เสียงเจี้ยวแจ้วของเด็กชายตัวน้อยอายุ5ขวบทีลงจากรถรับส่งนักเรียนที่หน้าร้านตัดผม "มิ่ง" หรือ "มิ่งเมือง" นั้นเป็นเจ้าของร้านกำลังขะมักเขม้นกวาดพื้นในการตัดผมเล็กของเจ้าตัด เมื่อได้ยินเสียงเด็กน้อยก็รีบทิ้งทุกอย่างไปรับเด็กน้อยมานั่งในร้านตัดผมของตัวเอง "น้องต้า" เป็นเด็กข้างบ้าน พ่อและแม่มักจะเอามาฝากเลี้ยงเมื่อทั้งสองไปทำงานหรือไม่มีเวลาว่างจะคอยเลี้ยงดู ซึ่งคนที่ว่างแถวนี้ที่สุดก็เป็นตัวของมิ่งนั้นเอง ซึ่งมิ่งก็เต็มใจเลี้ยงเพราะน้องต้านั้นเป็นเด็กดีและพูดจาเก่ง มิ่งเลยรักเหมือนลูกคนหนึ่ง ซึ่งอีกเหตุผลก็คงจะเป็นพ่อของเด็กที่จะมารับหลังจากนี้นั้นเองที่เป็นเหตุผลที่่สองเพราะมิ่งนั้นแอบชอบ "ต่อ" พ่อของน้องต้ามานานแล้ว ซึ่งอีกไม่นานคงเลิกงานมารับลูกของตัวเองที่ร้านตัดผมของมิ่ง ร้านติดผมของมิ่งเป็นร้านเล็กๆประจำหมู่บ้านเปิดร้านภายในบ้านของตวเอง ภานในร้านจะปิดมิดชิดกันฝนกันฝุ่นจากด้านนอกและที่สำคัญมีติดแอร์ด้วยทำให้มีลูกค้าแวะเวียนเข้ามาเป็นประจำ มีทั้งเด็กและผู้ใหญ่ผมหงอกผมดำมาตัดเป็นประจำแล้วแต่วันบางครั้งก็คิวเต็มบางครั้งก็ว่างได้แค่หัวสองหัว จากที่มิ่งกวาดพื้นเสร็จก็มาและนั่งสอนการบ้านและให้น้องต้ากินขนม ไม่นานนักก็มีชายหนุ่มคนหนึ่งเดินเข้ามาในร้าน คนนั้นก็คือ "ต่อ " หรือ "ต่อศักดิ์" พ่อของน้องต้า พอน้องต้าที่เห็นพ่อมารับตัวเองก็ทิ้งทุกอย่างวิ่งเข้าไปกอดดีใจใหญ่ ตัวมิ่งเองก็ได้แต่นั่งมองสองพ่อลูกกอดกันกลมด้วยความคิดถึงที่ไม่ได้เจอทั้งวัน ตัวมิ่งในคิดอยู่ในใจว่าอยากจะกอดต่อเช่นกัน อยากจะซุกไซร์ดมกลิ่นที่มีความเป็นชายแท้ของต่อให้เต็มจมูก เพราะตั้งแต่เข้ามาก็ได้กลิ่นตัวเองเจ้าตัวเตะจมูกมาแต่ไกล พอคิดไปไกลก็ได้ยินเสียงของต่อที่ทำให้มิ่งตื่นจากฝันพูดขึ้นมาว่า "คิวตัดผมมีไหมพี่อยากจะตัดผมหน่อย" "ว่างจะ เอาทรงเดิมเนอะ ขึ้นนั่งเก้าอี้เลย" เมื่อเตรียมตัวเสร็จทุกอย่างเริ่มตัดผม น้องต้าก็นั่งระบายสีทำการบ้านต่อ มิ่งที่จอดจ่อกับการตัดผมก็ได้สูดกลิ่นตัวองต่อไปด้วยแอบมองไรผมมองลำคอของชายหนุ่มลูกหนึ่งไปด้วย นี้ก็เป็นของแุถมอย่างหนึ่งที่ตัวมิ่งเองพอจะกอบโกยได้บ้างจาการเลี้ยงดูน้องต้า ต้วมิ่งเองนั้นไม่กล้าที่จะสานสัมพันธ์กับต่อ เพราะตัวต่อนั้นเป็นผู้ชายแท้และมีเมียแล้ว ตัวมิ่งไม่อยากจะทำให้ครอบครัวของต่อแตกแยกถึงจะอยากได้มากเพียงไหนก็ต้องยับยั้งชังใจไว้บ้าง อีกอย่างกลัวโดนตีนของต่อด้วย เมื่อตัดผมเสร็จก็ถึงคิวของต่อที่ต้องสระผมด้วย ต่อที่นอนแผ่อยู่บนเตียงสระผมอวดสรีระร่ายการสมส่วนขายาวๆที่พาดไปตามความยาวของเตียง มิ่งได้แอบมองเป้าที่มันนูนขึ้นมาในกางเกงทหารลายพราง มิ่งสังเกตุว่าวันนี้ดูเหมือนมันจะใหญ่กว่าปกติไม่รู้ว่าเพราะต่อศักดิ์เองนั้นใส่กางเกงทับอีกชั่นรึเปล่าทำให้เป็นก้อนขนาดนั้น ต่อที่สังเกตุว่ามิ่งนั้นเกาหัวตัวเองนานผิดปกติ จึงสังเกตุได้เมื่อสายตาของมิ่งไม่ได้มองที่หัวของตัวเอง แต่มองอย่างอื่นแทน เมื่อมองไปตามสายตาของมิ่งก็หยุดอยู่ที่เป้าตัวเอง ซึ่งก็เป็นจริงอย่างที่มิ่งคิดต่อนั้นไม่ได้ใส่กางเกงทับอีกชั้นแต่ที่มันโปงพองขึ้นมานั้นคือเครื่องเพศของต่ออย่างเดียว ซึ่งมันมีสาเหตุที่โปงผองขึ้นมาขนาดนั้นก็คงจะเป็นตอนกลางคืนก่อนต่อไม่ได้ปลดปล่อยน้ำกับเมียของตัวเพราะเมียของตัวเองอ้างว่าเหนื่อยจาการทำงานต่อที่จริงแล้วเมียของต่อนั้นไม่ได้อยากมีอะไรกับต่อเลยเพราะด้วยความที่ต่อมีเครื่องเพศที่ใหญ่มากมักจะทำให้เธอเจ็บอยู่เสมอเมื่อทำการมีเพศสัมพันธุ์กัน เมื่อเป็นแบบนั้นต่อก็ต้องช่วยตัวเองด้วย แต่มันก็ไม่บรรเทาอาการเงี่ยนมากนัก ต่อยากจะเย็ดกับหีมากกว่าแต่ทำยังไงได้เมื่อเมียไม่อยาก คงต้องหาตัวช่วยอย่างอื่นมาช่วยก่อน เมื่อคิดได้ดังนั้นในหัวของต่อก็มีแผนการบางอย่างภายในหัวที่จะหาตัวช่วยมาช่วยตัวเองในเรื่องนี้แล้ว พอสระผมเสร็จก็ถึงเวลาเป้าหัวให้แห้งต่อที่เดินตามหลังมิ่งก็เริ่มสำรวจรูปร่างของมิ่งมองก้นของมิ่งที่ มันกลมเป็นก้อนน่าจะเต็มมือดีตัวมิ่งก็ขาวเพราะไม่ได้ทำงานตากแดดตากลมเลย เมื่อเป้าผมจนแห้งก็เป็นอันเสร็จสิ้นการตัดผมในครั้งนี้ เมื่อมิ่งแจ้งราคาตัดผมไป ต่อทำที่ล้วงกระเป๋าเตรียมจะจ่ายตังค์ค่าตัดผมก็หยุดชักงักแล้วพูดว่า "จ่ายเป็นอย่างอื่นได้ปะ" มิ่งขมวดคิ้วที่ทำไม่เข้าใจสิ่งที่ต่อจะสื่อสารคือะไร "อะไรพี่ ทำงานทุกวันไม่มีตังค์จ่ายค่าตัดผมได้ไงแล้วจะเอาอะไรจ่ายละ" "เอานี้จ่ายแทนได้ปะ" ต่อที่ใช้มือของตัวเองขย่ำเป้าให้มิ่งรู้ว่าจะจ่ายค่าตัดผมด้วยสิ่งนี้แทน เมื่อมิ่งเห็นแบบนั้นก็ตาโตด้วยความตกใจแทน