ความลับมืดของทายาทตระกูลดัง: หล่อล้นฟ้า VS เน่าใต้ดิน - Episode 5: สองโลกของธีร์ (แต่งใหม่แบบบรรยาย)
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Porschekub เมื่อ 2024-8-25 11:50แสงแดดยามเช้าลอดผ่านม่านเข้ามาในห้องนอนหรู ธีร์ลืมตาตื่นขึ้นมาพร้อมกับความรู้สึกตื่นเต้นและกังวล เหตุการณ์เมื่อคืนยังคงวนเวียนอยู่ในหัว เขาค่อยๆ ลืมตาขึ้น เผยให้เห็นคิ้วเข้มที่พาดเฉียงอย่างสมบูรณ์แบบ จมูกโด่งเป็นสันรับกับใบหน้าที่เรียวและคมชัด ริมฝีปากบางเฉียบยกขึ้นนิดๆ อย่างไม่ตั้งใจ ทำให้เขาดูมีเสน่ห์แบบลึกลับและเย้ายวน
ธีร์พลิกตัวนอนหงาย แสงแดดอ่อนๆ ทอดยาวไปตามร่างกายกำยำที่แข็งแกร่ง ผิวขาวเนียนของเขาที่แสงแดดส่องกระทบ ทำให้ดูเหมือนกับผิวหยกขัดมัน ส่องประกายบางเบาอย่างน่าหลงใหล
"เฮ้ย... กูทำอะไรลงไปวะเมื่อคืน" ธีร์พูดกับตัวเองขณะค่อยๆ ลุกขึ้นจากเตียง ร่างสูงโปร่งราว 180 เซนติเมตรของเขาเคลื่อนไหวอย่างสง่างามและเป็นธรรมชาติ ทุกเส้นสายของกล้ามเนื้อและทุกมุมของร่างกายถูกเน้นให้เห็นอย่างชัดเจน ราวกับประติมากรรมชิ้นเอกที่ถูกสร้างสรรค์ขึ้นมาเพื่อความสมบูรณ์แบบ
ธีร์เดินไปที่หน้าต่าง ส่องกระจกตรวจความเรียบร้อย เขายืนมองเงาสะท้อนของตัวเอง คิ้วเข้ม ดวงตาคมกริบ และใบหน้าที่หล่อเหลาไร้ที่ติปรากฏอยู่ตรงหน้า "นี่คือตัวตนที่แท้จริงของมึง ธีร์... ไม่ใช่ไอ้คนบ้าเมื่อคืน" เขากล่าวกับตัวเองด้วยน้ำเสียงที่แฝงไปด้วยความมั่นใจ
หลังจากนั้น ธีร์ก็อาบน้ำและแต่งตัวด้วยชุดสูทราคาแพง สวมสูทสีน้ำเงินเข้มตัวโปรด สวมเสื้อเชิ้ตสีขาวสะอาดตา ไม่ผูกเนคไท ปล่อยกระดุมคอเม็ดบนไว้อย่างเซ็กซี่ ทุกย่างก้าวที่เขาเดินออกจากคอนโดเต็มไปด้วยความมั่นใจ ร่างกายที่สมบูรณ์แบบนั้นเคลื่อนไหวอย่างเป็นธรรมชาติและสมดุล เส้นผมสีดำขลับจัดทรงเรียบร้อย ขับเน้นให้ธีร์ดูเป็นภาพลักษณ์ของชายหนุ่มที่สมบูรณ์แบบในทุกด้าน
เขาขับรถสปอร์ตคันหรูไปที่ทำงาน เมื่อเดินเข้าสำนักงาน ธีร์ทักทายพนักงานด้วยท่าทีสุภาพนุ่มนวลเช่นเคย แต่ทุกสายตาของพนักงานกลับจับจ้องมาที่เขาด้วยความชื่นชมและอิจฉา ใบหน้าหล่อเหลาของธีร์ดึงดูดทุกสายตา ริมฝีปากบางเฉียบของเขายกขึ้นเป็นรอยยิ้มที่ทำให้ผู้คนรอบข้างไม่อาจละสายตาได้
"สวัสดีค่ะคุณธีร์ วันนี้มีประชุมบอร์ดตอน 10 โมงนะคะ" เลขาฯ ของเขากล่าวด้วยรอยยิ้มอายๆ
"ขอบคุณครับ ผมจะเตรียมตัวให้พร้อม" ธีร์ตอบกลับด้วยรอยยิ้มเจ้าเสน่ห์ ก่อนจะเดินเข้าห้องทำงานส่วนตัว ปิดประตูลง และนั่งลงบนเก้าอี้หนังนุ่ม สูดหายใจลึกๆ ขณะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา
"แค่ดูนิดเดียว... แล้วกูจะทำงาน" เขากระซิบกับตัวเองในขณะที่เปิดเทเลแกรมขึ้นมาเห็นข้อความมากมายที่ตอบกลับรูปที่เขาส่งเมื่อคืน ธีร์กลืนน้ำลาย มือสั่นเล็กน้อย "เฮ้ย... กูไม่ควรทำ" แต่ในใจลึกๆ ความตื่นเต้นกลับทำให้เขาตัดสินใจปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตทีละเม็ด เผยให้เห็นแผงอกที่แข็งแกร่งและเนียนนุ่มเหมือนกับหินอ่อนที่ขัดมัน "แค่รูปเดียว... แล้วกูจะหยุด"
ธีร์ถ่ายภาพตัวเองในชุดสูทแต่เปิดเสื้อเชิ้ตออก ก่อนจะส่งข้อความในกลุ่มเทเลแกรม "ชุดทำงานวันนี้... อยากเห็นมากกว่านี้ไหม?" แล้วรีบจัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อยพร้อมกับลุกออกจากห้องทำงานเพื่อไปประชุม
เมื่อการประชุมเริ่มขึ้น ธีร์นั่งที่หัวโต๊ะ สายตาคมกริบของเขากวาดมองทุกคนในห้อง บรรยากาศเต็มไปด้วยความเครียดและคาดหวัง เขาพยายามโฟกัสกับการนำเสนอของทีม แต่สมองกลับวนเวียนอยู่กับข้อความในเทเลแกรม
ทันทีที่การประชุมจบลง ธีร์รีบล็อกประตูห้องประชุมและดึงโทรศัพท์ขึ้นมาอีกครั้ง หัวใจเต้นแรง ข้อความตอบกลับในกลุ่มเทเลแกรมเข้ามาอย่างไม่ขาดสาย เขาถ่ายภาพตัวเองอีกครั้ง คราวนี้ถอดเสื้อสูทออก ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตลงมาครึ่งตัว แผงอกที่แข็งแกร่งและหน้าท้องที่เป็นลอนชัดเจนถูกเน้นให้เห็นชัดเจนในภาพที่ส่งไป "ร้อนจัง อยากถอดออกทั้งหมดเลย"
เมื่อเขาเดินออกจากห้องประชุม สายตาของพนักงานในออฟฟิศยังคงจับจ้องมาที่เขาด้วยความชื่นชม ธีร์รู้ดีว่าทั้งสองโลกที่เขากำลังเล่นอยู่ ทั้งโลกของผู้บริหารหนุ่มและโลกลับในเทเลแกรม กำลังดึงเขาเข้าสู่เส้นทางที่ยากจะหวนกลับ
ธีร์เดินกลับเข้าห้องทำงาน ปิดประตูลง และนั่งลงบนเก้าอี้หนังนุ่ม สูดหายใจลึกๆ อีกครั้ง ความรู้สึกหวาดกลัวและตื่นเต้นยังคงปะปนกันอยู่ เขามองไปรอบๆ ห้องทำงานที่เต็มไปด้วยความสำเร็จและความหรูหรา แต่ในใจกลับมีความรู้สึกที่ไม่อาจอธิบายได้
"กูกำลังเล่นกับไฟ... แต่กูหยุดไม่ได้แล้ว" ธีร์กระซิบกับตัวเองขณะที่เปิดดูข้อความใหม่ที่เข้ามาในเทเลแกรม เขารู้สึกถึงแรงดึงดูดที่แปลกประหลาดที่ทำให้เขาไม่สามารถละสายตาจากโทรศัพท์ได้ ข้อความจากคนแปลกหน้าทะลักเข้ามาไม่หยุด
DirtyDaddy69: "ว้าว หุ่นดีจังลูก อยากเห็นมากกว่านี้"KinkyMistress: "เซ็กซี่มาก อยากเห็นนายถอดสูททีละชิ้น"AnonymousMaster: "โชว์ควยมาเลย เด็กดี"
ธีร์กลืนน้ำลาย หัวใจเต้นแรง เขารู้สึกถึงความร้อนผ่าวที่แล่นขึ้นมาบนใบหน้า มือของเขาสั่นเล็กน้อย ขณะคิดว่าควรจะทำอย่างไรต่อไป
"พวกสวะ... อยากเห็นนักเหรอ?" ธีร์พูดกับตัวเองด้วยน้ำเสียงท้าทาย แต่ในใจกลับรู้สึกถึงความตื่นเต้นที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อน
เขาลุกขึ้นยืน เดินไปที่โต๊ะทำงาน หยิบนามบัตรของลุงสมชายที่เก็บไว้ออกมา ธีร์จ้องมองนามบัตรใบนั้นอยู่ชั่วขณะ ก่อนที่จะตัดสินใจกดหมายเลขโทรออก
เสียงแหบพร่าของลุงสมชายดังขึ้นจากปลายสาย "ฮัลโหล ใครครับ?"
ธีร์พยายามทำเสียงให้เย็นชาและมั่นคง "สวัสดีครับลุง ผมธีร์นะครับ จำได้ไหม? ลูกค้าที่ลุงเคยรับส่งเมื่อสองอาทิตย์ก่อน"
"อ้อ... ใช่ๆ จำได้ครับ คุณธีร์ที่..."
ธีร์รีบพูดแทรก "ใช่ครับ ผมนั่นแหละ ลุงครับ... ผมอยากให้ลุงมารับผมที่ออฟฟิศหน่อยได้ไหม? มีงานพิเศษให้ลุงทำ"
ปลายสายมีความลังเล "งานพิเศษ? งานอะไรเหรอครับ?"
ธีร์กระซิบด้วยน้ำเสียงที่ทำให้รู้สึกถึงความลึกลับ "เดี๋ยวลุงก็รู้เอง... แต่ผมสัญญาว่าลุงจะได้เงินก้อนโต"
ลุงสมชายเงียบไปชั่วครู่ ก่อนจะตอบกลับมาด้วยเสียงที่ยังคงแฝงความสงสัย "คุณธีร์... คือว่า... ครั้งที่แล้ว..."
ธีร์พูดเสียงแข็งแทรกทันที "ลุงไม่อยากได้เงินเหรอ? หรือว่า... ลุงกลัว?"
มีเสียงถอนหายใจเบาๆ จากปลายสาย ก่อนที่ลุงสมชายจะตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงที่แฝงไปด้วยความจำยอม "เอาเถอะครับ... ผมจะไปรับคุณเดี๋ยวนี้"
ธีร์วางสาย หัวใจเต้นแรง เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา กดพิมพ์ข้อความลงในกลุ่มเทเลแกรม
ธีร์ (AlphaTH25): "รอดูนะ... กูจะให้อะไรที่เด็ดกว่าครั้งก่อนอีก"
เขารีบลงไปที่ล็อบบี้ของตึก รอลุงสมชายด้วยความตื่นเต้นและหวาดกลัว เสียงหัวใจเต้นรัวในอกอย่างควบคุมไม่ได้ เมื่อรถแท็กซี่ของลุงสมชายมาถึงหน้าตึก ธีร์รีบก้าวขึ้นรถ นั่งเบาะหลังด้วยท่าทางที่ดูเป็นปกติ
"ไปซอยสุขุมวิท 22 ครับ" ธีร์สั่งด้วยเสียงทุ้มต่ำกว่าปกติ
ลุงสมชายมองผ่านกระจกหลังด้วยความสงสัย "ครับ คุณ..."
"แค่ 'คุณ' ก็พอนะครับ ไม่ต้องเรียกชื่อ" ธีร์รีบพูดแทรก ขณะพยายามปกปิดความตื่นเต้นที่ทวีขึ้นในใจ
รถแล่นออกไปบนถนนที่รถติด ธีร์เริ่มถ่ายวิดีโอด้วยโทรศัพท์อย่างลับๆ โดยไม่ให้เห็นหน้าตัวเอง ความรู้สึกผิดและตื่นเต้นผสมปนเปกันในใจของเขา
"ลุงจำผมได้ใช่ไหม? วันนี้เราจะเล่นเกมสนุกๆ กัน" ธีร์กระซิบพร้อมกับคลายเนคไทออก
ลุงสมชายกลืนน้ำลาย "ครับ... ผมจำได้"
ธีร์ยิ้มพอใจ ค่อยๆ ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตลงมาจนเผยให้เห็นแผงอกที่แข็งแกร่ง "ลุงคิดว่าผมหล่อขึ้นไหม? พูดดังๆ หน่อย"
ลุงสมชายพยายามมองถนน แต่สายตากลับเหลือบไปมองธีร์ผ่านกระจก "คุณ... คุณดูดีมากครับ"
"แค่นี้เหรอ? พูดให้มากกว่านี้สิ" ธีร์พูดกระซิบด้วยน้ำเสียงที่แฝงความท้าทาย
ลุงสมชายหน้าแดง พูดตะกุกตะกัก "คุณหุ่นดีมากครับ... แข็งแรง... และ..."
ทันใดนั้น รถเบรกกะทันหัน ธีร์รีบปิดกล้อง
"ขอโทษครับ รถติดมาก" ลุงสมชายพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น
"ไม่เป็นไร ขับต่อเถอะครับ" ธีร์ตอบกลับ ขณะที่หัวใจยังคงเต้นแรง
ความจริงที่เขาไม่อยากยอมรับคือ ความตื่นเต้นที่ทวีขึ้นจากการกระทำเหล่านี้ทำให้เขาไม่สามารถหยุดตัวเองได้ แม้จะรู้สึกผิด แต่ก็รู้สึกพึงพอใจในเวลาเดียวกัน
"ลุงครับ... เปลี่ยนใจแล้ว ขอกลับออฟฟิศดีกว่า" ธีร์สั่งอย่างกะทันหัน ขณะที่รถกำลังจะถึงจุดหมาย
ลุงสมชายงุนงง "แน่ใจนะครับ? แล้วที่สุขุมวิท..."
"ไม่เป็นไรครับ ผมนึกออกว่าลืมเอกสารสำคัญไว้ที่ออฟฟิศ" ธีร์ตัดบทด้วยน้ำเสียงเย็นชา แต่ความจริงคือ เขาแค่ต้องการเวลาอยู่บนรถนานๆ เพื่อถ่ายคลิป
ลุงสมชายพยักหน้า เลี้ยวรถกลับ ธีร์รู้สึกโล่งอกที่ไม่ต้องอธิบายอะไรมาก แต่ในใจกลับรู้ดีว่าเขาเพิ่งก้าวข้ามเส้นที่ไม่ควรข้ามไป
ธีร์มองตัวเองในกระจกมองหลังของรถ เห็นภาพสะท้อนของชายหนุ่มที่หล่อเหลาสมบูรณ์แบบ แต่ในขณะเดียวกันก็ตระหนักว่า สิ่งที่เขาทำอาจเปลี่ยนแปลงชีวิตของเขาไปตลอดกาล
"เฮ้ย... กูทำอะไรลงไปวะเนี่ย" ธีร์พูดกับตัวเองเสียงเบา ขณะที่รถแล่นกลับสู่ตึกสำนักงาน
ขอบคุณครับ ขอลคุณ สนุกมากครับ ขอบคุณ อ่านแล้วฟิน สุดยอด ขอบคุณ ขอบคุณครับ ขอบคุณ ขอบคุณครับ ติดตามครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณ
หน้า:
[1]