เรื่องเล่าของตูน ตอนที่ 8
"เป็นไรตูน หน้าอย่างกับคนไม่มีแรง" อาร์มถามผมในตอนเย็นหลังจากที่กำลังทยอยกันเห็บของกลับบ้านหลังจากประชุมกันเสร็จ"เหนื่อยๆ ง่วงๆ ว่ะ ประชุมนานไปมั้ง" ผมหันไปบอกอาร์ม
"แน่ใจนะ" มันถามผมแล้วยิ้มใส่อย่างเจ้าเล่ห์
"เอ้า มึงนี่ หมายความว่าไงเนี่ย" ผมหันไปมองค้อนมัน
"ก็เห็นว่าช่วงนี้มีแฟน แฟนเด็กมึงก็ดูคลั่งรักขนาดนั้น ก๔ก็กลัวเพื่อนกูจะหักโหมนอนไม่พอ" มันพูดเสียงกวนใส่ผม
"หึย มึงนี่" ผมฝาดเข้าที่แขนมันดังป๊าป ส่วนมันก็หัวเราะชอบใจใหญ่
"แซวเล่นน่า เห็นมึงโอเคงี้กูก็ดีใจ" มันบอกผมก่อนจะเก็บของต่อ ก่อนที่พวกเราจะแยกย้ายกันกลับบ้าน ระหว่างทางผมยังสลัดความกังวลเรื่องระหว่างผมกับมาร์คออกไปไม่ได้ ตอนนี้มาร์คสอบไฟนอลแล้ว เหลือส่งงานอีกไม่กี่ตัวเขาก็จะเรียบจบอย่างเต็มตัวแล้ว เห้อ อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดแหละครับ ถ้าเราต้องแยกกันอยู่จริงๆ ผมจะทำไงดีนะ
ผมกลับมาถึงห้อง มาร์คยังไม่กลับมา เขามีไปติวสอบกับเพื่อน ผมแชทคุยกับมาร์คเล็กน้อยก่อนที่จะหาอะไรง่ายๆ กิน หลังจากนั้นก็เก็บห้องนิดๆ หน่อยๆ โต๊ะกินข้าวโต๊ะใหญ่ที่ตอนนี้มีหนังสือกับชีทเรียนของมาร์ควางอยู่หลายเล่มทำเอาผมอดคิดไม่ได้ ว่าก่อนหน้านี้ผมอยู่คนเดียวมาตั้งนาน พอมีคนเข้ามามันทำให้ชีวิตผมมีสีสันและมีความสุขขึ้นมาไม่น้อย ระหว่างที่จัดโต๊ะตาผมก็เหลือบไปเห็นเศษกระดาษเล็กๆ ที่ถูกพับอยู่กองชีทเรียนเหล่านั้น ผมหยิบมาคลี่อ่านแล้วอดที่จะยิ้มไม่ได้ มันมีตัวหนังสือเขียนหัวข้อเอาไว้ว่า "แฟนผมชอบ..." บรรทัดต่อมามีลิสต์เพลงหลายๆ เพลงที่ผมชอบฟัง มีเมนูของกินที่ผมชอบหลายเมนู และมีหัวข้อ List to do ที่เขาเขียนไว้อย่างตั้งใจสอบ พาแฟนเที่ยว เก็บเงินให้ได้เยอะๆ และข้อสุดท้าย หาวิธีอยู่กับพี่ตูนต่อ ผมรู้สึกทั้งสุขและหน่วงในใจเบาๆ...เห้อ ทำไงดีครับ
.....................
วันนี้เขากลับถึงห้องเกือบ 4 ทุ่ม หน้าตาดูเหนื่อย ผมไล่ให้เขาไปอาบน้ำก่อนจะไปอุ่นน้ำเต้าหู้ให้เขา เพราะเขาบอกต้องอ่านหนังสือสอบต่อ
"เห้ออ เหนื่อยมากเลยครับ" เขาเดินกอดผมที่โต๊ะกินข้าว ก่อนจะซุกหน้าลงที่ไหล่ผม ผมหันไปจุ๊บหัวเขาทีหนึ่ง
"สู้ๆ นะ เหลือสอบอีกไม่กี่ตัว" เขายิ้มแล้วหอมแก้มผมฟอดใหญ่
"แฟนใคร น่ารักจัง" ผมหัวเราะแล้วกอดเขาไว้หลวมๆ
"แฟนคนนี้ไง" เขายิ้มให้ผมแล้วหยิบแก้วย้ำเต้าหู้มาจิบ
"พี่กก็ดูเหนื่อยนะ ถ้าง่วงก็ไปนอนก่อน ผมอ่านอีกไม่นานหรอก" เขาบอกผม ผมจับมือเขามาแนบแก้มผม
"พี่รักมาร์คนะ ดีใจมากที่มีแฟนเป็นมาร์ค" เขามองหน้าผมงงๆ แล้วยิ้มกว้าง
"ผมก็รักพี่ รักมากๆ ดีใจมากๆ ที่มีพี่เป็นแฟน" เขาจับแก้มผมบีบเบาๆ ก่อนโนน้มตัวมาหอมหน้าผากผม ผมเดินเข้าห้องนอนปล่อยให้เขาอ่านหนังสือต่อเงียบๆ ในใจสุขปนเศร้าเมื่อรู้ว่าปัญหาที่กังวลกำลังจะเกิดขึ้นเร็วๆ นี้แน่ ผมพยายามข่มตานอนพลิกตัวไปมาอย่างยากลำบาก รู้ตัวอีกทีได้ยินเสียงเปิดประตูห้องนอน มาร์คคงอ่านหนังสือเสร็จแล้ว เขาขึ้นเตียงมาเงียบๆ แล้วกระซิบผมที่นอนตะแคงให้เขา
"ฝันดีครับ รักนะครับ" เขาบอกผมเบาๆ เขาคงคิดว่าผมหลับแล้ว
"ฝันดีเช่นกัน รักนะ" ผมบอกเขา
"เอ้า นึกว่าหลับแล้ว" เขาพูดอย่างงงงวย ผมพลิกตัวมามามองเขาที่ยังอยู่ในท่ากึ่งนั่งกึ่งนอน
"ตื่นพอดีน่ะ" ผมบอกเขาแล้วยิ้มให้ เขานอนลงแล้วดึงตัวผมให้ไปนอนซบเขาก่อนจะหอมหน้าผากผมเบาๆ
"นอนได้แล้วพี่ ตี 2 กว่าแล้ว" เขาบอกผม ผมหอมแก้มเขากลับแล้วนอนซบเขาจนหลับไป
....................
เช้านี้ผมไม่เข้าออฟฟิศครับ เนื่องจากมีประชุมข้างนอก กะจะไปเจอทีมที่บริษัทลูกค้าเลยแล้วค่อยเข้าออฟฟิศไปทำงาน ผมหันไปมองมาร์คที่ยังงัวเงียเล็กน้อย เขาคงรู้สึกตัวตื่นตอนที่ผมลุกขึ้นจากเตียง เขาหรี่ตามองผมแล้วยิ้มๆ ก่อนจะลากผมให้เข้าห้องน้ำไปพร้อมกัน
"แปรงฟันพร้อมกันไหมพี่" เขาถามผมเสียงงัวเงีย แต่มือเขาเอื้อมไปหยิบยาสีฟันมาบีบใส่แปรงสีฟันของผมแล้วส่งให้ผมแล้วล่ะ
"ไม่นอนต่ออีกสักชั่วโมงเหรอ สอบตั้ง 9 โมง" ผมหันไปถามเขา เขาส่ายหน้าแล้วเริ่มแปรงฟัน ก่อนจะเอาหัวของเขามาเกยที่หัวของผม ผมยิ้มแล้วเริ่มแปรงฟัน เรามองหน้ากันในกระจกไม่มีเสียงคำพูดอะไร มีแต่เสียงแปรงฟันอย่างช้าๆ
"วันนี้พี่ไปทำงานช้าเหรอ" เขาถามผมหลังจากเราแปรงฟันเสร็จ
"ประชุมข้างนอกตอนเช้า เลยไม่รีบ" ผมบอกเขา เขายิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ ก่อนจะเอามือผมไปจับที่น้องชายของเขา
"มอร์นิ่งเซ็กส์ไหมครับ" เขายิ้มกว้างให้ผม ผมส่ายหน้าแล้วบอกเขา
"คืนนี้แทนไหมล่ะ" เขาส่ายหน้าแล้วถอดเสื้อผมออก
"ชุดเล็กไดไหมครับ" เขาถอดเสื้อผ้าตัวเองออก ไม่รอฟังคำตอบผม ผมก้มลงไปใช้มือทักทายน้องชายเขาแค่นิดหน่อย น้องชายเขาก็ตื่นขึ้นมากระดิกทักทายผม ผมห่อปากอมน้องชายเขาเข้าปากช้าๆ พร้อมกับเสียงซี๊ดปากเสียวของมาร์ค มือทั้ง 2 ของเขาจับหัวแล้วขยำผมของผมเล่น เขาส่ายเอวอย่างชอบใจในความเสียวตอนเช้าที่ร้องขอจากผมก่อนจะดึงผมขึ้นมาจูบแล้วใช้มือรูดน้องชายผมเล่น ผมโก่งตัวหนีความเสียวจนเขาหัวเราะอย่างชอบใจก่อนจะเข้ามาจูบอีกครั้ง เราใช้มือช่วยกันสร้างความเสียวให้อีกฝ่าย ไม่นานเราก็ทนไม่ไหวแตกออกมาทั้งคู่
"คืนนี้ขอชุดใหญ่นะครับ" เขาบอกผมก่อนที่เราจะอาบน้ำกันต่อ
.....................
การประขุมค่อนข้างราบรื่น มีข้อมูลบางอย่างที่ลูกค้าต้องการเพิ่มเติมเท่านั้นในการประชุมครั้งต่อไป พอผมกลับถึงออฟฟิศทางพี่ข้าวก็แจ้งว่า เย็นนี้จะมีกินเลี้ยงวันเกิดแกที่ออฟฟิศนี่แหละ ทุกคนก็รับทราบและไปทำงานต่อ การทำงานของผมในวันนี้มันตันๆ ยังไงไม่รู้ครับ เหมือนมันไม่สบายใจ คิดอะไรช้าไปหมดจนแอบหงุดหงิดตัวเอง หลายคนในที่ทำงานก็คงคิดว่าผมเครียดเรื่องงาน มีเพียงอาร์มคนเดียวเท่านั้นแหละมั้งครับ ที่รู้ว่าจริงๆ แล้วเรื่องงานผมไม่ได้เครียดอะไรขนาดนั้น แต่ผมเครียดและกังวลเรื่องของมาร์คมากกว่า 555
"พี่ขอบใจน้องๆ ทุกคนที่ทำงานอย่างหนักและทุ่มเทมาตลอด ช่วงหลังๆ มานี้ ลูกค้าเก่าของเราแนะนำปากต่อปากไปยังบริษัทเพื่อนๆ ทำให้พวกเรามีลูกค้าใหม่ๆ เข้ามาเยอะมากขึ้น ไหนๆ วันนี้ก็วันเกิดพี่ พี่ขอให้ทุกคนเต็มที่ พรุ่งนี้เข้างานบ่ายได้ ไม่เมา ไม่เลิก" พี่ข้าว หนึ่งในหุ้นส่วนของบริษัทอีกคนประกาศออกไมค์เรียกเสียงเฮจากทุกคนได้เป็นอย่างดี ผมเองก็ดื่มไปพอสมควร แชทไปบอกมาร์ค มาร์คก็บอกให้ดูแลตัวเองดีๆ อย่าเมามากก็พอ
"มึงดูไม่ค่อยจอยนะ...ยังนอยเรื่องมาร์คเหรอ" อาร์มเดินมาชนแก้วแล้วคุยกับผม ผมพยักหน้าให้มันนิดๆ
"กูก็พยายามจะไม่เครียดแหละ แต่ทำไม่ได้ว่ะ" ผมบอกมัน
"เข้าใจเว้ย แต่เรื่องมันยังไม่เกิดไงมึง มึงเป็นงี้กูว่ามาร์คมันรู้สึกได้นะ" อาร์มบอกผม ก็จริงของมันครับ ผมว่ามาร์คน่าจะรู้สึกได้ว่าผมมีเรื่องเครียดในใจ หลายครั้งเขามองหน้าผมเหมือนจะพูดอะไรแต่ก็ไม่พูด กลับดึงผมไปกอดแล้วบอกรักผมซ้ำๆ ซะงั้น ถ้าเป็นไปได้ผมก็ไม่อยากรู้สึกอะไรแบบนี้หรอกครับ
"ขอบใจว่ะมึง" ผมหันไปบอกมัน "แอบรู้สึกผิดกับมาร์คเหมือนกัน มาร์คพยายามทำหลายอย่างเพื่อกูมาก กูแค่รู้สึกว่า อยากช่วยแก้ปัญหาให้ได้มากกว่านี้ว่ะ แต่กูทำอะไรไม่ได้เลย" ผมบอกอาร์ม
"มึงก็คนธรรมดาคนหนึ่ง จะเอาอะไรไปแก้ทุกปัญหาบนโลกได้วะ" มันบอกผม
"แค่ตอนนี้มึงรักมาร์คมากๆ อยู่ข้างๆ มาร์คไม่ให้มันเครียดเรื่องนี้คนเดียว ก็พอแล้วไม่ใช่เหรอ ปัญหาในอนาคต เอามันมาเครียดล่วงหน้าจนเบียดความสุขพวกมึงสองคนแบบนี้ กูเสียดายเวลลาความสุขที่พวกมึงสองคนควรมีว่ะ" มันบอกผมด้วยเสียงจริงจัง
"อืม...ก็แค่ อยากอยู่กับมาร์คต่ออ่ะ" ผมบอกอาร์มเสียงอ้อมแอ้ม
"โอ้ยย อยู่คนเดียวมาตั้งกี่สิบปี พอมีแฟนจะกลับไปอยู่คนเดียวไม่เป็นเลยเหรอ อีกอย่างถ้าต้องแยกกันอยู่จริงๆ ก็ยังเป็นรักทางไกล ไม่ใช่เลิกกันว้อย...อีกอย่างกูว่ารักทางไกลไม่ใช่ปัญหา ปัญหาจะอยู่ที่มึงละว่าจะยอมรับมันได้มากแค่ไหน ถ้ามันเกิดขึ้นจริง" อาร์มบอกผม ผมพยักหน้าคิดตาม ก็จริงของมัน ถ้ารู้ว่าเวลาเหลือน้อย ก็ใช้เวลาที่เหลือน้อยให้คุ้มค่า แล้วปัญหาข้างหน้าถ้าเรารักกันมากพอเรื่องรักทางไกลก็คงแค่ไม่เจอหน้ากันทุกวัน แต่ไม่ใช่จะไม่เจอกีนเลย เรื่องเลิกกันนี่ ลืมไปได้เลย
....................
"เมาไหมครับพี่" มาร์คถามผมหลังจากผมก้าวเข้าห้อง เขาอาบน้ำเรียบร้อยแล้ว แม้เขาจะยิ้ม แต่หน้าตาเขาก็มีเค้าความเหนื่อย ไม่สดใสเหมือนทุกวัน
"ไม่มากหรอก แล้วสอบเป็นไงบ้าง" ผมถามเขา
"ไหวชิล ทำได้เยอะเลย ตอนนี้เหลือแค่พรีเซ้นท์โปรเจคอีกอันวันมะรืนก็เรียบร้อยละ" เขาพูดแล้วยิ้มบางๆ ผม
"เก่งมากก พี่ไปอาบน้ำก่อนนะ" ผมบอกเขาก่อนขอตัวไปอาบน้ำ พอออกจากห้องน้ำ เขานั่งกึ่งนอนดูคลิปในมือถืออยู่บนเตียงแล้ว ผมเดินไปนอนพิงไหล่เขา เขาหันมาหอมหัวผมเบาๆ ผมจับมือเขามากุมไว้ข้างหนึ่ง
"เหนื่อยมากไหมมาร์ค"ผมถามเขา เขานิ่งไปนิดหน่อยก็ส่ายหัวแล้วหันมายิ้มให้ผม
"พี่...คิดมากเรื่องเราว่ะ"ผมพูดขึ้นมา เขากดปิดคลิปในมือถือแล้ววางลง หันมามองหน้าผม
"พี่กังวลมาหลายวันเลย เรื่องที่จะทำยังไงดี พี่กลัวที่เราจะไม่ได้อยู่ด้วยกัน พี่อยากอยู่กับมาร์คแบบนี้ไปนานๆ ปากบอกว่ารักทางไกลก็โอเค แต่ใจจริงๆ ยอมรับไม่ค่อยไหวเลย" ผมบอกเขาแล้วกำมือที่กุมเขาไว้แน่นขึ้น "แต่ตอนนี้เริ่มทำใจยอมรับได้แล้ว ว่ารักทางไกลก็รักทางไกลสิ มือถือก็มี แถมไม่ได้ไกลกันคนละประเทศเหมือนบางคู่สักหน่อย" ผมบอกเขา มาร์คมองหน้าผมนิ่ง ตาเขาสั่นเล็กน้อย
"ผมก็ไม่อยากแยกกับพี่" มาร์คบอก เขายิ้มบางๆ ให้ผม
"พี่รู้ไหม เย็นนี้ผมโทรคุยกับแม่ว่าอยากหางานทำที่นี่ต่อ แม่ก็บอกหาไปสิ ถ้าได้งานดีๆ ก็ทำไปสิ" มาร์คบอกผมแล้วยิ้ม "แม่บอกผมว่า ที่บอกว่าให้กลับไปทำที่บ้านแค่ขู่ไว้เพราะกลัวผมมัวแต่เล่นดนตรี ไม่ตั้งใจเรียน เขาแค่อยากให้เล่นเป็นงานอดิเรกเฉยๆ แล้วสมัยนี้งานหายาก ถ้าไม่มมีงานทำก็ให้กลับไปทำที่บ้าน" เขาบอกผมตาใสขึ้น
"เอ้าา สรุปถ้าหางานที่นี่ทำได้ ก็อยู่ที่นี่ต่อเหรอ" ผมหันไปมองเขาอย่างตื่นเต้น
"ใช่ครับพี่" เขายิ้มแป้นให้ผม
"ไม่โกหกนะ" ผมถามเขา
"ไม่โกหกแน่นอนครับ" เขาบอกผมแล้วหัวเราะออกมาเบาๆ ผมโล่งขึ้นมาทันทีเลยครับ ผมกระโดดไปกอดเขาแน่นจนเขาหัวเราะออกมาอีกครั้ง
"พี่นี่ เครียดเพราะผมขนาดนี้ รักผมมากเลยสินะ" เขาพูดติดตลก
"สุดๆ" ผมบอกเขาแล้วก้มไปหอมแก้มเขาซ้ายขวาสลับกันหลายรอบ เขาหัวเราะเสียงดังแล้วจับตัวผมพลิกลงกับเตียง
"ไม่ลิมที่บอกว่าคืนนี้ขอชุดใหญ่ใช่ไหมครับ" เขากระซิบเสียงหื่นใส่ผม แล้วก้มลงเม้มที่หูผม ผมไม่ตอบเขาแต่ใช่มือเกี่ยวกางเกงนอนเขาออกทันที เขามองผมแล้วยิ้ม ก่อนจะเอนตัวลงทับผมแล้วเริ่มจูบอย่าดูดดื่ม เขาใช้รีมผีปากค่อยๆ เม้มรัมฝีปากผมเล่นแล้วใช้ฟันขบเบาๆ ก่อนจะถอนจูบแล้วจูบเข้ามาใหม่โดยใช้ลิ้นเขาปาดป่ายไปทั่วโพรงปากผมพร้อมๆ กับใช้มืออีกข้างดึงกางเกงผมออกไปด้วย
มาร์คยืดตัวขึ้นนั่งเข่าแล้วถอดเสื้อออก เขาดึงตัวผมขึ้นแล้วถอดเสื้อออกตามก่อนจะยืนขึ้นแล้วจับน้องชายของเขาที่ตอนนี้ชุ่มไปด้วยน้ำอยากถูรอบปากผม
"นี่จะทาลิปสติกให้พี่เหรอ" ผมถามเขา
"รุ่นนี้ลิมิเต็ดนะ" เขาพูดแล้วยิ้มกว้าง ก่อนจะส่งน้องชายเขาเข้าปากผม ผมออกแรงดูดและไล้เลียเบาๆ ปล่อยให้มาร์คขยับสะโยกเข้าออกเองพร้อมกับเสียงครางที่เขาเริ่มส่งออกมาจากลำคอ
"วันนี้ห้ามแกล้งกันนะ" เขาบอกผม ผมพยักหน้าแล้วดึงเขาให้ลงมานอน แล้วขึ้นคร่อมตัวเขา ก่อนจะไซร้ที่คอเขาเล่น เขาใช้มือโอบหลังผมแล้วเลื่อนไปขยำตูดผม โดยนิ้วมือถูเล่นแถวรูผม
"อยากเอาแล้ว" เขาบอกผม
"ใจเย็นสิ" ผมบอกเขา ผมค่อยๆ ไล้ลงมาดูดหน้าอกเขา แล้วก้มลงมาดูดน้องชายเขาต่อ เขาครางซี๊ดยาว ตัวกระตุกเป็นระยะอย่างกลั้นเสียวไว้ ผมค่อยๆ ผ่อนแรงลงแล็กน้อยก่อนขึ้นไปจูบเขาอย่างดูดดื่ม มาร์คหมุนพลิกตัวผมลง ก่อนจะเลื่อนตัวลงไปด้านล่างผมแล้วยกขาผมขึ้นทั้ง 2 ข้าง เขาใช้เจลปาดใส่นิ้วมือแล้วทิ่มเข้ามาในรูผมก่อนเกี่ยวนิ้วเป็นตะขอแล้วกระตุกข้อมือเบาๆ เขารู้จุดเสียวของผมและชอบที่จะทำให้ผมเสียวตัวสั่นแบบนี้เป็นประจำ
ก่อนที่ผมจะตั้งตัวอะไรได้เขาก็พาดขาทั้งสองของผมไว้บนไหล่ทั้ง 2 ข้างของเขา แล้วส่งน้องชายของเขาเข้ามาจนผมซี๊ดปากออกมา มาร์คหัวเราะเสียงต่ำอย่างพอใจก่อนจะเริ่มซอยผมอย่างช้าๆ เขาก้มลงดูด เม้ม กัด ช่วงอกของผมจนเกิดรอยแดงขึ้นหลายจุด
"นั่งให้หน่อยครับเมีย" เขาบอกผมแล้วมองผมด้วยแววตาท้าทาย ผมยิ้มให้เขา
"จัดให้ตามคำขอ" ผมบอกเขา
"ผัวขอ คำไม่ได้ขอ" มาร์คบอกผมแล้วยิ้มมุมปากให้ ผมนั่งขย่มให้เขาเร็วช้าตามจังหวะความเสียวที่ผมอยากรู้สึก โดยมีมือของมาร์คที่ตั้งขึ้นประคองแขนผมไว้ไม่ให้ล้ม พอผมเหนื่อนผมก็นั่งแล้วบดตูดส่ายไปมา มาร์คครางออกมาเสียงดัง ผมจึงบดต่อ เขาเอื้อมมือมาบีบหน้าอกผมอย่างชอบใจ
"เสียวครับ...เมีย" เขาพูดออกมา ผมก้มไปจูบเขาแล้วขบกัดริมฝีปากเขาแบบที่เขาชอบทำกับผม
"เปลี่ยนให้ผมซอยบ้าง" เขาบอกผม ก่อนจะจับตัวผมให้คุกเข่าในท่าหมาแล้วแทงเข้าออกอย่างรวดเร็ว ผมครางเสียวออกมาอย่างอดไม่ได้
"แตกเลยนะครับ" เขาพูดแล้วเร่งซอยเร็วกว่าเดิมก่อนโน้มตัวลงมากอดผมเอาไว้แล้วครางออกมาเสียงดัง น้องชายเขากระตุกในตัวผมสักพักเขาก็ดึงออกมา ก่อนจะใช้น้ำของเขามาป้ายน้องชายผมแล้วชักให้ผมต่อ ปากเขาก็จูบผมไปด้วย อีกมือก็สอดเข้าไปในรูผม ผมครางเสียวออกมากอย่างยากที่จะกลั้นเอาไว้ ก่อนน้ำของผมแตกออกมา เขายิ้มแล้วมองผมอย่างหื่นกระหาย
"ขอต่อ...นะ" เขามองผมแล้วยิ้ม
"พรุ่งนี้พี่เข้างานบ่ายได้" ผมบอกเขาแล้วยิ้ม
"ทำไมทุกครั้งกับพี่ รอบเดียวมันไม่เคยพอไม่รู้ มันไม่หนำใจอ่ะ" มาร์คบอกผม
"งั้นก็จัดมา" ผมบอกเขาก่อนที่เราจะเริ่มกันอีกครั้ง
..................................
จบไปอีกตอนแล้วนะครับ จะพยายามหาเวลามาเขียนต่อให้จบภายในไม่กี่ตอนนี้ให้ได้นะครับ ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ รอตอนต่อไปนะครับ ขอ Happy end เถอะ ขอบคุณครับ สนุกมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณ ขอบคุณครับ {:5_120:}{:5_120:} ขอบคุณครับ น่ารักมาก ไม่อยากให้จบเลยครับ ขอให้ได้อยู่ด้วยกัน
หน้า:
[1]
2