กลิ่นไฟเก่า | บทนำ
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย DevilBoi เมื่อ 2024-6-29 01:18คนเราจะต้องการอะไรไปมากกว่านี้อีก
ผมคิดกับต้วเองแบบนี้มาตลอด ในเมื่อตอนนี้ผมมีชีวิตสวยงามราวกับความฝัน ถ้าดูจากบ้านหลังใหญ่สุดหรูหรา เสื้อผ้าเนี้ยบหรูที่ห่อหุ้มกาย รถยนต์ราคาแพงที่จะใช้ขับไปที่ไหน เมื่อไหร่ก็ได้ตามต้องการ ไม่ต้องทำงานอะไรเลยก็ได้ ถ้าไม่อยากทำ
ชีวิตที่แสนสุขสบายแบบนี้ เริ่มกลายมาเป็นชีวิตประจำวันของผม ตั้งแต่ที่ได้รู้จักและตกลงคบหากับ "พี่ทัศน์" นักบินหนุ่มรุ่นพี่ เรียนดี ไฮโซ นามสกุลดัง ที่เกิดมาหลงไหลในตัวผมอย่างจริงจัง และยอมทำทุกอย่างจนได้ผมมาครอบครอง และแน่นอนว่ามันไม่ยากเลย ผมยินดีอยู่แล้วที่จะทิ้งชีวิตเดิมก่อนหน้า เพื่อมาเคียงข้างชายหนุ่มแสนดีคนนี้ และแม้จะผ่านมาเกือบ 5 ปี แต่พี่ทัศน์ก็ยังมั่นคง ดูแลผมไม่ต่างจากวันแรก คงเป็นโชคดีของผมจริงๆ
"นั่งจ้องหน้าพี่แบบนั้น มีอะไรหรือเปล่าครับ อิฐ"
หนุ่มใหญ่ในชุดสูทลำลองเรียบโก้ตรงหน้า ออกอาการเขินจนต้องเอ่ยปากถาม ถึงเราจะคบกันมาขนาดนี้ ผมก็ยังไม่ชินกับใบหน้าใสซื่อ ดููอบอุ่น คำพูดสุภาพอ่อนโยน แต่กลับอยู่ในร่างกำยำที่ล่ำสันด้วยมัดกล้าม จนเกือบเหมือนว่าคนตรงหน้าเป็นตัวละครเจ้าชายอัศวิน ที่มีอยู่แค่ในนิยาย ไม่ใช่โลกแห่งความจริง
"ก็แฟนผมเท่ห์ขนาดนี้ จะไม่ให้มองได้ไงครับ"
"เลิกเรียกพี่ว่าแฟนได้หรือยัง แต่งงานกันมาเกือบปียังเรียกสามีไม่ชินปากอีกเหรอ" พี่ทัศน์ทำหน้าดุทันทีที่ได้ยิน
แหวนบนนิ้วของเราบ่งบอกสถานะได้ชัดเจน เราเป็นคู่สามีที่แต่งงานกันแล้ว แม้จะด้วยกฏหมายของต่างประเทศ แต่ก็เพียงพอให้เป็นเครื่องหมาย แสดงความรักและความเชื่อมั่นที่เรามีต่อกัน และจะมีให้กันตลอดไป
ผมเองก็เชื่อแบบนั้น ความสุขตรงหน้านี้ ผมอยากมีมันตลอดไป
"ขอโทษครับ คุณสามี" แม้จะพูดออกมาได้ แต่ไอ้ความรู้สึกตะหงิดๆ เวลาเรียกคนตรงหน้าด้วยสรรพนามนี้ คงต้องใช้เวลาสักพักกว่าที่ผมจะชิน
"รอบนี้พี่ไปแค่ไม่กี่วัน พอสัญญาทางนั้นเรียบร้อย คราวนี้ก็ไม่ต้องบินไปๆ มาๆ แล้ว"
พี่ทัศน์กำลังเปิดโรงเรียนสอนขับเครื่องบินเล็กที่ภูเก็ต ร่วมกับเพื่อนฝรั่งที่เป็นนักบินมาก่อนเหมือนกัน หลังจากเจรจากันเป็นปี ตอนนี้น่าจะใกล้ได้เริ่มก่อสร้างแล้ว
"แน่ใจนะว่าจะไม่ไปกับพี่จริงๆ"
"ผมไปก็ไม่ได้ช่วยอะไร แถมร้อนอีก ไว้รอไปตอนสร้างเสร็จเลยละกันนะครับ"
ปกติผมกับพี่ทัศน์เรียกได้ว่าตัวติดกันตลอด ตั้งแต่ช่วงแรกๆ ที่ยังเป็นนักบิน พี่ทัศน์พาผมเดินทางไปด้วยแทบจะทั่วโลก ถ้าเป็นการไปเที่ยวแบบนั้น ผมคงไม่ปฏิเสธอยู่แล้ว
"งั้นพี่จะรีบจัดการแล้วรีบกลับนะ"
รสจุมพิศก่อนลาที่คุ้นเคย คำบอกรักที่พี่อิฐเอ่ยให้ผมได้ยินเสมอ ก็เพราะอย่างนี้ไง ชีวิตที่มันลื่นไหลอย่างไร้ปัญหา หลายปีที่ผมเคยชินกับความสะดวกสบาย และความรักที่พี่ทัศน์ประเคนให้ไม่ขาด ผมไม่ต้องการอะไรอีกแล้วล่ะ ชีวิตผมสมบูรณ์แล้ว...
"ติ้งงงงงง"
เสียงแจ้งเตือนดังขึ้น ทำเอาผมที่เกือบเผลอหลับบนโซฟาหน้าทีวี สะดุ้งแล้วหยิบขึ้นมาดู
ใครบางคนส่งคำขอเป็นเพื่อนในเฟสบุ๊คเข้ามา
ไม่ใช่เรื่องแปลกใหม่ที่ผมจะต้องรู้สึกอะไร ผมได้รับคำขอจากหนุ่มสาวแปลกหน้ามากมาย ที่คงเห็นภาพไลฟ์สไตล๋ของผม แล้วอยากเข้ามาทำความรู้จัก แต่ผมไม่สนหรอกนะ ไม่เคยคิดด้วยซ้ำ
"แม็ค เคซี" ชื่อของโปรไฟล์ที่ส่งเสียงรบกวนผมเมื่อสักครู่ รูปโปร์ไฟล์เป็นชายผมสั้นเกรียน ยืนหันหลังเบ่งกล้ามโชว์ปีกล่ำ ผิวสีเข้มขึ้นเงาจนแวววาว เหมือนใครบางคนที่ผมเคยรู้จัก
"ไอ้แม็ค" ผมเผลอเรียกชื่อมันออกมาทันทีที่เลื่อนเจอรูปอื่นๆ สีน้ำผึ้งของผิวมันไม่เปลี่ยนเลยจริงๆ รูปที่มันเพิ่งลงเมื่อสามวันก่อน ถ่ายในฟิตเนสในห้างกลางเมือง ด้วยท่าประจำคือเบ่งกล้ามอวดหน้ากระจก
นี่มันกลับมาเมืองไทยตั้งแต่เมื่อไหร่
แล้วมันต้องการอะไรจากผม
คิดแค่นั้นภาพฉากความหลังที่ชัดเจน แต่เหมือนความสุขสบายที่ทำให้ผมไม่เคยย้อนกลับไปคิดถึง ตอนนี้มันไหลกลับมา ราวกับกำลังโอนถ่ายข้อมูลจากหน่วยความจำ อดีตที่ผมและมันเคยร่วมกันผ่านมา เรื่องราวทั้งร้ายและดี ทั้งสุขและทุกข์ และคำตกลงที่ให้กันไว้ก่อนจากกัน
"เราจะแยกกันไปเติบโต ไปมีความสุขในแบบของตัวเอง และจะไม่กลับมาเจอกันอีก..."
แล้วนี่มันเรื่องอะไรกัน แม้จะไม่ได้กังวลอะไรมากนัก แต่ความสงสัยบางอย่างก็ทำให้ผมรู้สึกลังเล ผมควรตัดสินใจเรื่องนี้ยังไงดี
static/image/hrline/line3.png
ขอบคุณครับ รอตอนต่อนะ จั่วเรื่องไว้น่าติดตาม อย่าดอกทองคะ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ โดนเย็ดแน่ ไม่น่ารอด สุดยอด ขอบคุณ มาต่อเร็วๆนะคับ ถ่านไฟเก่าเข้าแล้ว1 สนุกมากครับ กลิ่นดราม่า ntr ลอยมาแต่ไกลเลย เปิดเรื่องได้น่าติดตามมากครับ มาต่อเร็ว ๆ เลยนะครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณนะฮะ น่าติดตามเลยครับ น่าติดตามครับ เปิดเรื่องได้ดี น่าติดตามครับ น่าจะสนุกติดตามต่อไปครับ ชอบๆๆ เริ่มสนุกแล้วสิ
ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]