทำให้กัสเข้าใจดี “มึงเองก็มีได้นะ คอนโดแบบนี้อะ” “คอนโด? ไม่ใช่เพ้นเฮ้าส์?” “ยังไม่ใช่ ถ้าเพ้นเฮ้าส์ต้องขึ้นไปอีก” เพราะไม่เคยสัมผัส ไฟเลยไม่ค่อยรู้เรื่องพวกนี้เท่าไหร่นัก แต่แค่ห้องขนาดนี้ก็ถือว่าเยี่ยมที่สุดแล้วสำหรับไฟ “มึงซื้อมาเท่าไหร่วะ มีผ่อนป่ะ” ระหว่างที่ถามก็ชำเลืองสายตามองดูขนาดห้อง และจินตนาการว่ามันเป็นของเขากับน้องชาย จะตกแต่งกันอย่างไร อันไหนไว้ตรงไหน คิดสะระตะเพลิดเพลินไปหมด “ห้องนี้ราคาประมาณ 3 ล้าน ไม่รวมของตกแต่ง” “ฮะ 3 ล้าน!” ทันทีที่ได้ยินราคา ไฟได้สติดึงตัวเองกลับสู่โลกแห่งความเป็นจริงในทันที น้ำลายที่ว่าเหลวแต่กลายเป็นก้อนแข็งยากกระเดือกลงคอในเวลานั้น “กัส…งานที่มึงทำ ไม่ได้ขายคัวใช่ไหม?” กัสที่ได้ยินแทบสำลักน้ำลาย ขำพรืดในความคิดของเพื่อนใหม่อย่างไฟ แต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธเสียทีเดียว “เปล่า ไม่ใช่แบบนั้น” “แล้วงานอะไรวะ ทำไมถึงได้เงินเยอะขนาดนี้” กัสเดินไปที่โต๊ะคอมพิวเตอร์ แล้วกดเปิดเครื่อง ไม่นานหลังมัทำงาน ก็เปิดหน้าจอเว็บไซต์หนึ่งขึ้นมาให้ไฟดู “onlyfan คืออะไรวะ?” เว็บหน้าตาปะหลาดที่ไม่เคยได้ยินมาก่อนทำเอาฉงนสงสัย “เหมือนเว็บบล็อกนี่แหละ แต่เอาไว้ให้คนที่สนใจเราเข้ามาดูมาติดตาม ให้ดูฟรีก็ได้ หรือเราจะเก็บเงินเพื่อให้คนเข้ามาดูก็ได้ “มีแบบนี้ด้วยหรอ?” เพราะตารางชีวิตของไฟยุ่งกับการเรียนและงานพาร์ทไทม์ เลยแทบไม่มีช่วงที่เอาไว้อัพเดทอะไร เขาจึงไม่รู้จักมัน ขนาดมือถือที่มี ไฟก็ใช้แค่การเสิร์ชหาข้อมูลเกี่ยวกับรายงานและโทรเข้าออกกับเพื่อนร่วมงานและบิวเท่านั้น กัสปล่อยให้ไฟทดลองเลื่อน ๆ ดูอะไรไปเรื่อย สิ่งที่ไฟเจอก็คล้ายกับไลฟ์สไตล์ทั่วไปของผู้คน ไม่ว่าจะการแต่งตัวแต่งหน้า การทำอาหาร หรือแม้กระทั่งสอนหนังสือหรือติวข้อสอบก็มี จนกระทั่ง เมื่อเขาเลื่อนไปเจอกับบัญชีหนึ่งที่ถูกกดติดตามจากบัญชีของกัส ถึงกับสะดุดสายตาเพราะสิ่งที่เห็นนั้นมันไม่ปกติ [วันนี้ผมมีโอกาสได้มาทำงานห้องเพื่อน ระหว่างที่มันอาบน้ำ ผมสะดุดตาเข้ากับอะไรบางอย่าง เพื่อน ๆ ช่วยกันดูหน่อยสิครับว่ามันคืออะไร] แคปชั่นชวนสงสัยกับไฟล์วิดีโอที่ค้างนิ่ง ด้วยความสนใจอยากจะรู้ว่ามันคืออะไร ไฟจึงกดเล่นวิดีโอ คลิก! กัสที่ยืนอยู่ด้านหลังก็ลุ้นไปพร้อมกัน ภาพฉายผนังห้องปกติทั่วไป ก่อนจะเคลื่อนที่ไปยังตะกร้าหวายที่มีเสื้อผ้าใส่แล้วอยู่ด้านใน มันขยับเข้าไปใกล้เรื่อย ๆ และแล้วก็มาถึงสิ่งต้องสงสัย ผ้าลูกไม้สีชมพูพร้อมกับคราบเกรอะเปื้อเป็นปื้น ‘ทุกคน เพื่อนผมมันใส่กางเกงในผู้หญิงครับ! ดูสิ มีคราบน้ำด้วย ยังเหนียวอยู่เลย’ คนในคลิปร้องลั่น แต่แทนที่จะปล่อยมันทิ้งกลับวนนิ้วถูไถจนของเหลวยืดเหนี่ยวติดมือ เสียงลมหายใจผ่อนเข้าออกเริ่มถี่ยิบ ‘อ่า ทุกคน ผมผิดไหมครับ ถ้าเกิดว่า…’ กล้องแพลนต่ำลงมาทำไฟผวาตัวถอยจากเก้าอี้ แต่ถูกกัสจับร่างผลักลงนั่งดังเดิม สายตายังคงจ้องมองจอคอมอยู่ ภาพของดุ้นเนื้อขนาดใหญ่หัวยังไม่เปิดด้วยซ้ำ มันถูกร่นหนังหุ้มลงจนเห็นหัวแดงสดมีน้ำใสเยิ้มอยู่ พร้อมกับกางเกงในลูกไม้สีชมพูถูกหยิบขึ้นมาอีกครั้งแล้วนำมาพันที่เอ็นเนื้อของตัวเอง จากนั้นก็เป็นการสาวหนอนปล่อยน้ำกามพวยพุ่งทะลักจนเนื้อผ้ามันซับเอาไว้ไม่อยู่ ‘ผมขอตัว แฮก แฮก ทำความสะอาดก่อนะทุกคน ถ้าใครชอบหรืออยากให้ผมทำอะไรอีก คอมเม้นมาเลยครับ อ่าส์’ คลิปก็ตัดจบไปเพียงเท่านั้น ไฟรีบลุกขึ้นจากเก้าอี้หันมองกัสอย่างชั่งใจ พอได้เห็นรอยยิ้มของกัส ก็เข้าใจทันทีว่ากัสนั้นทำงานอะไร และงานที่เสนอมานั้นคืออะไร ไม่ใช่ว่าไฟไม่สนใจเมื่อได้เห็นผลตอบแทนของมัน แต่เขาไม่อยากเสี่ยงทำอะไรในสิ่งที่ไม่รู้จักมันดีพอ เพราะหากวันเวลาผ่านไป จะไม่สามารถกลับไปแก้ไขอะไรได้เลย “มึงคิดว่าไง?” กัสถามออกมาตรง ๆ เพราะท่าทีของไฟไม่ได้รังเกียจและไม่ได้สบถด่าหยาบคายพร้อมวิ่งหนีออกไป กัสจึงรู้ว่ามีโอกาสโน้มน้าว “มึงไม่ต้องทำอะไรมากเลย ก็แค่สนุก ๆ อัดคลิปแล้วก็ตั้งราคา” “ไม่กลัวหลุดหรอวะ มึงเป็นเดือนคณะนะเว้ย” “กูไม่อยากคอนเฟิร์ม แต่กูทำมาเป็นปีก็ไม่เห็นมีหลุด จนกูมีคอนโด มีรถ มีเงินใช้โดยไม่ต้องห่วงว่าสิ้นเดือนจะทำยังไง” คำพูดของกัสยืนยันในผลตอบรับที่ดี ทำให้ไฟคล้อยตาม แต่เมื่อคิดถึงใบหน้าของน้องชาย หากนีโอเจอกับคลิปของเขาขึ้นมา จะยังมองหน้ากันติดไหม “เอาอย่างนี้ไหม กูจะโชว์ให้มึงดู ว่ามันทำเงินให้มึงได้จริง วันนี้ ตอนนี้สองหมื่น” ข้อเสนอเย้ายวนชวญให้หลง ทำไฟคิดหนักขึ้นมา มันจะทำเงินให้เขาได้ง่ายขนาดนั้นเลยหรอ สองหมื่นเป็นเงินที่เยอะมาก สองเท่าของทุนเปล่าที่เขียนขอไปอีก ขณะที่กำลังชั่งใจคิด กัสเดินเข้าประชิดตัว เอามือลูบแขนอย่างแผ่วเบา ทำให้ไฟขนลุก กัสเดินอ้อมไปที่ด้านหลัง เอาคางเกยไหล่ใช้ไรหนวดสั้นลากไซร้ซอกคอ ก่อนจะเคลื่อนหน้าขึ้นกระซิบที่ข้างหูด้วยน้ำเสียงที่เครือสั่นกระเส่า “ไม่ใช่ว่ามึงไม่เคย กูได้ยินมาจากอาจารย์เจษ ว่าลีลามึงเด็ด” “...” “หน้าแบบมึง หุ่นแบบมึง เอามาใช้ทำเงินไม่ดีกว่าหรอ” “...” “ไม่ต้องคิดมาก ก็แค่สนุก ๆ แถมยังได้เงินใช้ ไม่เอาหรอ?” มือเจษขยับลงไปกุมเป้าของไฟ เห็นว่าอีกคนยืนนิ่งไม่ดิ้นหนีก็ทำการบีบขยำจนรับรู้ได้ถึงสิ่งที่กำลังตื่นขึ้นมา เจษเลยเอามือสอดเข้าไปในกางเกงสแล็ค แม้จะแน่น แต่ก็ไม่เกินความพยายาม ทันทีที่มือสัมผัสกับความตุงของมัน เจษกลืนน้ำลายอึก ขนาดไม่เกินจริงจากที่ฟังมา ชักอิจฉาอาจารย์เจษแล้วที่ได้ของดี “ถ้าพร้อมแล้วบอกกูนะ” แม้จะอยากขนาดไหน แต่รุกหนักไปก็ไม่ดี จึงถอยตัวออกมาปล่อยให้ไฟตัดสินใจเอง เพราะเจษมั่นใจว่าตอนนี้ไฟนั้นถูกเขาต้อนสำเร็จแล้ว ไฟเอียงคอหันไปมองหน้าจอคอม ทำคลิปที่มีแค่ข้อความกับภาพและเสียงพูด ไม่เห็นหน้า ไม่แสดงตัวตน แล้วได้เงินจำนวนมหาศาล ถ้าเงินดีอย่างที่กัสว่า สามารถส่งน้องชายให้เรียนจบพร้อมกับซื้อบ้านและอะไรต่าง ๆ ให้นีโอได้สบายเลย “ถ้าเกิดว่าไม่อยากให้เห็นหน้าก็ใส่นี่สิ” กัสเดินถือของบางอย่างมาให้ พอคลี่ออกดูถึงรู้ว่าเป็นหน้ากากสามส่วนที่ปิดตั้งแต่ศีรษะจนมาถึงจมูก แต่มีช่องเว้นตรงตาให้มองเห็นได้แม้จะไม่ชัดเจนนัก “ให้เห็นปากหน่อย เซ็กซี่ เซ็กซี่จะได้ขายดีดี” กัสอธิบายเสริมความเห็น พอตัดสินใจแล้วที่จะลองทำ กัสจึงบรีฟว่าควรทำอะไรและไม่ควรทำอะไร ก่อนจะจัดเตรียมเซ็ทฉาก ไฟเดินไปนั่งเก้าอี้กลางห้อง มีกล้องวิดีโอตั้งอยู่หลายทิศหลายขนาด ถ่ายหลายมุม ระหว่างที่รอไฟรู้สึกประหม่าตัวสั่น “ไม่ต้องคิดมาก หล่อ ๆ แมน ๆ แบบมึง ตลาดเดียวกับกู ยังไงก็ขายได้” คำพูดของกัสไม่ได้คลายความประหม่าลงเลย แต่มันก็ใจชื้นหากได้ผลลัพธ์ตามที่หวัง “ดมนี่ก่อนสิ จะช่วยให้ผ่อนคลาย” กัสยื่นขวดทึบจิ๋วขนาดเพียงข้อนิ้วมาให้ แต่ไฟไม่รู้จักเลยรับมาถือมองดูงง ๆ “ใช้ไม่เป็นหรอ โอเค มา เดี๋ยวกูสอน” จุกขวดเล็กถูกเปิดออก กัสนำมาจ่อที่จมูกขวาของไฟแล้วใช้นิ้วปิดจมูกด้านซ้าย “สูดเข้าลึก ๆ ทีเดียว” สูดดมกลิ่นเข้าไปอย่างแรง พลันความฉุนแล่นทะลักเข้าจมูกทำหัวปวดหนึบจี๊ด แต่แค่ครู่เดียวความรู้สึกก็ค่อย ๆ หายไป เหมือนความมึนมันไล่จากหัวลงไปตามส่วนอื่นของร่างกาย คล้ายกับประสาทสัมผัสตื่นตัว ทั้งแขนขาไฟสามารถรู้สึกได้ถึงมันอย่างชัดเจนขึ้น รวมไปถึง…น้องชายที่กำลังผงกหงุกอยู่ในกางเกง “อีกข้างนะ” กัสบอกย้ำ ไฟไม่ขัดขืนทำตาม คราวนี้เขาเป็นสายสูดมันเข้าเองทันทีที่มีของแปลกปลอมมาจ่อจมูก “หลังจากนี้ สนุกแน่” กัสพึมพำกับตัวเองก่อนจะเดินออกจากฉาก แล้วไปนั่งอยู่หน้าคอมที่ฉายภาพส่งตรงจากกล้องวิดีโอ “เริ่มยัง กูเริ่มไม่ไหวละ” ความประหม่าหายไป แปรเปลี่ยนเป็นความกระสันเสียวจากสิ่งที่สูดดมเข้าไป กลายเป็นไฟเองที่เร่งกัสขอเริ่มถ่าย “ถอดเสื้อและกางเกงออกให้เหลือแต่กางเกงใน แล้วเอามือลูบตัวเล่น” กัสทำหน้าที่เป็นผู้กำกับคอยสั่ง โดยที่ไฟทำตามแต่โดยดี ไม่นานชายหนุ่มรูปงามก็อยู่ในสภาพกึ่งเปลือย มีเพียงชั้นในสีเทาตัวบางที่ปกปิดของสงวนที่นูนพาดจนเห็นเด่น “หยิบออยเทราดที่หน้าอก แล้วเอามือวนช้า ๆ เน้นเขี่ยที่หัวนมให้ตั้ง แล้วบี้หัวนมเน้น ๆ ช้า ๆ” กัสเปิดไฟส่องไปที่ร่างของไฟ เนื้อตัวชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำมันทาเคลือบผิวสะท้อนแสงดูโดดเด่น “โคตรดี ไม่ผิดหวังเลย” “อ อือ อือ” ไฟเสียงสั่นขณะที่เอามือลูบหน้าอก มืออีกข้างบิดนมแน่นอยากที่จะล้วงเข้าไปจัดการไอ้หนูให้รู้แล้วรู้รอดแต่กัสยังไม่สั่งเลยไม่กล้าทำ “มึงพร้อมนะ ถ้าเริ่มแล้วหยุดไม่ได้นะ” “ตอนนี้กูไม่ไหวละ จะทำอะไรก็ทำ” กัสชอบใจที่เห็นไฟอยากจนคีปลุคไม่อยู่ ทำการกดเลือกกล้องที่ชัดที่สุดแล้วคลิกทำการถ่ายทอดสด “สวัสดีครับดีครับพี่ย้ง วันนี้รอบพิเศษครับ ผมขอโทษครับพี่พึ่งแจ้งไปเอง แต่ขอบคุณที่เข้ามาดูนะครับ” “เปล่าครับพี่เดียร์ วันนี้ไม่ใช่กัสครับ แต่เป็นเพื่อนกัส ขอบอกว่างานดีไม่แพ้กัสเลย หูยกัสไม่ได้ยอครับ พูดจริง ๆ อะให้ดูแว้บนึง” เสียงกัสพูดคุยกับมือถือปล่อยให้ไฟนั่งบดบี้หัวนมตัวเองน้องแข็งคากางเกงอยู่แบบนั้น ไฟตื่นเต้นไม่รู้ว่ากัสกำลังทำอะไร จนแว้บนึงที่หันกล้องมาที่เขาแล้วได้ยินเสียงบทสนทนา ทำให้พอเดาได้ว่ากัสคุยกับใครบางคนและถ่ายให้คนนั้นดู ยิ่งกระตุ้นอารมณ์เข้าไปใหญ่ “ตอนนี้มีคนมาดู 10 คนแล้ว งั้นกัสจะเริ่มเลยนะครับ”กัสเห็นว่าได้ยอดที่ต้องการ เลยยกกล้องไปวางไว้บนขาตั้งถ่ายไปยังไฟที่นั่งอยู่บนเก้าอี้“แนะนำตัวเลย”“สวัสดีครับ ผมชื่อไฟ เป็นเพื่อนของกัสครับ วันนี้จะมาสร้างความบันเทิงให้ดูนะครับ”ไฟพูดตามสคริปที่คุยกันก่อนหน้า และแล้ว กัสก็ทำการถอดเสื้อผ้าออกจนหมดเผยให้เห็นหุ่นเดือนคณะชัดเต็มตา แถมเดินเคโด่เข้ามาในเฟรมโดยที่ไม่มีอุปกรณ์ปิดหน้า“ตามสัญญนะ ผมเข้าร่วมวงพี่ย้งต้องให้ทิปพิเศษผมนะครับ”ไฟตกใจไม่คิดว่าแค่เงินกัสจะกล้าทำขนาดนี้ แต่จะว่าไป หุ่นของกัสแม่งก็ดี หน้าก็หล่อแถมน้องชายยังสวยอีก ชักจะเสียวขึ้นมาแล้วสิTalkใครอ่านแล้วชอบกัส ตอนนี้กำลังออนแอร์ที่รี๊ดอะไรท์นะครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ชอบครับผม ข อ บ คุ ณ ค รั บ เยี่ยมครับ ชอบครับ ใครจะเสียประตู กัสสอนไฟแล้ว{:4_537:} ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ สนุกมากครับ น้องกัสของพี่ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ เสียว ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ.