ต้นเหตุจากการเย้าแหย่1
วันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรก นทีจดจำบรรยากาศที่มหาวิทยาลัยได้ดี ทั้งเสียงพูดคุยจอแจของนักศึกษาที่เพิ่งกลับมาเรียนหลังจากช่วงปิดเทอม เหล่ารุ่นพี่กำลังแนะนำกิจกรรมต่าง ๆ ให้น้องปีหนึ่ง และบรรยากาศที่เต็มไปด้วยความคึกคักซึ่งนทีไม่ค่อยคุ้นเคย นทีเดินเลี่ยงฝูงชนเข้าไปมุมหนึ่ง เขาเป็นคนเงียบ ๆ ที่ชอบสังเกตทุกอย่างมากกว่าจะเข้าไปร่วมวงสนทนาขณะนั้นเอง นทีเหลือบเห็น “นัท” รุ่นพี่ในคณะที่ดูร่าเริงและซุกซนเสมอ นัทอยู่ในกลุ่มเพื่อนที่เป็นคนดังในคณะ มีคนรู้จักเยอะและมักมีคนชื่นชมเขาอยู่ตลอด นทีไม่ค่อยได้เข้าไปพูดคุยกับรุ่นพี่กลุ่มนั้นสักเท่าไร แต่อยู่ๆ นัทกลับหันมาทางเขา และส่งยิ้มเจ้าเล่ห์มาให้อย่างที่นทีไม่ทันตั้งตัว
“เฮ้ น้องนทีใช่มั้ย?” เสียงของนัทดังขึ้นอย่างใกล้ชิดจนนทีสะดุ้ง นัทเดินเข้ามาหาพร้อมกับรอยยิ้มขี้เล่น ก่อนจะยื่นมือมาตบบ่าของนทีเบาๆ และชวนคุยตามประสารุ่นพี่รุ่นน้อง แต่บรรยากาศที่นัทสร้างขึ้นมานั้นแปลกไปจากที่นทีคาดไว้ นัทมักจะหาจังหวะหยอกล้อแกล้งเขาเสมอ นัทบางครั้งจะเล่นอะไรเกินเลย อย่างการแกล้งเอามือแปะก้นของเขา หรือกระซิบข้างหูทำให้นทีรู้สึกประหลาดและเขินอาย
วันเวลาผ่านไป นทีก็เริ่มชินกับการแกล้งของนัท แม้เขาจะพยายามบอกตัวเองว่าเป็นแค่การเล่นสนุกของรุ่นพี่เท่านั้น แต่มันก็อดที่จะรู้สึกแปลกและมีบางอย่างที่ต่างจากการแกล้งทั่วไปไม่ได้ เพื่อนในคณะของนทีบางคนเริ่มสังเกตเห็นและแซวว่า นัทดูจะ “หมั่นเขี้ยว” นทีเป็นพิเศษ นี่ทำให้นทีรู้สึกอึดอัดที่ต้องเป็นจุดสนใจโดยไม่ตั้งใจ
แต่สิ่งที่นทีไม่รู้คือการแกล้งที่ดูเหมือนเรื่องขำขันนี้จะพาเขาเข้าไปสู่เรื่องที่เขาไม่เคยคาดคิด การเข้าหานั้นไม่ใช่แค่การหยอกล้อสนุกสนานระหว่างรุ่นพี่รุ่นน้อง แต่มันเริ่มเปลี่ยนไปทีละนิด ความใกล้ชิดและคำพูดแซวที่นัทเอ่ยออกมาในบางครั้งทำให้นทีรู้สึกสับสน จนเกิดเป็นความกลัวที่จะเผชิญหน้านัทอีก
ขอบคุณขอรับ รอตอนต่อไปนะครับ สนุกมากครับ สนุกมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ เอ๋ มันยังไงต่อกันนะ รอติ ติดตามครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับรอติดตามตอนต่อไป ขอบคุณ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
เปิดเรื่องมา น่าสนใจ รอติดตามต่อครับ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]