เด็กน้อย หรือ เด็กนรก สยอง…….Ep4
โปรดอ่าน.....เนื้อหามีความรุนแรงมาก
คำเตือน: เนื้อหาต่อไปนี้มีความรุนแรงระดับ 20+ อาจมีการใช้ภาษาที่เกี่ยวข้องกับเพศ ความรุนแรงทางร่างกายหรือจิตใจ และสถานการณ์ที่อาจทำให้เกิดความรู้สึกไม่สบายใจ ผู้ที่เข้าชมควรใช้วิจารณญาณอย่างสูงในการอ่าน เรื่องราวและตัวละครทั้งหมดเป็นเพียงเรื่องสมมติที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อวัตถุประสงค์ด้านความบันเทิง ไม่มีความเกี่ยวข้องกับบุคคล เหตุการณ์ หรือสถานที่ในโลกความจริงแต่อย่างใด โปรดอ่านด้วยความระมัดระวังและความเข้าใจในบริบทของเรื่อง
โจนาธาน...วัย 7 ขวบ
อเล็กซ์.....วัย25 ครูสอนพิเศษ
การทรมานด้วยอุปกรณ์การเรียน
ภายในห้องใต้ดินที่มืดสนิท อากาศอบอ้าวและมีกลิ่นอับปะปนกับกลิ่นสนิมจากเครื่องมือโลหะที่ถูกใช้อยู่เป็นประจำ บนเก้าอี้ไม้ตัวหนึ่ง เหยื่อหนุ่มนามว่า “อเล็กซ์” ถูกมัดแน่นหนา มือและขาถูกตรึงไว้ด้วยเชือกหนาที่บีบรัดผิวหนังจนเป็นรอยช้ำ ดวงตาของอเล็กซ์เบิกกว้างจากความหวาดกลัวที่ไม่อาจควบคุมได้ เขากระตุกตัวพยายามดิ้นให้หลุดจากพันธนาการ แต่ก็ไร้ผล
ตรงหน้าของเขา เด็กชายวัย 7 ขวบ ที่ชื่อ “โจ” ยืนอยู่ มือของเด็กชายกุมกล่องเหล็กเล็ก ๆ ที่ภายในเต็มไปด้วยอุปกรณ์การเรียน สีหน้ายิ้มแย้มที่ดูน่ารักไร้เดียงสาขัดกับความอำมหิตที่กำลังจะเกิดขึ้น
โจนั่งลงตรงหน้าเหยื่อ ดวงตาสีฟ้าใสของเขาจ้องมองอวัยวะเพศของเหยื่อราวกับมันเป็นของเล่นชิ้นใหม่ “เรามาเล่นกันเถอะ” โจพูดออกมาเสียงใส ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้นเหมือนเด็กที่กำลังจะได้เล่นของเล่นใหม่ ๆ
เขาค่อย ๆ เปิดกล่องเหล็ก เผยให้เห็นดินสอเหลาแหลม ปากกาหมึกซึม กรรไกรเล็ก ๆ ไม้บรรทัดเหล็ก และไม้จิ้มฟัน โจหยิบดินสอขึ้นมา ยิ้มบาง ๆ ก่อนจะพูดออกมาราวกับกำลังชวนเล่นเกมสนุก “พี่อเล็กซ์รู้ไหม ดินสอทำอะไรได้บ้าง?”
โจเริ่มจากการใช้ดินสอแหลมกรีดเบา ๆ ที่ผิวหนังบริเวณต้นขาของเหยื่อ รอยกรีดเล็ก ๆ ทำให้เลือดเริ่มซึมออกมาช้า ๆ อเล็กซ์สะดุ้งและพยายามดิ้น แต่มันก็ไม่มีประโยชน์ โจหัวเราะคิกคัก “เหมือนวาดรูปเลย พี่อเล็กซ์…ชอบไหม?”
เขาไม่ได้รอคำตอบจากเหยื่อ แต่กลับหมุนตัวไปหยิบปากกาหมึกซึมจากกล่อง จากนั้นเขาใช้มือเล็ก ๆ ของตัวเองจับอวัยวะเพศของอเล็กซ์อย่างแผ่วเบา ก่อนจะบีบมันแน่นขึ้นอย่างช้า ๆ ทำให้อเล็กซ์เจ็บจนต้องกัดฟันแน่น น้ำตาเริ่มคลอที่ดวงตาของเขา แต่โจไม่สนใจ “อวัยวะเพศของพี่น่าจะเป็นที่เขียนดีนะ” เด็กชายหัวเราะ เขาใช้ปลายปากกาหมึกซึมกดลงไปบนผิวหนังที่อ่อนนุ่มของอวัยวะเพศ รอยหมึกเริ่มปรากฏขึ้น พร้อมกับความเจ็บปวดที่ตามมาเมื่อปลายปากกาเริ่มกดลึกลงไปในเนื้อ
“เจ็บไหม?” โจถามพร้อมกับหัวเราะ แต่ดวงตาของเขาไม่มีแววสงสารหรือสำนึกผิดแม้แต่น้อย เขากดปากกาแรงขึ้น แรงขึ้นจนหมึกเปรอะเปื้อนไปทั่ว
เมื่อปากกาหมึกซึมไม่พอสร้างความพึงพอใจให้เขา โจก็หันไปหยิบไม้บรรทัดเหล็กขึ้นมา เขาลากมันไปมาบนผิวหนังของเหยื่อ ความเย็นของเหล็กสัมผัสกับเนื้ออ่อนทำให้เหยื่อสั่นสะท้าน แต่สิ่งที่ตามมานั้นน่ากลัวยิ่งกว่า โจจับอวัยวะเพศของเหยื่อแล้วตบด้วยไม้บรรทัดเหล็กอย่างรุนแรง เสียงเหล็กกระแทกกับผิวเนื้อดังก้องในห้องมืด เหยื่อร้องลั่นด้วยความเจ็บปวด แต่ยิ่งเหยื่อร้องเสียงดังเท่าไหร่ โจก็ยิ่งหัวเราะหนักขึ้นเท่านั้น
“นี่ไง! มันสนุกใช่ไหม?” โจถามด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น แต่ดวงตาเย็นชาของเขาทำให้ความหมายของคำถามนั้นน่ากลัวอย่างยิ่ง
ต่อจากนั้น โจก็หันไปหยิบกรรไกรเล็ก ๆ ขึ้นมา เขาเปิดปากกรรไกรแล้วค่อย ๆ เล็มส่วนที่อ่อนนุ่มของอวัยวะเพศ เหมือนเด็กที่กำลังเล่นกับของเล่นชิ้นโปรด แต่ทุกการเล็ม การตัดนั้นสร้างความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัสให้กับเหยื่อ เสียงร้องครวญครางของอเล็กซ์ดังก้องในห้อง โจยังคงหัวเราะเบา ๆ ขณะเขาเล็มผิวหนังอย่างละเอียดอ่อน
“อย่ากลัวนะพี่อเล็กซ์ เรากำลังจะเล่นเกมสนุกอีกเกม” โจพูดด้วยน้ำเสียงสดใส ขณะที่เขาหยิบไม้จิ้มฟันขึ้นมา “พี่เคยเล่นเสียบดินสอไหม? แต่วันนี้เราใช้ไม้จิ้มฟันแทน”
เขาใช้ปลายแหลมของไม้จิ้มฟันค่อย ๆ แทงเข้าไปในท่อปัสสาวะของเหยื่อทีละน้อย ความเจ็บปวดสุดขีดทำให้เหยื่อเกร็งตัว หยาดเหงื่อไหลทั่วร่างและเสียงร้องครวญครางเริ่มแหบแห้ง แต่โจไม่ได้หยุดอยู่แค่นั้น เขาผลักไม้จิ้มฟันให้ลึกขึ้นเข้าไปในท่อปัสสาวะ ทุกครั้งที่เหยื่อพยายามดิ้นหนี โจจะกระแทกไม้จิ้มฟันแรงขึ้น
“ดูสิ เหมือนกับการเสียบดินสอเลย! พี่อเล็กซ์ชอบไหม?” โจถามพลางหัวเราะ ดวงตาของเขาเบิกกว้างด้วยความสนุกสนานในแบบที่เด็กทั่วไปมักจะมีเมื่อได้เล่นของเล่น แต่สิ่งที่ต่างออกไป คือของเล่นของโจคือร่างกายและความเจ็บปวดของคนอื่น
เมื่อไม้จิ้มฟันถูกแทงจนลึกสุด โจก็หยุดชั่วครู่ เขามองดูเหยื่อที่หอบหายใจด้วยความเจ็บปวด ดวงตาอเล็กซ์เต็มไปด้วยน้ำตาและความสิ้นหวัง แต่สำหรับโจ นั่นเป็นเพียงภาพที่ทำให้เขายิ่งรู้สึกสนุกและตื่นเต้น
“เกมยังไม่จบหรอกนะ” โจพูดพลางลุกขึ้น เขาวางกรรไกรลงแล้วหยิบกาวน้ำจากกล่องอุปกรณ์เรียนขึ้นมา ก่อนจะเปิดฝาขวดกาว และรินกาวใส่ลงไปในท่อปัสสาวะของเหยื่ออย่างช้า ๆ อเล็กซ์ร้องเสียงหลงอีกครั้ง ความร้อนและความเหนียวของกาวที่ไหลเข้าไปในท่อปัสสาวะทำให้เขารู้สึกเหมือนอวัยวะภายในถูกเผาไหม้
“พี่อเล็กซ์รู้ไหม ว่ากาวจะทำให้ทุกอย่างติดกันดีมากเลย” โจหัวเราะ ขณะที่เขาปิดฝาขวดกาว แล้วเริ่มจัดเก็บอุปกรณ์การเรียนของเขากลับลงกล่อง
“พี่อเล็กซ์เป็นของเล่นที่สนุกที่สุดเลย!” เขาพูดก่อนจะลุกขึ้นเดินจากไป ทิ้งให้เหยื่อจมอยู่ในความเจ็บปวดแสนสาหัส ร่างกายที่ถูกทรมานอย่างไม่ปรานี และท่อปัสสาวะที่เต็มไปด้วยกาวเหนียวหนืด ทำให้อเล็กซ์ไม่มีทางออกจากฝันร้ายที่เขาถูกจับขังไว้
โจ เด็กชายผู้ไร้เดียงสา เดินออกจากห้องใต้ดินไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทิ้งไว้เพียงเสียงสะอื้นของเหยื่อที่กำลังสิ้นหวังในห้องอับทึบ
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ สนุกมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณ ถ้ามีกับพ่อก็เริ่ดเลย ขอบคุณมากๆ ครับ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]