taiki.fanfic โพสต์ 2024-9-11 01:37:17

ชิงเต่าไม่ได้จบแค่น้ำเดียว 4 | Pond x Phuwin Fanfic

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย taiki.fanfic เมื่อ 2024-10-14 02:06






ปอนด์ตื่นขึ้นมาตอนเช้ามืดโดยที่ควยของเขายังเสียบคารูของภูวินทร์เอาไว้อยู่ เขาเลยจัดการถอนควยออกมาทำให้น้ำว่าวของเขาไหลย้อยตามลงมาจนเลอะผ้าปูที่นอนด้วย จากนั้นเขาก็ค่อยๆ เลื่อนตัวออกมาจากเตียงก่อนจะหยิบเสื้อผ้ามาใส่ให้เรียบร้อย เพราะว่าเขามีไฟล์ทบินที่ต้องกลับเช้าวันนี้ ซึ่งตอนแรกปอนด์ก็ตั้งใจจะปลุกภูวินทร์ให้ตื่นขึ้นมาก่อน แต่พอเห็นว่าอีกฝ่ายหลับปุ๋ยเลยไม่อยากกวน เขาเลยหยิบผ้าห่มมาคลุมร่างเปลือยเปล่าของภูวินทร์ไว้ก่อนจะหยิบเสื้อตัวที่ภูวินทร์ใส่มาเมื่อวาน มาใส่ถุงที่มีเสื้อผ้าที่เขาเตรียมไว้ให้ภูวินทร์ใส่กลับไปงานแฟนมีต ก่อนจะเดินเอาไปฝากไว้ที่พนักงานโฮสเทลที่หน้าล็อบบี้แล้วรีบนั่งรถกลับโรงแรมไปเอากระเป๋าก่อนจะไปที่สนามบินต่อ พอปอนด์ออกไปแล้ว พนักงานคนนั้นก็เปิดถุงเสื้อผ้าที่ปอนด์ฝากเอาไว้แล้วเก็บใส่ตู้โดยไม่ได้สนใจอะไร

ส่วนภูวินทร์เองก็นอนหลับสนิทโดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่าตอนนี้ปอนด์ไม่ได้อยู่กับเขาแล้ว แถมพอเริ่มสายและอากาศร้อนขึ้น ภูวินทร์ก็ปิดผ้าที่ห่มร่างกายตัวเองออก โชว์ให้คนในโฮสเทลเห็นร่างเปลือยเปล่าของเขาอีกครั้ง แถมยังฝันว่ามีปอนด์นอนอยู่ข้างๆ จนควยของภูวินทร์แข็งโด่แล้วพ่นน้ำเงี่ยนออกมาเลอะเต็มหน้าท้อง

ภูวินทร์นอนอยู่แบบนั้นให้คนในโฮสเทลมองกันอยู่นาน จนกระทั่งถึงตอนเที่ยงที่ต้องเช็คเอาท์แล้ว พนักงานถึงเดินมาปลุกภูวินทร์ให้ตื่นขึ้นพร้อมตกใจในสภาพของตัวเองแล้วดึงผ้าห่มมาปิดเอาไว้ แต่ก็โดนพนักงานดึงผ้าห่มออกแล้วบอกให้ไปเช็คเอาท์ ซึ่งภูวินทร์ก็ได้แต่ต้องเอามือกุมเป้าออกไปจากตรงนั้นอย่างช่วยไม่ได้

‘คนเมื่อวานเขาฝากอะไรไว้ไหมครับ’ ภูวินทร์ถามด้วยภาษาจีน

‘ไม่นะครับ’ พนักงานคนนั้นโกหกหน้าตายทำให้ภูวินทร์ได้แต่ใจเสีย ก่อนจะพูดออกมาต่อ ‘แต่ผมหาอะไรมาให้คุณปิดร่างกายได้นะ แต่มันมีค่าใช้จ่าย’

ภูวินทร์ได้ยินแบบนั้นก็ตาเป็นประกายทันทีก่อนจะรีบพูดต่อ ‘ได้สิ เท่าไหร่ เดี๋ยวผมเอาเงินกลับมาจ่ายให้’

‘ไม่ต้องใช้เงินหรอก’ พนักงานคนนั้นพูดยิ้มๆ ก่อนจะดึงภูวินทร์มาที่หลังเคาท์เตอร์แล้วกดร่างของอีกฝ่ายลง ‘ใช้ปากของคุณก็พอ’

พูดจบ พนักงานคนนั้นก็รูดซิปกางเกงลงแล้วงัดแท่งควยออกมาจ่อหน้าภูวินทร์ ซึ่งภูวินทร์ก็ได้แต่นั่งนิ่งแล้วไม่ยอมอ้าปากรับสักที

‘เป็นอะไรไป เมื่อวานในห้องน้ำก็เห็นทำอยู่’ พนักงานคนนั้นถาม

ภูวินทร์นึกไปถึงเมื่อวานและที่เขายอมทำก็เพราะว่าอยากให้ปอนด์หายโกรธ แต่พอมาคิดอีกที เขาเองก็รู้สึกสนุกเหมือนกันที่ได้ทำอะไรแบบนี้ แถมครั้งนี้ยังทำเพื่อแลกกับของอย่างอื่นด้วย เขาเลยตัดสินใจอ้าปากแล้วเริ่มดูดเลียควยของพนักงานตรงหน้า ตวัดลิ้นเลียไปรอบควยที่คาอยู่ในปากด้วยความชำนาญ และใช้เวลาเพียงไม่นาน พนักงานคนนั้นก็ส่งเสียงครางดังลั่น และก่อนที่เขาจะแตก ก็รีบดึงควยออกมาแล้วปล่อยน้ำว่าวเลอะหน้าของภูวินทร์เต็มๆ

‘เอาล่ะ คุณไปได้แล้ว’ พนักงานคนนั้นเก็บควยเข้าใส่กางเกงก่อนจะดึงตัวของภูวินทร์ให้ลุกขึ้นแล้วดันร่างของภูวินทร์ออกไปจากโฮสเทลทำให้ภูวินทร์ได้แต่งง

‘แล้วเสื้อผ้าผมล่ะ’ ภูวินทร์พูด แต่ก็ยอมเดินตามอีกฝ่ายที่ดึงร่างของเขาออกไปด้านนอกโฮสเทลในเวลาเที่ยงวันโดยที่มีคนอยู่ด้านนอกแล้วหัมามองกันยกใหญ่

‘แล้วใครบอกว่าจะให้เสื้อผ้า’ พนักงานคนนั้นพูดยิ้มๆ ก่อนจะยื่นพัดกระดาษส่งให้ภูวินทร์แล้วกลับเข้าโฮสเทลไปแล้วล็อคประตูจากด้านใน

ภูวินทร์ไม่มีทางเลือก เขาเลยรีบกางพัดกระดาษนั้นแล้วเอามาปิดเป้าของตัวเองก่อนจะหันหลังไปติดกำแพงเพื่อไม่ให้คนอื่นมองเห็นด้านหลังของตัวเอง แต่กลับกลายเป็นว่าคนพวกนั้นได้เห็นหน้าหล่อๆ ของเขาที่มีน้ำว่าวเลอะอยู่เต็มจนภูวินทร์เริ่มได้ยินคนพวกนั้นตะโกนว่าเขาเป็นโรคจิต ภูวินทร์เลยรีบวิ่งออกมาจากตรงนั้นเพื่อจะไปที่จัดงานแฟนมีต

ร่างขาวเนียนของภูวินทร์วิ่งผ่านฝูงชนท่ามกลางแสงแดดร้อนจัดทำให้คนต่างมองมาทางเขากันใหญ่ จนใบหน้าและร่างกายของภูวินทร์ขึ้นสีแดงด้วยความอาย แต่ยิ่งมีคนมอง ภูวินทร์ก็ยิ่งรู้สึกเสียวไปในทุกย่างก้าวทำให้ควยของเขาไม่ยอมอ่อนตัวลงมาเลยแม้แต่น้อย ภูวินทร์เลยยิ่งพยายามกดพัดให้แนบชชิดลงไปกับเป้าตัวเองเพื่อไม่ให้มันเด้งไปมาระหว่างที่เขาวิ่ง ยิ่งทำให้ควยของเขาเสียดสีกับพัดจนมันยิ่งเสียวมากขึ้นกว่าเดิม

ในที่สุดภูวินทร์ก็วิ่งมาใกล้จุดทที่จัดงานแฟนมีต แต่ภูวินทร์ก็ต้องตกใจเมื่อเห็นว่าตอนนี้มีแฟนคลับมารอเข้างานแล้วแม้ว่าจะยังไม่ถึงเวลาก็ตาม และพอเห็นร่างของภูวินทร์ก็มีเสียงกรี้ดดังลั่นล้อมรอบตัวพร้อมกับมือถือที่ถูกยกขึ้นมาถ่ายร่างของภูวินทร์เอาไว้ ทำให้ภูวินทร์ยิ่งอายแล้วกลัวแฟนคลับเห็นควยของตัวเองเลยกดพัดให้แนบกับควยแรงขึ้น แต่พอทำแบบนั้นมันกลับเป็นการกระตุ้นให้ความเงี่ยนของเขาถึงจุดสูงสุด

ก่อนที่ภูวินทร์จะรู้สึกว่าร่างกายของตัวเองกระตุกพร้อมกับควยที่พ่นน้ำว่าวออกมาอย่างรุนแรงจนพัดกระดาษนั้นชุ่มไปด้วยคราบน้ำว่าวแล้วเริ่มขาด ก่อนที่ควยของเขาจะกระตุกแล้วพ่นน้ำว่าวออกมาอีกหลายระลอก และครั้งนี้ก็ไม่มีอะไรปิดบังทำให้แฟนคลับเห็นน้ำว่าวพุ่งออกมาจากควยของภูวินทร์เต็มๆ ก่อนที่ภูวินทร์จะทรุดตัวลงไปนั่งคุกเข่าตรงนั้นแล้วหอบหายใจด้วยความเหนื่อยอ่อน

เสียงโหวกเหวกที่ดังอยู่ด้านหน้าทำให้ทีมงานที่เตรียมงานแฟนมีตของภูวินทร์อยู่นั้นสงสัยแล้วออกมาดู ก่อนจะรีบหาผ้ามาคลุมร่างของภูวินทร์เอาไว้แล้วพาไปหลังเวทีที่ภูวินทร์ได้กลับไปใส่เสื้อผ้าตามปกติสักที ซึ่งทีมงานก็รู้ว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เกิดเหตุการณ์แบบนี้กับภูวินทร์ เลยได้แต่ส่ายหัวแล้วหวังว่ารูปกับคลิปพวกนี้คงไม่หลุดรอดผ่านอินเตอร์เน็ตของประเทศออกไปนอกประเทศเท่านั้น

ทางด้านปอนด์เองก็กำลังนั่งรถไปที่สนามบินโดยที่ไม่ได้รู้เลยว่าภูวินทร์ต้องเจออะไรบ้าง เขานั่งนึกถึงใบหน้าที่นอนหลับสนิทของภูวินทร์ก็ทำให้เขาอดยิ้มออกมาไม่ได้ แล้วยิ่งคิดถึงร่างของภูวินทร์ที่เขาได้สัมผัสเมื่อคืน ควยของเขาก็แข็งเต็มกางเกงขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ แต่ปอนด์ก็ต้องพยายามระงับอารมณ์ของตัวเองก่อน เพราะเขาต้องเตรียมไปขึ้นเครื่องกลับไทยแล้ว

ปอนด์เดินไปเช็คอินก่อนจะโหลดกระเป๋าเรียบร้อย เขาก็รีบตรงไปที่เกททันทีเพราะว่าเกทเปิดแล้ว และเขาอยากเข้าไปจัดการกับสิ่งที่อยู่ในกางเกงมากกว่า และห้องน้ำทางด้านในเกทก็ดูจะสงบกว่าทางฝั่งด้านนอก เขาเลยรีบไปต่อแถวเพื่อตรวจเช็คสิ่งของก่อนเข้าเกท

ปอนด์จัดการวางโทรศัพท์และกระเป๋าเงินไว้ในถาด จากนั้นก็เข็มขัดและถอดรองเท้าวางตามไปในถาดอีกใบ ก่อนจะเดินเข้าเครื่องตรวจโลหะด้วยความมั่นใจ แต่กลับพบว่าเครื่องตรวจนั้นดันส่งเสียงดังลั่นพร้อมไฟสีแดงเพื่อส่งสัญญาณว่าเขาไม่ผ่าน ทำให้ปอนด์ได้แต่ขมวดคิ้วก่อนจะลองสอดมือเข้ากระเป๋ากางเกงยีนที่ใส่อยู่เพื่อเช็คว่ามีอะไรไหม แต่พอไม่มี เขาก็ลองเดินกลับไปเดินผ่านเครื่องอีกรอบ ซึ่งมันก็ยังส่งเสียงดังเหมือนเดิมจนปอนด์แปลกใจ และครั้งนี้เขาก็โดนเจ้าหน้าที่เรียกให้ไปยืนตรงหน้าก่อนจะโดนสั่งให้ถอดเสื้อออก

ปอนด์ขมวดคิ้วด้วยความหงุดหงิดเล็กน้อย แต่ก็ยอมถอดเสื้อยืดที่ใส่อยู่ออก โชว์ให้เห็นกล้ามที่เรียงตัวสวยแล้วกลับมายืนอยู่ตรงหน้าเจ้าหน้าที่ซึ่งใช้เครื่องมือลากผ่านไปตามร่างกายของเขาอีกครั้ง ก่อนจะมาหยุดอยู่ตรงเป้ากางเกงที่เครื่องส่งส่งเสียงดังเป็นสัญญาณบอกว่ามีของต้องห้ามอยู่ตรงนั้น

‘ช่วยถอดกางเกงด้วย’ เจ้าหน้าที่พูดออกมาด้วยใบหน้าเคร่งทำให้ปอนด์ไม่กล้าเถียงอะไร

ปอนด์จำใจต้องถอดกางเกงยีนที่ใส่อยู่นั้นออก เหลือเพียงแค่กางเกงในเพียงตัวเดียวที่ตรงเป้ากำลังตุงนูนอยู่นั้น ก่อนที่เจ้าหน้าที่จะลากเครื่องนั้นผ่านอีกครั้ง แต่เครื่องมือก็ยังส่งเสียงดังตรงเป้าของเขาเหมือนเดิม

‘ถอดกางเกงในด้วย’

ได้ยินแบบนั้นปอนด์ก็ไม่พอใจมาก แต่เพราะไม่รู้จะพูดภาษาจีนว่าอะไร เขาเลยหลุดพูดภาษาไทยออกไปแทน

“เฮ้ย อะไรเนี่ย ไม่ถอดเว้ย” ปอนด์พูด แต่พอเจ้าหน้าที่ได้ยินปอนด์พูดภาษาอื่นขึ้นมาก็ทำให้พวกเขาไม่เข้าใจ ทำให้เจ้าหน้าที่คนนั้นเลื่อนมือมาจับขอบกางเกงในของปอนด์เพื่อจะดึงมันลง

ปอนด์เองก็ตกใจแล้วเลื่อนมือมาจับเอาไว้จนเกิดเสียงดังจากการที่ปอนด์โวยวาย แถมการที่จับตรงนั้นมันก็ทำให้มือของเจ้าหน้าที่เสียดสีกับควยของปอนด์ที่อยู่ในกางเกงในจนปอนด์เองก็เริ่มเสียวขึ้นมาเหมือนกัน จนในที่สุด เขาก็ทนความเสียวไม่ไหวแล้วเผลอปล่อยมือ ทำให้เจ้าหน้าที่สามารถดึงกางเกงในเขาลงมาได้แล้วควยของปอนด์ก็โผล่ออกมาพร้อมกับกระตุกพ่นน้ำว่าวเข้าใส่ใบหน้าของเจ้าหน้าที่เต็มๆ

หลังจากน้ำแตกเต็มหน้าของเจ้าหน้าที่แล้ว ปอนดืก็ทรุดตัวลงไปนั่งกับพื้น ก่อนจะสังเกตเห็นว่าที่รอบควยของตัวเองมีแท่งเหล็กรัดอยู่ และมันก็คือห่วงรัดโคนที่เขาใส่ตอนที่เย็ดภูวินทร์เมื่อคืน ทำให้ปอนด์ได้แต่เอามือตบหัวตัวเองในความซื่อบื้อที่ลืมเรื่องนี้ไปเสียสนิท ก่อนจะพยายามดึงมันออก แต่เพราะควยของเขายังแข็งค้างอยู่ ทำให้ไม่สามารถดึงมันออกมาได้

พอเห็นว่าดึงมันอกไม่ได้แล้ว ปอนด์ก็พยายามจะพูดกับเจ้าหน้าที่ว่าตรงนี้คือสาเหตุที่ทำให้เขาไม่ผ่านเครื่องตรวจ แต่เจ้าหน้าที่คนนั้นก็ดูจะโมโหมากที่ปอนด์น้ำแตกใส่หน้าของเขา ทำให้เจ้าหน้าที่คนนั้นบอกว่า ยังไงปอนด์ก็ต้องถอดมันออกก่อนแล้วค่อยมาตรวจ ถึงจะให้ผ่านไปขึ้นเครื่องได้ แถมยังไม่ให้ปอนด์ไปทำในห้องน้ำอีกต่างหาก ปอนด์เลยต้องหันหน้าเข้าตรวจเครื่องแสกนสัมภาระเพื่อให้คนอื่นไม่เห็นว่าเขากำลังรูดควยตัวเองอยู่ แต่เจ้าหน้าที่คนนั้นก็บอกให้ถอยออกมาจากเครื่องเพราะกลัวว่าของเหลวจะทำให้เครื่องพัง ปอนด์เลยต้องหันกลับมาประจันหน้ากับเจ้าหน้าที่และผู้โดยสารคนอื่นที่กำลังแสกนเข้าเกทแล้วรูดควยตัวเองไปเรื่อยๆ โดยที่มีคนมองและก็แอบถ่ายคลิปเขาเอาไว้ด้วย

ตอนนั้น ปอนด์ต้องชักว่าวไปถึงสามน้ำกว่าควยของเขาจะอ่อนตัวลงมาและสามารถถอดห่วงรัดโคนออกมาได้ ซึ่งเขาต้องใช้กางเกงในของตัวเองคอยรองรับน้ำว่าวเอาไว้จนมันชุ่มไปหมด และพอเขาผ่านการตรวจแล้ว ปอนด์ก็รีบแต่งตัวโดยที่ใส่กางเกงในชุ่มน้ำว่าวนั้นเอาไว้ก่อน แต่ยังไม่ทันที่จะได้แต่งตัว เสียงประกาศเรียกขึ้นเครื่องรอบสุดท้ายก็ดังขึ้นโดยมีชื่อของเขาด้วยพร้อมกับที่สจ๊วตเดินมาตาม ทำให้ปอนด์ทันหยิบแต่เพียงกระเป๋าเงินและมือถือก่อนจะโดนลากให้ไปขึ้นเครื่องโดยที่ยังไม่ทันได้หยิบเสื้อและกางเกงที่ถอดทิ้งไว้เลยด้วยซ้ำ

ปอนด์เดินตามสจ๊วตขึ้นไปบนเครื่อง ซึ่งตอนนี้ผู้โดยสารคนอื่นขึ้นไปนั่งกันเรียบร้อยแล้ว ทำให้ทุกคนต่างมองมาที่เขาเป็นตาเดียวเพราะเป็นคนสุดท้ายที่ทำให้เครื่องไม่ออกสักที แต่พอเห็นร่างล่ำของปอนด์แถมบางคนยังพอรู้ว่าเป็นดาราทำให้ไม่มีใครบ่น ซึ่งปอนด์ก็ได้แต่หน้าแดงแล้วรีบเดินไปยังที่นั่งหลังสุดซึ่งมีเพียงสองที่ และมีเด็กหนุ่มวัยรุ่นที่น่าจะอายุน้อยกว่าเขาไม่กี่ปีนั่งอยู่ก่อนแล้ว

“น้อง ขอเข้าไปหน่อย” ปอนด์พูด

เด็กหนุ่มคนนั้นก็ไม่ได้ลุกให้เขา เพียงแค่บิดขาให้ปอนด์ต้องเดินแทรกตัวเข้าไปจนเด็กหนุ่มคนนั้นเห็นเป้ากางเกงในตุงๆ ของเขาแล้วอดไม่ได้ที่จะเลื่อนมือมาแกล้งจับเล่นจนปอนด์สะดุ้งโหยงแล้วเอามือตบหัวอีกฝ่ายไป

“อย่ามาจับนะเว้ย” ปอนด์พูดเสียงเข้มเพราะเขาทั้งเหนื่อย ทั้งเพลียแล้วอยากพักเต็มที ไม่อยากมาเสียเวลาไร้สาระแบบนี้ แต่นั่นกลับทำให้เด็กหนุ่มโมโหแล้วคิดอะไรบางอย่างออก เลยตัดสินใจเรียกสจ๊วตมาหาแทน

“มีอะไรหรือเปล่าครับผู้โดยสาร” สจ๊วตคนนั้นถาม

“พอดีกางเกงในพี่คนนี้มันเหม็นมากเลยครับ ช่วยจัดการหน่อย” เด็กหนุ่มคนนั้นพูดทำให้ปอนด์ต้องถลึงตาใส่ด้วยความหงุดหงิด

สจ๊วตหนุ่มได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มออกมาก่อนจะหันไปมองปอนด์แล้วเอ่ยปากพูดต่อ “คุณผู้โดยสารครับ ช่วยถอดกางเกงในมาก่อนได้มั้ยครับ เดี๋ยวทางเราจะทำความสะอาดให้”

“อะ… อะไรนะครับ” ปอนด์ถามด้วยเสียงสั่นๆ

“กางเกงในของคุณผู้โดยสารน่าจะมีคราบอะไรเยอะนะครับ เดี๋ยวผมจะเอาไปทำความสะอาดให้ รบกวนถอดออกมาก่อนครับ มันรบกวนผู้โดยสารท่านอื่น”

ปอนด์ได้ยินแบบนั้นก็ได้แต่กำหมัดพร้อมมองคนที่นั่งข้างๆ ด้วยความโมโห แต่เพราะเขาไม่อยากให้เป็นเรื่องมากกว่านี้ แถมเครื่องก็กำลังจะออกแล้ว ปอนด์เลยยอมถอดกางเกงในชุ่มน้ำว่าวส่งให้อีกฝ่ายแล้วเลื่อนมือมาปิดท่อนควยตัวเองเอาไว้แทนก่อนจะมองตามสจ๊วตคนนั้นที่หายลับไปพร้อมกับเสื้อผ้าเพียงชิ้นเดียวของเขา

“นี่พี่ คาดเข็มขัดด้วยสิครับ” เด็กหนุ่มที่นั่งอยู่ข้างๆ พูดขึ้นก่อนจะถือวิสาสะเลื่อนมือมาจับเข็มขัดมาใส่ให้ปอนด์ โดยจงใจคาดเข็มขัดรอบแขนของปอนด์ด้วย ซึ่งปอนด์ก็ไม่ทันได้ตั้งตัว และก่อนที่เขาจะได้ทำอะไร สายเข็มขัดก็ถูกรูดเข้ามารัดทั้งเอวและแขนของเขาพร้อมกันจนกลายเป็นว่าตอนนี้ปอนด์กำลังโดนมัดอยู่กับที่นั่งแทน

“ทำเหี้ยอะไรเนี่ย ปล่อย” ปอนด์พูดขู่แต่เด็กหนุ่มก็ไม่ได้กลัวอะไรเลยเพราะสภาพของปอนด์ในตอนนี้ไม่ได้ดูน่ากลัวเลยสักนิด

“ถ้าไม่ปล่อยแล้วพี่จะทำอะไรผมได้” เด็กหนุ่มคนนั้นพูดก่อนจะหยิบมือถือมาถ่ายรูปเซลฟี่โดยจงใจให้ถ่ายติดปอนด์ด้วย ซึ่งปอนด์ก็พยายามเอียงหน้าหลบกล้องทำให้เด็กหนุ่มใช้มือบีบกรามของเขาให้หันมาทางกล้อง ก่อนจะกดถ่ายรัวๆ ให้เห็นทั้งหน้าและควยของปอนด์ในภาพด้วย “ผมรู้นะว่าพี่เป็นดารา เคยเห็นหน้าผ่านๆ ถ้าไม่อยากให้เป็นเรื่องใหญ่ ก็อยู่นิ่งๆ จะดีกว่า”

ปอนด์ได้ยินแบบนั้นก็ได้แต่กัดฟันแล้วปล่อยให้เด็กหนุ่มทำอย่างที่ต้องการไป เด็กหนุ่มคนนั้นเลยจับควยของปอนด์เขี่ยเล่นจนมันเริ่มตื่นตัวขึ้นมาอีกครั้งแม้ว่าจะเพิ่มแตกไปหลายน้ำ แถมยังโดนเขี่ยหัวนมให้เขายิ่งเสียวกว่าเดิมจนควยของเขาแข็งโด่ขึ้นมาเต็มๆ แล้วเด็กหนุ่มก็เอามือมาจับควยของปอนด์รูดเล่นเบาๆ สลับกับลูบไล้ตามร่างกายของปอนด์โดยที่เขาป้องกันตัวเองไม่ได้

ปอนด์ต้องโดนเด็กหนุ่มคนนั้นจับควยรูดกระตุ้นอารมณ์ แต่พอเขาใกล้จะแตก เด็กหนุ่มคนนั้นก็ปล่อยมือออก ปล่อยให้เขาอารมณ์ค้างก่อนจะค่อยๆ กลับมารูดควยเขาต่ออีกรอบ ทำให้ปอนด์เสียวจนควยของเขานั้นแข็งชี้พร้อมกับพ่นน้ำเงี่ยนออกมาไม่หยุด

ตลอดเวลากว่า 5 ชั่วโมงที่นั่งเครื่องจากจีนกลับไทยนั้น ปอนด์ไม่รู้ว่าเขาเข้าใกล้จุดสูงสุดไปกี่รอบ แต่สิ่งที่เห็นคือร่างกายของปอนด์มีแต่เหงื่อไหลออกมาแม้ว่าจะอยู่บนเครื่องบินที่เปิดแอร์เย็นฉ่ำ จนกระทั่งเขาใกล้จะแตกอีกรอบ ปอนด์ก็ไม่อยากให้โอกาสนี้หลุดลอยไปเลยรีบเด้งเอวเด้ามือที่จับรอบควยเขาอยู่จนในที่สุด ควยของเขาก็กระตุกพ่นน้ำว่าวออกมาพุ่งเลยหัวไปติดอยู่บนกำแพงด้านหลังพร้อมกับที่ปอนด์เองก็ทนความเสียวไม่ไหวแล้วหลุดเสียงครางออกมาดังลั่นจนคนด้านหน้าหันมามอง

น้ำว่าวของปอนด์ยังคงพุ่งออกมาต่ออีกรอบ และปอนด์ก็ยังเปิดปากครางอยู่ทำให้น้ำว่าวบางส่วนพุ่งเข้าปากของตัวเองก่อนจะค่อยๆ พุ่งต่ำลงมาเลอะหน้าอก หน้าท้องของเขาเต็มๆ

พอน้ำแตกออกมาแล้วปอนด์ก็เริ่มได้สติและความอายก็เข้ามาแทนที่ ใบหน้าของเขาแดงก่ำขึ้นมาทันทีที่รู้ว่าคนหันมามอง และแม้ว่าเด็กหนุ่มคนนั้นจะปลดเข็มขัดให้เขาแล้ว แต่ปอนด์ก็ไม่สามารถลุกไปไหนได้เพราะเครื่องใกล้จะลงจอดแล้ว เขาเลยต้องนั่งอยู่ตรงนั้นรับสายตาของคนที่มองมาไม่หยุด และเมื่อเครื่องลงจอด สจ๊วตหนุ่มถึงได้เอากางเกงในของปอนด์มาคืนให้ซึ่งเขาก็รีบรับมาใส่แล้ววิ่งลงไปขอรับเสื้อผ้าจากผู้จัดการที่มารอรับเขาทันที

End.

สำหรับเรื่องนี้ก็จบไปแล้วนะครับ ถ้าใครชอบกฝากคอมเมนต์บอกกันบ้างนะครับ หรืออยากสนับสนุนโดยการจ้างคอมมิชชั่นแทนก็ได้นะครับ :lol

nuangnut1996 โพสต์ 2024-9-11 01:46:07

สนุกมากครับ

guwin001 โพสต์ 2024-9-11 02:03:23

ขอบคุณครับ

udontwannaknow โพสต์ 2024-9-11 02:04:56

ขอบคุณครับ

bigdure โพสต์ 2024-9-11 03:18:42

ขอบคุณครับ

lekthai โพสต์ 2024-9-11 07:21:33

เสียวๆมันๆ

audiwoods โพสต์ 2024-9-11 11:01:56

โดนเล่นถึงบนเครื่องเลยนะ

Arabiga โพสต์ 2024-9-11 12:10:28

ภูวินช่างน่าสงสารจริงๆคนอะไรจะโดนหลอกได้มากมายขนาดนั้น แล้วจะเข้าใจผิดปอนด์มั้ยว่าไม่ช่วย ส่วนปอนด์ก็โดนถึงบนเครื่องเลยแถมยังจัดหนักแบบนั้นด้วย

oor โพสต์ 2024-9-16 23:11:05

ขอบคุณครับ
หน้า: [1]
ดูในรูปแบบกติ: ชิงเต่าไม่ได้จบแค่น้ำเดียว 4 | Pond x Phuwin Fanfic