อาญา(รัก)ต้องห้าม ตอนที่ 3 ทายาทมังกร
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Maximam เมื่อ 2024-9-26 21:13วันเวลาผ่านไป น้ำมนต์และต้นกล้าต่างก็เรียนจบ น้ำมนต์จบบริหารธุรกิจและเศษฐศาตร์
ส่วนต้นกล้าจบบัญชีและนิติศาสตร์ซึ่งนับว่าเป็นสิ่งที่เหมาะสมและควรคู่กับนักธุรกิจหนุ่ม
ไฟแรงอย่างน้ำมนต์เป็นอย่างยิ่ง โดยเฉพาะบอลที่ตอนได้มีการเปรยกับพี่ชายของตัวเอง
ไว้แล้วว่า...
"พี่เสือ น้องมีเรื่องจะขอปรึกษาครับ"
"เรื่องความรักของลูกเราหนะเหรอ"
"พี่เสือรู้..."
บอลเอ่ยถามแบบตกใจเล็กน้อย เสือจึงบอกว่า...
"พี่เองก็ไม่ติดขัดถ้าต้นกล้า รักใคร่ชอบคอกับลูกของน้อง และนี่พ่อมันรู้หรือไม่"
"แม็กซ์รู้เรื่องนี้อยู่ครับ แต่ยังไม่เคยได้คุยกันต่อหน้าาสักที พี่ ..."
บอลพูดขึ้นพร้อมถอนหายใจออกมา เสือจึงถามไปว่า...
"มีอะไรหรือน้องของพี่"
"น้องหวั่นใจว่ามันจะไม่ง่ายหนะสิ น้องกลัว กลัวคำทำนายของซินแส ปกครองหกรุ่น
เสือเหนือมังกร"
"มันจะไม่มีทางเกิดหากแม็กซ์อยู่ในลู่อยู่ในรอย งานเปิดตัวทายาทมังกรพี่จะพาบอลไป
ให้แม็กซ์มันได้เจอ พี่จะดูสิว่ามันจะยังไง ตอนนี้ต้นกล้าก็ทำงานอยู่บริษัทเดียวกับน้ำมนต์
แม็กซ์มันต้องเคยได้เห็นต้นกล้าบ้างแหละ"
สองพี่น้องพูดคุยกันจบ ก็แยกย้ายกันจนกระทั้งวันประกาศแต่งตั้งทายาทมังกรสืบเชื้อสาย
รุ่นที่ 4 มาถึง....
เรามาทำความรู้จักกับอาณาจักรมังกรกันก่อนนะครับจะได้ไม่งง อาณาจักรมังกรเจ้าพ่อ
และมาเฟียที่ทรงอิทธิพลรายใหญ่ที่มีทั้งธุรกิจสีขาวและเทาควบคู่กันไป โดยมีแบ็คดีให้
กรช่วยเหลือและอื้อประโยชน์ต่อนายใหญ่ ซึ่งอาณาจักรนี้ปกครองมาด้วยกันแล้ว 4 รุ่น
นับตั้งแต่
รุ่นแรกคือเจ้าสัวเช็ง(เหลากง)
รุ่นสองคือเจ้าสัวซ๊ง(อากง)
รุ่นสามคือเจ้าสัวมังกร(เตี่ยของแม็กซ์) เป็นรุ่นที่มั่นคงที่สุดเพราะเจ้าสัวมังกรกับพ่อของ
บอลเป็นเพื่อนที่รักและสนิทกันมาก่อน และหนำซ้ำพ่อของบอลยังเป็นตำรวจระดับใหญ่
ที่มีพลังมากพอในการเกื้อกูลเจ้าสัวมังกร
รุ่นสี่คือเจ้าสัวนนทกร(เเม็กซ์) เป็นรุ่นที่มั่งคั่งและมากอิทธิพลเพราะบารมีของเตี่ยและ
พ่อตา รวมถึงดวงชะตาของบอลที่เป็นดวงอุปถัมภ์ค้ำชูส่งเสริมดวงแม็กซ์ จึงทำให้แม็กซ์
รักและเกรงใจบอลมากที่สุด
และรุ่นที่ 5 ที่กำลังจะแต่งตั้งนั้นก็คือ เจ้าสัวน้อยศรัญกร หรือ น้ำมนต์นั้นเอง......
"เอาหละครับทุกคน ผมขอบใจคนในครอบครัวและขอบคุณลูกน้องในปกครองทุกคนที่
มาพร้อมกันในวันนี้ ผมขอประกาศให้ทุกคนในที่นี้ทราบว่า น้ำมนต์ คือทายาทรุ่นที่ 5
ที่จะสืบทอดอำนาจและอาณาจักรมังกรนี้ต่อจากผม นับจากนี้ไป น้ำมนต์คือเจ้าสัวน้อย
วังหน้าแห่งอาณาจักรมังกรตามศักดิ์และสิทธิอันชอบธรรม"
เมื่อสิ้นเสียงแม็กซ์ ทุกคนก็ต่างแสดงความเคารพต่อเจ้าสัวน้อยที่เปรียบได้ดังองค์อุปราชย์
วังหน้าในหนังประวัติศาสตร์ ถึงแม้จะมีคนที่ไม่พอใจอย่างเจฟและวายุแต่ก็ทำอะไรไม่ได้
ทำได้เพีงเก็บความแค้นเอาไว้ในใจ
เมื่อน้ำมนต์รับเสื้อคลุมพื้นน้ำเงินปักลายมังกรสีทองพร้อมด้วยตราประทับเฉพาะที่ทำ
ขึ้นใหม่ให้กับลูกสุดที่รักคนนี้...
"งามสง่าเหมือนตอนเฮียได้รับตำแหน่งเลยครับ"
บอลพูดขึ้น น้ำมนต์จึงหันมากราบป๊า แต่ทว่า..
"เจ้าสัวน้อย คนแรกที่ลื้อควรกราบคือแม่ผู้ให้กำเนิด ซ้อฝ้าย(ซ้อสาม)"
บอลเรียกซ้อฝ้ายซึ่งเป็นแม่ที่อุ้มบุญและให้กำเนิดน้ำมนต์ขึ้นมาที่ตั่งหงส์ที่อยู่ข้างตั่งมังกร
ของบอล แม็กซ์จึงพูดต่อที่ประชุมนี้ว่า....
"นั่นสินะ ลูกได้ดี แม่ย่อมดีขึ้นด้วย อั๊วของแต่งตั้งซ้อสามขึ้นเป็นมารดาเจ้าสัวน้อย มีศักดิ์
และสิทธิ์ในวังหลังของอาณาจักรมังกร เป็นรองเพียงแต่เจ้าสัวบอลเท่านั้น"
ซ้อฝ้ายเดินขึ้นมาด้วยความเกร็ง เพราะไม่เคยคิดว่าจะไดรับโอกาสดีดีแบบนี้ เจ้าสัวน้อย
ก้มกราบแม่ผู้ให้กำเนิดและป๊าที่ทำให้เขาได้เกิด ทุกคนต่างยินดีไม่ว่าจะสกาย(ซ้อสี่)
วุ้นเส้น(ซ้อห้า) และ กังหัน(ลูกวุ้นเส้นกับแม็กซ์)
เมื่อมีคนได้ดีกว่า แรงริษยาก็กักเก็บไว้ไม่อยู่เจฟซ้อสองที่ถูกปาดหน้าเค้ก จึงพูดขึ้นว่า...
"เจ้าสัวลืมไปแล้วหรือครับ ว่ายังมีลูกอีกคน ที่เกิดจากซ้อรองอย่างผม"
"นั่งลงและเงียบซะ อย่างต้องให้ได้อาย เบื้องหลังเป็นมาอย่างไร ลื้อรู้ตัวดีเจฟ"
"ลำเอียง ลำเอียงที่สุด นี่ตราหยกก็ทำให้ใหม่ จะรักอะไรกันซะขนาดนั้น"
เจฟต่อว่าแม็กซ์ด้วยความอิจฉา และวายุก็เสริมทัพช่วยป๊าตัวเองขึ้นมาว่า...
"เตี่ย เตี่ยเคยรักอั๊วกับป๊าบ้างไหม"
แม็กซ์ที่ได้ยินดังนั้นพูดขึ้นว่า...
"ถ้าอั๊วไม่รัก ลื้อคงไม่ได้มาอยู่ในอาณาจักรอั๊วได้หรอก"
"แน่ใจนะเตี่ย ไม่ใช่เพราะเกรงใจเมียเอกอย่างซ้อใหญ่ที่ขอไว้เหรอ"
"ไอ้วายุ ไอ้ลูก..."
บอลที่รู้ว่าแม็กซ์จะด่าอะไร จึงพูดเอ่ยห้ามเอาไว้....
"เฮียครับ อั๊วขอ วันนี้วันดี ของอาณาจักร มีป้ายวิญญาณบรรพบุรุษอยู่เป็นพยาน ไม่เห็น
แก่คนเป็นก็เห็นแก่คนตายเถิดนะ อั๊วขอ"
"ได้ ไอ้วายุลื้อต้องการอะไร ถ้าไม่เกินฐานะอั๊วจะให้"
วายุที่ได้ยินดังนั้นก็หันไปทางต้นกล้าที่นังอยู่ข้างดิวและเสือ(เตี่ยกับป๊า) ซึ่งบอลที่มองเห็น
จากข้างบนจึงพูดขึ้นก่อนว่า....
"วายุ อั๊วรู้ว่าลื้อต้องการอะไร แต่ลื้อก็รู้ดีแก่ใจว่าสิ่งนั้นเป็นของเจ้าสัวน้อยมานานมาก"
"แหม.... ช่างเป็นพ่อที่เข้าใจลูกเสียจริง แต่เมื่อเตี่ยเอ่ยปากอั๊วก็ต้องขอ"
"ลื้อจะขออะไร พูดมา.."
"อั๊วของผู้จัดการฝ่ายบัญชีและนิติกรของบริษัทเป็นคู่ชีวิต"
เสือที่ได้ยินดังนั้นก็ลุกขึ้นพร้อมกับพูดว่า...
"นี่มึงเป็นใคร กล้าดีอย่างไรมาขอลูกกู"
"เฮีย ใจเย็นก่อน"
ดิวลุกขึ้นพร้อมจับแขนเสือให้นั่งลงแน่นอนครับว่าเสือว่าดุมันร้ายกว่ามังกรมากๆ วายุ
ถึงกับตัวสั่นที่กล้าเล่นกับเสือ...
"ไอ้ลูกเวร มึงไม่รู้หรือว่ากำลังเล่นกับอะไร อั๊วให้ไม่ได้"
"แต่เตี่ย...."
ทันใดนั้น น้ำมนต์จึงชิงพูดขึ้นว่า....
"หากลูกขอเล่าเตี่ย จะให้ลูกได้ไหม ลูกรักและคบหากับต้นกล้ามานานมากๆ ทุกคนต่าง
รับรู้ ยกเว้นเตี่ยที่ไม่ค่อยอยู่บ้านและไปจีนบ่อยๆ"
แม็กซ์ ได้ยินชื่อต้นกล้า จึงเอ่ยถามว่า....
"ใครกันต้นกล้า อั๊วได้ยินชื่อมาตั้งแต่เจ้าใหญ่เรียน ม.ปลาย และเคยมาบ้านแล้วด้วย"
"ผมเองครับ เจ้าสัว ผมต้นกล้า เกียรติกรณ์ ทรัพย์ไพศาลเจริญ"
ต้นกล้าเผยตัวออกมา เเม็กซ์เห็นก็ถึงกับตาค้างในความหล่อเหล่าน่ารักหนุ่มเหนือสไตล์จีน
บอลจึงแนะนำตัวต้นกล้าให้แม็กซ์รู้จัก...
"เจ้าสัวครับ นี้ต้นกล้า ลูกชาคนเดียวของพี่เสือและเฮียดิว มีศักดิ์เป็นหลานแท้ๆของเรา
ทั้งสอง และเป็นที่หมายปองของน้ำมนต์มาตั้งแต่เรียน ม.1 ครับ"
แม็กซ์ได้ยินเสียงบอลก็พอมีสติ และพูดขึ้นว่า....
"นี่หลานของลุงเองหรือ เจอล้าสุดตอนนั้นยังเด็กนี่ โตเป็นหนุ่มหล่อเชียว เสียดาย"
ทุกคนต่างหันมองไปที่แม็กซ์กับคำว่าเสียดาย แม็กซ์จึงพูดขึ้นว่า...
"ผมขอแต่งตั้งให้ต้นกล้าเป็นนายต้องห้าม และเป็นคนของเจ้าสัวบอล ใครไม่ใครญาติ
หรือได้รับอนุญาตจากอั๊ว เจ้าสัวบอล และเจ้าสัวน้อยห้ามเข้าใกล้และพูดคุยเพียงลำพัง
เด็ดขาด"
นายต้องห้าม เป็นชายที่ถูกกักตัวเอาไว้ให้กับเจ้าสัวหรือเจ้าสัวน้อยเท่านั้น เปรียบได้ดัง
นางห้ามในวังหลวง แม็กซ์ทำแบบนี้ก็เพื่อกันไม่ให้ใครเข้าหาต้นกล้าได้นอกจากเขาและ
น้ำมนต์ จากหนุ่มบัญชีและนักกฎหมายของบริษัทตอนนี้ต้นกล้าได้เลื่อนเป็นอีกส่วนสำคัญ
ในตระกูลมังกร น้ำมนต์และต้นกล้าต่างดีใจและหันมาสบตากันด้วยใจรักและยินดีซึ่งแม็กซ์
ตอนนี้เดาไม่ออกเลยว่าคิดอะไรกันแน่ ทำไมถึงไม่ประประกาศออกไปว่าต้นกล้าคือนาย
ต้องห้ามของเจ้าสัวน้อย แบบนี้ต้องตามอ่านต่อนะครับ
หลังจากเสร็จการแต่งตั้งทายาทอาณาจักรมังกร ต้นกล้าก็ได้ย้ายมาอยู่ที่เรือนใหญ่
กับบอลและอาร์ตลูกบุญธรรม แต่แปลกยิ่งที่แม็กซ์กลับเรือนใหญ่บ่อยขึ้น
"วันนี้มีไรกินบ้าง"
ทุกคนต่างงงในขณะที่เตรียมมื้อเย็น บอลจึงถามว่า...
"วันนี้ ไม่สบายหรือเปล่าเฮีย ถึงกลบบ้านไว"
"เปล่า ผมก็อยากมากินข้าวกับบอลและลูกๆไง หรือจะให้ไปกินเรือนอื่น"
"ก็แล้วแต่สิครับ ปกติก็เรือนละวันอยู่แล้วนี่"
บอลพูดเชิงประชด แม้กซ์จึงเดินเข้ามากอดเอวและหอมแก้มบอลไปหนึ่งฟอด อาร์ตจึงพูดว่า..
"หืม แบบนี้ อาร์ตไปตั้งโต๊ก่อนดีกว่านะครับ ป๊ากับเตี่ย ..."
"ดีมากลูกชาย"
แม็กซ์พูดขึ้และสังเกตว่าอาร์ยกจานช้อนผ้าปูไปแค่สามชุด จึงถามอาร์ตว่า...
"ทำไม จัด 3 น้ำมนต์และต้นกล้าหละ"
บอลจึงพยักหน้าให้อาร์ตเดินออกไปก่อนพร้มกับคนใช้ แล้วพูดกับแม็กซ์ว่า..
"สองคนนั้นจะไปทานมื้อค่ำด้วยกันที่ร้านอาหารริมแม่น้ำแถวนนทบุรี"
"หือ ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าต้นกล้าคือนายต้องห้าม"
"แต่เขาไปกับทายาทมังกร ซึ่งทายาทมังกรก็มีสิทธิ์ได้นายต้องห้ามคนนี้ไม่ใช่หรือครับ"
บอลพูดกับแม็กซ์ไปแบบนั้นจึงทำให้แม็กซ์เงียบไปชั่วครู่ และเขาก็เปลี่ยนประเด็นมาพลอด
รักกับบอลต่อ แต่ใจก็ยังแบบคิดถึงเรื่องของน้ำมนต์และต้นกล้า...
ที่ร้านอาหารริมแม่น้ำ
ในขณะที่น้ำมนต์และต้นกล้ากำลังทานข้าวด้วยกันอยู่นั้น ต้นกล้าก็เอ่ยถามน้ำมนต์ว่า...
"เจ้าสัวน้อยครับ"
น้ำมนต์วางช้อนและซ้อมลงพร้อมทำท่างอลใส่...
"ต้นกล้าครับ คนอื่นเรียกได้ แต่สำหรับกล้า กล้าเรียกผมว่านายเหมือนเดิมได้ไหมผมขอ"
"ได้สินาย กล้าขอถามอะไรได้ไหม"
"ถามได้ครับ สงสัยอะไร"
"นายต้องห้ามนี่คืออะไรครับ ทำไมทุกคนในบริษัทจึงไม่กล้าเข้าใกล้กล้าหรือใกล้ชิดกับกล้า
เหมือนเมื่อก่อน เว้นแต่เวลาที่มีนาย หรือคุณสกาย(ซ้อสี่) คนอืนถึงเข้ามาคุยด้วยได้ กล้า
รู้สึกอึกอัดจัง"
น้ำมนต์ยิ้มให้แล้วพูดว่า...
"นายต้องห้าม เป็นตำแหน่งของชายว่าที่คนที่จะเป็นคู่ชีวิตของเจ้าสัวหรือเจ้าสัวน้อย ตำแหน่ง
นี้เกิดขึ้นมาในรุ่นของเตี่ย นายต้องห้ามคนแรกคือป๊าบอล ในวันแต่งตั้งเจ้าสัวน้อยศรายุทธ
(แม็กซ์) ป๊าบอลก็ได้ตำแหน่งนายต้องห้ามของเจ้าสัวน้อย"
"แล้วทำไมถึงต้องมีนายต้องห้าม"
"ก็เพราะความหล่อและความน่ารักของป๊าไง กงกลัวว่าจะมีคนเข้ามารุ่มร่ามจนเกินพอดีและ
อาจเสียป๊าให้คนไปได้ จึงมีการจองไว้ก่อนหากหมั้นหมายแล้วก็จะเลื่อนขึ้นเป็นคู่ชีวิตเพื่อรอ
การจัดงานแต่งจากเจ้าสัวอีกที"
"แล้วทำไมกล้าจึงไม่มีคำว่าของต่อท้าย"
น้ำมนต์ที่รู้คำตอบดี จึงไม่อยากพูดออกไปแต่ก็นะคนรักกันไม่จำเป็นต้องมีความลับ น้ำมนต์
จึงบอกต้นกล้าว่า...
"นายต้องห้ามที่ไม่มีของต่อท้ายคือ อาจเป็นของเจ้าสัวหรือเจ้าสัวน้อยก็ได้อยู่ที่การอนุญาต
ของเจ้าสัวคนก่อนที่มีอำนาจ"
ต้นกล้าถึงกับแอบเสียใจที่เขาอาจเป็นฉนวนใ้พ่อลูกมีปัญหาระหว่างกัน น้ำมนต์จึงพูกกับกล้า
ไปว่า...
"เรายังมั่นในกันและกันใช่ไหมครับ"
"รักแล้วไม่ลืม ไม่มีเปลี่ยนแปลง วัดไชยคือพยานของเรา"
"นั้นกล้าก็ไม่ต้องกลัว ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเราจะไม่แยกจากกันและไม่มีอะไรพรากเราจากกันได้
น้ำมนต์สัญญาจะทำทุกทางให้รักของเราเป็นนิรันดร"
"กล้าเชื่อใจนายนะ น้ำมนต์ ที่รัก"
..... อย่าลืมติดตามตอนต่อไปนะครับ......
ขอบคุณมากครับ {:5_132:}{:5_132:} ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอวคุณมทกครับ สนุกมากครับ
หน้า:
[1]