ความสุขในป่าของนาคากับเมฆ
แสงอาทิตย์ยามเย็นสาดส่องลงมาบนลำธารใสแจ๋ว เสียงน้ำไหลกระทบกับก้อนหินเล็กๆ สร้างทำนองเพลงธรรมชาติที่ไพเราะ เมฆและนาคานั่งอยู่ริมลำธาร ใกล้กับกระท่อมไม้หลังเล็กที่พวกเขาสร้างขึ้นด้วยกัน
นาคาค่อยๆ ลูบไล้หลังของเมฆเบาๆ ด้วยน้ำมันมะพร้าวสกัดเย็นที่หอมอ่อนๆ กลิ่นหอมหวานของมะพร้าวผสมกับกลิ่นกายของนาคา ทำให้เมฆรู้สึกผ่อนคลายอย่างบอกไม่ถูก เสียงหัวเราะเบาๆ ของนาคาดังขึ้นเป็นระยะๆ ทำให้บรรยากาศรอบข้างดูอบอุ่นและเป็นกันเองยิ่งขึ้น
"รู้สึกยังไงบ้าง?" นาคาถามขึ้นมาพร้อมกับรอยยิ้มที่อบอุ่น
เมฆหลับตาปี๋ รับรู้ถึงสัมผัสอ่อนโยนของนาคาทั่วทั้งร่างกาย เขาพึมพำตอบไปเบาๆ ว่า "สบายมาก"
นาคาค่อยๆ เคลื่อนมือลงมาที่ต้นขาของเมฆ แล้วเริ่มนวดเบาๆ จนกระทั่งเมฆอดไม่ได้ที่จะครางออกมาเบาๆ เสียงครางของเมฆทำให้นาคาหัวเราะออกมาอย่างชอบใจ เขาเพิ่มแรงกดลงไปอีกเล็กน้อย จนกระทั่งเมฆรู้สึกเหมือนจะละลายไปกับสัมผัสของนาคา
"นาคา..." เมฆเรียกชื่อเพื่อนสนิทด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา
"หืม?" นาคาเงยหน้าขึ้นมองเมฆด้วยสายตาที่อ่อนโยน
เมฆไม่ตอบอะไร เขาเพียงแค่ดึงนาคาเข้ามากอด แล้วจูบลงบนริมฝีปากของนาคาอย่างดูดดื่ม จูบของพวกเขาเริ่มจากการสัมผัสเบาๆ ก่อนจะค่อยๆ รุนแรงขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งทั้งสองคนแทบจะขาดอากาศหายใจ
เมื่อจูบจบลง เมฆและนาคาต่างก็หายใจหอบถี่ หน้าแดงก่ำราวกับมะเขือเทศ ทั้งสองสบตากัน หัวเราะออกมาพร้อมกันอย่างมีความสุข
"เราสองคนโชคดีนะที่มีกันและกัน" นาคาพูดขึ้นมาเบาๆ
"ใช่" เมฆตอบรับ แล้วกอดนาคาแน่นขึ้น
ในขณะนั้นเอง น้ำตาแห่งความสุขก็ไหลอาบแก้มของเมฆออกมา เขาไม่เคยรู้สึกมีความสุขขนาดนี้มาก่อน ความรู้สึกอบอุ่นและปลอดภัยที่ได้รับจากนาคา ทำให้เขารู้สึกเหมือนได้กลับบ้าน
นาคาใช้มือเช็ดน้ำตาให้เมฆเบาๆ แล้วจูบลงบนหน้าผากของเขา "อย่าร้องนะ ที่รัก"
เมฆยิ้มกว้าง แล้วซบหน้าลงกับอกของนาคา ทั้งสองคนนั่งกอดกันอยู่ริมลำธารเป็นเวลานาน โดยไม่มีใครอยากขยับไปไหน
สนุกมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ บรรยายเหมือนนิยายเรื่องยาว แต่เล่าได้สั้นมากครับ
เนื้อหาประมาณว่า เป็นเรื่องเกิดขึ้นได้ในเวลาแค่ 3 นาที แล้วตัดฉึบบ จบ!! 5555555
{:5_152:}
ขอบคุณที่เล่าแบ่งปันให้อ่านครับ ขอบคุณครับ .ใจจจ้า ขอบใจจัา gv สั้นไป เริ่มเรื่องมา เหมือนจะเป็นเรื่องยาว รอติดตามต่อนะครับ ขอบคุณครับ รอติดตาม ข อ บ คุ ณ ค รั บ น่าอ่านดีครับ{:5_119:}{:5_119:}{:5_119:}{:5_135:}
หน้า:
[1]