แด่...แม่
แ่ด่...แม่แม่
(ชัยรัตน์ วงศ์เกียรติขจร ประพันธ์)
เลิศล้ำสุดหล้าฟ้าดิน ใฝ่ถวิลเพียงลูกเฝ้าผูกพัน
แต่เล็กเด็กน้อยค่อยฟูมฟัก ด้วยรักจากแม่ที่มุ่งมั่น
ห่วงหวงดั่งดวงชีวาวัน คุ้มกันภัยผองไม่หมองมัว
สองมือของแม่ที่โอบอุ้ม รักนุ่มชุ่มอุ่นละมุนทั่ว
ป้องปกอกเอื้อทั้งเนื้อตัว จากหัวจรดเท้าขวัญเจ้าจอม
ยามกินได้กินก็แม่ป้อน ยามนอนได้นอนก็แม่กล่อม
บากบั่นรันทดแม่อดออม ทะนุถนอมค่ำเช้าเฝ้าห่วงใย
คำแรกที่เรียกก็คือแม่ อ้อแอ้เอ่ยนำคำยิ่งใหญ่
สายรักสายเลือดมิเหือดไป สายใจซึมซาบตราบสิ้นลม
พระคุณแม่เลี้ยงดูมิรู้จบ กี่ภพกี่ชาติมิอาจถม
ท่วมดินท่วมฟ้าค่าน้ำนม ล้านคำคมเรียงร้อยยังน้อยไป
กตัญญูรู้คุณเป็นบุญล้ำ น้อมนำรุ่งโรจน์สุขสดใส
พระคุณแม่ล้ำเลิศกว่าสิ่งใด จะเสาะหาที่ไหน...ไม่มีแล้ว
ขอบคุณครับผม ขอบคุณครับผม ขอบคุณครับ ขอบคุณมากนะครับ ขอบคุณมากนะครับ
หน้า:
[1]