ควงควยคทากร EP.1 บัลลังก์ของตุลย์
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Porschekub เมื่อ 2024-10-19 02:11ท่ามกลางแสงไฟส่องสว่างภายในหอประชุมมหาวิทยาลัย ตุลย์ยืนโดดเด่นอยู่บนเวที ร่างสูง 181 เซนติเมตรของเขาสง่างามเหมือนรูปสลัก แผ่บารมีผ่านแผ่นหลังตรง ไหล่กว้าง และใบหน้าหล่อคมที่มั่นใจในตัวเองอย่างเต็มที่ เสื้อเชิ้ตนิสิตสีขาวที่พอดีตัวทำให้กล้ามเนื้อที่ซ่อนอยู่ขยับเข้ารูป ทุกสายตาจับจ้องมาที่เขา ราวกับว่าเขาคือศูนย์กลางของโลกในขณะนั้น ตุลย์รับรู้ถึงความชื่นชมจากผู้คนรอบตัวอย่างเต็มที่ "ผมรู้ว่าผมหล่ออยู่แล้ว" เขาคิดในใจ พลางเผยรอยยิ้มบางๆ ที่ทรงเสน่ห์
เสียงทุ้มต่ำอันนุ่มลึกของเขาดังก้องไปทั่วหอประชุมเมื่อเอ่ยปากพูด “ขอบคุณทุกคนที่ให้เกียรติเลือกผมเป็นคทากรในงานฟุตบอลประเพณีครั้งนี้” น้ำเสียงมั่นคงของเขาไม่เพียงแค่ชัดถ้อยชัดคำ แต่ยังเต็มไปด้วยเสน่ห์ที่ดึงดูดทุกสายตา ความมั่นใจนั้นมากเกินพอดี แต่ตุลย์รู้ดีว่าใครๆ ก็ต้องการเห็นเขาอยู่บนเวที และเสียงของเขาน่าฟังจนทำให้ทั้งห้องเงียบสงัดไปในทันที เขาไม่สนใจว่าจะมีใครรู้สึกอย่างไร เพราะในความคิดของตุลย์ เขาคือผู้ที่อยู่ที่สุดในทุกสถานการณ์
ตุลย์ไม่ใช่เพียงแค่เด็กหนุ่มธรรมดา เขาเป็นทั้งนายแบบและดาราที่หลายคนรู้จัก หนุ่มนิเทศ ปี 2 ผู้ชินกับการพูดต่อหน้าสื่อและกล้อง เขามีความสามารถในการพูดที่เก่งกาจ ทุกคำพูดออกจากปากเขานั้นมั่นใจและเจนจัด ไม่เคยมีคำพูดใดหลุดออกไปอย่างไม่เหมาะสม แต่กลับเต็มไปด้วยความมั่นใจและพลัง ทุกคำกลั่นกรองมาอย่างดี ทำให้เสียงกรี๊ดจากสาวๆ และกะเทยที่นั่งฟังอยู่ด้านล่างไม่อาจทนไหว
"งานนี้ไม่ได้เป็นแค่โอกาสของผม แต่เป็นโอกาสที่ผมจะได้สร้างความภาคภูมิใจให้กับมหาวิทยาลัย" ตุลย์กล่าวต่อด้วยน้ำเสียงที่อบอุ่นแต่แฝงความท้าทายไว้อย่างชัดเจน เขามองไปรอบๆ ราวกับรู้ดีว่าทุกสายตาจับจ้องที่เขา และเขาก็ไม่เคยลังเลที่จะยืนรับมันด้วยความมั่นใจ
รอยยิ้มทรงเสน่ห์ของตุลย์ที่เผยออกมาทำให้เสียงกรี๊ดดังก้องขึ้นอีกครั้ง เขาชอบทุกครั้งที่เห็นคนอื่นคลั่งไคล้ในเสน่ห์ของเขา ใบหน้าคมคายที่ประดับด้วยรอยยิ้มและดวงตาที่เต็มไปด้วยความมุ่งมั่นยิ่งทำให้ทุกคนต้องตะลึง เขาเชื่ออย่างแน่วแน่ว่าความหล่อของเขาคืออาวุธที่ไม่มีใครต้านทานได้ ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนในคณะนิเทศหรือคนรอบตัว ทุกคนต่างรู้ดีว่าตุลย์ชอบท้าทายความสามารถตัวเองอยู่เสมอ แต่ไม่ใช่เพียงเพื่อพิสูจน์ความเก่ง แต่เพื่อแสดงให้ทุกคนเห็นว่า ไม่มีใครเทียบเขาได้ การได้เป็นคทากรในงานครั้งนี้จึงไม่ใช่แค่หน้าที่ธรรมดา มันคือโอกาสที่เขาจะยืนบนยอดสูงสุดของสถานะในมหาวิทยาลัย
เมื่อพูดจบ ตุลย์ก้าวลงจากเวทีด้วยท่าทีมั่นใจ เสียงปรบมือดังกึกก้อง และท่ามกลางเสียงชื่นชม ตุลย์ยังคงเดินไปข้างหน้าด้วยรอยยิ้มที่มั่นคงและเต็มไปด้วยความท้าทาย
ในขณะที่ตุลย์ก้าวลงจากเวที เสียงกรี๊ดที่ดังก้องในหอประชุมยังไม่หยุด ทุกสายตาจับจ้องมาที่เขา สาวๆ และกะเทยต่างรีบเข้ามาขอถ่ายรูปและขอลายเซ็น หนุ่มนิเทศที่ไม่เคยรู้จักความพ่ายแพ้ในเรื่องเสน่ห์ ใช้รอยยิ้มทรงพลังของเขาอย่างเป็นธรรมชาติ ดวงตาคู่คมที่เปล่งประกายทำให้ใครที่ได้สบตาต้องรู้สึกเหมือนกำลังตกอยู่ในภวังค์
"ตุลย์คะ ขอถ่ายรูปหน่อยนะ!" เสียงของกะเทยอ้วนคนหนึ่งร้องขอด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นจนแทบกลั้นไม่อยู่ ตุลย์มองลงไปที่เธอพร้อมรอยยิ้มที่กลายเป็นเครื่องหมายการค้าของเขา "แน่นอนครับ" เขาตอบรับทันทีโดยไม่มีความลังเล รอยยิ้มกว้างที่เหมือนรางวัลให้กับทุกคนที่เฝ้ามอง จงใจแสดงออกอย่างเต็มที่ รู้ว่าคนที่มองอยู่จะต้องประทับใจ เขาก้มลงเล็กน้อยอย่างเป็นธรรมชาติ จับกล้องโทรศัพท์ในมือเธอด้วยความชำนาญ ปรับมุมเล็กน้อยให้ดูดีที่สุด เขารู้ดีว่ามุมไหนจะทำให้ตัวเองดูดีที่สุดในทุกครั้ง ก่อนที่จะหันหน้ามายิ้มให้กับเลนส์ราวกับเป็นนายแบบมืออาชีพที่คุ้นเคยกับการถูกจับภาพ
ในทุกจังหวะที่ตุลย์ขยับตัว การเคลื่อนไหวของเขาเต็มไปด้วยความมั่นใจในระดับที่เหนือกว่าคนธรรมดา ทุกก้าวเดินของเขาเหมือนถูกวางแผนมาอย่างดี ไม่มีการขยับตัวใดที่ไม่เป็นไปตามที่เขาต้องการ ตุลย์ไม่เพียงแค่เป็นคทากรที่ได้รับการคัดเลือก แต่ยังเป็นนายแบบและดาราหนุ่มที่กำลังมาแรง ทุกคนรอบตัวรู้ดีว่าไม่ว่าเขาจะเดินไปที่ไหน เสน่ห์ของเขาจะต้องดึงดูดความสนใจได้เสมอ ร่างสูงสง่าในชุดที่เข้ารูปพอดีทำให้เขาดูโดดเด่นราวกับอยู่บนรันเวย์ รู้ตัวดีว่าเขากำลังถูกจ้องมองจากทุกสายตา ตุลย์หลงใหลกับความรู้สึกที่ได้เป็นศูนย์กลางของทุกความสนใจ ราวกับราชาที่ทุกคนเฝ้าแห่แหนอยู่รอบตัว
การได้ยืนอยู่ท่ามกลางความชื่นชมแบบนี้ ยิ่งทำให้เขามั่นใจว่าไม่มีใครสามารถเทียบเท่าเขาได้ ทุกคนต่างพากันเข้ามาห้อมล้อมเขา ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนในคณะนิเทศ หรือผู้คนที่เคยเห็นเขาผ่านจอทีวี ไม่มีใครกล้าปฏิเสธว่าตุลย์คือคนที่มีเสน่ห์ที่สุดในมหาวิทยาลัยนี้ และเขาก็รู้ดีว่าตัวเองเป็นที่ต้องการขนาดไหน
หลังจากตุลย์ก้าวลงจากเวที เสียงกรี๊ดที่ดังกึกก้องในหอประชุมยังไม่หยุด แต่เขาก็ยังเดินอย่างมั่นใจ ไม่ต้องเร่งรีบ ท่ามกลางความชื่นชมและการเรียกร้องขอถ่ายรูป ทุกสายตายังคงจับจ้องมาที่เขาเสมอ เพื่อนสนิททั้งสามคนที่รออยู่ตรงทางออกของหอประชุมปรากฏตัวขึ้น พวกเขาคือกลุ่มเพื่อนที่เติบโตมาด้วยกันตั้งแต่สมัยมัธยมชายล้วน ทุกคนต่างมีเสน่ห์และความหล่อเหลาที่ไม่แพ้ตุลย์ แต่ในกลุ่มนี้ ตุลย์คือศูนย์กลางเสมอ แต่ละคนมีบุคลิกและจุดเด่นที่ชัดเจนในตัวเอง และพวกเขาคือกลุ่มอัลฟ่าที่ไม่ว่าใครเห็นก็ต้องเหลียวมอง
ปอนด์ หนุ่มสูง 180 เซนติเมตร ผิวเข้มดูสุขภาพดี ร่างกายเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อจากการฝึกซ้อมฟุตบอลอย่างหนัก เขาเป็นนักกีฬาของมหาวิทยาลัยและกำลังศึกษาที่ คณะวิศวกรรมศาสตร์ ปอนด์เป็นคนเปิดเผยและตรงไปตรงมา ด้วยบุคลิกที่เต็มไปด้วยความมั่นใจ เขามักจะเป็นหัวใจสำคัญของกลุ่มเพื่อน เวลาอยู่กับพวกเขา ปอนด์จะปล่อยมุกหรือคำแซวที่ทำให้ทุกคนหัวเราะหรือผ่อนคลายได้เสมอ แม้ในสถานการณ์ที่ตึงเครียดที่สุด
"มึง โคตรเท่เลยว่ะ วันนี้คนกรี๊ดมึงแทบทะลุหู" ปอนด์เอ่ยขึ้นพร้อมหัวเราะเบาๆ ขณะที่เขาตบหลังตุลย์เบาๆ แต่เต็มไปด้วยพลัง "กูบอกแล้วว่ามึงมันขโมยซีนทุกงานจริงๆ"
ตุลย์หัวเราะตอบรับ ยักไหล่เล็กน้อย "เออ กูมันเกิดมาเพื่อเรื่องนี้แหละ" เขาพูดพร้อมรอยยิ้มเยาะเล็กน้อย เหมือนจะหยิ่งนิดๆ แต่ก็รู้ตัวว่าทุกคนเห็นเขาเป็นอย่างไร
ปอนด์หันไปมองกลุ่มกะเทยที่ยังคงแอบมองพวกเขาอยู่ "กูว่านะ มึงไม่ต้องเป็นคทากรก็มีคนตามกรี๊ดอยู่ดี มึงแค่ยืนเฉยๆ ยังมีคนมองแล้ว" เขาแซวอย่างสนุกสนาน พร้อมยักคิ้วขยิบตาให้กลุ่มที่กำลังมองพวกเขาอยู่
มินจุน หนุ่มลูกครึ่งไทย-เกาหลี สูง 182 เซนติเมตร ผิวขาวเนียน ร่างกายล่ำ แต่ไม่ถึงกับเป็นนักกีฬามืออาชีพ มินจุนเรียนอยู่ที่ คณะแพทยศาสตร์ ด้วยใบหน้าคมเข้มและดวงตาสีอ่อนที่เต็มไปด้วยเสน่ห์ ทำให้หลายคนเข้าใจผิดคิดว่าเขาเป็นหนุ่มเงียบๆ แต่แท้จริงแล้ว เขาเป็นคนขี้เล่น และชอบแซวเพื่อนด้วยท่าทีที่เต็มไปด้วยอารมณ์ขัน
มินจุนขยับเข้ามาใกล้ตุลย์ ยกมือขึ้นลูบคางตัวเองเหมือนกำลังสำรวจ "แต่กูว่ามึงยังไม่พอว่ะไอ้ตุลย์ ถ้าจะหล่อขนาดนี้ ต้องมีอะไรเกินมนุษย์ไปเลย" เขาหัวเราะ "แบบ...พวกซูเปอร์ฮีโร่ในหนังไง ใส่ชุดรัดๆ แล้วเดินถือคทาไปพร้อมกัน"
ตุลย์หัวเราะพร้อมกับสะบัดคทาในมือเบาๆ "กูก็แค่คนธรรมดาแหละ แต่ดันหล่อเกินไปหน่อยเอง"
มินจุนหรี่ตายิ้ม "เออ มึงหล่อขนาดนี้ ระวังจะไปตกหลุมตัวเองนะมึง"
บอส หนุ่มนักกีฬาบาสเกตบอล สูงที่สุดในกลุ่มที่ 185 เซนติเมตร ผิวสีน้ำผึ้ง ร่างกายเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อที่ได้จากการฝึกซ้อมกีฬา บอสเรียนอยู่ที่ คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ แม้ว่าเขาจะดูสงบเงียบกว่าคนอื่น แต่เมื่อเขาพูดอะไรออกมา ทุกคนต้องหยุดฟัง เพราะคำพูดของเขามักเต็มไปด้วยความฉลาดและเฉียบคม
บอสเงียบไปสักพักขณะที่มองตุลย์ด้วยท่าทางครุ่นคิด ก่อนจะพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบๆ แต่แฝงความท้าทาย "มึงแน่ใจนะว่าความหล่ออย่างเดียวจะทำให้มึงผ่านงานนี้ไปได้...งานคทากรน่ะไม่ใช่แค่ถือคทาเฉยๆ นะเว้ย"
ตุลย์ยักไหล่ "เชื่อกูดิ งานนี้ง่ายจะตาย กูเกิดมาเพื่อมัน"
บอสหัวเราะในลำคอเบาๆ "ก็ได้มึง กูจะคอยดูว่ามึงจะเก่งแค่ไหน แต่อย่าลืมล่ะ ถ้าเกิดทำพลาดไปล่ะก็ มึงจะได้คำเยาะเย้ยจากกูนี่แหละ"
ทันใดนั้น เสียงหัวเราะเบาๆ ดังขึ้นจากด้านหลัง ร่างอวบอ้วนของ เจ๊อะแคลร์ กะเทยสาวรุ่นพี่จาก คณะครุศาสตร์ ที่ไม่อาจมองข้ามได้ เดินเข้ามาหากลุ่มเพื่อนทั้งสี่คน เจ๊อะแคลร์มีร่างสูงเพียง 165 เซนติเมตร แต่พลังและความมั่นใจของเธอกลับแผ่ซ่านออกมาอย่างชัดเจน เธอสวมเสื้อผ้าสีสว่างที่ตัดกับผิวสีเข้มของเธอ ผมยาวสีดำขลับเกล้าไว้อย่างเรียบร้อย ริมฝีปากแดงสดที่เด่นชัดเมื่อเธอยิ้มก็เผยให้เห็นฟันขาวสะอาด รอยยิ้มนั้นเต็มไปด้วยความมั่นใจและความท้าทายที่ไม่มีใครกล้าปฏิเสธ
เธอหยุดอยู่ตรงหน้าตุลย์ กวาดสายตาตั้งแต่หัวจรดเท้าอย่างไม่ปิดบัง ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่แฝงความยั่วยวนและท้าทาย "ตุลย์จ๊ะ หล่อมากเลยน้า แต่เจ๊จะบอกให้ไว้ก่อนเลยนะ ความหล่อของเธอน่ะ ไม่ช่วยอะไรในการถือคทาหรอก มันอยู่ที่ทักษะและความพยายามต่างหาก" เธอพูดพร้อมแสยะยิ้มเจ้าเล่ห์ ดวงตาคมของเธอฉายแววรู้ดีว่าเด็กหนุ่มตรงหน้าเชื่อมั่นในความหล่อของตัวเองมากแค่ไหน
ตุลย์หันไปมองเธอด้วยรอยยิ้มเยาะเบาๆ สายตาแสดงความเหนือกว่าอย่างชัดเจน "ครับเจ๊ แต่ผมว่าความหล่อของผมก็พอแล้วล่ะครับ" น้ำเสียงเต็มไปด้วยความมั่นใจแบบอัลฟ่าที่รู้ดีว่าตัวเองคือศูนย์กลางของความสนใจ เขาไม่ใส่ใจสิ่งที่เจ๊อะแคลร์พูด และคิดว่างานนี้ก็แค่โอกาสอีกครั้งที่จะพิสูจน์ความหล่อและความสามารถของตัวเอง
เจ๊อะแคลร์หัวเราะดังลั่น หัวเราะจนทุกคนรอบข้างหันมามอง เธอยิ้มพร้อมกับจ้องตาตุลย์อย่างท้าทาย "หึหึ งั้นเดี๋ยวเราจะได้รู้กันในวันฝึกนะจ๊ะ ว่าความหล่ออย่างเดียวจะช่วยให้เธอผ่านได้ไหม" เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่แฝงความลึกซึ้งและท้าทาย ราวกับรู้ว่าตุลย์ยังไม่เคยเผชิญกับอะไรแบบนี้มาก่อน
ปอนด์ ที่ยืนอยู่ข้างตุลย์ ตบไหล่ตุลย์เบาๆ ด้วยรอยยิ้มกวนๆ "มึงเอาดีๆ ล่ะ เดี๋ยวคนหล่อแบบมึงได้ล้มคว่ำต่อหน้าเจ๊เขาจะหน้าแตกเอานะ" เขาหัวเราะเยาะเย้ยขำขัน ก่อนจะยักคิ้วไปทางเจ๊อะแคลร์ด้วยความกวนประสาท
"เฮ้ย มึงล่ะก็ ไม่ต้องห่วงหรอก กูหล่อเกินกว่าที่จะพลาดอยู่แล้ว" ตุลย์ตอบปอนด์ด้วยรอยยิ้มมั่นใจเต็มที่ สายตามองไปยังเจ๊อะแคลร์อย่างไม่สะทกสะท้าน
เจ๊อะแคลร์ยิ้มมุมปาก เหมือนรู้ดีว่าสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นต่อจากนี้จะไม่ใช่แค่เกมของความหล่อ "เจอกันวันฝึกนะจ๊ะ เด็กๆ" เธอหันหลังเดินจากไป ปล่อยให้กลุ่มเพื่อนยังคงยืนอยู่ท่ามกลางบรรยากาศที่เต็มไปด้วยความท้าทาย
ทันใดนั้น ทีมคทากรที่ได้รับคัดเลือกคนอื่นๆ ก็เดินเข้ามาในห้อง พวกเขาคือกลุ่มคนที่ถูกเลือกเช่นเดียวกับตุลย์ แต่ละคนต่างก็เต็มไปด้วยเสน่ห์และบุคลิกเฉพาะตัวที่ไม่แพ้กัน
ฟิวส์ หนุ่มหล่อผิวแทนจากคณะรัฐศาสตร์ สูง 178 เซนติเมตร กล้ามเนื้อกระชับจากการฝึกศิลปะป้องกันตัวเป็นงานอดิเรก ดวงตาคมดุของเขาทำให้คนที่มองต่างคิดว่าเขาเงียบขรึม แต่จริงๆ แล้วเป็นคนที่ชอบท้าทายและไม่กลัวการเผชิญหน้า
กาย หนุ่มเนิร์ดแต่หล่อเหลา สูง 176 เซนติเมตรจากคณะวิศวกรรมศาสตร์ ผิวขาว ตัดผมสั้นเรียบร้อย แต่เต็มไปด้วยความมั่นใจในทุกการเคลื่อนไหว กายอาจดูเหมือนคนเงียบๆ แต่เขากลับมีความมั่นใจในตัวเองสูง และมักจะสร้างความประหลาดใจให้กับทุกคนเสมอ
ต้น หนุ่มสายอาร์ตจากคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ สูง 180 เซนติเมตร ร่างกายลีนและกล้ามเนื้อจากการออกกำลังกายที่สม่ำเสมอ เขาเป็นคนที่มีสไตล์การแต่งตัวโดดเด่นไม่เหมือนใคร ใบหน้าคมเข้ม และแววตาเฉียบคมของเขาแสดงออกถึงความมุ่งมั่นอย่างเห็นได้ชัด
เพื่อนทั้งสามของตุลย์หันไปมองทีมคทากรคนอื่นๆ ที่เพิ่งเดินเข้ามา บอส ยืนพิงผนังพลางเอามือพาดอกมองพวกเขาแล้วพูดขึ้น "ดูท่าเกมนี้จะไม่ง่ายอย่างที่คิดว่ะ กูว่าไม่ใช่แค่ความหล่อแล้วมึงจะรอดนะไอ้ตุลย์"
ตุลย์หันมามองเพื่อน พร้อมกับยักไหล่ "ไม่มีใครเหนือกว่ากูได้หรอก เกมนี้ก็แค่เริ่มต้น เดี๋ยวพวกมึงก็ได้เห็นเอง" เสียงของเขาเต็มไปด้วยความมั่นใจอย่างไม่ยี่หระใคร สายตามองตรงไปข้างหน้า พร้อมกับความท้าทายที่เขาไม่เคยหลบเลี่ยง
และนี่คือเพียงจุดเริ่มต้นของเส้นทางที่เต็มไปด้วยความท้าทาย ท่ามกลางความหล่อ เสน่ห์ และการปะทะกันของความมั่นใจ ทุกอย่างเพิ่งจะเริ่มต้น...
รอเลยครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ รอตอนต่อไป รออ่านต่อครับ ขอบคุณมากๆครับ รออ่านเลยค้าบ ขอบคุณค้าบย สนุกมากครับ ขอบคุณครับ สนุก ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ {:5_128:}{:5_128:} น่าสนุกครับรอตอนต่อไปขอบคุณ รอติดตามนะครับ รอติดตามครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ มาต่อเร็วๆนะ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ รออ่านเลยครับ ขอบคุณนะครับ