มังกรเหนือบังลังค์มังกร ตอนที่ 1 เริ่มรัก
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Maximam เมื่อ 2024-8-16 17:47นิยายนี้เขียนจากความชอบในหนังจีนเรื่องบูเช็กเทียน Maxจึงเขียนนิยายนี้ขึ้นซึ่งอาจมีความ
คล้ายในบางส่วน อยากให้คนอ่านลองเปิดใจอ่านเรื่องนี้ดูนะครับ
ณ ดินแดนแห่งอาณาจักรมังกรทองอาณาจักรที่มีความยิ่งใหญ่และองอาจไม่มีอาณาจักรใดกล้าเทียบ เจ้าสัวเซ่ง ประมุขใหญ่ของอาณาจักรและยังมีแคว้นใหญ่เป็นปราการหลักในการ
ป้องกันภัยที่อยู่ในปกครองถึง 4 แคว้น 4 ทิศ ประกอบด้วย
ทิศบูรพา (ตะวันออก) ปกครองโดย หลุยส์เซ่งเหมย(พระเอก) ลูกชายที่เกิดจากเมียเอก เหมยลี่
ทิศประจิม (ตะวันตก) ปกครองโดย ฮั่นเซ่งตั๋น ลูกชายที่เกิดจากเมียคนที่ 2 โบตั๋น
ทิศอุดร (ทิศเหนือ) ปกครองโดย เถี่ยนเซ่งหลิน ลูกชายที่เกิดจากเมียคนที่ 3 หลินหลิน
ทิศทักษิณ (ทิศใต้) ปกครองโดย ฟู่เซ่งเพ่ย ลูกชายคนที่เกิดจากเมียคนที่ 4 เพ่ยเพ่ย
และยังมีอีกหนึ่งดินแดนที่เป็นเมืองเล็กๆในเขตของแผ่นดินอาณาจักรมังกรทอง เป็นดินแดนที่อุดม
ไปด้วยแร่ทองคำมากมายแต่ชาวบ้านก็ยังยากจนเพราะเจ้าสัวเซ็งห้ามให้ประชาชนเก็บทองคำเอาไว้
ต้องส่งเข้าเมืองหลวงทั้งหมด คุณชายหลุยส์ มีอำนาจในการปกครองดินแดนแห่งนี้ด้วยเนื่องจาก
อยู่ใกล้มณฑลบูรพาทิศ วันนี้ประมุขเซ็ง เรียกลูกๆและเหล่าเสมาบดีมาประชุมพร้อมกัน
"ขอท่านประมุขมีอายุยื่นพันปี พันพันปี"
ทันที่ที่ม่านสีแดงลายมังกรถูกเปิดออก เหล่าเสนาและข้าราชการพร้อมด้วยเจ้านายทุกคนต่าง
อวยพรท่านประมุขของอาณาจักรด้วยความยินดี ท่านประมุขจึงพูดกับทุกคนว่า...
"ตามสบาย ทุกๆท่าน"
เมื่อทุกคนนั่งประจำตำแหน่ง ท่านประมุขนั่งบนบัลลังค์มังกรอย่างสง่างาม โดยมีนายแม่เหมยลี่
นั่งเคียงข้างอยู่ที่บัลลังค์หงส์ทอง
"ที่ข้าเรียกทุกคนมาพร้อมกันนี้ ก็เพื่อจะประกาศแต่งตั้งรัชทายาทสืบทอดบัลลังค์และอาณาจักร
ต่อจากข้า ข้าขอแต่งตั้งหลุยส์เซ่งเหมยเป็นรัชทายาทตามศักดิ์และสิทธิ์อันชอบธรรม มีใครจะคิด
เห็นเป็นอื่นหรือไม่"
ทั่วทั้งห้องโถงต่างเงียบเพราะเห็นเป็นเสียงเดียวกันว่าคุณชายใหญ่(หลุยส์) เหมาะสมกับตำแหน่ง
ทั้งรูปร่างหน้าตา ฝีมือการรบ และหลักการปกครองอย่างผู้มีศีลธรรม แต่ในความเห็นชอบก็มีคน
ที่ไม่เห็นชอบแต่ก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากพูดตามหน้าที่...
"ใครจะกล้าขัดหละค่ะท่านประมุข คุณชายใหญ่เป็นลูกที่เกิดจากนายแม่ ถ้าเกิดจากนายหญิงรอง
และได้เป็นคงมีคนคัดค้านกันเพียบ"
"ท่านแม่ ท่านจะพูดขึ้นมาเพื่ออะไร"
คุณชายรอง(ฮั่น)ได้พูดขขึ้นเพื่อปรามแม่ของตนที่พูดขัดขึ้นมา นายหญิงรอง(โบตั๋น)จึงพูดกับลูก
ของตนว่า....
"ก็มันเป็นสิทธิ์ที่แม่ต้องพูด ในเมื่อท่านประมุขถามหาคนขัดแย้ง แล้วใครจะเป็นรัชทายาทลำดับ
ที่สองค่ะ นายท่าน"
"ไม่มี"
"ทำไมค่ะ ท่านประมุขลืมไปแล้วหรือว่าไม่ได้มีลูกแค่คนเดียว"
ทันใดนั้นนาหญิงสาม(หลินหลิน)ก็ขำขึ้นเบาๆ นายหญิงรองจึงหันไปถามว่า...
"ขำอะไรหรือ นายหญิงสาม"
"ก็ขำหล่อนไง อยากให้ลูกมีตำแหน่ง แค่ตำแหน่งเจ้าปกครองมณฑลยังคุมไม่พอหรือ"
"หึ นายหญิงสามพูดอย่างกับเจ้าไม่อยากให้ลูกได้ดีอย่างคุณชายใหญ่ ทั้งที่หล่อนและนายหญิงสี่
(เพ่ยเพ่ย)ก็อยากทำแบบอั๊วเเทบตาย"
นายหญิงสี่ที่โดนพาดพิงจึงพูดขึ้นว่า.....
"อย่าเอาฉันไปเทียกับเธอ ฉันกับลูกอยู่กับแบบสงบไม่อยากมีเรื่องกับใคร ส่วนเธอจะอิจฉาใครก็
อย่าเอาฉันไปเกี่ยวข้องด้วย"
"นี่แก"
นายหญิงรองลุกขึ้นด้วยอารมย์โมโห ท่านประมุขจึงพูดขึ้นว่า...
"เอาหละพอ แผ่นดินเป็นปึกแผ่นกันได้ขนาดนี้ก็ด้วยความรักและสามัคคีของลูกๆ ข้ากับลูกทุกคน
คุยกันมาก่อนหน้านี้แล้ว พี่น้องมันไม่มีปัญหา ฉะนั้นแม่....ก็อย่ามีปัญหา"
"ดีใจด้วยนะคะนายแม่ อีกหน่อยก็คงได้เป็นเจ้าคุณแม่"
"ขอบใจในความยินดี"
"นี่อั๊วประชดลื้อนะนายแม่"
"หัดไหว้พระบ้างนะ พลังบวกในใจลื้จะได้เพิ่มขึ้นและไม่ริษยาใคร"
หลังจากที่พิธีการแต่งตั้งรัชทายาาทเสร็จสิ้น ท่านประมุขก็ให้ซินแสทำนายความฝันที่เกิดขึ้น
"หา...ไอ่หย่า ท่านประมุข นิมิตท่านนั้นอันตรายเหลือ ปกครองไม่ถึงรุ่นวงศ์เหลียงขึ้นครอง"
ทุกคนต่างตกใจ ท่านประมุขจึงถามว่า...
"มีทางแก้ไขหรือไม่"
"มีคับท่านประมุข ท่านต้องห้ามให้ทายาเหลียงครองคู่กับรัชทายาท เพราะชายผู้นี้มีพลังมังกร
ที่สูงนักแถมยังมีพลังหงส์เสริมส่ง ชายคนนี้จะเปลี่ยนวงศ์เปลี่ยนแซ่ของอาณาจักรมังกรทองครับ"
"ถ้าอย่างนั้นต้องฆ่าทิ้งสินะ"
ท่านประมุขพูดขึ้น นายแม่ผู้ซึ้งเป็นน้องสาวของเหลียงต้าจึงพูดค้าขึ้นว่า...
"ท่านประมุข พี่เหลียงคือพี่ชายของอั๊ว ลูกชายของเขามีศักดิ์เป็นหลานของอั๊ว ชาวเหลียงต้าน
ยอมท่านทุกอย่าง อีกอย่างชายกับชายจะรักกันได้เยี่ยงไร"
"นี่นายแม่เห็นเชื้อเครื่อสำคัญกว่าอาณาจักรหรือค่ะ"
"หากเป็นญาติลื้อ ลื้อก็ต้องดิ้น ขนาดท่านประมุขไม่แต่งตั้งรัชทายาทรองลื้อยังดิ้น ท่านประมุข"
"เอาหละพักเรื่องนี้ไว้ก่อน ตอนนี้กำลังทรัพย์ของเหลียงต้ามีไม่มากพอที่จะยึดอำนาจ ข้าจะเอา
ลูกเหลียงต้ามาเป็นชายห้ามของข้าเอง"
"ท่านประมุข อั๊วไม่ยอม"
นายหญิงรองพูดขึ้น แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ หลังเลิกประชุมองครักษ์คู่ใจของท่านประมุขอย่างเจิ้งจง
ก็ได้เดินทางไปยังเมืองเหลียงต้า แต่ในขณะนั้นคุณชายใหญ่กับพวกได้แอบล่วงหน้าไปก่อน
งานนี้พ่อกับลูกจะมีศึกรักกันเองไหมครับเนี่ย
ณ เมืองเหลียงต้า ที่ปกครองโดยหัวหน้าเหลียงพี่ชายของนายแม่เหมยลี่ ทั้งคู่เป็นลูกของท่าน
ประมุขมังกรพ่อของประมุขเซ่ง ที่เกิดกับเมียนอกสมรสอย่างคุณต้าฮวยและเป็นเมียที่ท่านอดีต
ประมุขรักมาก นายแม่เจินจึงหาเรื่องเนรเทศโดยใส่ความว่านางต้าฮวยคบชู้ ท่านประมุขจึง
เนรเทศสามแม่ลูกออกมาอยู่ที่เมืองเหลียงต้า(ตั้งชื่อตามชื่อลูกชาย) มีหน้าที่ทำเหมืองแร่ทองคำ
และส่งทองคำให้เมืองหลวง แต่วันเวลาผ่านไปเหมยลี่ก็ได้เติบโตเป็นสาวและเจ้ามณฑลบูรพาคน
เก่าก็รับนางเป็นลูกบุญธรรมและมอบนางให้กับประมุขเซ่ง ชาวเมืองเหลียงต้าจึงพอลืมตาอ้าปาก
ได้เพราะเบี้ยส่วนตัวของนางที่มอบคืนให้ชาวเหลียงต้า แต่ก็ยังไม่สุขสบายเท่าที่ควรแต่ชาวบ้าน
ก็ดีใจที่นายแม่ไม่ลืมชาติกำเนิดและญาติพี่น้องของตน
เหลียงต้ามีบุตรชายหนึ่งคนชื่อหลิวเต๋อเหลียง(นายเอก) เป็นเด็กหนุ่มหน้าตาดีประหนึ่งผ้าขี้ริ้ว
ที่ห่อทอง เขามักปกปิดใบหน้าและรูปร่างด้วยการแต่งกายที่มิดชิดเพื่อไม่ให้ทางการสังหาร
เพราะตอนที่หลิวเต๋อเกิดนั้น มารดาได้เสียชีวิตหลังคลอดซินแสทำนายว่า เด็กคนนี้เป็นทายาท
มังกรสวรรค์ตัวจริง แม่ต้องตายหลังให้กำเนิดตามบัญชาสวรรค์
เย็นนี้หลังเสร็จจากการทำงานหลิวเต๋อกับโจ้วเพื่อนสนิทของเขาก็มักจะไปเล่นและอาบน้ำที่น้ำ
ตกทางทิศใต้ใกล้กับชายแดนมณฑลบูรพา
"เย็นๆแบบนี้ได้อาบน้ำแล้วชื่นใจสบายตัวน่าดู"
"ใช่เลยหลิวเต๋อ ว่าแต่ระวังตัวด้วยอย่าให้ใครเห็นใบหน้าและเรือนกายของเจ้าได้"
"รู้หน่า... มีโจ้วก็เหมือนมีพ่อมาคุม นั้นแก้เลยนะ"
"อือ แก้ด้วยกัน"
สองหนุ่มได้แก้ผ้าเปลือยกายลงในน้ำตก เขาทั้งคู่ต่างสนุกในแบบเพื่อนกับเพื่อน หลิวเต๋อกับ
โจ้วได้อาบน้ำและซักผ้าผ่อนพร้อมั้งว่ายน้ำเล่นตามประสาเด็กวัยรุ่นกำลังคะนอง โดยที่ไม่รู้ว่า
คุณชายหลุยส์และหมินเฮงได้แอบซุ่มดูอยู่ เรือนกายที่ขาวสะอาดของหลิวเต๋อพาใจคุณชายไหว
หวั่นและอยากลงไปเล่นด้วย ยิ่งเวลายืนขขึ้นเผยให้เห็นผิวแผ่นหลังที่ขาวเนียนต่างจากชาวบ้าน
ทั่วไปและที่น่าชวนหลงไหลไปยิ่งกว่านั้นคือเนื้อก้นที่เด้งแน่นมีปานแดงที่แก้มก้นขวาเป็นรูปมังกร
นี่เท่ากับว่า หลิวเต๋อคือมังกรที่ทับมังกรตัวจริง
"คุณชาย จะทำอะไร"
หมินเฮง องครักษ์คนสนิทได้ห้ามปรามหลังเห็นคุณชายถอดเสื้อ
"เราอยากเล่นน้ำกับเด็กหนุ่มคนนั้นจัง เราไม่เคยไหวหวั่นกับใครเท่ากับชายผู้นี้มาก่อน"
เป็นที่แน่ชัดครับว่า ท่านประมุขได้หาสาวงามทั่วอาณาจักรและต่างอาณาจักรมาให้เป็นคู่ครอง
แต่คุณชายใหญ่ก็ไม่ได้สนใจ หมินเฮงจึงพูดขึ้นว่า...
"นั่นคือชายห้ามของบิดาท่านนะคุณชายใหญ่ ที่สำคัญคำทำนายนั้นก็..."
"งมงาย ใครจะปกครองเราไม่สน ขอแค่ชาวมังกรทองได้ปกครองกันเองก็พอ ดูต้นทางไว้ สหาย
ของเด็กหนุ่มกำลังขึ้นมา ท่านต้องกันไว้ให้ได้"
"คุณชาย คุณชาย"
คุณชายใญ่แทรกตัวไปด้านล้างเพียงแค่กางเกงขาสั้นเพียงตัวเดียวจากนั้นก็ดำน้ำลงไป
จังหวะที่โจ้วกำลังแต่งตัวและบิดผ้าใส่ตะกร้านั้น หมินเฮงก็เข้ามาด้านหลังและปิดปากล็อกตัว
แบบไม่ทันให้ตั้งตัวสมกับเป็นองครักษ์ดาบทองจริงๆ คู่ของมินเฮงกับโจ้ว(พระรอง-นายรอง)
เอาไว้ตามทีหลังเนาะครับ เรามาตามดูคู่พระนายกันดีกว่า....
หลิวเต๋อกำลังว่ายน้ำเพลินๆก็รู้สึกเหมือนมีอะไรมาใกล้ ๆ ตัว เขาคิดว่าเป็นโจ้วจึงไม่ทันระวัง
"โจ้ววว นายเล่นไร เฮ้ยยย นี่คุณเป็นใคร..."
หลิวเต๋อตกใจและลุกขึ้นไม่ทันระวังจึงเผยหลักเขตขขาวๆหัวชมพูตัวอวบใหญ่ให้คุณชายใหญ่
ได้เห็นเต็มตา
"เฮ้ยยย ไอ้บ้า มองไร"
หลิวเต๋อปัดน้ำใส่หน้าคุณชาใหญ่และเอามือปิดของสงวนไว้ คุณชายใหญ่จึงดึงแขนหลิวเต๋อลง
มากอดท่ามกระแสน้ำ ร่างกายที่เปลือยเปล่าของทั้งคู่ได้แนบชิดติดกัน คุณชายใหญ่จึงเอื้อมมือ
ไปจับของสงวนของหลิวเต๋อจนโดนหลิวซอกเขาขอบตาแล้วว่ายน้ำหนีไป เจ็บแต่คุ้มนะเนี่ย
คุณชายใหญ่จอมมือไว
คุณชายใหญ่รีบว่ายตามไปแต่เด็กหนุ่มก็ขึ้นฝั่งและรีบแต่งตัว พร้อมกับรีบโพกหน้าหนีไป และ
หมินเฮงก็ปล่อยตัวโจ้วไป โดยไม่ได้ทำไรนอกจากจูบสั่งสอน
"เด็กบ้าไรเนี่ยโคตรใหญ่"
"อะไรใหญ่ครับคุณชาย"
"ขาตรงกลาง ต่อให้เด็กคนนี้เป็นของพ่อแต่เราก็ได้เห็นทุกอย่างก่อนพ่อแล้ว หมินฮงเราโคตร
มีความสุขเลย"
คุณชายใหญ่อาบน้ำสักพักก็กลับไปที่ฐานทัพขของมณฑลบูรพาเขาดูมีคความสุขและรักมือข้าง
ขวามากๆที่ได้จับของดีแถมยังได้เอาของตนทักทายก้นแน่นๆตอนกอดอีกด้วย งานนี้คุ้มเกินคาด
มากๆคุณชายใหญ่......
นี้แค่เพิ่งเริ่มนะครับภาษาที่เขียนมันอาจดูผสมกันไปหน่อย ถ้ไม่เข้าเนื้อหาช่วงไหนต้องขอโทษ
คนอ่านด้วยนะครับ ฝากติดตามกันทุกๆตอนด้วยน๊าาาครับ Maximam
ชอบสนุกมาก ตัวละครเยอะจัด มัวแต่งงชื่อ กลับไปรอตอนที่ 9 และภาคต่อดีกว่า อยากให้ทำให้จบเป็นเรื่องๆ ริตอนต่อไป ขอบคุณครับ สนุกมากครับ ขอบคุณคับ ขอบคุนครับ รอติดตามเลย
หน้า:
[1]