โจ และชีวิตมหัศจรรย์ตอนที่6
คำเตือน: เนื้อหาต่อไปนี้มีความรุนแรงระดับ 18+ อาจมีการใช้ภาษาที่เกี่ยวข้องกับเพศ ความรุนแรงทางร่างกายหรือจิตใจ และสถานการณ์ที่อาจทำให้เกิดความรู้สึกไม่สบายใจ ผู้ที่เข้าชมควรใช้วิจารณญาณอย่างสูงในการอ่าน เรื่องราวและตัวละครทั้งหมดเป็นเพียงเรื่องสมมติที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อวัตถุประสงค์ด้านความบันเทิง ไม่มีความเกี่ยวข้องกับบุคคล เหตุการณ์ หรือสถานที่ในโลกความจริงแต่อย่างใด โปรดอ่านด้วยความระมัดระวังและความเข้าใจในบริบทของเรื่องตอนที่ 1.9: คืนที่โรงแรม – การดูดอย่างบ้าคลั่ง
การเดินทางทัศนศึกษายังคงดำเนินไปตามแผน นักเรียนทุกคนตื่นเต้นเมื่อรถบัสจอดหน้าประตูโรงแรมขนาดเล็กที่พวกเขาจะพักกันในคืนนั้น บรรยากาศคึกคักเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและความสนุกสนานของเด็ก ๆ ที่ตื่นเต้นกับการได้ออกมาพักนอกสถานที่เป็นครั้งแรก ครูแดนยืนมองเด็ก ๆ ด้วยรอยยิ้มที่ดูเหมือนปกติ แต่ลึก ๆ ภายในจิตใจและร่างกายของเขา รู้สึกถึงความอ่อนล้าที่แผ่ซ่านจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นระหว่างการเดินทางมาทั้งวัน
ทันทีที่เด็ก ๆ ต่างได้รับกุญแจห้องพัก โจก็ไม่รอช้าที่จะวิ่งเข้ามาหาครูแดนด้วยรอยยิ้มใสซื่อเหมือนเดิม โจขอให้ครูแดนอยู่กับเขาในห้องเดียวกัน และแน่นอน ครูแดนที่ยังคงถูกควบคุมด้วยพลังของโจ ไม่ได้ปฏิเสธคำขอนั้น
“ครูแดนครับ ผมกลัวนอนคนเดียว… ครูนอนกับผมได้ไหมครับ?” โจถามด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล ราวกับว่าเป็นเพียงเด็กชายที่ต้องการความอบอุ่น
แดนที่อยู่ในสภาวะเหนื่อยล้าทั้งกายและใจพยักหน้าเบา ๆ “ได้สิ โจ ครูจะอยู่กับเธอเอง” คำตอบนี้ไม่เพียงแต่เป็นการตอบรับคำขอของโจ แต่ยังเป็นการปล่อยให้โจเริ่มต้นแผนการอันบิดเบี้ยวที่เขาวางไว้สำหรับคืนนี้
เมื่อถึงห้องพัก โจรีบวิ่งเข้ามาที่เตียงและกระโดดขึ้นไปนั่งบนเตียงอย่างไร้เดียงสา ขณะที่ครูแดนจัดการกับกระเป๋าและเสื้อผ้าของเขาโดยไม่ได้สังเกตถึงความผิดปกติที่ค่อย ๆ คืบคลานเข้ามา โจมองแดนด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น ราวกับเด็กที่กำลังเตรียมพร้อมสำหรับเกมสนุก
หลังจากทุกอย่างถูกจัดเตรียมเสร็จ ครูแดนและโจก็นอนลงบนเตียงด้วยกัน โจมุดตัวเข้าไปใกล้แดนมากขึ้น โดยอ้างว่าต้องการความอบอุ่น แต่แท้จริงแล้ว มันเป็นเพียงข้ออ้างในการเริ่มต้น “เกม” ที่บิดเบี้ยวของเขา โจรู้ดีว่าครูแดนยังคงถูกควบคุมอยู่ภายใต้พลังของเขา และแดนจะไม่สามารถต้านทานสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นได้
“ครูแดนครับ คืนนี้… ผมขอเล่นกับครูอีกได้ไหม?” โจถามด้วยน้ำเสียงอ่อนหวานและไร้เดียงสาเหมือนเด็กที่ขออนุญาตเล่นเกมโปรดของเขา
ครูแดนที่รู้สึกถึงความอ่อนล้าที่ยังคงสะสมอยู่ เพียงพยักหน้าเบา ๆ โดยไม่พูดอะไร ราวกับถูกสะกดจิต โจยิ้มกว้างเมื่อเห็นครูแดนยอมให้เขาเล่นเกมตามที่ขอ เด็กชายค่อย ๆ เข้ามาใกล้แดนมากขึ้น มือเล็ก ๆ ของเขาลูบไล้ไปที่หน้าท้องของแดนเบา ๆ ก่อนที่จะเลื่อนลงไปที่ขอบกางเกงของครู
โจเริ่มสอดนิ้วเล็ก ๆ ของเขาเข้าไปในกางเกงของครูแดนอย่างช้า ๆ สัมผัสกับอวัยวะเพศของครูอย่างเบามือ รอยยิ้มที่ดูไร้เดียงสาปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเด็กชาย ขณะที่มือของเขาเริ่มบีบและลูบไล้อวัยวะเพศของแดนอย่างนุ่มนวล ทุกการขยับของมือของโจเต็มไปด้วยความแม่นยำและความบิดเบี้ยวที่แดนไม่สามารถรับรู้ได้
“ครูแดนครับ… ผมจะทำให้ครูสบายขึ้นนะครับ” โจพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนแต่แฝงไปด้วยความมืดที่แดนไม่สามารถรู้สึกได้
โจไม่หยุดเพียงแค่ลูบไล้ เขารู้ดีว่าคืนนี้เขาต้องการอะไรบางอย่างที่มากกว่านั้น โจค่อย ๆ ขยับตัวขึ้นมาที่ครูแดน ใช้ลิ้นเล็ก ๆ ของเขาสัมผัสอวัยวะเพศของครูอย่างเบา ๆ ก่อนที่จะเริ่มดูดดื่มมันอย่างบ้าคลั่ง
ทุกครั้งที่โจดูดดื่มน้ำกามที่ไหลออกมาจากร่างกายของแดน เด็กชายรู้สึกถึงพลังชีวิตที่ไหลเข้ามาในตัวเขาอย่างช้า ๆ ร่างกายของแดนที่อ่อนแอลงทุกครั้งที่น้ำกามไหลออกมา ทำให้โจยิ่งรู้สึกมีอำนาจมากขึ้นทุกครั้ง โจไม่ยอมปล่อยมือจากอวัยวะเพศของแดนเลยสักนิด ขณะที่เขายังคงดูดดื่มน้ำกามอย่างต่อเนื่อง
มือเล็ก ๆ ของโจยังคงขยับเป็นจังหวะสม่ำเสมอ เขาเริ่มใช้นิ้วของเขาสอดเข้าไปในท่อปัสสาวะของแดนอย่างช้า ๆ และเป็นจังหวะ นิ้วเล็ก ๆ ของเขาค่อย ๆ เลื่อนลึกเข้าไปในท่อปัสสาวะ ขณะที่โจยังคงบีบและดูดอวัยวะเพศของแดนอย่างต่อเนื่อง
“ครูครับ… ผมต้องการน้ำกามของครูมากกว่านี้นะครับ” โจพูดเสียงกระซิบ ขณะที่นิ้วของเขายังคงขยับเข้าออกในท่อปัสสาวะของครูแดน
ครูแดนที่ตกอยู่ภายใต้พลังของโจ ไม่สามารถขัดขืนหรือต่อต้านได้ เขารู้สึกถึงความเจ็บปวดเบา ๆ แต่ก็ไม่สามารถตื่นจากฝันร้ายนี้ได้ ร่างกายของเขาอ่อนแอลงเรื่อย ๆ ทุกครั้งที่น้ำกามไหลออกมา โจยังคงบีบและดูดดื่มอย่างต่อเนื่อง ราวกับว่าเขาไม่รู้จักพอ
“ครูครับ… ผมจะไม่หยุดนะครับ จนกว่าครูจะไม่มีอะไรเหลือให้ผมอีก” โจพูดเสียงเบา ขณะที่เขายังคงบีบและดูดดื่มน้ำกามของแดนอย่างไม่หยุดหย่อน
เวลาผ่านไปช้า ๆ แต่สำหรับโจ มันกลับเป็นช่วงเวลาที่เต็มไปด้วยความสนุกสนาน เขายังคงเล่นกับอวัยวะเพศของครูแดนอย่างบ้าคลั่ง มือเล็ก ๆ ของเขาไม่หยุดบีบและสอดนิ้วเข้าไปในท่อปัสสาวะของแดน ทุกครั้งที่เขาสอดนิ้วเข้าไปลึกขึ้น น้ำกามก็จะไหลออกมาอีก โจดื่มมันเข้าไปทุกหยดอย่างหิวโหย ราวกับว่ามันคือแหล่งพลังชีวิตเดียวที่เขาต้องการเพื่อคงพลังของเขาไว้
ทุกครั้งที่น้ำกามหยดออกมา โจจะยิ้มกว้างเหมือนเด็กที่เพิ่งได้ของเล่นชิ้นโปรด ความบ้าคลั่งที่เกิดขึ้นในคืนนั้นทำให้แดนรู้สึกเหมือนร่างกายของเขาถูกดูดกลืนไปทีละน้อย ความอ่อนล้าที่สะสมมาเริ่มทวีความรุนแรงขึ้น จนกระทั่งเขารู้สึกว่าร่างกายของเขาเริ่มไร้เรี่ยวแรง
ในที่สุด เมื่อแสงแรกของวันใหม่เริ่มสาดส่องผ่านหน้าต่างเข้ามา โจจึงหยุดเล่นกับอวัยวะเพศของครูแดน เขาค่อย ๆ ปล่อยมือและนิ้วของเขาออกจากท่อปัสสาวะของแดนอย่างช้า ๆ และยิ้มกว้างให้กับครูแดนที่นอนนิ่งอยู่ข้าง ๆ ราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“ขอบคุณนะครับครูแดน… ครูทำให้ผมสนุกมากเลยครับ” โจพูดด้วยรอยยิ้มที่ดูใสซื่อเหมือนเดิม
แดนที่นอนอยู่ข้าง ๆ ไม่สามารถตอบอะไรได้ ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยความอ่อนล้าจากการที่ถูกดูดซึมพลังชีวิตไปตลอดทั้งคืน แต่จิตใจของเขากลับไม่สามารถตระหนักถึงความโหดร้ายที่เกิดขึ้นได้ เพราะพลังของโจยังคงครอบงำจิตใจของเขา
และในคืนนั้น ที่โรงแรมแห่งนั้น ครูแดนได้กลายเป็นเหยื่อของเด็กชายที่ดูเหมือนไร้เดียงสา แต่เต็มไปด้วยความบิดเบี้ยวและกระหายพลังชีวิตอย่างไม่มีที่สิ้นสุด…
ขอบคุณมากครับ สนุกมากครับ ขอบคุณครับ เสียวมากขอบคุณ สนุกดีครับ ขอบคุณ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]