คุณพ่อหุ่นล่ำหำใหญ่กับลูกสาวหน้าใสนมโต 5 ลูกสาวกับลุกชาย
ตอนที่ 5 ลูกสาวกับลูกชาย" กลัวอาราย "
" เอาหน่ะตัวเล็ก กลัวปล้ำหนูมั้ง "
" บ้าป๊า..พ่อลูกกันปล้ำกันไม่ได้ " อาการเหนื่อยล้าทั้งร่างกายของทิวาทำให้เขาผล็อยหลับไป
ทิวาอาจจะทราบหรืออาจจะไม่ทราบ ที่เขาฝันวาบหวามในเวลาต่อมาเป็นเพราะลูกสาวของเขาแอบทำเรื่องที่ทำกันเป็นประจำแทบทุกวันเหมือนดั่งเดิมนั่นแหละ เพียงแต่เขาฝันไม่ใช่เรื่องของลูกสาวแต่เป็นอดีต ที่ว่าไปก็ไม่ยาวนานเท่าไหร่ กับผู้หญิงหลายๆคนที่ผ่านเข้ามาในชีวิต
เช้าวันนั้นทิวาตื่นจากฝันด้วยอารมณ์แช่มชื่นผิดปกติ มองดูเด็กสาวที่ขยันเข้าทำครัวแม่ว่ารสชาติจะ หมาม่ายแหลกก็ตาม แต่เขาก็จำใจกินอาหารเช้าที่ลูกสาวทำให้
คนอะไรทอดไข่ดาวยังไม่อร่อย ชงกาแฟรสชาติเหมือนน้ำล้างตีน แต่ก็นั่นแหละทิวากินอาหารแบบนั้นทุกวัน
" หน้าหนูมีอะไรติด ป๊า "
" ป่าว แค่คิดเรื่องเก่า "
..................................
...............
พี่นุ่นแม่ของนุชคงดีใจที่เห็นลูกสาวเติบโตขึ้นเป็นเด็กดีเรียบร้อย แม้ว่าจะขยันดูดควยเขาไปบ้างแต่โดยรวมๆก็ยังถือว่าเป็นเด็กน่ารักคนหนึ่ง เด็กคนนี้เกือบจะไม่ได้ลืมตาขึ้นมาดูโลกเสียแล้วถ้าไม่ใช้ว่าทิวาและนุ่นก็ต้องการเก็บเด็กสาวคนนี้ไว้ท่ามกลางเสียงคัดค้านของทุกฝ่าย
" พี่ตั้งท้องทิว "
" กับพี่เจ๊กหรือครับ แต่พี่เลิกกับไอ้พี่เจ๊กมานานแล้วนี่ "
" ป่าว "
นั่นคือเหตุการณ์เมื่อ 18 ปีที่แล้วที่โรงพยาบาลรัฐแห่งหนึ่งข้างแม่น้ำบางปะกง ในขณะที่ตอนนั้นทุกคงต่างใจจดจ่อกับคู้ฟุตบอลเอเชี่ยนเกมส์ ไทย-เกาหลี ในช่วงต่อเวลาเสมออยู่หนึ่งต่อหนึ่งและมีผู้เล่นทีมชาติไทยยืนอยู่ที่ลูกฟุตบอล 2 คน หลังจากนั้นก็อย่างที่รู้กันคนทั้งประเทศบ้างคลั่งแต่ไม่ใช่ทิวและนุ่น
" กับ...คุณนก "
" คุณนก สามีคุณหนูน้อยหน่ะหรือครับ "
" ใช่ "
" แล้วพี่นุ่นกับคุณนกมีอะไรได้ยังไง "
ทิวาทราบดีว่านี่เป็นเรื่องราวที่ใหญ่โตแค่ไหนหากที่ว่า นุ่นพี่สาวของทิวาพูดจริง คุณนกคือสามีของลูกสาวผู้มีพระคุณท่วมหัวของทิวา คือ คุณตาล และคุณตาลมีชื่อเรียกสำหรับทิวาที่เป็นส่วนตัวว่า คุณหนูน้อย
" เอาเด็กออกดีไหมทิว จะให้ใครรู้ไม่ได้เลยเรื่องนี้ "
" เดี๋ยวครับพี่นุ่นรักกับคุณนกหรอ "
" เปล่า...คุณนกเขาบอกว่า ถ้าพี่ยอมเป็นเมียเก็บเขา เขาจะยกตึกแถวให้ พี่ก็เลย "
" แล้วเขายกให้หรือยังพี่ "
" ให้มาแล้ว พี่กำลังคิดจะเปิดร้าน " ตามประสาพี่น้องกันทิวากับนุ่นมองตาก็ทราบสิ่งที่เป็นความหมายของอีกฝั่งหนึ่ง โดยไม่ต้องใช้คำพูด
ทำไมเขาจะไม่ทราบว่าพี่สาวของเขาที่ทั้งบ่นทั้งพร่ำเพ้อถึงเรื่องการเปิดร้านเบเกอรี่ที่เป็นความฝันของนุ่นมาตั้งแต่เล่นขนมหม้อข้าวหม้อแกงกันตั้งแต่ยังเล็ก เธอเดินตามความฝันตรงแหน่วเป็นไม้บรรทัดและยอมแลกทุกอย่างที่มีกับการทำให้ฝันเป็นจริง ใจเด็ดมาตั้งแต่รุ่นแม่แล้ว
" พี่อยากเก็บเด็กไว้ไหม "
" อืมม "
" งั้นเรามาแต่งงานกันพี่ เด็กจะได้มีพ่อ "
" เอางั้นหรือทิว "
" คือจริงๆ ผมก็อยากเอาพี่มานานละ ได้ข้ออ้างสักที "
" ไอ้บ้าทิว จะหยิกให้หูขาดเลย " ชีวิตที่ต้นทุนติดลบของทิวา อาจจะรวมไปถึงนุ่นต้องใช้คำว่าปากกัดตีนถีบถึงจะได้อะไรมาและหลายๆครั้ง ที่ทิวาว่ามันเป็นเรื่องนอกตำราเสมอ แทงข้างหลัง โป้ปด เอาตัวรอด และพึงระลึกไว้ว่าคนอื่นก็มีเขี้ยวเล็บที่สาสมกันเสมอ
อย่างที่คุณนกเองก็ไม่ยอมโดนเอาไปฟรีๆ และกล้าๆเสร็จข้างในของพี่นุ่น ที่เขากล้าอาจเป็นเพราะว่าพี่นุ่นเป็นสาวบริสุทธิ์และเขาเป็นผู้ชายคนแรกของเธอ ในสมการนี้ไม่รู้ว่าใครฉลาดกว่าใครโง่กว่า นกมันอาจอยากได้ความบริสุทธิ์ของพี่นุ่นและยัดเยียดลูกในท้องให้อีกคน ส่วนพี่นุ่นก็ได้ตึกแถวและโอกาสการมีชีวิตที่ดีขึ้นสำหรับครอบครัว อาจจะเรียกได้ต่อไปว่าเป็นเรื่องแค่หมูไปไก่มา
แต่ทิวาก็แอบเห็นสายตาของคุณนกที่มองมาทางเขาอย่างเคียดแค้น มันคิดทำลายชีวิตของพี่นุ่นจริง
" ลูกในท้อง มันลูกกู "
" แล้วไงครับ ถึงจะเป็นลูกของคุณจริงๆ เธอก็เป็นลูกของผมอยู่ดี " ทิวาตอบกลับอย่างสุภาพ ในตอนนั้นเขารู้แล้วว่าเป็นลูกสาว
ไม่รู้ทำเวรทำกรรมกันมาตั้งแต่ชาติปางไหน น้องนุชเธอจึงได้ไม่มีเข้าหน้าของคุณนกอยู่เลย จะว่าไปก็เป็นเรื่องดีถ้าน้องนุชแก่หัวล้านและลงพุงเขาก็ทำใจรักไม่ลงเหมือนกัน พูดง่ายๆว่าเหมือนเอาแม่เธอมาก็อบปี้กลายเป็นนุช แต่นุชจะตาโตกว่านิดนึง นมโตกว่านิดนึง ตัวเตี้ยกว่านิดนึง คือถ้าต่างกันแค่นิดเดียวขนาดนี้ทิวาว่าเหมือนๆกันไปให้สิ้นเรื่องสิ้นราวจะดีกว่า..
.....................
....................................
เขากินอาหารที่รสชาติหมาไม่แหลกมาตั้งแต่เป็นฝีมือของแม่เธอแล้ว แต่ที่สืบต่อกันทางสายเลือดโดยตรง คือ ฝีมือการทำขนมหรือไงกันนะ
" คุกกี้รูปหมีค่า เหมือนป๊าเลย " เอาจริงๆทิวาเป็นคนไม่ค่อยชอบกินของหวาน มาเปลี่ยนเอาหนักๆตอนอยู่กับพี่นุ่นนี่เอง และนุชก็สืบต่อฝีมือการทำขนมรสชาติไม่ผิดเพี้ยนจากแม่ของหล่อนสักเท่าไหร่
กินมาก็เยอะกินมาก็มาก ทิวาเอาจริงๆแบบไม่ได้พูดเอาใจลูกสาวตัวเองที่ว่ารสชาติขนมที่นุชทำโคตรอร่อย อร่อยว่าร้านดังๆที่เขาแอบไปกินกับฟ้าเสียอีก ที่เขาชอบเป็นของหวานตระกูลช็อกโก้ต่างๆ หวานน้อย ค่อนข้างไปทางขมเลยก็ดี
แล้วนุชก็มีทริกเล็กๆที่ช่วยทำให้หน้าขนมมันกรุบๆหนึบๆแบบแปลกๆ หรือว่าเธอจะใส่หมอยของตัวเองลงไปกันนะ
" ซู๊ดยอด ไม่ได้แกล้งชม "
"เขินอ่า "
" ไม่ทำขายหล่ะลูก รวยกว่าเรียนหมาลัยแน่นอน "
" ทำให้ป๊ากินคนเดียว " ว่าแล้วใส่หมอยลงไปจริงๆด้วย กลัวโดนคนอื่นจับได้ใช่ไหมหล่ะ อีนมโต
" วันนี้ซ้อมป่ะป๊า "
" ซ้อมสิ "
" อ้ะ ทำไว้เผื่อ ป๊าให้คนอื่นกินก็ได้ หนูอ่านในอินเตอร์เน๊ตมาว่าคุกกี้มันช่วยเพิ่มพลัง เค้าเรียกอะไรนะ "
" พาวเวอร์บาร์มั้งลูก ป๊าไม่ค่อยได้กินหรอก แพง "
" นั่นแหละๆ เอาไปนะ วันนี้หนูจะไปที่มหาลัยฯ "
" ติวหรอลูก "
" ไม่รู้เหมือนกัน เห็นว่าพี่แนนให้หนูไปช่วยแปลบทความภาษาอังกฤษ "
" แนน ชื่อคุ้นจังแฮะ "
" อูยยย คนชื่อแนนมีเป็นล้านป๊า มารับหนูด้วยนะ "
" จ้าๆ "
ในการซ้อมวันนี้เป็นการลงแข่งระหว่างทีมชาติไทยชุด U 23 ในความเห็นของทิวานี่มันก็ทีมชาติไทยชุดใหญ่กระมัง มีแค่ผู้เล่นไม่กี่คนที่แตกต่างไป สไตล์ต่อบอลสั้น ลีลาพลิ้วไหว กับทีมของเขาที่จำลองนักเตะต่างชาติ กระดานช็อกเขียนว่า ควาย FC คัดเลือกแต่ผู้เล่นสูงใหญ่เกิน 185 เล่นบอลสาดโด่ง ปะทะ กระโดดโหม่ง ผลจบลงที่สกอร์ทีมชาติชนะไป 1-0
แต่ทิวาว่าการเสียประตูจากลูกยิงไกลเป็นเรื่องสุดวิสัย และทีมของเขาก็ไม่ได้พูดอวยเข้าข้างตัวเองทีมของเขาเล่นดีกว่าจริงๆ ได้เตะมุมหยั่งกะได้จุดโทษทุกครั้งเสียแต่ว่าชนคานชนเสาไปมาก หลังจากจบเกมส์พี่โจ้สวดลูกทีมตัวเองชุดใหญ่ยาวนาน
ส่วนควาย FC ที่ส่วนใหญ่เป็นตัวสำรองก็ได้นั่งพัก
" จ๊าน จำผมได้ไหม "
" อ่าว ไอ้โก้ จำได้สิวะ ถ้าเป็นที่โรงเรียนกูตบหัวมึงไปละ สอนไม่จำ วางเท้ายิงอะไรหยั่งงั้นวะ "
" ก็มันตื่นเต้นนี่จารย์ จู่ๆก็ได้มาเล่นกับทีมชาติ ใครไม่ตื่นเต้นหล่ะ "
" เออ กูเรียกมึงไปเองหล่ะ ควายๆอย่างมึงมันหายากไอ้โก้ "
" ควาย ควายอะไรจารย์ "
" พี่โจ้ให้กูเล่นแบบบอลโบราณ เพราะเขาคิดว่าทีมมันอ่อนตรงนี้ มึงเห็นเซ็นเตอร์ที่ประกบมึงปะ สูงแต่โหม่งห่วยชิบหายเลย มึงปะทะแม่งก็เซ แต่มันเล่นบอลบนพื้นดีไง ควายๆอย่างมึงกับแก่ๆอย่างกู ยังสู้ได้เลย "
" ชมป่ะเนี่ย เหมือนด่าจังวะจารย์ "
ความจริงทิวาเอ็นดูไอ้โก้เหมือนกับมันเป็นลูกชายคนหนึ่ง ทิวารู้จักโก้มานานแล้วเขาเป็นคนตั้งชื่อให้มันเองด้วยซ้ำว่า โกโก้ ตามสีผิวของมัน เมื่อมันเรียนมัธยมปลายก็มาอยู่ที่เดียวกับที่ทิวาสอนจะว่าไปมันเป็นนักเตะคนเดียวในโรงเรียนที่ดูอนาคตไกลที่สุด ถ้าทีมของทิวาอยู่ดิวิชั่นหนึ่งก็อาจจะเจอกับมันบ้าง
จะว่าไป ที่ทีมของทิวาค้นหามันก็ศูนย์หน้าร่างยักษ์สไตล์นี้ไม่ใช่หรือ
" โอ้โก้ถอดเสื้อ "
" ทำอะไรครับ จารย์อย่า "
" อืมๆๆ ใช้ได้ มึงเล่นเวทบ่อยหรอ "
แม่บ้านที่เดินมาทำความสะอาดอัฒจันทร์มองภาพผู้ชายเปลือยร่างท่อนบนที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามลูบไล้เรือนร่างให้กันอย่างน่าหวาดเสียว จู่ๆพวกมันก็กอดรัดเข้าหากันรัดกันไปรัดกันมาจนเธออายุ 50 แล้วยังอดหน้าแดงซ่านไม่ได้ เผลออุทานในใจ " โถ พ่อคุณ กลางวันแสกๆแท้ๆ "
" แรงมีแค่นี้เหรอวะโก้ แรงอีกๆๆ "
" หูยจารย์ ของอาจารย์แข็งไปป่ะ ผมเอาไม่ลงหรอก "
" เอาให้ขาดเลยโก้ เอาให้ขาด ใช้ได้ เอาให้ล้มเลย "
" จารย์ ไม่ไหว เหนื่อย "
" เออๆ พอละเสร็จละ " นั่นคือสิ่งที่แม่บ้านอีกคนได้ยินจากเบื้องล่างของอัฒจันทร์เสียงดังตับๆของพื้นปูนทำให้เธอเอาพระขึ้นสวดมนต์อาธารณาคุณพระศรีรัตนตรัยกับการกระทำชั่วช้าผิดผีให้กับชายหนุ่มคู่นั่นตามประสาคนธรรมะธรรมโม
ในที่สุดทิวาก็เจอแล้วจิ๊กซอว์ตัวสุดท้ายอย่างที่แฟนฟุตบอลทีมๆหนึ่งที่มีโลโก้สีแดงเป็นรูปนกชอบพูดทุกฤดูกาล ที่ต้องปรับไม่ใช่พละกำลังของไอ้โก้ที่มีเหลือเฟือ แต่เป็นสมองมันที่อาจจะเล็กกว่าสมองนก
" จารย์ แม่ผมยังบ่นๆให้อาจารย์ไปหาที่เชียงใหม่บ้างอยู่เลย "
" ไปหาตาเอ็งได้เอาลูกซองยิงจารย์ตายหน่ะสิ เกลียดอาจารย์หยั่งกับขี้ "
" มันก็จริงนะ จารย์ไปทำไรให้ตาโกรธเนี่ย " ไปล่อลูกสาวเค้าถึงบ้านไง ทิวาคิดในใจแต่ก็ไม่ได้พูดออกไป
พิมแม่ของโก้ คือ รักแรกของทิวาที่เกิดขึ้นในสมัยที่มันเรียนมหาวิทยาลัยฯ นั่นคือเรื่องก่อนที่เขาจะกลับมาที่บ้านและพบว่าพี่สาวของเขาตั้งท้อง ถ้าจะบอกว่าสิ่งที่คุณนกทำกับพี่นุ่นมันซับซ้อนซ้อนเงื่อนเพื่อนทรยศแล้ว สิ่งที่เขาทำกับพี่พิมอาจจะเลวร้ายยิ่งกว่า ประจักษ์พยานที่เป็นผลพวงของการกระทำครั้งนั้นอาจจะเป็นไอ้เด็กหนุ่มที่ยืนต่อหน้าเขาตรงนี้
มันมีลักษณะคล้ายกับเขาแทบทุกประการและเป็นไปได้อย่างยิ่งว่ามันคือเลือดเนื้อของทิวาที่เกิดกับพิม ไม่มีใครพูดอะไรให้ชัดเจนเลยเรื่องที่เกิดขึ้น คล้ายกับว่าในใจส่วนหนึ่งก็ควรเหยียบความจริงให้พ้นทางไปเสีย
มันเติบใหญ่กลายเป็นเด็กหนุ่มแข็งแรงและโง่ทึ่มอย่างที่ทิวาเป็นในตอนนั้น แค่นั้นก็น่าจะเพียงพอแล้วมิใช่หรือ
" นี่ใครอ่ะป๊า "
" พี่โก้ไง หนูเคยเจอมั้งตอนเด็กๆ เคยแกล้งหนูร้องให้ครั้งนึงด้วย "
" จริงอ่ะ หวัดดีค่ะพี่โก้ "
" น่ารัก "
" ไอ้โก้ ลูกสาวจารย์ ถ้าเป็นมึงกูยิงทิ้งจริงๆนะเอ้า "
" โหยยย จารย์ มันเพ้อ ขอโทษนะน้องนุช จำได้เมื่อก่อนเราขี้แยชะมัดเลย "
" แกล้งหนูจริงอ่ะ แกล้งไงป๊าจำได้ไหม "
" อืมมม มันไล่เปิดกระโปรงหนูมั้ง มันชอบแอบดูกางเกงในหนู "
" โอ้โห้ แรงนะเนี่ย มานี่เลย "
ทิวามองดูร่างเล็กๆของลูกสาวที่ค่อยบิดหูคนตัวใหญ่กว่าเธอสัก 2 เท่าได้ นี่สินะผู้ชาย
" โอ้ยๆๆๆ เบาๆจ้า "
" หายกันละ "
" เมื่อกี้ป๊าโกหกหน่ะ "
" อ่าวๆ........ อย่างงี้ต้องเอาคืนเลย "
" ห้าม เดี๋ยวต่อยเลย "
" จ้าๆ ไม่ก็ได้ๆ " เห็นกันอยุ่ว่าถ้าสู้กันจริงๆไอ้โก้แค่เอามือยันหน้า ลูกสาวของเขาก็หมดปัญญาแล้ว นี่มันยังทำหน้าจ๋อยตลอดทาง
จนทิวาไปส่งมันที่สถานีรถไฟ ก่อนกลับมันยังได้คุกกี้รูปหมีของทิวาที่ไม่ได้กินเลยสักชิ้นไปด้วย ทิวามองดูหน้าลุกสาวที่ทำหน้าอมยิ้มน้อยอมยิ้มใหญ่ตลอดทางกลับก็ให้อดแซวไม่ได้
" ฮั่นแน่ ยิ้มอะไรจ้ะ คนสวย "
" เปล่านี่ป๊า "
" ยังยิ้มอยู่เลย อึ้บๆ ห้ามยิ้ม "
" ไม่แกล้งดิป๊า "
" หยุด ยัง "
" ไม่อาวววว "
" โอเคๆไม่แกล้งๆ ยิ้มอะไรก็ไม่รู้เนอะ "
" ทำไมพี่โก้เหมือนป๊าจัง ตอนเดินลงมาหนูนึกว่าป๊าแยกร่างได้ "
" อืมมม เหมือนหรอ "
" ซื่อบื้อด้วย เออคนไม่รู้จักกัน เจอครั้งแรกก็มาชมว่าน่ารักเนอะ"
" ซื่อบื้อนี้จริง แต่ป๊าไม่เหมือนนะ "
" อันนี้เหมือน ที่ เหมือนป๊าที่สุด "
" ยัยนุช ป๊าหยิกแก้มขาดเลย "
" มะอาววว...ว "
สนุกมากครับ สนุกมากครับ ขอบคุณครับ {:5_119:} งงงงอยู่ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]