ความลับมืดของทายาทตระกูลดัง: หล่อล้นฟ้า VS เน่าใต้ดิน - Episode 2 (แต่งใหม่แบบบรรยาย)
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Porschekub เมื่อ 2024-8-25 11:33ณ โรงแรมห้าดาวใจกลางกรุงเทพฯ, งานการกุศลประจำปีของสมาคมนักธุรกิจไทย-จีน
เสียงดนตรีคลาสสิกบรรเลงเบาๆ ในห้องบอลรูมหรูหรา ภายในงานเต็มไปด้วยเหล่าเซเลบริตี้และนักธุรกิจชั้นนำของเมืองไทย ผู้เข้าร่วมงานต่างสวมใส่ชุดราตรีและสูทสุดหรู จับกลุ่มสนทนากันอย่างออกรส งานนี้ถือเป็นหนึ่งในงานสังคมที่สำคัญที่สุดแห่งปี และผู้ที่มาร่วมงานล้วนแต่เป็นบุคคลสำคัญในวงการธุรกิจทั้งสิ้น
ธีร์ ชวิณ อัศวรัตนมั่นคั่ง ทายาทเพียงคนเดียวของอาณาจักรอสังหาริมทรัพย์ที่ยิ่งใหญ่ กำลังส่องกระจกปรับเสื้อสูทสีน้ำเงินเข้มที่ตัดเย็บอย่างประณีตในรถยนต์สุดหรูที่จอดอยู่ด้านนอกโรงแรม
"เอาล่ะ ถึงเวลาแสดงบทบาททายาทแสนดีแล้ว... หวังว่าจะไม่มีใครรู้ว่าเมื่อคืนกูเพิ่งผ่านคืนบ้าๆ มา" ธีร์พึมพำกับตัวเอง พลางยิ้มมุมปากอย่างมั่นใจ
เมื่อเขาก้าวลงจากรถและเดินเข้าสู่งาน ทุกสายตาก็จับจ้องมาที่เขาทันที ธีร์เดินเข้ามาด้วยท่วงท่าสง่างาม ทุกย่างก้าวเต็มไปด้วยความมั่นใจ ชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่งราว 180 เซนติเมตร ใบหน้าคมเข้มแบบลูกครึ่งไทย-จีน ผิวขาวเนียนดุจหยกขัดมัน ดวงตาเรียวเล็กแบบเอเชียแต่คมกริบ คิ้วเข้มพาดเฉียง จมูกโด่งได้รูป ริมฝีปากบางเฉียบที่ยกยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเสน่ห์
เสียงฮือฮาดังขึ้นในหมู่แขกเมื่อเขาปรากฏตัว บรรยากาศในงานดูเหมือนจะเร่าร้อนขึ้นทันที ธีร์รู้สึกได้ถึงความสนใจและอิจฉาจากผู้คนรอบข้าง ซึ่งทำให้เขายิ่งรู้สึกมั่นใจในตัวเองมากขึ้น
"เริ่มต้นคืนนี้ด้วยการเรียกความสนใจได้ดีทีเดียว ใครจะไปสู้ความหล่อของกูได้" ธีร์คิดในใจ พลางยิ้มอย่างหยิ่งผยอง
ผู้จัดงานรีบเดินเข้ามาต้อนรับเขาด้วยความนอบน้อม "ยินดีต้อนรับครับ คุณธีร์ เรารอคอยการมาของคุณอยู่เลย"
"ขอบคุณครับ ผมยินดีที่ได้มาร่วมงานการกุศลที่มีความหมายเช่นนี้" ธีร์ตอบกลับด้วยน้ำเสียงทุ้มนุ่ม แต่เต็มไปด้วยอำนาจที่ไม่อาจปฏิเสธได้
ขณะที่ธีร์เดินไปทักทายแขกคนอื่นๆ สายตาของเขาก็สะดุดเข้ากับหญิงสาวคนหนึ่งที่ดูแตกต่างจากคนอื่น เธอไม่ได้สนใจเขาเลย แต่กลับจดจ่ออยู่กับการสนทนากับชายสูงวัยคนหนึ่ง ความเย่อหยิ่งของเธอดึงดูดความสนใจของธีร์ทันที
"น่าสนใจ... ไม่เคยเห็นหน้านี้มาก่อน" ธีร์คิดในใจ ก่อนจะเดินตรงไปหาหญิงสาวด้วยท่าทางมั่นใจ
"สวัสดีครับ ผมธีร์ ชวิณ ยังไม่เคยเห็นคุณในงานแบบนี้มาก่อนเลย" ธีร์กล่าวทักทายด้วยรอยยิ้มเจ้าเสน่ห์ หวังว่าจะดึงดูดความสนใจของเธอได้
หญิงสาวหันมามองเขาด้วยสายตาเฉยเมย "สวัสดีค่ะ คุณธีร์ ฉันชื่อ ดร.พิมพ์มาดา ค่ะ" เธอตอบกลับด้วยน้ำเสียงเรียบๆ แต่แฝงไปด้วยความรู้สึกที่ยากจะเข้าใจ
"ดร.เลยเหรอครับ? น่าสนใจจัง ผมขออนุญาตชวนคุณไปดื่มที่ระเบียงได้ไหมครับ? อยากฟังเรื่องราวของคุณ" ธีร์พยายามต่อบทสนทนา หวังว่าจะทำให้เธอสนใจเขามากขึ้น
ดร.พิมพ์มาดาเพียงยิ้มบางๆ "ขอโทษนะคะ ฉันกำลังคุยเรื่องงานวิจัยกับศาสตราจารย์ท่านนี้อยู่ค่ะ" เธอตอบด้วยน้ำเสียงที่ยังคงสุภาพแต่แฝงด้วยความเย็นชา
ธีร์เริ่มรู้สึกอึดอัด แต่พยายามรักษาท่าที "อ้อ ไม่เป็นไรครับ งั้นผมขอเชิญคุณไปทานอาหารค่ำด้วยกันสักมื้อได้ไหมครับ? ที่ร้านหรูบนตึก Mahanakhon ผมจองโต๊ะวิวดีที่สุดไว้แล้ว"
ชายสูงวัยที่ยืนอยู่ข้างๆ หญิงสาวขมวดคิ้ว "นี่คุณ คุณกำลังจีบภรรยาผมอยู่เหรอ?"
สีหน้าของธีร์เปลี่ยนไปเล็กน้อย แต่ยังคงรอยยิ้มไว้ "อ้อ ผมขอโทษครับ ไม่ทราบว่าคุณผู้หญิงมีคู่แล้ว"
"ฉันบอกคุณแล้วนะคะว่าคุณคงไม่ได้ยินชื่อฉันบ่อย แต่ฉันคือ ดร.พิมพ์มาดา นักวิทยาศาสตร์ด้านนาโนเทคโนโลยี และนี่คือสามีของฉัน ดร.ภูวดล" เธอตอบกลับอย่างสุภาพ แต่ทว่าคมคาย
ธีร์อึ้งไปชั่วขณะ "อ้อ... ผม... ผมไม่ทราบจริงๆ ครับ"
"ไม่เป็นไรครับ เข้าใจว่าคุณแค่อยากทำความรู้จัก แต่ผมว่าคุณน่าจะระวังในการเข้าหาผู้หญิงที่มีคู่แล้วนะครับ" ดร.ภูวดลกล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบๆ แต่แฝงด้วยความหมาย
ธีร์พยายามรักษาหน้า "แน่นอนครับ ผมขอโทษอีกครั้ง หวังว่าเราคงไม่ถือสากัน"
ดร.พิมพ์มาดายิ้มบางๆ ก่อนจะกล่าวคำแนะนำอย่างใจเย็น "ไม่เป็นไรค่ะ แต่ฉันอยากแนะนำคุณอย่างหนึ่ง การมองคนแค่ภายนอกหรือฐานะทางสังคม มันอาจทำให้คุณพลาดโอกาสดีๆ ในชีวิตได้นะคะ"
คำพูดของเธอทำให้ธีร์รู้สึกอับอายอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน หน้าแดงด้วยความโกรธและสับสน "ผม... ผมจะจำไว้ครับ ขอตัวก่อนนะครับ" เขาพูดพลางรีบเดินจากไปอย่างรวดเร็ว
ธีร์รู้สึกอึดอัดใจอย่างยิ่งเมื่อเดินออกมาจากห้องบอลรูม เขาต้องการที่สงบๆ เพื่อทำใจให้เย็นลง และที่ที่เขานึกถึงในทันทีคือบาร์ที่อยู่ในโรงแรมแห่งนี้
เขาเดินตรงไปยังบาร์หรูหราที่ตั้งอยู่ชั้นล่างของโรงแรม สั่งเครื่องดื่มเข้มๆ หนึ่งแก้ว พลางนั่งลงที่เก้าอี้บาร์ที่ตั้งอยู่ติดหน้าต่าง มองออกไปยังวิวเมืองที่สว่างไสวในยามค่ำคืน
เพื่อนๆ ที่ร่วมงานเลี้ยงมองเห็นธีร์เดินออกมาก็รีบตามมา พวกเขาเข้ามานั่งร่วมโต๊ะกับธีร์ด้วยความสงสัย
"เฮ้ย ไอ้ธีร์ เกิดอะไรขึ้นวะ?" เพื่อนคนหนึ่งถามด้วยความสงสัย
ธีร์สีหน้าบูดบึ้ง "ไม่มีอะไร แค่เจอคนที่ไม่รู้จักฐานะ"
เพื่อนอีกคนสังเกตเห็นความผิดปกติ "แต่มึงดูไม่ค่อยดีเลยนะ"
ธีร์ตวาดเสียงดัง "กูบอกว่าไม่มีอะไรไง! เลิกถามได้แล้ว!" เขาลุกพรวดขึ้นจากเก้าอี้ ทิ้งเครื่องดื่มที่ยังไม่ได้แตะไว้บนโต๊ะก่อนจะเดินออกจากบาร์ไปอย่างรวดเร็ว ทิ้งให้เพื่อนๆ มองตามด้วยความงุนงง
ธีร์ขับรถกลับไปที่บ้านด้วยความเร็วสูง ในหัวของเขายังคงวนเวียนกับคำพูดของ ดร.พิมพ์มาดา เขารู้สึกโกรธ อับอาย และสับสนในเวลาเดียวกัน
เมื่อถึงบ้าน ธีร์เดินตรงไปยังห้องน้ำหรู ล็อคประตูและยืนพิงผนัง หายใจหอบเล็กน้อย ภาพของ ดร.พิมพ์มาดาและคำพูดของเธอยังคงวนเวียนอยู่ในหัว เขารู้สึกถึงความต้องการที่เขาพยายามซ่อนไว้ มือของเขาเริ่มสำรวจร่างกายตัวเองอย่างช้าๆ
ธีร์ค่อยๆ ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตทีละเม็ด เผยให้เห็นแผงอกที่แข็งแกร่งและหน้าท้องที่เป็นลอนชัดเจน เหงื่อเม็ดเล็กๆ เริ่มผุดซึมตามผิวกาย มือของเขาลูบไล้จากคอลงมาถึงหน้าอก สัมผัสถึงความร้อนของผิวกาย
"กู... กูต้องควบคุมตัวเองให้ได้..." ธีร์พยายามพูดกับตัวเอง แต่ร่างกายของเขากลับตอบสนองโดยไม่ได้ตั้งใจ มือของเขาเลื่อนลงต่ำ สัมผัสส่วนที่แข็งขืนใต้กางเกง
"ไม่ได้... กูทำแบบนี้ไม่ได้..." ธีร์พยายามหยุดตัวเอง แต่ความต้องการภายในกลับรุนแรงเกินกว่าจะห้ามได้ ธีร์ปลดเข็มขัดและซิปกางเกงอย่างรวดเร็ว ปลดปล่อยความต้องการของตัวเอง
"แค่... แค่ครั้งเดียว... ไม่มีใครรู้หรอก" ธีร์กระซิบกับตัวเอง ขณะที่เขาเริ่มสำเร็จความใคร่ พยายามกลั้นเสียงครางไว้ ภาพของ ดร.พิมพ์มาดาและสายตาดูถูกของเธอยังคงวนเวียนอยู่ในหัว ทำให้เขารู้สึกทั้งอับอายและตื่นเต้นในเวลาเดียวกัน
ไม่นานนัก ธีร์ก็ถึงจุดสุดยอด ร่างกายสั่นสะท้านเล็กน้อย เขากัดฟันแน่นเพื่อไม่ให้เสียงครางหลุดออกมา
"เฮ้อ... กูเป็นบ้าอะไรของกูวะเนี่ย" ธีร์พูดกับตัวเองหลังจากที่ทุกอย่างจบลง เขารีบทำความสะอาดตัวเองและจัดการเสื้อผ้าให้เรียบร้อย ก่อนจะมองตัวเองในกระจกอีกครั้ง
"มึงต้องควบคุมตัวเองให้ได้นะโว้ย ไม่งั้นทุกอย่างที่มึงสร้างมาจะพังหมด" ธีร์พูดกับตัวเอง พลางสูดหายใจลึกๆ เขาสวมหน้ากากความมั่นใจกลับเข้าที่ เตรียมตัวออกไปเผชิญโลกภายนอกอีกครั้ง
ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ สนุกมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณ ขอบคุณมากนะครับ
:lol ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ ขอบคัณมากๆ ค้าบบ เนื้อเรื่องแอบเดินช้าน้ดหน่อยนะครับ kichjakan ตอบกลับเมื่อ 2024-6-30 03:35
เนื้อเรื่องแอบเดินช้าน้ดหน่อยนะครับ
เขียนเสร็จไปถึงภาคสองแล้วครับ แต่ว่ารอแก้ไขแต่ละตอนที่เอามาลง ปรับไปเรื่อยๆพยายามให้สมจริงที่สุดครับ ขออภัยนะครับ ขอบคุณครับ ธีร์ต้องมีปมในอดีดที่ตัวเองไม่ยอมรับ การกระทำเลยออกมาแบบนี้ ขอบคุณมากครับ ดูมีปมบางอย่าง แต่ก็ทำให้งง ๆ หน่อย ๆ ในบางครั้ง รอตามต่อครับ ขอบคุณ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]
2