ครั้งแรกที่มีผัวชายแท้ ผมควรจะหวงหรือปล่อยดีครับ? - บทที่ 1
ผมเห็นเขาครั้งแรกในงานรับน้องปีหนึ่ง ท่ามกลางแสงไฟสปอตไลท์บนเวที พี่ภูวินยืนอยู่ตรงนั้น สูงโปร่งในชุดสูทสีดำ ผมดำขลับจัดทรงเนี๊ยบ ใบหน้าคมเข้มแบบลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่น ริมฝีปากแดงเป็นธรรมชาติ แต่ที่ทำให้ผมต้องกลั้นหายใจคือรอยลักยิ้มตรงแก้มข้างซ้ายที่ปรากฏขึ้นทุกครั้งที่เขายิ้มพี่ภูวินเป็นรุ่นพี่ปีสามที่ทุกคนรู้จัก ไม่ใช่แค่เพราะหน้าตาที่หล่อเหลาจนได้เป็นนายแบบให้แบรนด์ดัง แต่เพราะบุคลิกที่สง่างามและความใจดี ผมเห็นสายตาของทุกคนจับจ้องที่เขาตอนเดินลงจากเวที แม้แต่รุ่นพี่ผู้ชายยังอดชื่นชมไม่ได้
"น้องกฤตครับ" เสียงทุ้มนุ่มดังขึ้นข้างหลัง หัวใจผมเต้นแรงเมื่อได้ยินชื่อตัวเองจากปากเขา "พี่เห็นน้องยืนคนเดียว มานั่งกับพี่ไหม"
ตอนนั้นเองที่ผมรู้ว่าชีวิตผมจะไม่มีวันเหมือนเดิม
เราสองคนเริ่มสนิทกันอย่างรวดเร็ว บางทีผมก็แอบมองเขาตอนที่เขาไม่ทันสังเกต ดูเขาถอดเสื้อนอกออกหลังเลิกงาน เห็นไหล่กว้างใต้เสื้อเชิ้ตขาว ผิวขาวจัดแบบคนลูกครึ่งญี่ปุ่น แม่เขาเคยเป็นแอร์โฮสเตสสายการบินหรู ส่วนพ่อเป็นนักธุรกิจใหญ่ เราเลยเข้าใจกันดีเรื่องการรักษาภาพลักษณ์ ผมเองก็มาจากครอบครัวที่ทำธุรกิจโรงแรมห้าดาว
"พี่ครับ..." ผมเรียกเขาเบาๆ วันที่กล้าบอกความรู้สึก เขายิ้มให้ผม รอยลักยิ้มนั้นทำให้ผมแทบละลาย "พี่รู้ไหมว่าผมชอบพี่มากแค่ไหน"
"พี่ไม่เคยคบผู้ชายมาก่อนนะ" เขาตอบเสียงนุ่ม มือใหญ่ลูบผมผมเบาๆ "แต่พี่ชอบน้องกฤตเหมือนกัน"
เราเริ่มคบกัน แต่ทุกครั้งที่มีคนมองเขาด้วยความหลงใหล ผมรู้สึกหวั่นไหว พี่ภูวินเป็นผู้ชายแท้ที่ไม่เคยคบใครแบบผมมาก่อน บางครั้งผมก็กลัวว่าสักวันเขาจะเบื่อ จะเปลี่ยนใจไปชอบผู้หญิง
แต่พี่ภูวินก็ทำให้ผมอุ่นใจเสมอ เขาจูงมือผมเดินในที่สาธารณะ กอดผมท่ามกลางสายตาคนอื่น ไม่เคยอายที่จะบอกว่าผมคือคนพิเศษของเขา ทุกครั้งที่มีคนมาขอถ่ายรูปด้วย เขาจะดึงผมเข้าไปอยู่ในเฟรมด้วยเสมอ
"น้องกฤตเป็นแฟนพี่นะครับ" เขาพูดด้วยรอยยิ้มที่ทำให้ลักยิ้มปรากฏ ผมรู้สึกทั้งภูมิใจและหวาดกลัวในเวลาเดียวกัน ภูมิใจที่ได้เป็นของเขา แต่กลัวว่าจะมีใครมาแย่งเขาไป
เราไม่เคยมีอะไรกันเกินกว่ากอด จูบ และสัมผัสเบาๆ พี่ภูวินบอกว่าอยากให้เราค่อยๆ เรียนรู้กัน ผมเองก็ยังไม่พร้อม แต่ทุกครั้งที่อยู่ในอ้อมกอดเขา ได้สูดกลิ่นน้ำหอมจางๆ จากผิวคอขาว ผมก็รู้สึกว่าโลกทั้งใบหมุนช้าลง
"พี่จะไม่ทิ้งน้องไปไหนนะครับ" เขากระซิบข้างหู ขณะที่เรานั่งดูพระอาทิตย์ตกที่ดาดฟ้าคอนโดหรูของเขา "น้องกฤตคือคนแรกและคนเดียวที่ทำให้พี่รู้สึกแบบนี้"
ผมพยายามเชื่อคำพูดนั้น แต่ทุกครั้งที่เห็นสาวๆ มองเขาด้วยสายตาหวาน หรือเห็นคอมเมนต์ในโซเชียลที่ชื่นชมความหล่อของเขา ความหึงหวงก็คืบคลานเข้ามาในหัวใจ บางทีผมก็คิดว่าตัวเองโชคดีเกินไปที่ได้เขามา และนั่นทำให้ผมกลัว... กลัวว่าวันหนึ่งความโชคดีนี้จะหมดลง
ผมชอบมองพี่ภูวินตอนที่เขาอยู่ท่ามกลางฝูงชน โดยเฉพาะตอนถ่ายแบบ เขามักจะถอดเสื้อโชว์กล้ามท้องแน่นๆ ผิวขาวจัด ผมชอบเห็นสายตาคนอื่นจับจ้องที่เขา มันทำให้ผมรู้สึกแปลกๆ ในใจ ทั้งหึง ทั้งภูมิใจ และบางอย่างที่ผมยังอธิบายไม่ถูก
"พี่ครับ วันนี้มีคนมองพี่เยอะจัง" ผมพูดตอนนั่งกินข้าวด้วยกันหลังเขาเสร็จงาน
"อิจฉาเหรอครับ" เขายิ้ม ลักยิ้มปรากฏ "น้องกฤตน่ารักจะตายไป"
เราแอบจับมือกันใต้โต๊ะ ผมรู้สึกถึงความร้อนจากฝ่ามือใหญ่ของเขา สาวๆ โต๊ะข้างๆ มองมาที่พี่ภูวินไม่วางตา บางคนถึงกับกล้าเดินมาขอถ่ายรูป
"ขอโทษนะคะ พี่ภูวินใช่ไหมคะ หนูเห็นในโฆษณา..."
พี่ภูวินยิ้มให้พวกเธออย่างสุภาพ ปล่อยมือผมทันที แต่ผมกลับรู้สึก... ตื่นเต้น
คืนนั้นที่คอนโดเขา เราจูบกันครั้งแรก ริมฝีปากอุ่นของเขาประทับลงมา มือใหญ่ลูบแผ่นหลังผมเบาๆ
"น้องกฤต..." เขากระซิบ "พี่อยากให้โลกรู้ว่าน้องเป็นของพี่ แต่..."
"ผมเข้าใจ" ผมตอบ แต่ลึกๆ แล้ว ผมชอบความลับนี้ ชอบที่เห็นคนอื่นมองเขาด้วยความปรารถนา โดยไม่รู้ว่าเขาเป็นของผม
พี่ภูวินถอดเสื้อออก เผยให้เห็นกล้ามเนื้อที่เห็นในงานถ่ายแบบบ่อยๆ แต่คราวนี้มันใกล้แค่เอื้อม ผมลูบมือไปตามผิวขาวของเขา สัมผัสรอยสักเล็กๆ ที่ซ่อนอยู่ตรงซี่โครง
"พี่ครับ..." ผมครางเบาๆ ตอนที่เขาจูบซอกคอ
"ชู่ว..." เขาดึงผ้าม่านออก ปล่อยให้แสงไฟจากตึกรอบๆ ส่องเข้ามา "อยากให้ทุกคนเห็นไหม ว่าพี่เป็นของน้อง"
ผมพยักหน้า หัวใจเต้นแรง รู้ว่าจากชั้นนี้ไม่มีใครมองเห็นหรอก แต่ความคิดที่ว่าอาจมีใครเห็นเรา... มันทำให้ผมตื่นเต้นจนแทบขาดใจ
เขาจูบผมอีกครั้ง คราวนี้ดุดันกว่าเดิม มือของเขาเริ่มปลดกระดุมเสื้อผม "น้องกฤตสวยที่สุด" เขากระซิบ "พี่โชคดีที่สุดที่ได้น้อง"
แต่ผมรู้... ว่าเราต่างคนต่างซ่อนความลับไว้ในใจ บางอย่างที่ยังไม่กล้าบอกแม้แต่กับตัวเอง
สนุกมากครับ ชอบ ขอบคุนครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณมากครับ น้องกฤตน่ารักดีครับ ว้าว เรื่องราวน่าติดตามมากครับ ต่างคนต่างมีความชอบของตัวเอง
.ใจจ้า ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ความลับอะไรก่อนอยากรู้จัง ขอบคุณครับ รอต่อนต่อเลย มโน ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]
2