ร้านลับสนองซี๊ด ตอนที่ 1 จุดเปลี่ยนของชีวิต
ทุกวันหลังเลิกเรียนจีเอ็มจะมานั่งอ่านหนังสือเพื่อรอเดินทางกลับบ้านพักพร้อมเพื่อนสนิท แต่ระหว่างที่รอมีอีกสิ่งที่เขามักทำเป็นกิจวัตรนั่นก็คือ การแอบมองผู้ชายออกกำลังกาย เพราะฝั่งตรงข้ามตึกคณะนั้นเป็นลานกีฬาประจำมหาวิทยาลัยช่วงเย็นมักจะมีผู้คนมาใช้สถานที่แต่ที่เขาเฝ้ารอคือหนุ่มรุ่นพี่คณะวิศวะกรรม ซึ่งจีเอ็มสืบมาแล้วว่าเป็นกลุ่มเพื่อนสนิท 3 คน ได้แก่พี่กัฟ หนุ่มที่ได้ฉายาว่าเจ้าชายเกียร์ รูปหล่อ พ่อรวย ยิ้มสวยเพอร์เฟคทุกอย่างพี่สกาย หนุ่มเจ้าสำราญ เจ้าของฉายาลักยิ้มกระชากใจที่ไม่ว่าจะไปที่ไหนมักจะมีเสียงกรี๊ดตามมา“อร๊ายยย”นั่น ไม่ทันไรก็มีเสียงกรี๊ดลั่นมาจากสนามบาส สาเหตุก็เป็นเพราะพี่สกายยืนโบกมือให้กองเชียร์ที่มาดูพร้อมยกมุมปากอวดลักยิ้มสวยคนสุดท้ายคือพี่แมน คอยเคลียร์ปัญหา เก็บกวาดเรื่องที่เกิดจากพี่กัฟและพี่สกาย โดยเฉพาะเรื่องผู้หญิงจนได้ฉายาว่าผู้จัดการ“อีฟ้ากูชอบพี่เค้า กูอยากได้อยากโดน”“มึงกับพี่กัฟอะนะ ต่างกันราวฟ้ากับเหวเลยจ้าอีเปรี้ยว เปลี่ยนคนเหอะ”“แต่กูชอบพี่เค้าจริง ๆ”“กูว่า...มีวิธีอยู่นะ”จีเอ็มเงี่ยหูฟังสองสาวรุ่นพี่ที่นั่งคุยกันโวด้วยความหวั่นใจ นั่นก็เป็นเพราะเขากำลังแอบชอบพี่กัฟอยู่“ยังไงซิส ถ้าได้ผลกูยอมหมดทุ่มสุดตัว”ยิ่งท่าทางทุ่มเทมุ่งมั่นทำให้จีเอ็มคิ้วกระตุกหงุดหงิด “มึงเคยได้ยินเรื่อง ชมรมรับจ้างทั่วไปไหม”ชมรมรับจ้างทั่วไปเป็นเรื่องเล่าปากต่อปากของนักศึกษาที่อยู่หอใน ว่ากันว่าประธานชมรมนั้นบูชาเทพีแห่งความรักเลยช่วยให้ผู้คนที่เข้าไปร้องขอได้สมหวังดั่งใจหมาย แต่ก็ไม่เคยมีคนยืนยันเรื่องนี้ คนที่เคยเข้าไปต่างก็ปิดปากเงียบไม่พูดถึงมีเพียงเสียงจากมนุษย์เผือกที่แอบเฝ้าสังเกตุการณ์แล้วนำมาพูดต่อเป็นตุเป็นตะ“ไอ้เจ็ม มึงเหม่ออะไรวะ”“ฮะ!”ตอนนั้นเองเพื่อนสนิทของเขาก็เดินเข้ามาขัดการแอบฟัง โรอาวางกระเป๋าสะพายลงบนโต๊ะพร้อมหย่อนก้นนั่งฝั่งตรงข้าม“ไอ้โร ตกใจหมด แล้วภูอะไม่มาพร้อมกันหรอ?”จีเอ็มถามถึงเพื่อนสนิทอีกคนเพราะภูกับโรอานั้นเรียนเซคเดียวกัน“มันเข้าห้องน้ำกำลังมา นั่นมาละ”โรอาพยักเพยิดหน้า ไม่นานภูนักศึกษาหนุ่มหน้าตี๋ก็เดินตาบวมเข้ามาร่วมวง“นินทากูหรอพวกมึง”เขาถามจบก็สูดจมูกราวกับคนป่วย“แค่ถามหาเฉย ๆ มึงไม่สบายหรอ?”“ฮ่า ๆ ๆ ๆ”ภูไม่ทันตอบกลับเป็นโรอาที่หลุดหัวเราะเอิ้กอ้ากเสียงดัง เจ้าตัวเงียบไม่พูดอะไร “ไอ้โร เล่ามา”“มึงสัญญากับกูแล้วว่าจะไม่พูด”ภูจ้องโรอาเขม็งแต่มีหรือที่จะปกปิดได้ ทันทีที่มีโอกาสเขารีบเล่าออกมาจนหมดเปลือก “ก็คาบเมื่อกี้อาจารย์แม่เปิดคลิปซึ้ง ๆ ให้ดู ไอ้นี่ก็อินร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวรเกือบชั่วโมง”พอรู้เหตุผลก็หายสงสัย เพราะภูนั้นเรียกได้ว่าเป็นคนที่อินไปกับทุกอย่าง เต็มที่กับทุกรายละเอียด ภูเบ้ปากให้ก่อนจะลุกขึ้นยืนโบกไม้โบกมือหาใครบางคน ทั้งสองงุนงงเลยมองตาม ปรากฏว่าผู้ชายกลุ่มนั้นเดินข้ามถนนมาหาพวกเขา “ไอ้ภู!” จีเอ็มเรียกชื่อเพื่อนได้แค่นั้นก็เงียบไม่พูดอะไรต่อ แถมยังก้มหน้ามองโต๊ะหินอ่อนนิ่ง ๆ นั่นก็เพราะว่าจีเอ็มมีอาการเขินผู้ชาย ไม่รู้ว่าเป็นโรคหรือเปล่าแต่ทุกครั้งที่เขาเข้าใกล้ผู้ชาย มักจะแสดงอาการพูดไม่ออก ใจสั่น ขยับตัวไม่ได้ จีเอ็มมีอาการนี้ตั้งแต่เด็กโดยที่เขาเองก็ไม่รู้สาเหตุ จะมีก็แต่เพื่อนอย่างภูและโรอาที่รู้จักกันมาตั้งแต่อนุบาลที่พูดคุยและใกล้ชิดได้ปกติไม่แสดงอาการใด ๆ “น้องภูทำไมตาบวมขนาดนั้นครับ หืม” แม้จะไม่เห็นภาพ แต่จีเอ็มคาดเดาจากเสียงและเงาที่เคลื่อนผ่าน เป็นพี่สกายพุ่งตัวเข้าไปหาภูพร้อมกับเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง “ไม่เป็นอะไรครับ สวัสดีครับพี่กัฟ สวัสดีครับพี่แมน” ภูตอบก่อนจะยกมือไหว้ทักทายรุ่นพี่อีกสองคน “พวกมึงนี่พี่สกาย พวกกูกำลัง...” “กำลังคบกันครับ!” “เห้ย ผมกำลังจะบอกว่ากำลังคุยกัน” “งั้นให้พี่ขอเป็นแฟนเลยไหมครับ” พี่สกายทำทีจะคุกเข่าลงที่พื้นจนภูร้องห้าม บทสนทนานั้นทำให้จีเอ็มที่ก้มหัวถึงกับตกใจเงยหน้าขึ้นมอง แต่เมื่อเห็นหน้าพี่กัฟเขาก็รีบหลุบมองต่ำทันทีภูเห็นอาการจีเอ็มไม่สู้ดีเลยพาพี่สกายเดินปลีกตัวออกไปคุยกันที่อื่น โรอาที่รู้ก็ได้แต่ลูบบ่าปลอบใจเพื่อน“โอเคปะมึง”เมื่อไม่มีผู้ชายคนอื่นอยู่ใกล้ เขาก็กลับมาเป็นปกติ“อืม”จีเอ็มได้แต่ตัดพ้อตัวเอง ถึงเขาจะชอบใครขนาดไหนแต่ก็ไม่สามารถเข้าใกล้หรือพูดคุยได้ ทำให้ครองโสดมาจนถึงปัจจุบันเคยอ่านกระทู้บนโลกออนไลน์เจอว่ามีหลายคนที่มีอาการแบบเดียวกับเขา บางคนว่าเป็นเพราะความกลัว กลัวว่าจะดูไม่ดีในสายตาเขาเลยแสดงออกด้วยการเขินอาย “เจ็ม กูมีเรื่องจะสารภาพว่ะ”โรอาพูดด้วยเสียงที่กังวล เขารับรู้ว่าอีกฝ่ายกำลังกระอักกระอ่วน“มึงกำลังคบกับพี่แมนอยู่ใช่ไหม”“มึงรู้!!”จีเอ็มเห็นความผิดปกติของโรอามาสักพักแล้วก็คิดว่าอาจจะเป็นเรื่องนี้ แต่ไม่คิดว่าคนคนนั้นคือพี่แมน ที่มั่นใจเพราะเมื่อครู่ตอนที่พวกพี่กัฟเดินออกไป เขาเห็นพี่แมนหันกลับมามอง และโรอาเองก็จ้องหน้าพี่แมนด้วยแววตาที่ดูมีอะไรบางอย่าง“แน่นอน เป็นเพื่อนกับมึงมาตั้งกี่ปีทำไมแค่นี้จะดูไม่ออก แต่แค่ไม่คิดว่าจะเป็นพี่แมน”จะว่าไปก็ยังแปลกใจอยู่ เพราะคนทะเล้นกวนกวนแบบไอ้โรไหงถึงมาคบกับพี่แมนที่หน้านิ่งจิตใจเย็นยะเยือกได้ ส่วนภูเองก็เหมือนกันนิสัยต่างกับพี่สกายคนละขั้วเลยจีเอ็มรู้ดีว่ายังไงวันนี้ก็ต้องมาถึง แม้จะเป็นเพื่อนสนิทที่เรียนมาด้วยกันตั้งแต่ประถมจนเข้ามหาวิทยาลัย เช่าบ้านพักด้วยกันเรียนคณะเดียวกัน แต่ถึงอย่างไรต่างคนก็มีชีวิตเป็นของตัวเอง จะมาเกาะกลุ่มซี้ปึกตลอดไปคงไม่ได้ เขาเตรียมใจมาสักพักแล้ว“มึงเองก็หาแฟนสักคนดิวะ พี่กัฟเป็นไง จะได้ครบคู่พอดี”“...”แค่ได้ยินหน้าของเขาก็เริ่มมีอาการร้อนผ่าวลามไปถึงใบหู“ถ้ามึงต้องการบอกพวกกูมา เดี๋ยวกูกับไอ้ภูจะช่วยเต็มที่ แต่อย่าช้านะมึงแบบพี่กัฟถ้าไม่รีบเดี๋ยว มอจอคอปอดอ”“อะไรวะ มอจอคอปอดอ”“ก็เดี๋ยวหมาจะคาบไปแดกไง”คำพูดของโรอาทำให้จีเอ็มคิดหนัก ตอนนั้นเองที่บทสนนาของสองสาวรุ่นพี่แว้บเข้ามาในหัว“ไอ้โร กูมีธุระขอตัวก่อนนะ”“จะไปไหนวะ ไม่กลับด้วยกันหรอ”“มึงไปหาพี่แมนเหอะ กูรู้มึงอยากไปใจจะขาด”“รู้ใจกูที่สุดเลยเพื่อนเลิฟ”พอโรอาได้ยินก็คลี่ยิ้มกว้างลุกพรวดพราดเข้ามาจุ๊บหัวจีเอ็ม ไม่รอให้โดนบ่นก็วิ่งปร๋อไปทางที่พี่แมนอยู่ ส่วนจีเอ็มเขาเดินทางไปยังที่ที่มีเรื่องเล่า‘ชมรมรับจ้างทั่วไป’“มาเรื่องความรักอีกล่ะสิ”ยังไม่ทันที่จะได้พูดอะไร ก็มีเสียงหนึ่งจากในห้องทักขึ้น จีเอ็มค่อย ๆ ก้าวเท้าเดินเข้าไปตามทิศทางเสียง“ใช่ครับ ผมมาขอให้ช่วยเหลือ”น่าแปลกที่เขาสามารถพูดโต้ตอบได้แม้อีกฝ่ายจะเป็นผู้ชาย ซึ่งนอกจากภูกับโรอา เขาไม่เคยเป็นแบบนี้กับใครมาก่อน“นั่งก่อนสิ”รุ่นพี่ประธานชมรมที่นั่งหัวโต๊ะผายมือให้ ก่อนจะลุกขึ้นเดินไปจุดกำยาน กลิ่นควันลอยแตะจมูกพอสูดดมรู้สึกฉุนเล็กน้อย แต่สักพักเริ่มผ่อนคลายและหลงใหลไปกับกลิ่นไม้หอม“น้องนี่...น่าสนใจ”คำพูดของประธานชมรมทำเอาจีเอ็มใจเต้นแรง ไม่เคยมีผู้ชายคนไหนเคยพูดแบบนี้กับเขามาก่อน แถมตอนเดินผ่านหลังเมื่อครู่ยังใช้มือลูบไหล่เขาอีก ‘จะว่าไปประธานชมรมก็หล่อดีแฮะ ได้ยินว่าเรียนเทคโนโลยีอาหาร ผู้ชายทำอาหารเป็นมีเสน่ห์มากด้วยสิ ขนาดหน้านิ่งไม่ยิ้มยังกร้าวใจสุด ๆ แบบนี้คงมีแฟนแล้วแหงเลย’“หยุดยิ้มและหยุดคิดอะไรเกินเลยผมได้แล้วครับ”“พะ พี่ ระ รู้ได้ยังไง...”เมื่อถูกทักเขาได้แต่นั่งหน้าเจื่อนด้วยความอายเพราะถูกจับได้ “เรื่องนั้นไม่สำคัญ เอาเป็นว่าถ้าอยากให้ผมช่วย เซ็นสัญญานี้ก่อน”กระดาษสัญญาถูกยื่นมาให้ พออ่านแล้วก็ได้แต่งง ๆ เพราะระบุแค่ว่าห้ามพูดถึงเหตุการณ์และเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ ไม่มีเงื่อนไขข้อแลกเปลี่ยนใด ๆ แถมค่าครูหรือค่าบริการก็ไม่มีจะว่าไปคงเพราะแบบนี้คนที่เคยรับบริการถึงไม่มีใครออกมายืนยัน แสดงว่าเซ็นสัญญาปิดปากกันหมดหลังจากเซ็นสัญญาเรียบร้อย รุ่นพี่ประธานชมรมก็เดินไปยังโต๊ะกลมที่อยู่หลังห้องซึ่งถูกม่านสีขาวบางกั้นเอาไว้จีเอ็มเพ่งมองไปยังโต๊ะบูชาที่มีรูปปั้นของเทพีแห่งความรักตามที่ได้ยินมา เทียนสีแดงถูกจุดขึ้น ตรงกลางมีกระจก แอปเปิล เปลือกหอย และดอกกุหลาบสดสีแดงคู่หนึ่งวางไว้อย่างเป็นรูปแบบไม่รู้เพราะกลิ่นของกำยานหรืออย่างไรทำให้การรับรู้ของจีเอ็มแปลกไปเหมือนเวลารอบข้างจะเดินไวมากจนความสว่างด้านนอกถูกแทนที่ด้วยแสงไฟจากเสาของถนนยามค่ำคืน“อยากสมหวังจริงหรือเปล่า?”“ครับ”จีเอ็มตอบด้วยความมุ่งมั่นเพราะกลัวคำพูดของโรอาจะเป็นจริง หากการกระทำในครั้งนี้ทำให้เขาได้สมหวังกับพี่กัฟจริง ๆ มันก็คุ้มค่าที่จะลองดู ไม่ว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร คบกันแล้วไปรอดไม่รอด จะสุขหรือทุกข์กว่าที่เป็นอยู่แต่ก็คงดีกว่าที่เป็นในตอนนี้อย่างแน่นอน อย่างน้อยก็พูดได้ว่า อกหักดีกว่ารักไม่เป็นประธานชมรมเดินถือหม้อดินเผาใบใหญ่ออกมาวางที่หน้าโต๊ะบูชา จากนั้นก็ทำการจุดไฟด้วยการสะบัดมือเพียงครั้งเดียว จีเอ็มมองดูอย่างอึ้ง ๆ คิดว่าตัวเองตาฝาด"โอ เฟอา อะฟราโอดิที ฯลฯ”รุ่นพี่พูดภาษาแปลก ๆ เขากล่าวร่ายอยู่นานสองนาน พอว่าจบก็หยิบดอกกุหลาบสดบนโต๊ะจับมัดด้วยด้ายสีแดงเข้าหากันแล้วโยนลงไปในกองไฟ แล้วพูดอะไรต่ออีกประโยค“คราวนี้หลับตา ตั้งสติให้ดีนึกถึงใบหน้าของคนที่ชอบ นึกถึงกลิ่นกาย นึกถึงทุกสิ่งทุกอย่างเกี่ยวกับเขา"ใบหน้าของพี่กัฟชัดเจนในความทรงจำ รอยยิ้มยามที่มองมาหากลิ่นตัวของพี่กัฟยามที่เดินเฉียดกันคลุ้งอยู่ในจมูกราวกับพึ่งสัมผัส"นึกถึงทุกอย่างที่เกี่ยวกับเขา สิ่งที่อยากทำร่วมกัน"ภาพของพี่กัฟในชุดบาสกำลังยิ้มสวยโชว์ฟันขาวค่อย ๆ เดินเข้ามาหา จีเอ็มยื่นมือไปที่ด้านหน้าอยากจะสัมผัสจับมือกับพี่กัฟสักครั้ง ค่อย ๆ ยืนขึ้นแล้วเดินเข้าไปหา ตอนนี้เหมือนกับอีกคนมีตัวตนจริงอยู่เบื้องหน้า“พี่กัฟ ผมขอจับแก้มขาว ๆ ของพี่ได้ไหมครับ” เขาเอื้อมมือไปหยิกแก้มขาว ๆ ของพี่กัฟในจินตนาการ แม้จะหลับตาอยู่แต่สัมผัสที่รู้สึกสมจริงมาก กายเนื้อสองคนแตะถูกกันเกิดความวูบวาบเข้าที่หัวใจ“ผมขอ...หอมแก้มพี่ได้ไหม”จีเอ็มเอ่ยในสิ่งที่ต้องการมาตลอดแต่ไม่เคยได้พูด เขาค่อย ๆ เคลื่อนหน้าเข้าไปแล้วจุ๊บเข้าที่ข้างแก้ม หัวใจเริ่มเต้นไม่เป็นจังหวะ นี่เป็นสิ่งที่ตื่นเต้นที่สุดในชีวิตเลยก็ว่าได้“พี่กัฟ ถ้าผมจะขอ...จะ จูบพี่ได้ไหม”ทันทีที่ภาพของพี่กัฟที่อยู่ตรงหน้าพนักหน้าให้ เขาไม่รอช้ารีบกระโจนเข้าไปจุ๊บปาก อดีตได้แต่เฝ้าฝันจินตนาการถึงไม่คิดว่าวันนี้จะได้ทำกับความรู้สึกพิเศษจริง ๆ แบบนี้ และเพราะความอัดอั้นจีเอ็มเลยอดไม่ได้ที่จะลองแลบลิ้นเลียริมฝีปากนุ่ม ๆ รสหวาน“พะ พี่กัฟ ผมขอ...”ยังเอ่ยไม่ทันจบราวกับอีกฝั่งรู้ทันส่งลิ้นร้อนเข้ามาในโพรงปาก จีเอ็มเลยตอบสนองตามต้องการ เขาดูดลิ้นแลกน้ำลายอยู่นานสองนานจู่ ๆ ก็เกิดความรู้สึกแปลกขึ้น ร่างกายของจีเอ็มกระตุกเกร็งขนตามลำตัวลุกซู่ไปหมด“อือ อืม อือ อือ อ่าส์ แฮก แฮก”เขาสะดุ้งตัวโหย่งพบกับความมืดที่ปกคลุมรอบตัว “ฝันเปียกหรอวะเนี่ย!”จีเอ็มสับสนกับสิ่งที่เกิดขึ้น เขาจำได้ว่าไปชมรมรับจ้างทั่วไปมา แต่ไหงถึงมานอนแก้ผ้าอยู่ในห้องนอนของตัวเอง แถมไอ้จ้อนก็คายน้ำกามออกมาเลอะเต็มหน้าท้องไปหมดไม่รู้ว่าที่เกิดขึ้นสักครู่เป็นเพียงฝันวิปริตแบบที่ไม่เคยจินตนาการถึง หรือเป็นเพราะอะไรกันแน่......ณ บาร์แห่งหนึ่ง"ในที่สุดก็ครบเสียที”ผู้จัดการบาร์มองดูกระดาษในมือ มีชื่อและประวัติของชายหนุ่มทั้ง 6 คน ได้แก่ ภู โรอา แมน สกาย กัฟ และคนสุดท้าย จีเอ็ม“คุณฮิมยิ้มแบบนี้ มีเรื่องดีหรอครับ”“ใช่ ไปเตรียมตัวกันได้แล้ว อีกไม่นานจะมีลูกค้ากลุ่มใหม่มา ไม่ว่าจะขอพรกับทวยเทพองค์ใดแต่หากจิตใจต่ำตมคิดถึงแต่เรื่องโสมมสุดท้ายปลายทางก็จะหันมาที่พวกเรา"“แบบนี้ก็ดีสิครับ เราหาลูกค้าได้มากขนาดนี้ ท่านเทพแห่งกามราคะคงพอใจ”เบื้องหลังบทสนทนาคือฉากเซ็กอันดุเดือดเลือดพล่าน ลูกค้าชายฉกรรจ์นับสิบกำลังเปลือยกายทำกิจกรรมวิตถารหมู่กันอย่างไม่อายฟ้าอายดิน เนื้อตัวมันวาวเคลือบไปด้วยเหงื่อไคล กลิ่นคาวคละคลุ้งไปทั่วบริเวณ เสียงร้องครวญครางดังกระหึ่มทั่วทุกสารทิศไม่เกรงกลัวว่าใครจะได้ยิน โดยมีบริกรชายสวมหน้ากากใบหน้ามนุษย์ยืนเฝ้ามองอยู่ทุกมุมในบาร์ลับแห่งนี้__________
เรื่องนี้จะออกแนวแฟนตาซีนิดหน่อยนะครับ อยู่ในจักรวาลเดียวกับ 'Village หมู่บ้าน(เซ็ก)บำบัดรัก'
ชอบไม่ชอบยังไงพูดคุยกันได้ครับ
ไว้เจอกันสัปดาห์หน้าครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ{:5_137:} ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ เสียวๆๆๆ ขอบคุณครับ ข อ บ คุ ณ ค รั บ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ สนุกมากครับ ขอบคุณมาก เยี่ยมครับ ขอบคุณคับ น่าติดตาม ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ