โจ และชีวิตมหัศจรรย์ ตอนที่8
คำเตือน: เนื้อหาต่อไปนี้มีความรุนแรงระดับ 18+ อาจมีการใช้ภาษาที่เกี่ยวข้องกับเพศ ความรุนแรงทางร่างกายหรือจิตใจ และสถานการณ์ที่อาจทำให้เกิดความรู้สึกไม่สบายใจ ผู้ที่เข้าชมควรใช้วิจารณญาณอย่างสูงในการอ่าน เรื่องราวและตัวละครทั้งหมดเป็นเพียงเรื่องสมมติที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อวัตถุประสงค์ด้านความบันเทิง ไม่มีความเกี่ยวข้องกับบุคคล เหตุการณ์ หรือสถานที่ในโลกความจริงแต่อย่างใด โปรดอ่านด้วยความระมัดระวังและความเข้าใจในบริบทของเรื่อง
ตอนที่ 2.2: การค้นพบพลังแห่งความรัก
หลายชั่วโมงหลังจากที่โจและครูแดนค้นพบตำนานของเทพเจ้าเอเรสคัสและพลังที่เชื่อมโยงกับน้ำกาม โจไม่สามารถหยุดคิดเกี่ยวกับข้อมูลที่เพิ่งค้นพบได้ บางสิ่งบางอย่างในตำนานยังคงทำให้เขาสงสัย โดยเฉพาะเรื่องของปาฏิหาริย์ที่เทพเจ้าเอเรสคัสสามารถสร้างได้เมื่อได้รับน้ำกามจากความสุขที่แท้จริงและความรักโดยไม่ใช้การบังคับ
บทความที่พวกเขาอ่านระบุว่าเทพเจ้าเอเรสคัสไม่เพียงแค่มีพลังในการดูดซึมน้ำกามเพื่อเพิ่มพลังชีวิตและควบคุมจิตใจผู้อื่น แต่เมื่อเขาได้รับน้ำกามจากความรักและความยินยอมโดยไม่ใช้การบังคับ เทพเจ้านี้สามารถสร้างปาฏิหาริย์ เช่น การรักษาผู้เจ็บป่วย หรือแม้แต่การคืนชีพผู้ที่ตายไปแล้ว
การวางแผนทดลอง:
หลังจากที่ครูแดนอ่านบทความนั้นจบ แววตาของเขาเต็มไปด้วยความสับสน แต่ในเวลาเดียวกัน เขาก็เริ่มเกิดความสงสัยเช่นเดียวกับโจ “หมายความว่า… ถ้าพลังของเอเรสคัสมาจากน้ำกามที่มาจากความรัก มันอาจจะไม่ใช่พลังที่บิดเบี้ยวเสมอไปสินะ?” ครูแดนถามด้วยเสียงเบา
โจที่นั่งอยู่ข้างครูแดนพยักหน้า “ใช่ครับครูแดน ผมก็คิดแบบนั้น… ผมคิดว่าพลังของผมอาจทำให้เกิดสิ่งดี ๆ ได้ ถ้าครูยินยอมให้ผมทำมันโดยไม่มีการบังคับ” โจพูดด้วยน้ำเสียงที่แฝงไปด้วยความหวัง
ครูแดนที่ยังไม่เข้าใจทั้งหมด แต่เริ่มรู้สึกถึงสิ่งที่โจต้องการจะสื่อ “โจ… ถ้านายคิดว่าพลังของนายสามารถใช้เพื่อทำสิ่งดีได้ นายต้องการทำอะไรล่ะ?”
โจเงียบไปครู่หนึ่งก่อนที่จะพูดขึ้น “ผมอยากทดลองดูครับ… ที่ห้องวิทยาศาสตร์มีการทดลองกบที่ตายแล้ว ผมอยากรู้ว่าผมสามารถคืนชีวิตให้กบตัวนั้นได้ไหม ถ้าผมได้รับน้ำกามจากครูโดยความรักและความยินยอม ผมคิดว่าเราควรลองดู”
ครูแดนถึงกับนิ่งเงียบ เขารู้สึกถึงความแปลกประหลาดในคำขอของโจ แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่ามีความเป็นไปได้ที่คำพูดของโจอาจเป็นจริง และหากพลังของโจสามารถใช้เพื่อทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่เช่นนั้น มันอาจจะเป็นโอกาสที่จะทำให้พลังนี้มีคุณค่า
“แต่นายคิดว่าจะทำได้จริงเหรอ?” ครูแดนถามอย่างระมัดระวัง
โจยิ้มเล็กน้อย “เราจะไม่มีทางรู้จนกว่าจะลองครับ… ผมรู้ว่าพลังของผมสามารถทำสิ่งนี้ได้ ถ้าครูยินยอมและทำด้วยความรัก”
การเตรียมการทดลอง:
หลังจากตกลงกัน ทั้งสองคนเดินไปที่ห้องวิทยาศาสตร์ของโรงเรียน ซึ่งมีการทดลองกับกบที่ใช้ในการเรียนการสอนอยู่ กบตัวหนึ่งที่ตายไปแล้วถูกวางไว้ในโหลแก้วเพื่อศึกษาร่างกาย ครูแดนมองดูกบตัวนั้นด้วยความคิดที่ยังคงสับสน ขณะที่โจยืนอยู่ข้าง ๆ ด้วยความตั้งใจเต็มเปี่ยม
“ครูแดนครับ… ครูจะยอมให้ผมดูดอวัยวะเพศครูในครั้งนี้ โดยที่ครูต้องเต็มใจและรู้สึกถึงความรักที่ผมมีให้ครู” โจพูดด้วยเสียงที่แฝงไปด้วยความรู้สึกลึกซึ้ง “มันเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด พลังนี้จะใช้ได้ก็ต่อเมื่อมาจากความรักและความยินยอม”
ครูแดนเริ่มรู้สึกไม่แน่ใจ แต่ลึก ๆ ในใจของเขา เขาต้องการช่วยโจและต้องการเห็นว่าพลังนี้สามารถสร้างสิ่งที่ยิ่งใหญ่ได้หรือไม่ เขาตัดสินใจที่จะยอมให้โจทำการทดลองนี้
“ถ้านายคิดว่ามันจะได้ผล… ฉันจะยินยอม” ครูแดนตอบเบา ๆ
การทดลองเริ่มต้น:
เมื่อแดนยินยอม โจก็เริ่มต้นการทดลองอย่างระมัดระวัง โจเข้ามาใกล้ครูแดน เขาไม่ได้ใช้การสะกดจิตหรือพลังใด ๆ ในการบังคับ แต่กลับแสดงออกถึงความอ่อนโยนและความตั้งใจที่บริสุทธิ์
โจค่อย ๆ ใช้มือของเขาสัมผัสอวัยวะเพศของครูแดนอย่างนุ่มนวล คราวนี้ไม่มีการบีบบังคับ ไม่มีความรุนแรง ทุกการเคลื่อนไหวของโจเป็นไปด้วยความรักและความเคารพ ครูแดนรู้สึกได้ถึงความเปลี่ยนแปลงในพฤติกรรมของโจในครั้งนี้ เขาไม่รู้สึกถึงความกลัวหรือการถูกบังคับ แต่กลับรู้สึกถึงความใกล้ชิดที่อบอุ่น
“ครู… ครูต้องรู้สึกถึงความรักและความยินยอมด้วยนะครับ” โจพูดเบา ๆ ขณะที่เขาเริ่มใช้ปากดูดอวัยวะเพศของครูแดน
ครูแดนหลับตาลง เขารู้สึกถึงความอบอุ่นที่แผ่ซ่านเข้ามาในร่างกายของเขา มันไม่ใช่เพียงความรู้สึกทางกาย แต่เป็นความรู้สึกที่ลึกซึ้งในจิตใจของเขา เขารู้สึกถึงความรักและความยินยอมที่โจได้ขอ และครั้งนี้มันแตกต่างออกไปโดยสิ้นเชิง
โจค่อย ๆ ใช้ปากดูดดื่มน้ำกามจากครูแดน ทุกการเคลื่อนไหวของเขาช้าและนุ่มนวล โจไม่รีบร้อน เพราะเขารู้ดีว่าปาฏิหาริย์จะเกิดขึ้นได้ก็ต่อเมื่อพลังนั้นมาจากความรักที่แท้จริง
ครูแดนที่อยู่ในสภาวะของความยินยอมอย่างเต็มใจ รู้สึกได้ถึงพลังบางอย่างที่ค่อย ๆ ไหลผ่านร่างกายของเขา น้ำกามของเขาค่อย ๆ ไหลออกมา และโจดื่มมันเข้าไปด้วยความระมัดระวังและความเคารพ
“ครูครับ… ครูรู้สึกถึงพลังนี้ไหม?” โจถามด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบาแต่เต็มไปด้วยความหมาย
ครูแดนพยักหน้า เขารู้สึกถึงบางสิ่งที่ไม่อาจอธิบายได้ มันเป็นพลังที่เปลี่ยนแปลงจากภายใน พลังที่ไม่ได้มาจากความบังคับ แต่จากความรักและความเข้าใจ
การคืนชีพ:
หลังจากที่โจดูดดื่มน้ำกามจากครูแดนเสร็จสิ้น เขารู้สึกถึงพลังที่เพิ่มขึ้นในตัวเอง มันไม่ใช่พลังบิดเบี้ยวอย่างที่เคยเป็น แต่กลับเป็นพลังที่เต็มไปด้วยความอบอุ่นและแสงสว่าง
“ตอนนี้ถึงเวลาที่เราจะลองทำปาฏิหาริย์แล้วครับครู” โจพูดด้วยรอยยิ้ม
ทั้งสองเดินไปยังโหลแก้วที่มีกบตัวนั้นอยู่ โจยืนอยู่ตรงหน้าโหลแก้วและหลับตาลง เขาใช้สมาธิในการเรียกพลังที่เขาได้รับจากความรักและความยินยอมของครูแดน โจวางมือของเขาไว้บนโหลแก้วและปล่อยให้พลังไหลออกจากตัวเขา
ภายในไม่กี่วินาที แสงสีอ่อนเริ่มปรากฏขึ้นรอบ ๆ โหลแก้ว กบที่ตายไปแล้วเริ่มขยับตัวเบา ๆ มันเริ่มกระพริบตาและค่อย ๆ ฟื้นคืนชีวิต โจกำลังใช้พลังของเขาในการชุบชีวิตกบตัวนั้น
ครูแดนมองด้วยความตกตะลึง เขาไม่อยากเชื่อในสิ่งที่ตาเขาเห็น กบที่ตายไปแล้วกลับมามีชีวิตอีกครั้ง มันเป็นปาฏิหาริย์ที่เกิดจากความรักและพลังที่มาจากความยินยอมของเขาเอง
“ครูแดน… ผมทำได้จริง ๆ” โจพูดด้วยรอยยิ้มที่เปี่ยมไปด้วยความสุขและความภาคภูมิใจ “พลังนี้สามารถสร้างสิ่งที่ดีได้ ถ้าเราใช้มันอย่างถูกต้อง”
ครูแดนพยักหน้าช้า ๆ เขายังไม่สามารถพูดอะไรได้ เขายังคงอยู่ในสภาวะของความตกตะลึงกับสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้น
ตอนที่ 2.3: การสำรวจและความลับที่ต้องถูกปิดบัง
หลังจากที่ปาฏิหาริย์เกิดขึ้น กบตัวนั้นขยับตัวไปมาราวกับฟื้นคืนชีพจากความตาย ครูแดนและโจมองดูภาพที่เกิดขึ้นตรงหน้าอย่างไม่เชื่อสายตา มันเป็นการค้นพบที่น่าทึ่ง พลังที่โจมีสามารถคืนชีพสิ่งมีชีวิตได้จริง แต่แทนที่จะแสดงออกถึงความตื่นเต้น ครูแดนกลับเต็มไปด้วยความกังวล
แดนขยับเข้าไปใกล้โหลแก้วมากขึ้น เขาจับกบตัวนั้นขึ้นมาอย่างระมัดระวัง สัมผัสที่ได้จากผิวหนังเย็น ๆ ของกบไม่เหมือนกับที่เคยสัมผัสในตอนที่มันยังตายอยู่ มันกลับมีชีวิตชีวา เหมือนกับว่ามันไม่เคยตายมาก่อน
“นี่มัน… เป็นไปได้ยังไง?” แดนพูดด้วยเสียงเบา ขณะที่จับกบตัวนั้นในมือของเขา
โจยืนอยู่ข้าง ๆ ครูแดน มองกบด้วยรอยยิ้มพึงพอใจ เขารู้สึกถึงพลังที่กำลังเติบโตในตัวของเขาหลังจากที่ใช้พลังชุบชีวิตกบตัวนั้น ความรู้สึกนั้นทำให้เขาตื่นเต้นอย่างไม่อาจอธิบายได้ “ครูแดน ผมบอกแล้วว่าพลังของผมสามารถทำสิ่งนี้ได้… และมันยังมีอีกหลายอย่างที่เรายังไม่ได้ค้นพบ”
การตรวจสอบกบที่คืนชีพ:
ทั้งสองนั่งลงที่โต๊ะทดลองในห้องวิทยาศาสตร์ ครูแดนค่อย ๆ วางกบที่ฟื้นคืนชีพลงบนโต๊ะ เขาหยิบแว่นขยายขึ้นมาและเริ่มตรวจสอบกบตัวนั้นอย่างละเอียด
“กบตัวนี้… มันดูเหมือนมีชีวิตปกติทุกอย่าง มันไม่ใช่เพียงแค่ฟื้นคืนชีพ แต่ยังดูแข็งแรงขึ้นกว่าก่อนหน้านี้ด้วย” แดนพูดด้วยความตกตะลึง เขาพยายามหาสัญญาณใด ๆ ที่บ่งบอกว่ากบตัวนี้ไม่เหมือนเดิม แต่นอกเหนือจากการที่มันตายแล้วฟื้นขึ้นมา ทุกอย่างกลับดูเป็นปกติ
โจมองกบตัวนั้นด้วยความพึงพอใจ “ครูเห็นแล้วใช่ไหมว่าพลังนี้สามารถทำอะไรได้บ้าง? ผมเชื่อว่าผมสามารถใช้มันเพื่อช่วยคนอื่นได้ ถ้าผมได้รับน้ำกามมากพอ ผมอาจจะสามารถรักษาคนป่วย หรือแม้กระทั่งคืนชีพคนที่ตายไปแล้วได้”
การพูดคุยถึงพลังเหนือธรรมชาติ:
ครูแดนวางแว่นขยายลงและหันมามองโจ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความกังวล แม้ว่ามันจะเป็นการค้นพบที่น่าอัศจรรย์ แต่เขาก็รู้สึกได้ว่าพลังนี้มีความอันตรายซ่อนอยู่ “โจ… พลังนี้มันไม่ได้เป็นเพียงสิ่งที่สามารถสร้างปาฏิหาริย์ได้ แต่มันอาจกลายเป็นอันตรายได้ ถ้ามันตกไปอยู่ในมือของคนที่ใช้มันในทางที่ผิด”
โจขมวดคิ้วเล็กน้อย ไม่เข้าใจในสิ่งที่ครูแดนต้องการจะสื่อ “แต่ครูครับ… ผมสามารถใช้พลังนี้เพื่อช่วยคนได้ เราเพิ่งชุบชีวิตกบตัวนี้ขึ้นมา… ลองคิดดูสิว่าถ้าผมสามารถรักษาคนป่วยหรือช่วยเหลือคนที่ต้องการได้ เราอาจจะสามารถเปลี่ยนแปลงโลกได้เลย”
ครูแดนส่ายหัวเล็กน้อย “โจ มันไม่ใช่เรื่องง่ายขนาดนั้น… พลังที่สามารถคืนชีพคนตายได้ ไม่ใช่สิ่งที่ควรจะถูกใช้โดยไม่มีข้อจำกัด” เขาหยุดพูดไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดต่อด้วยน้ำเสียงที่จริงจังมากขึ้น “ถ้าคนอื่นรู้ว่านายมีพลังแบบนี้… นายจะกลายเป็นเป้าหมาย ทุกคนจะต้องการนาย ทั้งในทางที่ดีและไม่ดี”
โจเริ่มรู้สึกถึงความกังวลที่แฝงอยู่ในน้ำเสียงของครูแดน แต่เขายังคงเชื่อว่าพลังของเขาสามารถทำสิ่งที่ดีได้ “แล้วเราควรทำยังไงล่ะครับครูแดน? ถ้าผมมีพลังนี้ แต่ต้องเก็บมันไว้เฉย ๆ มันก็คงไม่มีประโยชน์อะไร ผมอยากใช้พลังนี้เพื่อช่วยคนจริง ๆ”
ครูแดนมองเข้าไปในดวงตาของโจ เขารู้สึกถึงความตั้งใจของเด็กชาย แต่ก็ไม่สามารถปฏิเสธความจริงที่ว่า พลังนี้มีความเสี่ยงมากกว่าที่โจจะเข้าใจ “โจ พลังนี้อาจดูเหมือนเป็นสิ่งที่ดี แต่มันต้องมีการควบคุม และปิดบังไว้จากคนอื่น นายจะต้องระวังในการใช้มัน เพราะถ้านายไม่ระวัง มันอาจจะทำร้ายคนรอบข้างได้โดยที่นายไม่ตั้งใจ”
การที่โจต้องดูดอวัยวะเพศชายเพื่อพลัง:
โจนั่งเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะพูดขึ้น “ครูครับ… แต่การที่ผมจะใช้พลังนี้ได้ ผมต้องได้รับน้ำกามจากผู้ชายที่ยังไม่มีลูก… นั่นคือข้อจำกัดของพลังนี้ และมันเป็นสิ่งที่ทำให้ผมรู้สึกไม่ดีเหมือนกัน” โจพูดเสียงเบา มันเป็นครั้งแรกที่เขาแสดงถึงความกังวลเกี่ยวกับสิ่งที่เขาต้องทำเพื่อให้ได้มาซึ่งพลัง
ครูแดนหันมามองโจด้วยสายตาที่เปี่ยมไปด้วยความเข้าใจ “ฉันรู้โจ… การที่นายต้องดูดน้ำกามเพื่อเสริมพลังมันไม่ใช่เรื่องง่าย และมันก็ไม่ใช่สิ่งที่ควรเกิดขึ้นกับใครก็ตาม” เขาหยุดครู่หนึ่งก่อนที่จะพูดต่อ “นั่นเป็นอีกเหตุผลที่ทำให้ฉันกังวลเกี่ยวกับพลังของนาย มันไม่ใช่เพียงพลังธรรมดาที่สามารถควบคุมได้ง่าย ๆ แต่ต้องใช้วิธีที่ไม่ปกติและบิดเบี้ยวในการสร้างพลังนี้ขึ้นมา”
“แต่ครู… ถ้าผมสามารถใช้พลังนี้เพื่อช่วยคนอื่นได้ มันก็อาจจะเป็นสิ่งที่ดีใช่ไหม?” โจถามด้วยน้ำเสียงที่สับสน เขารู้สึกถึงความขัดแย้งในใจของตัวเอง แม้ว่าพลังนี้จะทำให้เขารู้สึกแข็งแกร่ง แต่ความจำเป็นในการใช้วิธีการเช่นนั้นทำให้เขารู้สึกไม่สบายใจ
ครูแดนถอนหายใจยาว “มันไม่ใช่เรื่องที่สามารถตัดสินได้ง่าย ๆ โจ… พลังนี้มาพร้อมกับความรับผิดชอบที่ยิ่งใหญ่ นายต้องเข้าใจว่าการที่นายต้องใช้ร่างกายของคนอื่นในการสร้างพลัง มันเป็นสิ่งที่อาจทำให้คนอื่นได้รับความเจ็บปวดได้”
โจพยักหน้าเบา ๆ “ผมรู้ครับ… ผมไม่อยากทำร้ายใคร แต่ผมก็ไม่อยากให้พลังของผมหายไป ผมต้องการใช้มันเพื่อทำสิ่งที่ดี”
แดนมองโจด้วยความเห็นใจ “ฉันเข้าใจความรู้สึกของนาย แต่ฉันต้องบอกนายอย่างตรงไปตรงมา ว่าพลังแบบนี้ ถ้าตกไปอยู่ในมือของคนที่ไม่มีเจตนาดี มันอาจกลายเป็นอาวุธที่ทำลายล้างได้ ฉันคิดว่าเราไม่ควรบอกเรื่องนี้กับใคร และนายต้องระวังอย่างมากในการใช้พลังนี้”
การปิดความลับ:
หลังจากครูแดนพูดจบ ทั้งห้องก็เงียบลงไปครู่หนึ่ง โจมองครูแดนด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความสับสนและคำถาม แต่เขารู้ว่าครูแดนพูดถูก พลังของเขาอาจจะเป็นทั้งพรและคำสาป และการปิดบังความลับนี้อาจเป็นสิ่งที่ดีที่สุดในตอนนี้
“ครูหมายความว่า… ผมต้องเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับตลอดไป?” โจถามด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา
แดนพยักหน้า “ใช่ โจ… เราต้องปิดบังเรื่องนี้ไว้ ไม่ให้ใครรู้ พลังที่นายมีมันทรงพลังเกินไป และเราไม่สามารถคาดเดาได้ว่าคนอื่นจะทำอะไรกับมัน ถ้าพวกเขารู้”
โจเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพยักหน้าตอบ “ผมเข้าใจแล้วครับครู… เราจะปิดบังเรื่องนี้ไว้”
แดนยิ้มเล็กน้อย “ดีแล้วโจ นี่อาจเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดสำหรับตอนนี้… และเราจะหาวิธีใช้พลังนี้ในทางที่ถูกต้องโดยไม่ทำร้ายใคร”
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ สนุกมากครับ {:5_119:}สนุกมาก{:5_119:} ขอบคุณครับ อย่ากินน้ำกันอย่างเดียวซิครับ 555 เข้าใจได้ น้องยังอนุบาล ก็คงแนวเอื่อยๆ...
รอต่อไป ขอบคุณครับ สนุกดีครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]