ผม, พี่, พี่พี, แล้วก็ใครอีกนะ?? ตอนที่1
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Peaze เมื่อ 2024-12-28 01:09นิยายเรื่องนี้ เป็นภาคต่อของนิยายเรื่อง ผม, พี่, เพื่อนพี่, และพ่อหากท่านใดยังไม่เคยอ่านเรื่องดังกล่าว แนะนำให้กลับไปอ่านก่อน เพื่อเพิ่มอรรถรสในการอ่าน ผม, พี่, เพื่อนพี่, และพ่อ ตอนที่1
ผมควรจะเริ่มจากตรงไหนดีล่ะ? เอาเป็นว่าผมชื่อ นิน พวกคุณหลายคนคงรู้จักผมมาบ้างแล้ว ก่อนหน้านี้ผมเคยมาเล่าเรื่องราวชีวิตวัยเด็กเอาไว้ จริง ๆ ก็ยังมีอีกหลายเรื่องที่ผมยังไม่เคยเล่าออกมา บางอย่างถูกลบเลือนไปตามกาลเวลา พอมีอะไรสะกิดหน่อยก็ทำให้ความทรงจำเหล่านั้นหวนคืน
ก่อนจะเข้าเรื่องเสียว ผมขออัปเดตชีวิตช่วงนี้ก่อนแล้วกัน สามารถข้ามช่วงนี้ไปได้เลยถ้าต้องการ
ผมยังคงคบอยู่กับพี่พี ความสัมพันธ์ของเราราบรื่นดี เราช่วยกันดูแลกิจการโฮมสเตย์ ขยายโน่นนิดนี่หน่อย ช่วงแรก ๆ ผมยังคงรับงานฟรีแลนซ์อยู่ แต่พองานที่โฮมสเตย์เริ่มเยอะขึ้นผมก็เข้ามาช่วยพี่พีเต็มเวลา และเมื่อว่างจากการทำงานผมก็ใช้เวลาที่เหลืออยู่กับหลาน ๆ ตอนนี้พวกแฝดอยู่ป.2 กันแล้ว วัยกำลังป่วนเลย ตอนแรกพี่พีเคยคุยกับผมว่าอยากหาคนมาอุ้มบุญเพื่อที่เราจะได้มีลูกเป็นของตัวเอง แต่พอต้องเลี้ยงเจ้าลิงแฝดเราก็เปลี่ยนความคิดกันทันที
หลานชายฝาแฝดทั้งสองคนแม้จะมีหน้าตาที่เหมือนกันจนแทบแยกไม่ออก แต่นิสัยของทั้งคู่ต่างกันอย่างชัดเจน เจ้าไนซ์คนพี่จะค่อนข้างดื้อ แก่น และกวน ชอบแกล้งน้องชายอย่างเจ้าไนน์ที่ซึ่งมีนิสัยอ่อนโยนกว่า แต่ถึงเจ้าไนซ์จะชอบแกล้งจนคนน้องร้องไห้อยู่บ่อย ๆ แต่ทั้งคู่ก็รักและเป็นห่วงกันมาก มองดูแล้วก็เหมือนผมกับพี่ทีนตอนเด็ก
“นิน วันนี้ก็ฝากไปรับพวกแฝดทีนะ พี่ติดลูกค้าอยู่ ไปไม่ได้เลย” เสียงพี่ชายสุดที่รักของผมกล่าวไหว้วานจากปลายสาย
“อืม” ผมกล่าวตอบอย่างเคยชิน “แล้ววันนี้พี่อยากกินอะไรมั้ย? ตอนเย็นผมจะได้ทำไปให้”
“อะไรก็ได้ มึงทำอะไรกูก็กินได้ทั้งนั้นแหละ” พี่ทีนตอบแบบเอาใจ
ไม่ใช่แค่พี่พีกับพี่ทีนหรอกที่ติดรสมือผม ตอนนี้หลานชายทั้งสองเองก็ชอบกับข้าวที่ผมทำมากกว่าที่พี่แอนทำให้ โดยเฉพาะหมูพะโล้ ที่เด็กๆ ชอบเป็นพิเศษ และนั่นก็อาจจะเป็นหนึ่งในเหตุผลที่ทำให้พี่แอนเริ่มจะไม่ค่อยโอเคกับผม แม้ช่วงแรก ๆ เราจะมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันมาตลอด ผมคิดว่าพี่แอนคงเริ่มระแคะระคายเรื่องระหว่างผมกับพี่ทีน เพราะพี่ชอบแอบกอดแอบหอมผมประจำ แม้เราจะโตเป็นผู้ใหญ่กันแล้วก็ตาม และทุกครั้งที่พี่แอนงอน พี่ทีนก็จะอ้างว่าวัยเด็กของเราสองคนผ่านเรื่องเลวร้ายมาด้วยกัน ทำให้พี่ไม่เขินอายที่ทำแบบนี้กับผม และผมรู้ว่านั่นเป็นแค่เหตุผลที่พี่ทีนใช้อ้างขึ้นมาเพื่อให้พี่แอนสบายใจ ในแววตาคู่นั้นของพี่มันบ่งบอกชัดเจนว่าพี่ต้องการอะไรอยู่ และยอมรับตรง ๆ เลยว่าผมเองก็โหยหามันเช่นเดียวกัน
แต่อย่าเพิ่งเข้าใจผิดนะ ผมกับพี่พีเรามีอะไรกันตลอด และพี่พีก็เสิร์ฟผมจนเต็มอิ่มทุกครั้ง แต่ที่รู้สึกกับพี่ทีน...ไม่รู้สิ... คงเป็นแค่ความใคร่ละมั้ง บางทีผมอาจจะแค่อยากทำอะไรที่ตื่นเต้นบ้าง เพราะถ้านึกย้อนกลับไปเมื่อตอนนั้นการที่เราสามคนมีกิจกรรมทางเพศด้วยกัน ผมโคตรจะมีความสุขเลย และแม้จะมีโอกาสหลายครั้งแต่ที่ผมยังหักห้ามใจได้อยู่ ก็เพราะผมรักหลานทั้งสองคนมาก ไม่อยากให้ตัณหาราคะของตัวเองเป็นต้นเหตุที่ทำให้เด็ก ๆ เสียใจ
ประมาณบ่ายสามโมง หลังจากวางสายพี่ผมใช้เวลาไม่นานในการขับรถไปรับเด็ก ๆ ที่โรงเรียน หลายอย่างเปลี่ยนแปลงไป แต่ก็มีบางอย่างยังคง เดิมผมนั่งรอพวกแฝดอยู่ตรงโซนสำหรับผู้ปกครอง จนถึงเวลาที่หลาน ๆ เลิกเรียน พอเด็ก ๆ เห็นผมก็แข่งกันวิ่งเข้ามาหาพร้อมกับร้องตะโกนเรียก “อานิน!!” เด็กแฝดทั้งสองคนวิ่งมากอดขาผม เจ้าไนซ์ดึงมือผมไปจูง ส่วนเจ้าไนน์ที่วิ่งตามมาไม่ทันมองผมแววตาละห้อย ผมจึงยื่นมือออกไปเพื่อให้หลานจับ ไนน์คว้ามือหมับแล้วเผยยิ้มออกมา
“อานินวันนี้ไนซ์วาดรูปไดโนเสาร์แบบที่อานินสอนด้วยแหละ!” น้องไนซ์เริ่มคุยโว
“ไนน์ก็วาด!” น้องไนน์รีบพวกสวนขึ้นมาทันที
“ผมวาดทีเร็กซ์ไอ้ไนน์มันวาดคอยาว!”
“อานิน! พี่ไนซ์มันเอาสีแดงมาระบายที่รูปไนน์จนเละหมดเลย” คนน้องเอ่ยปากฟ้องเสียงแจ้ว
“เดี๋ยว! ทำแบบนั้นไม่ได้สิ!” ผมหันไปเอ็ดหลานชายคนโต
“ก็! ก็ไดโนเสาร์ของไนน์กินพืช แต่ไดโนเสาร์ของพี่กินเนื้อ ไดโนเสาร์ไนน์ก็เลยโดนทีเร็กซ์กัด!” ผมแอบหัวเราะกับความคิดของเจ้าไนซ์ กำลังจะกล่าวสอนหลานไม่ให้แกล้งกันแบบนี้อีก จู่ ๆ ก็มีเสียงหนึ่งร้องเรียกผมจากด้านหลัง “เฮ้ย! นิน!” ผมหันไปตามเสียงร้องทัก ชายคนหนึ่งที่ดูแล้วน่าจะเป็นครูของที่นี่ เขาเผยรอยยิ้มก่อนจะเรียกชื่อผมอีกครั้ง“นินใช่มั้ย?”
“บอสหรอ?”
“ไม่เจอนานเลยสบายดีมั้ย?”
“เอ่อ...อืม...” ผมรู้สึกเกร็งนิดหน่อย เพราะไอ้บอสสวมชุดราชการสีกากี ดูภูมิฐาน ต่างจากภาพที่ผมจำได้
“มารับลูกหรอ?” มันเอ่ยถาม ยิ้มมุมปากอย่างขบขัน
“หลานมั้ยล่ะ? นี่ลูกพี่ทีน” ผมตอบ ไอ้บอสหัวเราะเบา ๆ
“ก็ว่าอยู่ว่านามสกุลคุ้น ๆ”
“แล้วนี่...เป็นครูหรอ?”
“ทำไมอ่ะ? ไม่ได้หรอ?” ไอ้บอสถามพลางก้มลงมองสำรวจตัวเองอย่างเคอะเขิน
“ก็แบบ... ถ้าเป็นเมื่อก่อนก็คงนึกภาพไม่ออกว่าคนอย่างมึงจะมาเป็นครู” ตอนที่เผลอสบตากันทำให้เราหวนคิดย้อนไปถึงวัยเด็ก เกิดความรู้สึกกระอักกระอ่วนขึ้นในใจ
“ก็เพิ่งบรรจุนี่แหละ มึงล่ะ กลับมาอยู่บ้านหรอ?”
“อืม” ผมพยักหน้าตอบ
“งั้น... เดี๋ยวว่างๆ แวะไปหานะ”
ผมยิ้มตอบเบา ๆ ก่อนจะพยักหน้าอีกครั้งแล้วหันไปบอกให้เด็ก ๆ ไหว้ไอ้บอส เด็กทั้งสองยกมือไหว้อย่างน่าเอ็นดู น้องไนน์เอื้อมมือมาจูงมือผมเดินขณะที่เจ้าไนซ์วิ่งปรี่นำไปก่อน
เมื่อกลับมาถึงบ้านผมพาเด็ก ๆ ไปที่คาเฟ่ของโฮมสเตย์เพื่อกินของว่าง ระหว่างนั้นก็ช่วยสอนการบ้านหลาน ๆ ไปด้วยเพราะผมรู้ว่าพอกลับบ้านไปแล้วพี่ทีนกับพี่แอนคงไม่ว่างดู ไงก็เถอะ ผมไม่คิดว่าการดูแลทั้งคู่เป็นภาระหรอก เพราะผมชอบที่ได้ใช้เวลากับทั้งสองคน
“ไนน์ครูบอสดุมั้ย?”
“ไม่ดุ ครูบอสใจดี” เด็กชายตัวน้อยตอบขณะที่ยังคงจดจ่อกับการลงสีไดโนเสาร์ตัวใหญ่ในสมุดวาดเขียน
“หืม...นี่วาดตัวอะไรเนี่ย?”
“ก็อดซิลล่า! จะได้กัดทีเร็กซ์ของพี่ไนซ์ได้”
“สู้ไม่ได้หรอก ของพี่มีหุ่นยนต์ยิงเลเซอร์!” เจ้าไนซ์สวนทันควัน ไม่พูดเปล่าหยิบสีเทียนขึ้นมากำลังจะขีดลงบนรูปของไนน์ ดีที่ผมจับมือไนซ์เอาไว้ได้ทัน
“ไม่เอา! ไม่ทำแบบนี้! ถ้าไนน์ทำรูปของไนซ์เสียไนซืชอบมั้ย?” เจ้าไนซ์ส่ายหน้า “ถ้างั้นก็อย่าไปเขียนบนรูปของน้อง”
“ไม่เป็นไรอานิน! สนุกดี” เจ้าไนน์กล่าว หยิบสีส้มขึ้นมาแล้วละเลงลงบนรูปหุ่นยนต์ของเจ้าไนซ์ “ว๊าาาาา!! ก็อดซิลล่าพ่นไฟ!!”
“ไอ้ไนน์!!” เจ้าไนซ์ตวาดแว้ด สะบัดมือผมออกแล้วขีดเส้นบนรูปของเจ้าไนน์บ้าง ทั้งสองคนพากันหัวเราะ ผมถอนหายใจเบา ๆ จากที่อยากจะสอนหลานไม่ให้แกล้งกัน กลายเป็นว่าหลาน ๆ ชอบเพราะมองว่าเป็นแค่การเล่นกันสนุก ๆ เท่านั้น
ระหว่างที่นั่งมองหลาน ๆ เล่นกันไปเรื่อย ๆ ในหัวผมก็นึกย้อนกลับไปถึงช่วงเวลาวัยเด็กของตัวเอง การได้เจอไอ้บอสวันนี้ดึงความทรงจำที่มีเกี่ยวกับมันกลับมา
ย้อนกลับช่วงที่ผมขึ้นชั้นม.5 ตอนนั้นพวกพี่ทีนกับพี่พีเรียนจบแล้ว ทั้งสองคนเรียนต่อที่วิทยาลัยเดียวกันจึงไปเช่าหออยู่ด้วยกัน เอาไว้ผมค่อยเล่ารายละเอียดทีหลัง
ช่วงประมาณกลางเทอมหนึ่ง มีการจัดกิจกรรมเข้าค่ายลูกเสือพวก เด็กม.ต้นจากโรงเรียนอื่น ๆ ที่อยู่เขตพื้นที่การศึกษาเดียวกันมาเข้าค่ายที่โรงเรียน พวกม.5 อย่างพวกผมจึงต้องทำหน้าที่เป็นสตาฟคอยดูแลเด็ก ๆ เพราะพวกพี่ม.6 ต้องเตรียมตัวสอบ ตอนนั้นผมรู้สึกตื่นเต้นนิดหน่อย เพราะคืนนั้นเราต้องกางเต็นท์นอนค้างกันที่โรงเรียน โดยเต็นท์หนึ่งหลังสามารถนอนกันได้สามคน ผมนอนเต็นท์เดียวกับทองเอกและไอ้บอส
กลางดึกคืนนั้น ขณะที่เรากำลังนอนกันอยู่ผมก็เริ่มรู้สึกหนาว เพราะผ้าห่มที่เราได้มานั้นค่อนข้างบาง ไอ้บอสที่รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาเห็นผมมีอาการหนาวสั่น มันก็ขยับตัวเข้ามาใกล้แล้วเหวี่ยงผ้าห่มของมันให้คลุมตัวผม
“อะไรของมึงเนี่ย?” ผมถามเพราะมันกระเถิบมาจนตัวแนบชิดกัน
“ก็กูเห็นมึงหนาว ห่มด้วยกันจะได้อุ่น ๆ” มันบอกแล้วพลิกตัวตะแคงพาดแขนตัวเองไว้บนอกผมทำท่าเหมือนกำลังกอด
“มากไปละ! ถอยไปเลย!” ผมจับแขนมันออกในตอนนั้นทองเอกที่นอนอยู่ข้าง ๆ ก็พลิกตัวมากอดผมด้วยเหมือนกัน
“ที่ไอ้เอกกอดไม่เห็นมึงจะว่ามันบ้างเลย”
“ก็…” ผมไม่รู้จะแก้ตัวยังไง ไม่เข้าใจว่าทำไมไอ้บอสต้องทำเป็นน้อยใจเรื่องนี้จริง ๆ ผมก็พอดูออกแหละว่ามันชอบผม แต่ผมไม่ได้รู้สึกอะไรกับมันเลย นอกจากคำว่าเพื่อน
“นิน...มึงกับไอ้เอก ก็ไม่ได้เป็นแฟนกัน ทำไมมึงไม่ยอมคบกับกูอ่ะ?”
“ก็กูไม่ได้ชอบมึงไง!”
“แปลว่ามึงชอบมันหรอ?” ผมเงียบ ไอ้บอสยังพูดต่อ“กูรู้นะว่ามึงสองคนเอากันอ่ะ!”
“ส้นตีนเถอะ! กูกับทองเอกไม่เคยมีอะไรกัน!!” ในตอนนั้นผมหมายถึงไม่เคยถึงขั้นสอดใส่อะนะ
“มึงไม่ต้องมาโกหก! เลิกเรียนมึงก็อยู่แต่กับมัน พอตอนเช้าคอมึงกับคอมันก็มีรอยดูด คิดว่ากูไม่รู้หรอ?” ผมขยับปกเสื้อขึ้นอย่างไม่ตั้งใจ แม้ว่ามันจะไม่ทันแล้วก็ตาม “ถ้ามึงไม่ได้ชอบมันแล้วมึงจะงอนมันทำไมที่มันมีแฟน?” อืม…เรื่องนี้ก็เอาไว้เล่าทีหลังเหมือนกัน
“เพ้อเจ้อ! ดึกแล้วกูจะนอน!”
ไอ้บอสเลื่อนแขนตัวเองมาโอบผม “ก็นอนไปดิ! กูก็จะนอนเหมือนกัน” แค่นั้นไม่พอ มันยังเอาขาก่ายขึ้นมาด้วย
“ไอ้บอส!” ผมกดเสียงต่ำ มันไม่สนใจคำห้ามปราม ฝังจมูกตัวเองลงที่ไหล่ผมพ่นลมหายใจอุ่น ๆ ออกมา ผมรู้สึกได้ถึงอวัยวะบางอย่างที่แข็งเบียดต้นขาผมอยู่ กำลังจะเอ่ยห้ามมันอีกครั้งแต่ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ เพราะไอ้บอสขยับเอวบดเบียดท่อนลำตัวเองใส่ผมหนักขึ้น
“ถ้ามึงไม่หยุด กูจะออกไปนอนเต็นท์อื่น!” ไอ้บอสนิ่งแต่ยังคงกอดผมอยู่แบบนั้น
“กูก็รักมึงเหมือนที่ไอ้ทองเอกรักมึงนะ” คำพูดของมันทำหัวใจผมสั่นหวิว หายใจไม่ทั่วท้อง เหมือนถูกความรู้สึกผิดถาโถมใส่ ทั้งที่ผมก็ไม่ได้ทำอะไรผิดเลย
ทองเอกพลิกตัวหันกลับไปนอนตะแคงหันหลัง ทำให้ไอ้บอสสามารถกอดผมได้ถนัด ผมถอนหายใจเบา ๆ ไม่รู้อะไรดลใจให้ตัดสินใจพลิกตัวตะแคงไปหามัน แววตาของไอ้บอสเปล่งประกายในความมืดอย่างคนมีหวัง มันจับมือผมเลื่อนไปกุมที่เป้าของมัน ควยไอ้บอสแข็งตุงอยู่ในกางเกง ผมกำรอบแล้วบีบเบา ๆ มันเกร็งกระดกตอบสนอง
“ครั้งนี่ครั้งเดียวนะ” ผมบอก ไอ้บอสยิ้ม ไม่พูดอะไร ดึงกางเกงตัวเองลง ลำควยแท่งตรงสีเนื้อเนียนขนาดหกนิ้วดีดผึง มีน้ำเยิ้มเป็นสาย ไอ้บอสพ่นลมหายใจหนัก ๆ แล้วดึงมือผมไปกำรอบควยมันอีกครั้ง ผมค่อย ๆ ขยับมือช้า ๆ เพราะไม่อยากขยับตัวแรงจนทองเอกตื่น
สองมือของมันลูบไล้ไปตามร่างกายของผมก่อนจะค่อย ๆ โน้มศีรษะผมเข้าไปหาแล้วจูบเบา ๆ เราเริ่มแลกลิ้นกันนัวเนีย ผมเร่งมือสาวควยไอ้บอสเร็วขึ้น จนลมหายใจหนักหน่วงของเราแผ่ไอร้อนไปทั่วเต็นท์ อากาศเย็นเฉียบเมื่อครู่ร้อนฉ่าจนผ้าห่มที่คลุมตัวเราอยู่ถูกถีบลงไปกองอยู่ปลายตีน “อืออ อืมมม” ไอ้บอสส่งเสียงครางในลำคอ ขาเกร็งจิกอย่างคนใกล้เสร็จ มันคว้ามือผมเอาไว้เพื่อให้หยุด พูดด้วยเสียงกระเส่า “มึงอมให้กูหน่อยได้มั้ย?”
“ได้คืบจะเอาศอกนะมึงอ่ะ”
“ถึงขนาดนี้แล้วก็อมเถอะนะ…” มันส่งสายตาอ้อนวอน ผมลังเลอยู่ครู่หนึ่งเพราะรู้ว่าถ้าลองได้ทำให้มันครั้งนึงแล้วไม่มีทางจบแค่ครั้งนี้ครั้งเดียวแน่ ผมกลัวทองเอกรู้เรื่องนี้แล้วโกรธผม
ผมขยับตัวลุกขึ้นไปนั่งที่หว่างขาของไอ้บอส ได้เห็นควยมันชัด ๆ ควยไอ้บอสตรงสวย สีเนื้อเนียนสม่ำเสมอ มีเส้นเลือดขึ้นเล็กน้อย หัวควยสีชมพูระเรื่อชวนเร้าอารมณ์ ผมก้มลงไปใช้ลิ้นสมผัสที่ปลายหัว แล้วลากลงไปเรื่อยจนถึงไข่แฝด มันชันศอกขึ้นเพื่อมองผม แววตาของมันตอนนี้ทำผมรู้สึกประหม่านิดหน่อย “อะไร?”
“เปล่า! ตอนอมควยมึงน่ารักดี”
“ไอ้หื่น!” ผมด่าเพื่อกลบเกลื่อนความรู้สึกขวยเขิน ก้มหน้าลงไปโลมเลียควยของมันต่อจนเปียกชุ่ม ก่อนจะครอบปากดูดกลืนลำควยขนาดหกนิ้วเศษเข้าไปจนมิด “อูยยยย โคตรเสียว!!” ไอ้บอสเผลอครางออกมาจนผมต้องถอนปากออกแล้วบอกให้มันเงียบเสียงลง “เบา ๆ หน่อย เดี๋ยวทองเอกตื่น!” ไอ้บอสทำเป็นไม่สนใจ เลื่อนมือมากดหัวผมให้กลับไปอมควยต่อ
ผมอ้าปากครอบเข้าไปที่ควยของไอ้บอส ออกแรงดูด ขณะเดียวกันก็ขยับหัวขึ้นลงไปพร้อม ๆ กัน เพราะเริ่มห่างร้างลาเรื่องเซ็กซ์จากพี่พีและพี่ทีน ทำให้ผมใส่อารมณ์ทั้งหมดลงไปกับควยดุ้นตรงหน้า “อูยยย... นิน... โคตรเสียวเลย” ไอ้บอสครางกระเส่าเสียงแผ่ว ผมละปากออกจาควยของมัน เพราะดูอาการออกว่ามันใกล้จะแตกแล้ว น้ำลายและน้ำเงี่ยนไหลเยิ้มเป็นสาย ผมสอดสองมือเข้าไปเสื้อยืดของไอ้บอสลูบไล้กล้ามท้องแน่นของเด็กหนุ่มนักกีฬา ผมรูดเสื้อมันขึ้นฝังจมูกโลมเลียไร้จากสะดือขึ้นไปเรื่อย ๆ ตามร่องกล้ามจนถึงหัวนมที่แข็งเป็นไต ไอ้บอสบิดตัวไปมาอย่างเสียวกระสัน เอ่ยปากเรียกชื่อผมซ้ำ ๆ ผมขยับตัวขึ้นคร่อมมัน กดก้นตัวเองแนบกับท่อนลำที่แข็งเป็นหินขึ้นลงเป็นจังหวะ ไอ้บอสเลื่อนมือมาจับสะโพกผมไว้แล้วบดเบียดควยของมันใส่ผมอยู่แบบนั้น
ผมซุกไซร้ใบหน้าตัวเองลงไปตามซอกคอเนียน ๆ ของมัน ขบกัดเบา ๆ อย่างขี้เล่น ก่อนจะหันไปจูบแลกลิ้นกับมันต่อ ผมยอมรับตรง ๆ เลยว่าตอนนี้ผมอยากให้ไอ้บอสเย็ดผมเหลือเกิน แต่ทำไม่ได้ มันเสี่ยงเกินที่ทองเอกอาจจะตื่นขึ้นมาเจอผมกับไอ้บอสเล่นเสียวกันอยู่ แต่ขณะเดียวกันความเสี่ยงนั่นแหละที่ทำให้ผมยิ่งรู้สึกตื่นเต้น
“ขอเย็ดมึงได้มั้ย?” ไอ้บอสเอ่ยปากขอผมส่ายหน้าตอบ
“ไม่...ไม่ใช่วันนี้”
“แปลว่าวันหลังเย็ดได้หรอ?” ผมไม่ตอบก้มหน้าลงไปขบที่ลำคอของมันแล้วออกแรงดูดเบา ๆ
ไอ้บอสจับผมพลิกตัวแล้วขึ้นมาอยู่ด้านบนแทน ตอนนี้มันเป็นฝ่ายเล้าโลมผมกลับ มือผมปาดป่ายไปทั่วร่างของมัน
ไอ้บอสขยับตัวขึ้นมาชักควยตัวเองช้า ๆ แล้วบรรจงป้อนใส่ปากผมอย่างนุ่มนวล ผมอ้าปากรับราวกับเด็กได้อมยิ้ม มันขยับเอวเนิบ ๆ และค่อย ๆ กดลำควยลงมา จนพงหมอยดกดำแนบชิดกับจมูกของผม ผมออกแรงดูดดุนตอนที่มันค่อย ๆ ถอนลำควยออกแล้วดันกลับเข้ามาใหม่ ทำแบบนั้นซ้ำ ๆ จนจังหวะการซอยเอวของมันเริ่มถี่ขึ้น กลายเป็นว่าตอนนี้ไอ้บอสกำลังเย็ดปากผมอยู่อย่างเมามัน “อืมมม...อืมมมม” ผมทำได้แค่ส่งเสียงครางอยู่ในลำคอ ส่วนไอ้บอสซู้ดปากเงยหน้าด้วยความเสียว ผมรู้ว่ามันกำลังทรมาน เพราะต้องพยายามเก็บอาการ กลัวทองเอกจะรู้สึกตัวตื่น “ซี้ดดด!! อ่าาาห์...โคตรเสียวเลย” ไอ้บอสซอยปากผมอยู่แบบนั้นราว ๆ ห้านาที ขณะเดียวกันผมก็สาวหนอนของตัวเองไปด้วย “อูยยย..ย...นิน..น...กูจะแตกแล้ว!!” ไอ้บอสกระซิบซอยเอวระรัว “อืมมมม” ตอนนี้ผมเองก็ใกล้จะเสร็จเต็มที จึงออกแรงดูดควยมันอย่างเต็มที่ แต่ไอ้บอสถอนควยออก ผมอ้าปากตามอย่างเสียดาย มันขยับตัวถอยลงไปจับขาผมพาดขึ้นแล้วจ่อลำควยตัวเองที่ก้นผม ออกแรงดันเบา ๆ ขณะที่ยังคงสาวส่วนลำควยรัวมือเป็นระวิง เพราะได้สารหล่อลื่นจากธรรมชาติอย่างน้ำลาย แค่ไอ้บอสออกแรงดันเพียงนิดเดียวหัวควยของมันก็ผลุบเข้ามาในปากถ้ำผมได้แล้ว “ไอ้บอส!!” ถึงผมจะร้องห้าม แต่มันทำผมเสียวซ่านจนกลั้นไว้ไม่ไหว น้ำแตกออกมาพุ่งกระฉูดจนถึงอกของตัวเอง เมื่อหูรูดหดรัดทำให้ไอ้บอสทนความเสียวต่อไปไม่ไหวเช่นกัน “อูยยย นินนน กูไม่ไหวแล้ว!!! น้ำควยกูแตกแล้ว!!! อ่าาาาห์!!” มันพ่นน้ำควยอุ่น ๆ เข้ามาในตัวผมตามมาติด ๆ แม้จะเสียบคาไว้แค่ส่วนหัว แต่แรงฉีดกลับพุ่งแรงจนผมเสียวกระสันไปทั้งลำไส้
ไอ้บอสยังคงเสียบควยตัวเองคาไว้แบบนั้น ฟุบตัวลงบนอกผมเราหอบหายใจรวยรินอย่างเหนื่อยหอบ “แม่งโคตรเสียวเลย” มันพูดเสียงกระเส่าเผยรอยยิ้มอย่างผู้ชนะที่สุดท้ายผมก็ยอมตกเป็นของมันซะที
“ลุกออกไปได้แล้วเดี๋ยวทองเอกตื่น!”
“ถ้ามันจะตื่นมันคงตื่นไปแล้ว บางทีมันอาจจะแกล้งหลับแล้วแอบฟังเราเย็ดกันก็ได้” ไอ้บอสไม่พูดเปล่า มันเอื้อมมือไปจับเป้าทองเอกดูเพื่อเช็กว่าควยของทองเอกแข็งอยู่รึเปล่า ผมรีบสะบัดมือมันออกจนทองเอกขยับตัวพลิกมาทางเรา
ใจผมหายแว้บ โชคดีที่ทองเอกยังคงหลับอยู่ และควยของมันก็ไม่ได้แข็งอยู่อย่างที่ไอ้บอสบอกด้วย
“ทำเชี้ยอะไรเนี่ย?”
“แหม! หวงมันจังเลยนะ! กับกูจะหวงแบบนี้มั่งมั้ย?”
“ลุกออกไปเลย กูจะไปล้างตัว!”
“พูดกับกูดี ๆ ตอนนี้กูเป็นผัวมึงแล้วนะ!”
“ไอ้บอส! ถ้ามึงเอาเรื่องนี้ไปบอกกับใครกูจะไม่คุยกับมึงไปตลอดชีวิต!” ผมขู่และมันรู้ว่าผมพูดจริง
ไอ้บอสทำหน้าสลดก้มลงจูบที่อกผมเบา ๆ อย่างนุ่มนวล “รู้แล้วครับ กูแค่แหย่เล่นเฉย ๆ” มันใช้สองมือประคองใบหน้าผมให้หันสบตา กล่าวด้วยสีหน้าและแววตาจริงจัง “กูบอกมึงแล้วว่ากูก็รักมึงไม่แพ้กับที่ไอ้ทองเอกรักหรอก” ผมไม่ได้พูดอะไรเพราะรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก หัวใจสั่นหวิวกับน้ำคำของมัน “อูยยย... เข้าไปจนสุดเลย” ไอ้บอสบอกเสียงสั่น “ขอเย็ดอีกรอบเลยได้ป่ะ?”
ผมลืมไปซะสนิทเลยว่าไอ้บอสยังคงเสียบควยของมันคาเอาไว้ในตูดผม แม้จะรู้สึกคับแน่นอยู่ในรู แต่เพราะมันหลอกเบี่ยงเบนให้ผมไปสนใจทองเอกแทน ผมจึงไม่ได้สังเกตว่ามันค่อย ๆ แอบดันควยตัวเองเข้ามาจนสุดลำ
“ไอ้เชี้ยนี่!!” ผมด่ามันแล้วถดถอยตัวเองออกจนควยของมันหลุดออกไปรู้สึกโล่งและเย็นวาบที่ปากรูไอ้บอสหัวเราะออกมาอย่างทะเล้นก่อนจะทิ้งตัวลงนอนกอดผม
“นิน!!!”
“นิน!!!”
ผมสะดุ้งตัวจากภวังค์ความคิด พี่พีสามีของผมวางแก้วกาแฟของตัวเองลงแล้วเลื่อนมือมาลูบหัวผมเบา ๆ “เป็นอะไร? ใจลอยไปไหนเนี่ย?”
“อ๋อเอ่อ...เปล่าผมแค่…” ผมบอกไม่ได้หรอกว่าผมใจลอยไปถึงเรื่องอะไร พี่พียิ้มออกมาอย่างอ่อนโยน เหลือบมองพวกแฝดที่กำลังเล่นอยู่ พอเห็นว่าเด็กทั้งสองไม่ได้สนใจเราพี่พีจึงโน้มตัวลงมาจูบหน้าผากผมเบา ๆ
“พี่เสร็จงานแล้วไปส่งเด็ก ๆ กัน” ผมพยักหน้ารับ เราช่วยกันเก็บของของหลาน ๆ ก่อนจะช่วยกันอุ้มเจ้าแฝดขี่หลังเดินกลับบ้านคนละคน ผมอุ้มน้องไนน์ ส่วนพี่พีอุ้มเจ้าไนซ์
-----------------------------------------------------------
ก่อนอื่นเลย ทุกคนอย่าคาดหวังนะ 555
ช่วงนี้ผมทำงานหนักมาก เพราะงั้นอาจจะไม่ได้มาลงให้อ่านถี่ ๆ แบบเมื่อก่อน
อาจจะต้องรอกันยาว ๆ หน่อย ถ้าเลิกงานแล้วเขียนไหวก็จะเขียน
จริง ๆ นอกจากเรื่องนี้แล้วมีอีกเรื่องนึงที่กำลังค่อย ๆ เขียนอยู่ ก็ได้แรงบันดาลใจมาจากที่ทำงานผมนี่แหละ
เกริ่นไว้เฉย ๆ แต่จะเขียนไหวมั้ยนั้นอีกเรื่อง 555
สวัสดีปีใหม่ทุกคนครับ
โอ้ยยย แล้วเวปมันเป็นอะไร ต้องมานั่งแก้วรรค แก้ย่อหน้าใหม่ทุกครั้งเนี่ย!!! 😫 สนุกมากครับ ขอบคุณมากครับ สวัสดีปีใหม่ครับ ขอบคุณที่กลับมาเขียนต่อนะครับ อ่านเรื่องนี้ซ้ำบ่อยมาก ^^ ขอบคุณครับ .ใจจ้า คิดถึงครอบครัวนี้ แอบคาดหวังให้อีเมียเลิกกับพี่ทีน ดีปีใหม่ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ รอติดตามเลยครับ ขอบคุณครับ อ่านเพลินดีครับ ขอบคุณครับ เยี่ยมคัรบ ดีใจนะ ที่มีเรื่องมาต่อ {:5_119:}{:5_119:}{:5_119:} ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ เรื่องราวกำลังสนุกติดตามอยู่นะครับ