กระทู้ระบาย
สวัสดีคับ คือผมอยากถามนักเขียนทุกท่านว่ารู้สึกอย่างไร เวลาเราตั้งใจเขียนผลงานเพื่อให้คนอ่านมาเสนอ หรือติชม เพื่อเป็นแนวทางในการเขียนเรื่องต่อไป แต่คอมเม้นที่ได้ส่วนใหญ่คือคำว่า "ขอบคุณครับ"สต.ผมรู้สึกนอยมาก จึงเป็นสาเหตุให้ไม่อยากเขียนต่อ เลยอยากได้คำปรึกษาจากนักเขียนว่ามีวิธีจัดการกับความรู้สึกเหล่านี้อย่างไรคับแต่งตามที่คิดเลยครับแต่เข้าใจอยากได้ฟีดแบกว่าจะให้คนแต่งมีกำลังใจ เนื้อเรื่องจะเดินทางไปแนวทางไหนผมจะยึดแนวทางของตัวเราก่อน(คนแต่ง) เป็นกำลังใจให้นะครับ บางส่วนคงจะเกรงใจเจ้าของกระทู้ด้วยครับ เลยไม่กล้าคอมเมนต์เยอะ เป็กำลังใจให้นะครับ ผมชอบแนวรับอายุน้อยกับรุ่นพ่ออย่างที่นักเขียนแต่งเลยครับ แต่ไม่ได้คอมเมนต์ มัวแต่ชัว่าวอยู่ครับ แต่งถึงใจมาก ชอบเรื่องแฟนเป็นชู้กับลุง ตอนที่เฟย์เกือบโดนลุงแฟนกับลุงณุเย็ด กับตอนเฟย์โดนทหารรุมเย็ดครับ อยากให้มีแนวนี้อีกครับ รับอายุน้อยๆ มัธยมต้น โดยรุ่นลุงล่ำบึกรุมเย็ด แบบหลายๆควย สองควย ดูดปากดูดลิ้นกินน้ำลาย ถุยน้ำลายใส่ปาก อะไรแบบนี้ครับ ขอบคุณที่คอยผลิตผลงานดีๆให้อ่านนะครับ เข้าใจเลยครับ มันจะมีพวกมั่ว ๆ ที่จะเอาแต่ปั่น Zenny ในการคอมเม้นต์
และตอบด้วย "ขอบคุณครับ" หรืออะไรที่เป็นประโยคซ็ำ ๆ แทบจะทุกกระทู้
สันดานคนอื่นคงแก้ไม่ได้ แต่น่าจะปรับได้ที่ใจเรา ให้เข้าใจความหลากหลายทางสติปัญญานี้นะครับ
ถ้างานเขียนเป็นสิ่งที่เรารัก ทำแล้วเยียวยาบางสิ่ง หรือเติมเต็มอะไรให้เราได้
แนะนำให้ทำต่อไป ปัจจัยภายในสำคัญกว่าปัจจัยภายนอกนะครับ
ส่งกำลังใจให้ค้าบบบ ^____^ อย่าท้อหรือหยุดเขียนนะครับ ผมชอบผลงานคุณมากๆเลย
ทั้งบท ตัวละครเรื่องราวโดยเฉพาะ ตอนพ่อค้าข้าวหลาว
กับตอน “เพราะหลานอ่อยก็เลยปล่อยน้ำใส่รู” อันนี้ชอบที่สุด
อยากให้คุณThanaphon มาเขียนต่อเรื่องนี้
ส่วนเรื่อง comment ก็ปล่อย บางคนเขาไม่ม่ี zenny เลยต้องปั่น
แต่จริงๆ อยากให้ webmaster เปลี้ยนรูปแบบ กระทู้ไหนเม้นให้ขึ้น feed
ไม่งั้นกระทู้ดีๆ ถูกเลื่อนหายหมด ผมเตือนก่อนทุกกระทู้ ตอนนี้เริ่มหักพลังน้ำใจแล้วครับ ไม่สนใจใครจะว่าใจร้ายก็ช่าง เป็นข้อสังเกตส่วนตัวของผมนะครับ
- คนชอบเสพ มากกว่าให้ การให้ในที่นี้คือ สละความคิด เวลา เรียบเรียงความเห็นจากสิ่งที่ได้อ่าน บางคนอาจไม่มีเวลาขนาดนั้น
หรือ ในหนึ่งวัน เขาอาจอ่านหลายเรื่อง จะสละเวลาพิมพ์ คห. เฉพาะเรื่องที่ชอบมากที่สุดจริงๆ ให้ตั้งใจพิมพ์ทุกกระทู้ที่อ่านคงไม่ไหว
- บางคนต้องการปั่นเหรียญ อาจจะไม่ได้อ่าน หรืออ่านผ่านๆ ด้วยซ้ำ
- บางคน เขียนไม่เก่ง นึกคำไม่ค่อยออก เขาแค่รู้ว่าอ่านแล้วชอบ อ่านแล้วเสียว แต่พรรณาออกมาไม่เป็น
็
- ธรรมชาติคนเสพงานเขียน จำนวนไม่น้อย เป็นคนขี้อาย บางคนอาจชอบอ่านเงียบๆ แต่ไม่อยากพิมพ์ความเห็นที่มีศัพท์หรือคำอะไรที่แสดงความต้องการทางเพศลงไป เพราะเขินตัวเอง เช่น ชอบฉากกระทำอย่างนั้นอย่างนี้ หรืออยากโดนบ้าง
- ถ้ามองในแง่ดี คนที่โพสขอบคุณ ถึงแม้จะนึกเขียนอะไรไม่ค่อยออก แต่อย่างน้อย เขาก็ช่วยเพิ่มยอดตอบกลับ หรือช่วยดันโพสให้กลับมาอยู่หน้าแรก
- ตอนนี้ระบบนิเวศของการแสดงความคิดเห็น ถ่วงดุลกันอยู่ 3 ปัจจัย
คือ 1 ระบบกรองโพสขยะ 2 ระบบตอบแล้วให้เครดิตกับเหรียญตอบแทน 3 ระบบผู้กำกับดูแล
ถ้าขาดตัวใดตัวหนึ่ง บรรยากาศของเว็บจะเปลี่ยนไป เช่น ถ้าไม่มีผู้กำกับดูแล นักเขียนก็อาจจะเจอความเห็นหยาบๆ ไม่เป็นมิตร เขียนไม่ถูกใจก็ด่า นักเขียนก็หายหมด
หรือถ้าไม่มีระบบใช้เหรียญและให้เหรียญตอบแทน อ่านอย่างเดียว แม้แต่คำขอบคุณก็อาจจะไม่ค่อยมี เหมือนเว็บหนังโป๊ บางคลิปคนดูหลักล้าน แต่มี คห. แค่ 30-40 คห.
ตอนนี้เลยดูเหมือน เว็บมีชีวิตชีวา เคลื่อนไหวตลอดเวลา เพราะมีเงินสมมุติหรือเหรียญเซนนีตอบแทน ให้คนคอยโพสขอบคุณ แต่เขาก็อยากจะได้เชิงปริมาณ เลยต้องพิมพ์ให้สั้นๆ ง่ายๆ เพราะจะเป็น คห. ยาว หรือ คห. สั้น ก็ได้ 5 เซนนีเท่ากัน คนส่วนใหญ่ย่อมเลือกพิมพ์สั้นๆ อยู่แล้ว
ทางแก้ บางทีเราแก้ที่คนอื่นไม่ได้ แก้ที่ตัวเราเองครับ
อย่างผม ก็จะไม่เบียดเบียนตัวเองเกินไป หรือตั้งใจเขียนเกินไป ปีนึงเขียนแค่ไม่กี่เรื่อง เอาแค่ช่วงว่างๆ จะไม่ยอมเหนื่อย หรือคาดหวังสูง ว่าลงโพสนึงแล้วต้องมีคนมาชอบมากมาย วัตถุประสงค์ผมแค่ต้องการเขียนบันทึกประสบการณ์ช่วงวัยรุ่นของตัวเองเท่านั้น ซึ่งคาดว่าจะหมดเรื่องเล่าอีกไม่เกินสองสามปีนี้ จากนั้นก็จะอ่านอย่างเดียวบ้างละ
อีกอย่าง ผมก็เปิดให้อ่านฟรีบางเรื่อง และตั้งค่าเก็บเหรียญบางเรื่องที่รู้สึกว่าพิเศษต้องการปิดกั้นไว้ ให้คนที่อยากอ่านจริงๆ ต้องลงทุนกับเราบ้าง อย่างน้อยเราได้เหรียญมาแน่ๆ คนจ่ายเหรียญอ่านจบแล้วจะโพสรึไม่โพสก็ไม่เป็นไร นึกซะว่าเหมือนการซื้อขาย บางคนซื้อของเราไป ถูกใจบ้างไม่ถูกใจบ้าง เขาก็ไม่จำเป็นต้องกลับมาเขียนรีวิวให้ครับ
ส่วนใหญ่คนเขียนกันเป็นงานอดิเรก ปลดปล่อยตัวเองผ่านภาษา ผ่านจินตนาการในเรื่องแต่ง และผ่านความทรงจำในเรื่องที่เป็นประสบการณ์ ส่วนคนอ่านเป็นเพียงผู้ผ่านมาแล้วก็ผ่านไปกับเรื่องราวต่างๆ ย่อมรู้สึกอินหรือผูกผันน้อยกว่าเจ้าของเรื่องที่เป็นคนลงมือเขียนอยู่แล้วครับ
ดังนั้นควรหาจุดสมดุลให้ชีวิตตัวเองได้ ไม่ฝืน หรืออย่าเอาตัวเองไปถึงระดับเขียนแบบหามรุ่งหามค่ำแล้วจะอยู่ได้เรื่อยๆ ครับ
laser ตอบกลับเมื่อ 2024-6-10 08:57
เป็นข้อสังเกตส่วนตัวของผมนะครับ
- คนชอบเสพ มากกว่าใ ...
คห.ยาวมากนึกว่าเขียนนิยายให้อ่าน(แซวเล่นนะครับ)แต่ผมก็อ่านที่พี่แสดงความเห็นจนจบ และเห็นด้วยครับ ผมเป็นพวกชอบอ่านและชอบให้Zennyกับคนแต่ง ไม่ค่อยจะแสดงความเห็นเท่าไหร่ นานๆจะแสดงความเห็นที ยังไงก็เป็น กลจ.ให้คนแต่งทุกคนครับ นับวันคนแต่งก็ยิ่งน้อยลงไปทุกที เราต้องอนุรักษ์คนเล่านี้ไว้555555 มองในแง่ดี เราเป็นผู้ให้ครับ เขาถึงขอบคุณเรา เขียนต่อไปเถอะครับ บางคนอยากแสดงความคิดเห็น แต่อาจจะพิมพ์ไม่เก่ง ก็ยังดีกว่า อ่านผ่าน ๆ ไป ในฐานะผู้อ่าน ก็พยายามพิมพ์เกี่ยวกับเรื่องนั้น ๆ เพิ่มความคิดเห็นลงไปบ้าง แต่ถ้าเรื่องราวไม่ได้มีอะไรให้ได้เอ่ยถึงมากนัก ก็จะ "ขอบคุณครับ" เหมือนกัน เคยแต่งเหมือนกัน ยูสเก่า (ตอนนี้ลอคอินเข้ายูสเก่าไม่ได้ละ)
เรื่องยาวสิบกว่าตอน 80%มีแต่ขอบคุณครับเต็มไปหมด
บางทีก็เบื่อ กว่าจะแต่งได้แต่ละตอนใช้เวลานานนะ เป็นวันไม่ได้พิมพ์แค่ห้านาทีจบ
กว่าจะพิมพ์ จะตรวจตัวอักษรก่อนลง คิดวางพลอตเรื่อง ต่างๆนานา
ก็หวังว่าจะมีคนมาแลกเปลี่ยนกัน ชอบตรงไหน ชอบอะไร สนุกไหม คนอ่านจะคิดเหมือนเราไหม
แต่มีแต่ขอบคุณครับจบเลย คนแต่งก็ไม่รู้จะไปยังไงต่อ
จะเสียเวลานั่งแต่งนานๆ เพื่อแลกกับคอมเม้นต์ ขอบคุณครับ พิมพ์แค่2วิจบ ก็นะ…
ตอนนี้เลยเปลี่ยนละ
เมื่อไหร่อยากแต่งก็แต่ง ลงตามอารมณ์
ตอนไหนขี้เกียจ ก็เก็บพล็อตจินตนาการคนเดียว ไม่ต้องแต่งออกมา +1 ไม่รู้จะพิมอะไรเหมือนกันครับ
รอลุงเดชมาคอลแล็บกับเต้ยยุนะครับ ae21 ตอบกลับเมื่อ 2024-6-9 23:04
แต่งตามที่คิดเลยครับแต่เข้าใจอยากได้ฟีดแบกว่าจะใ ...
ขอบคุณมากนะคับ บางทีเราก็ตันไง เลยอยากได้คอมเม้นที่พอจะเป็นแนวทางในการแต่งเรื่องต่อไป ความสุ๘ของคุณคืออะไร หากคือการมีคนอ่านผลงานก้อทำต่อครับ หากอยากได้คนมาเม้นท์เยอะๆก้อหยุดครับ ทำในสิ่งที่คุณมีความสุข ขอบคุณครับ
อะ ล้อเล่นนน {:5_134:}
ผมเองก็มาอาศัยอ่านเป็นหลักครับ ไม่กล้าคอมเม้นท์มาก อยากให้ผู้เขียนได้โฟกัสในแบบที่เค้าวางเรื่องไว้น่ะครับ
บางครั้งอาจมีเอ๊ะบ้าง แต่เข้าใจว่าเป็นสไตล์ของแต่ละคน เลยอยากให้กำลังมากกว่าครับ
เพราะแค่มาเขียนให้อ่านได้เสียวกันนี่ก็ขอบคุณมากๆแล้วจริงๆนะครับ
เป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้นะครับ ^^ อื้อ เป็นหนึ่งคนที่ชอบตอบว่าขอบคุณครับ ผมขอโทษ{:5_139:} มันไม่รู้จะอธิบายยังไงอ่ะ แต่ผมอ่านทุกกระทู้ที่ตอบนะ ครั้งต่อๆไปผมจะพยายามตอบให้ยามขึ้นแสดงความรู้สึกมากขึ้นนะครับ{:5_118:} รู้สึกเหมือนกัน
บางครั้งยังคิดว่าด่ามาเถอะ ยังรู้สึกดีกว่าตอบว่าขอบคุณครับ เข้าใจความรู้สึกนะครับ สำหรับผมมันเป็นเรื่องปกตินะครับ ดีกว่าไม่มีคนเม้นเลย เพราะอย่างน้อยก็ทำให้ได้รู้นะครับว่ามีคนอ่านคนเสพงานคุณอยู่ อยากให้คิดไว้เสมอว่าเราแต่งนิยายเพื่ออะไร เพื่อให้ความสุขและเราเองก็มีความสุขหรือเปล่า ถ้าทำแล้วมีความสุขก็ทำไปเถอะครับ แค่ใช้ชีวิตแต่ละวันก็เหนื่อยมากพอแล้ว อย่าเก็บมาใส่ใจเลย
ถ้าอยากเป็นนักเขียน ต้องมีวินัยกับเรื่องที่ตัวเองเปิดแล้วหาข้อมูลมาประกอบการเขียนเยอะ ๆ นะครับ คอยพัฒนาตัวเองจากประสบการณ์และข้อมูลที่หามาเรื่อย ๆ ครับ เช่น ถ้าเรื่องนี้เรารู้สึกเขียนไม่ดีก็นำสิ่งที่คิดมาปรับปรุงในเรื่องต่อไป หากมีคอมเม้นติเตียนก็นำมาปรับปรุง คอยประเมินตัวเองด้วยนะครับเพราะนักเขียนนอกจาก passion แล้วยังต้องอดทนและใจรักจริง ๆ ถึงจะผ่านเรื่องราวต่าง ๆ ไปได้ครับ
อันนี้ที่เม้นคือไม่ได้ฝากถึงเจ้าของกระทู้อย่างเดียวนะครับ แต่ถึงทุกคนด้วยนะครับ
ชอบ สวิงในครอบครัว พ่อลูกชาย แม่ลูก….
คุยกันครับ
Telegram: DAYU0981
หน้า:
[1]
2