บันทึกนายขุน ตอนที่ 1 เส้นทางชีวิต
"ว่ากันว่า ชีวิตก็เหมือนกับการเดินทาง เป็นการเดินทางที่ยาวนาน อาจจะมีบางครั้งที่หลงทาง อาจจะมีบางครั้งที่สับสน การตัดสินใจเรื่องเล็กน้อย อาจจะเปลี่ยนเส้นทางของเราไปตลอดชีวิต ดังนั้น หากเราประสบกับปัญหา หรือ พบเจอกับเรื่องที่ไม่คาดฝัน ขอให้เราหยุดพัก สูดหายใจเข้าลึก ๆ และใช้สติไตร่ตรองดู ว่า ทางที่เราเลือกนั้น ใช่ทางที่เราต้องการไปจริงหรือไม่ แม้จุดหมายปลายทางจะเป็นสิ่งที่เราใฝ่ฝัน แต่เรื่องราวระหว่างทางนั้น ก็สำคัญไม่แพ้กัน"ชายหนุ่มบรรจงอ่านถ้อยคำสร้างแรงบันดาลใจจากเพจเฟซบุ๊คเบื้องหน้า หลังจากเลิกงาน เพื่อผ่อนคลายความเครียดสะสมจากการทำงานมาตลอดทั้งวันขุน หรือ นายขจรเกียรติ โคตรความเพียร ผู้ช่วยผู้จัดการแผนกการตลาดของบริษัทชื่อดังแห่งหนึ่ง เขาปิดคอมพิวเตอร์ ตรวจทานออฟฟิศ เมื่อเรียบร้อยดีก็ปิดไฟแล้วลงลิฟต์เพื่อเดินทางกลับบ้านตามลำดับขุนเคยเป็นเด็กกำพร้ามาก่อน แต่เขาก็สู้ชีวิตฝ่าฟันอุปสรรคจนปัจจุบัน เขาได้ทำงานที่ชอบ ได้ใช้ชีวิตกับคนที่รัก อินแฟนหนุ่มของขุน ก็เป็นเด็กกำพร้าเช่นกัน เพียงแต่อินมีพี่ชายที่คอยส่งเสียเลี้ยงดู แม้ขุนเองจะไม่เคยพบเจอกับพี่ชายของแฟนหนุ่มเนื่องจากพี่โอบ พี่ชายของอิน ได้ทุนไปเรียนที่ต่างประเทศ และยังต่อปริญญาโทพร้อมทำงานที่เมืองนอกต่อ โดยส่งเงินให้อินใช้ไม่ขาด และส่งของมาให้บ้างตามโอกาศต่าง ๆ แต่เขาก็รู้ว่าถึงจะมีพี่ชายคอยดูแลเรื่องเงิน แต่การใช้ชีวิตคนเดียวก็เป็นอะไรที่ยากไม่ใช่น้อยแต่ขุนไม่มองว่านั่นเป็นเรื่องที่แย่หรอกนะ เพราะหากอินไม่ใช่เด็กกำพร้า เขาสองคน อาจจะไม่ได้เจอกัน กระทั่งคบหากันอย่างปัจจุบันนี้ก็ได้ ประโยคที่ว่า อะไรที่เกิดขึ้นแล้ว ย่อมดีเสมอ หากมองมุมหนึ่งอาจจะตีความได้ว่าเป็นประโยคของพวกขี้แพ้ ที่ยอมรับในโชคชะตา ไม่สามารถแก้ไขอะไรได้ หรือหากจะมองในทางบวก แม้ว่าจะเจอกับเรื่องอะไร แต่เราก็สามารถผ่านมันมาได้แล้ว ถือว่าเราได้เติบโตและพัฒนาขึ้น นั่นจึงเป็นสิ่งที่ดีสำหรับเราแนวคิดเชิงบวกพวกนี้ ขุนใช้พูดกับตัวเองในยามที่เจอกับปัญหา และนั่น เป็นสิ่งที่เขาซึมซับมาจากการอ่านหรือฟังประโยคให้กำลังใจจากนักพูดนักคิด เพื่อปรับปรุงตัวเอง และพัฒนาตนเองจนเขามาถึงจุดนี้และบทความล่าสุดที่พึ่งอ่านไปนั้น เป็นเพราะความคิดวิตกของเขา ที่อยู่ในช่วงสับสนของชีวิต ขุนแบ่งเส้นทางชีวิตของตัวเองเป็นระยะ ซึ่งตอนนี้ เขาไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว เขามีอีกคนเข้ามาร่วมเดินทาง แม้จุดหมายปลายทางของขุนจะเปลี่ยนไป หรือมันจะไกลออกไป แต่เขาก็มีความสุขที่ได้เพื่อนร่วมเดินทางไปด้วยแบบนี้ แม้มีบางครั้งที่ต้องจอดแวะข้างทางเพื่อถ่ายรูปวิวข้างทาง หรือ สะดุดกับหินกรวด แต่นั่นก็เป็นสีสันในการเดินทางของชีวิต ทำให้การเดินทางของเขาไม่น่าเบื่อขุนยิ้มน้อยกับตัวเองเมื่อนึกถึงหน้าคนรัก ที่ผ่านพ้นเรื่องราวต่าง ๆ มาด้วยกัน เขาเดินออกจากล็อบบี้ของบริษัท ก็ตรงไปยังลานจอดรถ จนเห็นรถยนต์ของพนักงานที่นิ่งสงบอยู่คันเดียว มันคือรถยนต์มือสองที่พึ่งผ่อนหมดเมื่อเดือนที่แล้วอย่างภาคภูมิใจ เขายัดกระเป๋าสะพายและกระเป๋าโน๊ตบุ๊คไว้ที่เบาะหลัง ทิ้งก้นลงบนเบาะคนขับปลดเนคไทด์สูดอากาศหายใจยาวเพื่อผ่อนคลายกริ๊งงง กริ๊งงงเสียงมือถือดังมาจากกระเป๋ากางเกง ขุนล้วงมือเข้าไปหยิบขึ้นมาดู มุมปากยกขึ้นยิ้มเล็กน้อย พร้อมกดรับสายทันที"ฮัลโหล ยังไม่กลับหรอ"เสียงทุ้มต่ำฟังสบายหูพูดขึ้นถาม ขุนเอ่ยตอบด้วยความผ่อนคลาย "กำลังจะกลับ เอาอะไรหรือเปล่า?"ขุนตอบและถามกลับไม่นาน อีกฝ่ายก็ร่ายรายการที่ต้องการจนขุนต้องกดเปิดลำโพงพร้อมแอปโน๊ตเพื่อจดรายการของต้องซื้อ หลังวางสายขุนขับรถไปจอดที่ซูเปอร์ใกล้คอนโด แล้วเดินเลือกซื้อของตามที่อินสั่งมา พอเลือกซื้อครบตามต้องการ เขาก็จ่ายเงินแล้วรีบเดินทาง หวังกลับไปเติมพลังจากคนที่รักที่รอในห้อง พอถึงห้อง เขาแตะการ์ด เมื่อประตูเปิด เขาถลาตัวเดินเข้าห้องไปหาคนรักที่กำลังนั่งหน้าเครียดที่โซฟาตัวยาว "มาแล้วหรอ ซื้อของครบไหม"อีกฝ่ายเห็นขุนเดินเข้ามาก็หยิบของในมือไปตรวจสอบ "โห ห่วงแต่ของไม่ห่วงคนเลย ขอเติมพลังหน่อย"เมื่อของในมือถูกดึงไปวางบนโต๊ะ เขาก็กางแขนออกเป็นสัญญาณ อินหันมายิ้มให้เล็กน้อยก่อนจะถอดแว่นสายตาที่สวมอยู่วางบนเคาเตอร์ครัว แล้วเดินมาสวมกอดขุน "ฮึบ ฟอดดดด ชื่นใจ"ขุนก้มหน้าลงหอมแก้มอินนานจนแก้มของอินขึ้นรอยแดง แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร "ไปอาบน้ำก่อนไป อินทำข้าวต้มกุ้งไว้ เสร็จแล้วจะได้มากิน"อินว่าพลางบุ้ยปากไปยังห้องน้ำ ขุนก็ทำตามอย่างว่าง่าย เขาเดินถอดชุดพร้อมถือผ้าขนหนูผืนหนึ่งเข้าไปด้วย หลังจากชำระล้างร่างกายเสร็จ ก็เช็ดตัวแล้วเดินเอาผ้าพันรอบเอวมาทิ้งตัวลงนอนบนตักของอินที่กำลังนั่งจ้ออยู่หน้าจอโน๊ตบุ๊คของตัวเอง"หัวเปียก ทำไมไม่เช็ดหัวก่อนเดี๋ยวป่วย"อินดุเล็กน้อย แต่ขุนไม่ได้กลัวท่าทางดุของอินเลย แถมยังยิ้มเยอะกับใบหน้าเล็กที่กำลังบ่น สุดท้ายอินก็ลุกขึ้นไปหยิบผ้าสีขาวผืนน้อยมาเช็ดหัวให้ขุนจนแห้ง แต่ขุนก็ยังไม่ลุกไปแต่งตัวแล้วนอนลงบนตักของอินต่อจนผลอยหลับไปด้วยความเพลีย__________
เอาเรื่องใหม่มาฝากคร๊าบ หวังว่าจะชอบนะ
ฝากคอมเม้นให้กำลังใจและพูดคุยได้นะครับ ผมคอยอ่านตลอดเลย >_<
ขอบคุณครับ{:5_137:} ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ {:5_119:}{:5_136:}{:5_123:} ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ หวาน อินเลิฟเลยตอนแรก ขอบคุณมากๆ ครับสำหรับเรื่องราวดีๆ ขอบคุณ รออ่านตอนต่อไปครับ ขอบคุณครับ ข อ บ คุ ณ ค รั บ อ่านได้ไหลลื่นดีครับ มาเป็นกำลังใจให้ ขอบคุณมากครับ