ยิวม.2ปี2535/T1
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Markchim เมื่อ 2024-7-26 18:15ผมชื่อด้ายครับ เรื่องที่ผมจะ เล่ากับการเป็นเด็กม.ต้น ในอำเภอหนึ่ง เมืองชาละวัน
ในแต่ละวันผมจะได้ยินเสียงเรียก"ตื่นได้แล้ว ด้าย เดี๋ยวก็สายกันพอดี แม่จะรีบไปโรงเรียน"คือแม่ของผมเป็นอาจารย์โรงเรียนประจำอำเภอ แม่เป็นครูสอนวิทย์ม.ปลายครับ ส่วนผมเป็นลูกคนโต อายุ13ย่าง14. เรียนอยู่ม.2 ที่เดียวกับแม่สอนแหละครับ ส่วนพ่อทำงานในตัวจังหวัด เป็นนักพัฒนาชุมชนครับ และน้องๆอีก2คนตามพ่อไปด้วย เพราะเรียนที่รร.เอกชนในตัวจังหวัด เย็นๆถึงจะกลับมาบ้านทานข้าวพร้อมๆกันครับ
เอาคร่าวๆครับ ประวัติส่วนตัววาปมาที่โรงเรียนดีกว่า รร.ที่ผมเรียนเป็นสหะครับแต่รู้สึกว่าผู้ชายเยอะกว่าผู้หญิง นักเรียนอยู่ประมาณเกือบสามพันคน สมัยนั้นอัดเข้าไปห้องละ50คนได้ แน่นเป็นปลากระป๋อง กันเลยทีเดียว
ด้วยความที่ผู้ชายมีเยอะ มันจึงมีเรื่องเล่า"ล่าช้างน้อย"กันเป็นจนเกือบจะเป็นประเพณี ของพี่ม.3และม.ปลาย เก็บแต้มกันครับ ผมเองก็อยู่ในข่ายน่าโดนล่าด้วย เพราะความที่ผม เป็นเด็กตัวบาง สูง175 น้ำหนัก40กลางๆ ผิวคนจีนแต่ตาโตเหมือนแม่(แม่เป็นลูกผสมจีนกับคนไต้) ชอบถือแก้วน้ำแดง เวลาดื่มปากจึงแดงครับ พี่ๆ รด.ชอบเล็ง แต่ผมยังไม่คิดอะไร (แต่ก็รู้เรื่อง แม่บอกเรื่องเด็ดๆโรงเรียนตลอด อิอิ) ปล่อย อ่อยมากกว่า ของดี ต้องเลือก หล่อเลือกได้(สาวๆก็จีบผมนะผมว่าตอนนั้นได้หมด)
ช่วงม.1 ผมต้องเรียนหนัก เพราะจะตัดห้องวิทย์กับห้องทั่วไป แต่มันก็ผ่านไปได้ดี เกรดได้3.5กว่า รอดตัวไป(แต่มันก็ทำให้ผมไม่ได้ถูกล่า 55. เพราะเป็นเด็กเรียน)มาม.2 ได้อยู่ห้องใหม่ เพื่อนใหม่ และร่างกายก็เริ่มโตขึ้นเป็นหนุ่ม เริ่มมีไรขน เรื่มคันปลายควย
แต่ผมนะชักว่าวเป็นตั้งแต่จบ ป.6แล้วนะครับ(พี่เข สอนอุ๊บ!)พอม.1 ไม่ได้เรื่องควยกับใคร ถึงไม่ได้คุย แต่รู้เรื่องควยๆหมดทุกอย่าง555
วาปต่อครับ คือม.2นี้แหละครับ ได้เพื่อนใหม่ ที่นั่งใหม่ ก็เลยต้องทำความรู้จัก กันใหม่แทบหมดทุกคนเลย ในห้องมี 55 คนครับ มีผู้หญิงแค่ 15 คนนอกนั้น เป็นผู้ชายหมด เนื่องจาก ผม เป็นลูกของอาจารย์ในโรงเรียน ครูบาอาจารย์จึงรู้จักผมแทบทั้งหมด แม่ผมดังอยู่ครับ ผมจึงโดน ถูกจัดที่นั่ง ตรงกลางห้องแถวหน้าสุด และโดนบังคับให้เป็นรองหัวหน้าห้อง จริงๆแล้ว ก็บังคับให้เป็นหัวหน้าห้องเลยครับ แต่ผมขอเพื่อนๆและอาจารย์ที่ปรึกษา เป็นแค่รองหัวหน้าห้องพอ เพราะไม่ชอบวุ่นวายอะไรกับใครมากมาย ตรงม. 2 นี่ล่ะครับ ไอ้หัวหน้าห้อง ชื่อโจ้ โจ้ก็เป็นลูก ของอาจารย์ในโรงเรียนเหมือนผม และไม่ค่อยชอบเป็นผู้นำเหมือนๆกับผม แต่โชคดีที่มีรองหัวหน้าอีกคนชื่อจ๋า เป็นผญ.( ชอบจ๋าก็ตรงนี้แหละ มันเป็นคนชอบเอาหน้า และชอบออกคำสั่ง ก็เลยจัด งานหัวหน้า งานห้องให้มันแบบเต็มๆ ผมกะไอ้โจ้ก็สบาย)แต่ไม่ใช่ประเด็น คนที่ผมมองคือ ไอ้ยิว ยิวเป็นลูกคนจีนผสมแขกขาว แม่มันทำงานในโรงพยาบาลประจำอำเภอ ส่วนพ่อมันไม่อยู่(มารู้ตอนหลังว่าเสียไปตั้งแต่ยิวยังเล็กๆ)ยิวเป็นเด็กหนุ่มตัวสูงพอๆกับผม แต่ดูมีวีเชฟซิกแพกกว่า ตัวหนากว่า และที่สำคัญมันเริ่มมีหนวดไรๆ เวลาอยู่ไกล้มันจะได้กลิ่นโคโลจน์ ยิวมันยิ้มง่ายกับบางคน(เขาว่ามันยิ่ง)แต่กับผมมันยิ้มแบบอมๆ( จะยิ้มก็ไม่เชิงหน้าตรึงก็ไม่ใช่)แต่สายตามันนะฟ้อง ตางอนแบบแขกขาว มีพี่ๆออกล่ามันเยอะทั้งญ ทั้งชาย แต่ไอ้โจ้ซิ ไม่รู้ว่าเป็นเจ้ากรรมผมตอนไหน ตัวแทบจะติดผมตลอด แต่ผมก็พยายามคิดว่า มันเป็นเพราะหน้าที่หัวหน้ามั่งต้องมีรองหัวหน้าติดตัว เลยทำให้ผมสังเกตุว่า ไอ้ยิวไม่ค่อยมองมาทางผมเวลาไอ้โจ้อยู่ด้วย. "ไอ้ด้าย ไอ้ด้าย บ่ายนี้มึงไปกับกูนะ"เสียงไอ้โจ้ "ไหน อะไรอีก"ผมเริ่มปัด จากที่เคยง่ายๆ อดไกล้ไอ้ยิวอีกแล้ว"น่ามึงไอ้จ๋ามันบอกว่า บ่ายนี้ ม.2มีประชุมเรื่องแข่งเรือ"(รร.ผมต้องส่งเด็กม.ต้นไปขึ้นอัศจรรย์เชียร์แข่งเรือยาว วัดท่าหลวง)"ออ น่า มึงไปกับกูหน่อย ใครก็รู้ มีโจ้ต้องมีด้ายไปด้วย"ไอ้โจ้ชงแบบแคร์ๆ" งั้นค่อยไปละกันมึง ตอนนี้กูอยากนั่งตรงนี้แป๊บนึง" ผมตอบมันไป กะว่าให้ไอ้ยิวได้ยิน ว่าอยากอยู่ไกล้มัน ซึ่งตอนนั้นมันก็อยู่กันแค่3คน ผม ยิว โจ้
ยิวมันหันมา สบตาผมแปปหนึง แต่ความรู้สึกเหมือน สะกดเลย จึ้นมาก"ยิวมึงไปกับกูไหม ไปกันพร้อมทั้งสามคน เห็นมึงอยู่ตรงนี้คนเดียว เดี๋ยวโดนล่าช้างน้อยแหละมึง ยิ่งเข้าข่ายเหมือนกูกับไอ้โจ้อยู่ด้วย" ผมต้องใช้ความกล้า อย่างมากกว่าจะสะกดแต่ละคำพูด แต่ก็พูดเป็นชุดรัวๆ ได้ผล ไอ้ยิวพยักหน้า "ไปไม่ได้ ไอ้ยิวมัน..."ไอ่ห่าโจ้ดับฝันกูรึ ผมรีบดึงหน้ากลับทันที แต่หันหลังให้ไอ้โจ้ แต่ยิวมันเห็นหน้าผมเต็มๆ"ขอบใจนะ ด้ายดี กูรอมึงที่โรงอาหารดีกว่า เห็นมึงชอบไปขอกินน้ำแดงพี่จอย กูรอมึงนะด้ายดี ด้ายดี" ผมตะลึงกับการที่มันเรียกผมว่า-ด้ายดี- ไอ้โจ้ ถึงกับตาถลน"ด้ายดีอะไรว่ะ เสียเวลาไปกันได้แล้ว เดี๋ยวโดนพี่ข้าวโพดซ่อม"พี่ข้าวโฟด!! ใช่เลย น่าวิ่งให้ไกลแกมาก ที่สุดเป็นอะไรที่ ไม่อยากเจอในความรู้สึกผม (แต่คนอื่นนะไม่แน่คงอยาก....)
"อยากตีปากมึงฉิบหายเลยไอ้โจ้" ผมด่ามัน ก็วิ่งกันมา เข้าห้องประชุม ซวย หวยดันออก ตัวเบ่ง พี่ข้าวโฟด ยืนพิงประตูห้องประชุม ถอดรองเท้านักเรียน แต่เสือกใส่เทวินรัดส้น ปล่อยชายเสื้อออก ปลดกระดุม2เม็ด หน้ามีแป้งทา เสยผมทรงลานบิน ใส่เสื้อแกรนสปอตทับสีน้ำเงิน "สองแสบ ถึงแล้วคราบ"พี่ข้าวโฟดคำรามอย่างดัง ผมกับไอ้โจ้เข่าแทบทรุด ก็วิ่งมาอย่างเหนื่อย พร้อมแก้วนำ้แดงที่กระจอกมา เต็มกำมือที่ถือแก้ว"ทำไมมาสายอีกแล้ว นะลูกคุณครู"พี่ข้าวโพด วางตาเบ่งมาที่ผมกับไอ้โจ้ "ก็นี่ไง มัวแวะกดน้ำแดงที่ตู้ มาให้พี่เลยช้าๆอ่ะ"ผมบอกพร้อมยื่นแก้ว ของผมที่ดูดไปแล้ว พร้อมทรุดตัวลงนั่งข้างตีน พี่ข้าวโพด ไอ้โจ้มันเห็นผมนั่ง เลยนั่งตาม"หวานชื่นใจอ่า น้ำหวานน้องช้างน้อย ของพี่" ห่ะ!!! กูเป็นชงเป็นช้างของพี่เขา ตั่งแต่เมื่อไรกัน พี่แกก็พูดซะอย่างดัง
"ไปถอดรองเท้า ใส่เสื้อในกางแกงให้ดี น้องด้าย. โจ้ด้วย และไม่ต้องนั่ง มายืนกับพี่มี่หน้าห้อง พอดี เราต้องการรีดเดอร์ชาย ขาด2คนพอดีเลย" ก่ะ!!! กูกับไอ้โจ้ และกับสาว2คน ที่พี่เขาคัดไว้แล้ว "กรี๊ดดดด อย่างหล่อ 2เทพบุตร "เสียงสาวน้อย สาวสองเก้งกวาง ให้ระงม" บอกปัดทันไหม กูไม่อยาก "เสียงผมบอกโจ้ แต่ไอ้โจ้ดูจะงงตะลึง น้ำตาคลอนิดๆ "ไม่ทันแล้วครับน้องด้าย น้องโจ้ "พี่ข้าวโพดก้มลงมาบอก แกแทรกหน้ามาระหว่าง หัวผมกับไอ้โจ้ พร้อมเอามือทั้งสองคล้องคอพวกผม ริมปากแกโดนใบหูผมกับโจ้แบบเบาๆ "ไป๊แยกย้ายกันไปซ้อม "ผมกับไอ้โจ้งงกันอีกครั้ง นี่!!กูยังตื่นเต้นไม่พออีกหรอ ยังโดนบังคับให้ซ้อมอะไรอีก ขาจะก้าวไม่ออกอยู่แล้ว "พวกมึงเดี๋ยว ช้างน้อยสองคนนี้ กับพวกรีดเดอร์กูดูแลเอง พวกมึงจัดการส่วนอื่นกันไป "เสียงพี่ข้าวโพดสั่ง พร้อมกอดคอผมกับไอ้โจ้ พาเดินออกไปอีกห้องกระจก ที่อยู่ด้านข้างห้องประชุม"คือเดี๋ยวพี่ ผมขอจัดเจงธุระก่อนได้ป่ะ"ผมร้องขอพี่ข้าวโฟด ไอ้โจ้หันมามองตา อย่างวิงวอน มันกลัวพี่แกเอามากๆ "ธุระอะไรเด็กน้อย ไม่ได้แสบแบบคราวที่แล้วนะ โดดหนีประชุมกันเฉยเลย "จริงจริ้ง ม่ายม่ายมีหรอกอ่ะ อ่ะคือค่ะคือว่า..." "เอางี้ มึงหายใจให้ทันก่อน เด๋วสำลักคำพูดตาย ว่ามาพี่ไม่ดุ แต่อย่าโม้น่ะ จับได้จูบแก้มเลย"พี่แกขู่แกมหยอก ช้างน้อยสองเชือก อย่างผมกับไอ้โจ้ "ว่ามาธุระอะไร" ผมรวบรวมสติ พอๆกับไอ้โจ้พูดพร้อมกัน"ยังไม่ได้ขออนุญาติแม่เลยพี่""กรากกร๊ากๆๆๆ555" พี่ข้าวโพดกับเพื่อนอีกสองคนคือพี่อิงกับพี่ขนุน อ้าปากค้างหัวเราะพร้อมกันทั้งสามคนพักใหญ่ ด้วยความไร้เดียงสาของพวกผม"ลูกคุณครูครับ ฟังพี่นะครับ อาจารย์ชนวนทองแม่น้องโจ้ อาจารย์สารีรักษ์แม่น้องด้าย อาจารย์ประสิทธิ์พ่อน้องแตงโมกับน้องส้มโอ ผอ.เขาขอนุญาติให้เรียบร้อยแล้วครับ"ก็จะไม่อนุญาติอย่างไงล่ะครับ ผอ.ก็พ่อพี่ข้าวโพดและเป็นลุงของแตงโมกับส้มโอด้วย ส่วนแม่พวกผมก็รองผู้อำนวยการนิ "เดี๋ยวลองวอมตัว ให้เส้นคลายตัว กันก่อน ตัวจะได้ยืด แล้วมาวัดตัดชุดกันนะค่ะ"สองสาวกล่าวเสียงพี่ขนุนลูกพี่ลูกน้องอีกคนของพี่ข้าวโพด และพี่อิงเพื่อนสนิท
ยิวม.2ปี2535/T2
https://www.g4guys.com/thread-179555-1-1.html
(ที่มา: จีโฟกาย.คอม)
อ่านยากนิดหนึ่ง ขอบคุณครับ จะปรับปรุงครับ ขอบคุณครับ มีตอน2 อ่านยากครับ ไม้เว้นบรรทัดซะหน่อย ตอนสอง ลิงติดตามดูนะครับ ขอบคุณสำหรับคำติชมครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ดีนะ สนุกมากครับ ขอบคุณมากๆครับ แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย sengjit เมื่อ 2024-7-24 07:44
ขอบคุณครับ น่าจะใส่เลขตอนไว้ด้วยนะครับในแต่ละกระทู้ จะได้ตามอ่านง่ายอ่ะครับ ขอบคุณ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณนะครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณ รออ่านต่อครับ ขอบคุนนะ ข อ บ คุ ณ ค รั บ
หน้า:
[1]
2