บันทึกนายขุน ตอนที่ 24 ข้อตกลง
หลังจากดูคลิปจบ ขุนช็อคกับสิ่งที่รับรู้ โอบไม่พูดอะไรมาก นอกจากบอกให้ขุนเก็บเรื่องนี้ไปคิดดู เมื่อมองดูใบหน้าโอบก็เห็นคราบน้ำตาอยู่เช่นกัน พอนึกดูให้ดี โอบชื่อจริงว่าปริญ ส่วนอินชื่อจริงว่า ปวเรศ แต่ใครจะไปคิดว่ามันจะบังเอิญขนาดนี้ ขุนไม่เข้าใจว่าทำไมเรื่องมันถึงเป็นแบบนี้ หากเขาไม่รับรู้เรื่องนี้เข้าแล้วสารภาพกับอินไปก็จะถือว่ามันจบ แต่ตอนนี้ไม่เป็นเช่นนั้นแล้ว เพราะคนที่เขาเคยมีสัมพันธ์ด้วย และรู้อดีตที่เขาฝังกลบเอาไว้เป็นอย่างดี ดันเป็นพี่ชายคนรัก พี่โอบเดินออกจากห้องไม่นาน อินก็เดินเข้ามาในห้องพร้อมอารมณ์สดใสร่าเริงตามแบบฉบับของเขา พอเห็นหน้าขุนดูไม่ดีอินจึงสอบถามถึงอาการ ขุนได้แต่ปั้นหน้ายิ้มทำเป็นสบายดี "ก่อนหน้านี้มีเรื่องอะไรจะบอกอินหืม" "ป เปล่า ไม่มีอะไรแล้วครับ" "อะไรกัน ตอนแรกเห็นเร่งอินเสียยกใหญ่" "ก็เรื่องทั่วไปแหละครับ ว่าแต่ทำไมอารมณ์ดีขนาดนี้" "นี่ไงกำลังจะบอกพอดี อาทิตย์หน้าที่เชียงใหม่มีสัมนาผู้ประกอบการร้านกาแฟ อินอยากไป ขุนว่าไง ดีไหม" "หืม แต่เราจะทำร้านอาหารนะ" "ก็นี่ไง อินดูมาแล้ว ทำเลที่ตั้งของเราก็พอได้ แถมแถวนี้มีออฟฟิศเยอะ ถ้าเปลี่ยนจากขายอาหารและเครื่องดื่มแบบชง อินว่าน่าจะลองเน้นเป็นอาหารและกาแฟ ส่วนเครื่องดื่มชงอื่นยกเป็นรอง เป็นไง ดีไหม" อินอธิบายขายความ ขุนก็ตอบรับตามที่อินคิด เพราะอินก็ชำนาญการขายไม่แพ้กับเขา หากลองทำแล้วไม่เวิร์คก็ปรับเปลี่ยนเป็นอย่างอื่นได้ พอถึงวันที่อินต้องเดินทาง ขุนก็ไปส่งอินที่สนามบิน กลับมาถึงห้องก็เจอหน้าโอบหลังไม่ได้เจอกันมาหลายวันตั้งแต่วันนั้น "พี่โอบ พี่ต้องการอะไรจากผมกันแน่"ขุนถามขึ้นอย่างตรงไปตรงมาเสียงครือคล้ายคนจะร้องไห้ โอบไม่ตอบอะไรได้แต่มองหน้าขุนด้วยความรู้สึกหนักอยู่ในอก สายตาของโอบมองจ้องปนสงสารแต่แค่เเวบเดียวเท่านั้น ดวงตากลับแข็งกร้าวราวกับคนขึงขัง หน้าโอบตึง เพียงส่งคลิปมาให้ขุนอีกคลิปหนึ่งแล้วเดินออกจากคอนโดของขุนไป ขุนคิดอะไรไม่ออกจำนนต่อเหตุการณ์ ทำใจดีสู้เสือติดต่อโอบเพื่อขอเจรจาพูดคุย โอบปฏิเสธและบ่ายเบี่ยงที่จะพูดคุยด้วย ขุนทำได้เพียงรอโอบตัดสินใจเท่านั้น หลังเลิกงานของอีกวัน เมื่อขุนกลับถึงคอนโดก็หยิบมือถือเปิดแอปพลิเคชั่นติดต่อพูดคุยกับอินตามกิจวัตร หากอยู่ไกลกันเขาสองคนจะพิมพ์ข้อความหากันในช่วงที่ว่าง หากทั้งสองว่างตรงกันก็จะวิดีโอคอลหากันตลอด พอวางสายจากอินได้ไม่นานนัก พี่โอบก็ติดต่อมา พร้อมระบุสถานที่มาให้ และบอกให้ขุนตัดสินใจให้ดี มีเวลาให้แค่ครึ่งชั่วโมง ขุนไม่รอช้ารีบคว้ากุญแจรถขับไปยังหมุดหมายทันที หลังจากพูดคุยกับอินเขาก็ตัดสินใจได้แล้ว ว่าเขาจะไม่ยอมเสียอินไปเพราะคลิปและเรื่องโง่ ๆ ในอดีตที่เขาเคยทำ ไม่ถึงยี่สิบนาที ขุนก็ขับไปถึงยังเป้าหมาย เป็นร้านอาหารธรรมดาทั่วไป ขุนโทรหาโอบเพื่อบอกว่าเขามาถึงแล้ว ไม่นานนักหลังวางสาย โอบก็เดินออกมาจากร้านพาขุนเข้าไปนั่งโต๊ะด้านใน บรรยากาศในร้านดูเรียบหรูไม่เบา ลูกค้าส่วนมากเป็นคนมีรสนิยมพอตัว เพลงคลาสสิคเปิดคลอเคล้าผู้คนในร้าน "ผมตัดสินใจแล้ว ผมจะไม่ยอมเลิกกับอินตามที่พี่ต้องการ ผมเชื่อว่าอินรับรู้และเข้าใจผม อดีตก็คืออดีต!"ขุนตอบหนักแน่น พร้อมเน้นประโยคหลังตอกหน้าโอบ โอบที่หน้านิ่งอยู่ก่อน พอได้ฟังกลับกัดฟันกรอดมือกำหมัดแน่นอยู่ใต้โต๊ะ "พี่ไม่ได้มาเพื่อฟัง พี่มาเพื่อต่อรอง"โอบพูดจบพนักงานก็ยกน้ำเปล่าขึ้นมาเสิร์ฟพร้อมยื่นเมนูวางลงตรงหน้าของคนทั้งคู่แล้วเดินถอยออกไป "ผมไม่สนใจแล้วครับ ผมตัดสินใจแล้ว ผมแค่มาบอกพี่เท่านั้น"ขุนตัวสั่นเกร็งรอดูปฏิกริยาของโอบว่าจะเป็นไปในทางไหน โอบหัวร้อนตบโต๊ะดังตึง! จนคนในร้านหันมามอง เขาสูดหายใจผ่อนลมออกมาแล้วเก็บสีหน้านิ่งราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น "แน่ใจนะ ว่าจะเลือกแบบนี้"ขุนจ้องมองลึกเข้าไปในแววตาของโอบเพื่อค้นหาอะไรบางอย่าง แต่ตาโอบแข็งกร้าวจ้องสวนกลับมาทำให้ขุนเองที่เป็นฝ่ายกระพริบตาหลบ "ก่อนหน้านี้พี่บอกว่ามาเพื่อต่อรอง ลองพูดมาสิครับ"ขุนเบือนหน้าหลบยกน้ำขึ้นมาจิบกลบเกลื่อน ทำเป็นไม่สนใจมากนัก "พี่มีข้อเสนอ ถ้าขุนทำตามเงื่อนไขได้ พี่จะลบคลิปทั้งหมดที่มี แล้วไม่พูดถึงเรื่องนี้อีกเลย ตลอดชีวิต….."ขุนกระเดือกน้ำลายจ้องมองโอบอีกครั้ง เมื่อจ้องเข้าไปแล้วเห็นว่าโอบนั้นจริงจัง เขาจึงสอบถามถึงเงื่อนไขที่โอบเสนอ "ขุนต้องทำตามที่พี่สั่งทุกอย่าง จนกว่าอินจะกลับมา"ขุนนิ่งคิดไปชั่วขณะ "ถ้ายอมรับ หลังจากอินกลับมาแล้ว พี่จะทำตามที่พูดได้ไหม" "แน่นอน พี่จะลืมเรื่องทุกอย่าง ราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วพี่จะไม่มาให้ขุนเห็นหน้าอีก"โอบแน่วแน่เอาจริง ขุนขนลุกซู่กับคำพูดนั้น แม้จะดูเกินไปหน่อยที่จะไม่มาให้เห็นหน้าอีก เพราะหากเขาคบกับอิน ยังไงก็ต้องเจอบ้าง แต่ถึงกระนั้นข้อเสนอนี้ก็ดูไม่เลวเลยทีเดียว แต่มันจะง่ายไปหรือเปล่า คำสั่งที่พี่โอบพูดถึงมันจะไปถึงขนาดไหน ถึงได้ยอมเสี่ยงขนาดนี้ "กลับไปคิดให้ดี พี่ให้เวลาถึงเที่ยงคืนวันนี้ ถ้าตกลง พี่จะส่งสัญญาไปให้ขุนเซ็นเพื่อเป็นหลักฐาน"ว่าจบแล้วโอบก็ลุกออกจากร้านไป ขุนเองก็เช่นกัน เขาจำเป็นต้องอยู่ต่อ กลับมาถึงขุนทิ้งตัวลงบนโซฟา นั่งพินิจพิเคราะห์ถึงข้อเสนอที่โอบยื่นให้แก่เขา คำนวณข้อดีข้อเสียและผลที่จะตามมา เอาเข้าจริงเขาเองก็ไม่กล้าพอที่จะพูดเรื่องทั้งหมดให้อินฟัง แค่สารภาพว่าเขาเคยรับมาก่อนก็ลิ้นแข็งจุกปาก เพราะมันก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาอยากจะบอกกับอิน ขุนนั่งคิดสะระตะจนเวลาล่วงเลยมากว่า ห้าทุ่ม เขาแหงนมองนาฬิการที่เข็มเวลาเดินทุกวินาที จนกระทั่งจวนเจียนเวลาฤกษ์ ในใจช่วงอึดใจของการชี้ชะตาชีวิตเขา ขุนก็ตัดสินใจโทรไปหาโอบเพื่อบอกกับอีกฝ่าย ว่าเขานั้น!!!__________
ตอนก่อนสั้นไปเลยแถมให้ครับ แล้วก็ฝาก 'เด็กหนุ่มใสซื่อถูกลวงมาเล่น' ทางรี๊ดอะไรท์ด้วยนะครับ เปิดให้อ่านฟรีถึงกลางเดือนหน้า
สนึกมากกครับ ลุ้นมากกๆๆ มาต่อเร็วๆๆนะครับ สนุกมากครับ
หน้า:
[1]