บันทึกนายขุน ตอนที่ 17 อดีตสี่สหาย 2 ต้อง
หลังจากดูคลิปจบ ขุนก็ติดต่อหาปริญสอบถามเรื่องคลิปแต่ปริญเงียบหายไปดื้อ ๆ แบบนั้น พอตกดึก อินก็กลับมา ขุนสลัดความวิตกทิ้งไปแล้วเข้าหาอินพูดคุยตามปกติวันต่อมาขณะที่กำลังพัก ขุนตัดสินใจเก็บความลับต่อไปไม่ได้อีก เขาติดต่อหาเพื่อนสนิททั้งสามแล้วเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ฟัง ทุกคนต่างบ่นอุบที่ขุนปิดเรื่องนี้ไว้ไม่ยอมบอก 'มีอะไรไม่รับบอกพวกกูวะ'ต้องเป็นคนแรกที่พูดน้อยใจ 'เออ ทำไมวะ ไม่ไว้ใจพวกกูหรอ'เปรมตัดพ้อเป็นคนที่สอง ส่วนทีส่งสติ๊กเกอร์สงสัยมา 'ตอนแรกกูนึกว่าเป็นพวกมึง'ขุนสารภาพ เปรมที่อ่านออกจึงถามมาต่อ 'งั้นที่มึงนัดเจอกันก่อนหน้านี้เพราะจะจับพิรุธพวกกูหรอ?'ขุนไม่พิมพ์ตอบ ได้แต่ผงกหัวอยู่กับตัวเอง 'มึงนี่แม่ง แล้วสรุปเอาไง'ต้องถามความเห็น ในกลุ่มเว้นระยะไปช่วงหนึ่ง จนต้องเสนอไอเดีย 'เอางี้ไหม เดี๋ยวกูให้คนรู้จักที่เก่งคอมช่วย''แบบนั้นคนไม่รู้เรื่องมันเพิ่มหรอวะ เสี่ยงกว่าเดิมอีก'ทีที่เงียบไปออกความเห็นอย่างรอบคอบ ในห้องแชทเงียบลงอีกครั้ง 'มีคลิปอะไรมั่งวะ มึงส่งมาดูดิ' ต้องถามออกมาเป็นคนสุดท้าย ขุนจึงส่งคลิปที่ได้มาทั้งหมดลงไปในกลุ่ม แล้วแชทก็เงียบไป ขุนจึงละสายตาเพราะใกล้เวลาทำงานแล้ว พอตกเย็น ต้องนัดรวมกลุ่มเพื่อน แต่เปรมและทีอยู่ต่างจังหวะ เลยเลื่อนนัดรวมวันศุกร์เย็นแทน ส่วนต้องขอเจอเย็นนี้เลย หลังเลิกงาน ขุนก็กลับมาที่ห้องแล้วบอกกับอินว่ามีนัดเพื่อนมา ให้อินทำอาหารเพิ่มอีกที่หนึ่ง แต่ถ้าไม่สะดวกก็ไม่เป็นไรเดี๋ยวเขาจะไปกินข้างนอก ซ฿่งอินก็ไม่ปฏิเสธและทำเพิ่มให้ ไม่นานนักต้องก็เดินทางมาถึง บนโต๊ะอาหารก็ประกอบไปด้วยอิน พี่โอบ ขุน และต้อง ระหว่างมื้ออาหารก็กินตามปกติ ต้องก็มีการแซวอินบ้างตามประสามัน พอกินเสร็จพี่โอบก็ขอตัวกลับ อินก็เข้าห้องนอนปล่อยให้ขุนและต้องพูดคุยกัน สองเพื่อนซี้อยู่ด้วยกันตามลำพัง พอพูดถึงเรื่องปริญก็พลันนึกย้อนถึงอดีตที่เขากับขุนเคยมีเมื่อสมัยเด็ก ในตอนที่ขุนเริ่มเปิดใจร่วมชักว่าวหมู่กับกลุ่มเพื่อน เรียกได้ว่า ต้องเป็นคนเปิดประสบการณ์ให้แก่ขุน เป็นคนเปิดโลกให้เขาเลยก็ว่าได้ มีครั้งหนึ่งในช่วงวันหยุด ต้องทะเลาะกับที่บ้านจึงเลือกที่จะค้างอยู่หอ วันหยุดนั้น ขุนที่พ่อแม่ไม่เคยมารับกลับก็เดินเล่นตามปกติ แต่คราวนี้มีต้องติดมาด้วย ระหว่างทางเดินต้องได้เรียกขุนให้ไปดูอะไร ขุนที่ไม่รู้จะไปไหนเลยตามเพื่อนไป ต้องพาเขาไปที่ห้องพักครูพละ ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากโรงยิมมากนัก ขุนตกใจที่ต้องพามาที่แบบนี้ เพราะหากถูกจับได้อาจจะมีปัญหา แต่ดูท่าทางการเดินหลบหลีกสิ่งกีดขวาง เหมือนต้องจะเชี่ยวชาญราวกับทำบ่อย ต้องพามาหยุดอยู่ที่ห้องแคบห้องหนึ่งพร้อมดึงตัวขุนนั่งลง เมื่อนั่งลงก็เห็นรูเล็กที่มีแสงลอดผ่าน ต้องบอกให้ขุนมองเข้าไปดู ในตอนแรกก็งุนงง แต่เมื่อสายตาเขารับโสตั้นเข้าไป ก็ผงะกับภาพเบื้องหน้า ขุนกระซิบถามเพื่อนข้างกาย เพราะคนที่เห็นนั้นคือรุ่นพี่ที่เป็นนักกีฬา ไม่แน่ใจว่าตัวเองตาฝาดหรือไม่ ต้องตอบด้วยเสียงที่เบาราวกับยุงบินว่าใช่แล้วให้ดูต่อ ขุนมองดูเห็นพี่ทศ นักบอลโรงเรียนและพี่แซม นักกี่ฬาวอลเล่กำลังทำอะไรอยู่ที่หน้าครูพิศาล ซึ่งกำลังนั่งหันหลังให้พวกเขา แต่สงสัยไม่นานก็หาย เมื่อครูพิศาลยืนขึ้น ขุนเห็นพี่ทศและพี่แซวที่ก้ม ๆ เงย ๆ หน้าครูพิศาลก่อนหน้ากำลังจูบปากกันเอง โดยที่ช่วงล่างทั้งสองไร้ซึ่งอาภรณ์ปกปิด ครูพิศาลหันหลังกลับมาเตรียมหยิบของบางอย่างก็ทำขุนตกใจซ้ำ เพราะครูพิศาลนั้น แม้จะสวมกางเกงแต่ดุ้นเขื่องนั้นกลับอยู่ด้านนอกอวดความยาว ครูพิศาลหยิบบางอย่างขึ้นมาแล้วเดินอ้อมไปด้านหลังสองหนุ่มนักกีฬา แล้วป้ายมันลงบนก้นของทั้งสอง ตามด้วยใช้มือตบฉาดเข้าไปที่ก้นจนมันเด้งท้าสายตา เสียงร้องครางซี๊ดของนักกีฬากระเส่าดังขึ้นลั่นห้อง ต้องที่กำลังมองดูตอนนี้กลับล้วงมือเข้าไปในกางเกงแล้วชักตาม ไม่วายแอบเอามือมาจับของขุนที่แข็งรออยู่แล้วชักให้ด้วย ขุนและต้องแอบดูครูพิศาลเล่นวิปริตกับพี่ทศและพี่แซมจนเสร็จ แต่ก่อนที่ทั้งสามคนจะเสร็จต้องรีบดึงตัวของขุนออกมาก่อน "เป็นไง ชอบไหมมึง"ต้องถามด้วยท่าทีทะเล้น "..."ขุนไม่ตอบอะไรแต่หน้าเขานั้นกำลังคั่งค้าง ต้องที่เห็นว่าเพื่อนไม่ตอบเลยหันมาดู ก็พบว่าน้องชายของเพื่อนตุงกางเกงเดินลิ่วไปแล้ว ต้องจึงเสนอความสนุกขึ้นมา เขาพาขุนไปที่ห้องน้ำนักกีฬา พอเข้าไปก็เห็นตู้ล็อกเกอร์มากมาย ต้องไม่พูดพร่ำปล่อยขุนยืนงงนาน เขาถอดเสื้อผ้าออกจนหมดขุนถึงกับอุทาน "ไอ้ต้อง ทำไรเนี่ย เดี๋ยวคนมาเห็น" "มึงอายไรวะ นี่ห้องกีฬา ปกตินักกีฬาก็แก้ผ้าอาบน้ำกันทั้งนั้นอะ อีกอย่าง ที่นี่ก็มีแต่ผู้ชาย จะอายไรวะ เสียวดีออก"ขุนชั่งใจตามองเพื่อนไปด้วย ไม่นานนักเขาก็ทำตาม ขุนแก้ผ้าเดินตัวเปลือยตามเพื่อนเข้าไปที่ห้องน้ำด้านใน เขาสองคนยืนชักว่าวให้กันพร้อมจินตนาการของภาพที่เห็นเมื่อครู่ แต่ก่อนที่จะแตกนั้น ขุนได้ยินเสียงคนเดินเข้ามาในห้องน้ำ ตกใจรนรานทำอะไรไม่ถูก ทันใดนั้นเอง "อ้าวไอ้ต้อง เงี่ยนรึไงมาแก้ผ้าชักว่าวที่นี่ แล้วนั่นใครอะ เพื่อนมึงหรอ"ชายปริศนาที่เดินเข้ามาทำเอาขุนหัวใจแทบวาย และยิ่งเห็นว่าเป็นพี่จิม ประธานนักเรียนสุดหล่อชั้นมัธยม 5 ยิ่งทำเขาตัวสั่นเกร็ง มือยื่นปิดส่วนอ่อนไหวกลางลำตัว "เงี่ยนดิพี่ ดูครูพิศาลกับพี่ทศและพี่แซมมา"ต้องพูดอย่างไม่สนใจ แถมยังแอ่นน้องชายโชว์อีกต่างหาก "เออ ๆ แล้วนั่น"พี่จิมยังคงหันมามองขุนต่ออีก ต้องพยักหน้าให้ "ใช่พี่ ชื่อขุน"พี่จิมที่อยู่ในชุดกีฬากำลังจะเดินออกไป กระทั่ง "มันยังซิงนะพี่"อยู่ ๆ ต้องก็ตะโกนบอกพี่จิม ทำเอาพี่จิมหยุดชะงักตัว แล้วหันหลังกลับมามอง ต้องมองขุนด้วยรอยยิ้มมีเลศนัย พี่จิมบัดนี้จ้องมองขุนตาเป็นมัน พร้อมเดินเข้าหาขุนแล้วถอดเสื้อและกางเกงกีฬาของตนออกเหลือแต่ชั้นในสีขาว "น้องชื่อขุนหรอครับ"พี่จิมเดินมาก้มหัวถามชื่อด้วยเสียงกระเส่า "คะ ครับพี่" ฟืดดดดดด พี่จิมสูดหายใจลึก ขุนยืนตัวแข็งไม่กล้าขยับ "น้องขุน น้องขุนยังซิงอยู่จริงหรอครับ"ขุนอ้ำอึ้งไม่กล้าตอบอะไรออกมา แต่จิมยิ้มชอบใจที่เห็นท่าทางของขุนที่ตัวสั่นกลัวอยู่แบบนี้ "น้องขุนยังเงี่ยนอยู่หรอครับ งั้นพี่ช่วยนะ"ขุนตกใจกับคำพูดของประธานนักเรียน แต่ไม่มีเวลาตกใจนานนักเมื่อพี่จิมจับแขนเขากางออกแล้วเพ่งสายตาจ้องมองน้องชายขุนจนเขาเสียวกระดกมันท้าสายตา พี่จิมยิ้มชอบใจอีกครั้งแล้วใช้มือจับลูบคลำแผ่วเบา ขุนมองดูผู้ชายรูปหล่อผิวใสตรงหน้า ไม่คิดว่าประธานนักเรียนจะขี้เงี่ยนขาดนี้ พี่จิมไม่รอช้าก้มหัวลงจูบไปที่น้องชายของขุนแล้วจับหัวถอกลงแลบลิ้นเลีย "อ๊ะ โอ๊ย เชี่ย เสียว เสียวกว่าตอนเปรมชักให้อีก อ๊ะ อ๊ะ"ขุนเสียวลืมตัวเอามือกดหัวพี่จิมเข้าหาน้องชาย พี่จิมยิ้มออกแรงดูดหัวแดง ไม่นานขุนก็ทนเสียวไม่ไหวพ่นพิษใส่ปากของจิม จิมดูดกลืนมันลงคอจนหมด แต่ไม่หยุดแค่นั้น จิมจับน้องชายขุนที่เหี่ยวลงไปแล้วอีกครั้ง โดยเอาปากไปดูดให้ต้องด้วย จนขุนน้อยเริ่มแข็งตัวอีกครั้ง พี่จิมก็กลับมาดูดให้ขุน ส่วนต้องใช้เท้าเหยียบเล่นที่ดุ้นของพี่จิม ซึ่งใหญ่โตกว่าพวกเขามากมายนัก ไม่นานขุนก็แตกอีกรอบ แต่คราวนี้เขารู้สึกประหลาด มันเหมือนเขาปวดฉี่ ขุนบิดตัวจะหนีแต่พี่จิมไม่ยอมรั้งตัวขุนไว้ "โอ๊ยพี่ผมปวดฉี่ครับ" "ฉี่มาเลย ฉี่ใส่พี่เลย"พี่จิมสั่งขุน "มันจะดีหรอครับ สกปรกนะ" "ไม่ต้องคิดมาก ปล่อยมันออกมาเลย" "ทนไม่ไหวแล้ว อ๊าาาซ์"ขุนอัดไม่ไหวปล่อยน้ำใสไหลพวยพุ่งออกมา จิมที่เห็นรีบอ้าปากรับน้ำนั้นกระเดือกลงคอ พอหมดก็อก ขุนก็นั่งหอบขาอ่อนแรงอยู่ที่พื้น ส่วนพี่จิมนั่งนิ่งให้ต้องเอาเท้าเขี่ยที่ท่อนลำ ไม่นานพี่จิมก็แตกใส่เท้าของต้อง แล้วพี่จิมก็เอามือโกยน้ำตัวเองเข้าปาก แล้วไปดูดให้ต้องทั้งที่น้ำตัวเองยยังคาปากอยู่แบบนั้น พอนึกถึงเรื่องนั้นขึ้นมา ไม่ทันที่จะได้ทำอะไรต่อ ก็มีเสียงเตือนดังขึ้นมา ขุนเปิดดูพบว่าเป็นข้อความของปริญ จึงเปิดให้ต้องดูด้วย 'ว้าว วันนี้น้องขุนพาเพื่อนมาห้องด้วยหรอครับ งั้น อยากรำลึกความหลังกับเพื่อนน้องไหมครับ?' "เชี่ย มันรู้ได้ไงวะ"ต้องอุทานขึ้นมากัดฟันกรอด ลุกขึ้นจากห้องเดินไปที่ระเบียงสอดส่องสายตาไปทั่วมองคอนโดฝั่งตรงข้ามก็ไม่เห็นความผิดปกติใด ๆ
รึว่าจะเป็นพี่โอบนะ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ หรือจะเป็นพี่โอบ? ขอบคุณครับ ใครน้า ทีแรกนึกว่าเพื่อนต้องคนใดคนหนึ่ง ตอนนี้เริ่มสงสัยพี่โอบล่ะ ขอบคุณฮะ อ่านแล้วชอบมาก ขอบคุณครับ ขอบคุณขอรับ ขอบคุณครับ โดนส่องกล้องแน่เลย อ๊ากกกกก ค้างงง ค้างมากกกกกกก สนุกมากครับ
หน้า:
[1]