รักต้องห้าม(ที่ห้ามรักไม่ได้) Ep.1
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Maximam เมื่อ 2025-1-14 01:33นิยายซีรีส์นี่เขียนขึ้นจากเรื่องราวสมมติอาจมีเนื้อหาในทางศาสนา ความเชื่อ ประเพณี
และวัฒนธรรมเกี่ยวข้องกับโครงเรื่อง ผู้เขียนไม่มีเจตนาอื่นใดในการเขียนงานนี้ ขอให้
ผู้อ่านนิยายซีรีส์เพื่อความบันเทิงเท่านั้น หากช่วงไหนไม่เหมาะสมสามารถแจ้งทางผู้เขียน
ได้นะครับ ขอบคุณครับ Maximam
------------------------------------------------------------------------------------------
หากยังไม่ได้อ่านเรื่อง ห้องนอนลูกชาย (ความลับของลูกชาย) รบกวนไล่อ่านซีรีส์เรื่องนี่
ก่อนนะครับ จะได้ไม่งงกับนิยายภาคนี้
ณ โรงพยาบาลปัณณาราย์เวชธานี
พ่อโต้ง นอนพักฟื้นอยู่ห้องพิเศษโดยที่ฟาริดออกค่าใช้จ่ายให้ทั้งหมด โต้งใช้กริชปักอก
เพื่อขู่ฟาริดเรื่องลูกแต่ดันพลาดไปโดนเส้นเลือดเข้า โชคดีที่กริชไม่ลงลึกมากและมาที่
โรงพยาบาลได้ทันเวลา ตอนนี้พ้นขีดอันตรายแล้ว...
ในขณะที่โต้งยังไม่ฟื้น ฟาริด แม็กซ์ และฟอร์ดก็อยู่เฝ้ารอบข้างโดยมีนาเดียร์และข้าวฟ่าง
อยู่ด้วย ทันใดนั้นประตูห้องพักก็เปิดและแล้วก็...
"ท่าน รัฐมนตรีอิศเรษ สวัสดีครับท่าน"
"เออ วางไว้นั่นแหละ"
สงสัยใช่ไหมครับ ว่ารัฐมนตรีอิศเรษคือใคร แม็กซ์จึงกระซิบถามฟอร์ดว่า...
"นี่ใครว่ะฟอร์ด"
"ปู่ตึ๋ง ปู่กูเอง พ่อของพ่อโต้งสวัสดีครับคุณปู่"
"สวัสดีหลานชายปู่"
ปู่ตึ๋งกางเเขนรับหลานชายฟอร์ดจึงเข้าไปกอดหลานชายสุดที่รักเพียงคนเดียวอย่างอบอุ่น
ทุกคนในห้องต่างยกมือไหว้ด้วยความเกรงใจ
รัฐมนนตรีอิศเรษ หรือปู่ตึ๋ง พ่อของโต้ง ปู่ของฟอร์ด เป็นรัฐมนตรีกระทรวงหนึ่ง ท่านมี
ความขุ่นเคืองกับฟาริดเป็นอย่างมากที่ทำให้โต้งเสียใจนความรัก และเป็นอีคนที่ฟาริด
ไม่กล้ามีเรื่องด้วย ปู่ตึ๋งถึงจะไม่ชอบฟาริดแต่ก็ไม่ได้พาลมาถึงแม็กซ์ ฉะนั้น คู่แม้กซ์ฟอร์ด
สบายใจได้นะครับคนอ่าน
"แล้วนี่ออกจากห้อง I.C.U.นานหรือยัง ทำไมยังไม่ฟื้น"
ปู่ตึ๋งเอ่ยถาม ฟาริดจึงตอบไปว่า...
"สักพักครับท่าน หมอบอกว่าโต้งเสียเสือดไปพอสมควรเลยเพลียและฟื้นตัวช้า"
"ฉันไม่ได้ถามแก ฉันถามหลานฉัน สบายดีไหมนาเดียร์"
"สบายดีตามสภาพค่ะคุณอา คุณอายังแข็งแรงอยู่เลยนะคะ"
"อาตายไม่ได้หลอกหากหลานอายังไม่ลงเอยกับลูกชายเธอ นี่เหรอเจ้าแม็กซ์ที่คบกับหลาน"
ปู่ตึ๋ง เอ่ยถามฟอร์ด ฟอร์ดจึงตอบว่า...
"ใช่ครับคุณปู่ แม็กซ์ ครับ"
"อือ ตัวจริงดูดีกว่าในรูปนี่ ชอบผู้ชายไงเรา"
ปู่ตึ๋งเอ่ยถาม แม็กซ์จึงตอบว่า..
"ใช่ครับคุณปู่ ผมชอบผู้ชาย หลานคุณปู่ครับ"
"ไอ้แม็กซ์ ..."
ฟาริดขึ้นเสียงใส่แม็กซ์ ปู่ตึ๋งจึงพูดขึ้นว่า....
"ทำไม มีอะไร นายกฟาริด เรื่องที่คุณย้ายตำแหน่งลูกผมไปเป็นเลขาผมยังไม่ได้เซ็นนะ
กล้าดียังไงถึงย้ายเอง คุณอาจใหญ่ในจังหวักปัณณาราย์ แต่อย่าลืมว่าหน่วยงานคุณ
อยู่ภายในการปกครองของผม"
ฟาริดถ้าจะกลัวจริงถึงกับยกมือไหว้และขอโทษ...
"ผมขอโทษครับท่าน ค่ารักษาโต้งทั้งหมดผมยินดีรับผิดชอบเองครับ"
"เก็บเงินของแกไปเถอะ มันจะดีมากถ้าลูกฉันตื่นขึ้นมาแล้วลืมคนอย่าแกได้จริงๆ ฟอร์ด
คืนนี้อยู่เฝ้าพ่อที่นี่ใช่ไหม"
ท่านรัฐมนตรีเอ่ยถามหลานชาย ฟาริดจึงตอบไปว่า....
"ไม่เป็นไรฟอร์ด เดี๋ยวลุงอยู่เอง เรื่องนี้ลุงเป็นต้นเหตุ"
"ได้ครับลุง ฝากพ่อด้วยนะครับ อย่าตีกันอีกนะ"
"ฟอร์ด ปู่มีลูกคนเดียวคือพ่อของหลาน ไม่ต้องเสียเวลามาเฝ้าหรอกฟาริด ฉันจ้างบุรุษ
พยาบาลมาเฝ้าเจ้าโต้งมันได้"
ท่านรัฐมมนตรีหรือปู่ตึ๋งถ้าจะโกรธฟาริดเข้ากระดูกจริงๆนะเนี่ย ทุกคำพูดเด็ดดอกไม่ไว้ขั้ว
เด็ดบัวไม่เหลือเยื่อใยจริง ๆ ฟอร์ดที่เห็นว่าปู่จะโมโหฟาริดมากขึ้นเขาจึงพูดกับปู่ไปว่า...
"ปู่ครับ ผมว่าเรากลับที่รีสอร์ทพักผ่อนกันดีกว่านะครับ ให้ลุงฟาริดดูแลพ่อไปก็ได้ครับ
อย่างน้อยลุงก็แสดงน้ำใจต่อพวกเรานะครับ"
"น้ำใจที่ปนยาพิษ คนแบบนี้จะแต่ก็เอาเถอะ ฉันเห็นแก่หลานแล้วกัน ไงปู่ฝากฟอร์ด
ด้วยนะแม็กซ์"
"ได้ครับ แล้วคุณปู่ไม่ไปที่รีสอร์ทกับพวกผมและมะหรือครับ"
"ไม่อะปู่คิดถึงบ้านเก่า ตั้งแต่ได้ตำแหน่งรัฐมนตรีก็อยู่แต่กรุงเทพ ไม่ได้กลับมาสะสางอะไร"
ปู่พูดแบบนี้ฟาริดยิ่งจ๋อยเหมือนจะสำนึกผิดที่ทำอะไรเอาไว้ แต่ปู่นี่แบบว่าเจ็บแล้วจำแค้น
ฝั่งหุ่นจริงๆ ฟอรืดจึงพูดกับปู่ว่า....
"เรือนเล็กไม่ได้ทำความสะอาดเลยนะครับปู่ ปู่ต้องนอนห้องฟอรืดหรือห้องพ่อโต้งนะครับ"
"ได้ ปู่นอนห้องพ่อของหลานก้ได้ตั้งแต่เล็กจนโต ปู่กับพ่อก็นอนด้วยกันตลอด จนกระทั้ง
พ่อหลานโตพอจนรู้จักรักและก็มีหมามาแยกความรักของปู่ไปทำร้ายจนพังยับเยิน เลว
เลวจริงๆ ไอ้หมาตัวนั้น"
เมื่อปู่ตึ๋งด่าจบ ก็ให้คนขับรถขับไปส่งที่บ้านของโต้งบ้านเก่าที่เป็นความทรงจำดีดีของปู่
ส่วนสองหนุ่มก็กลับรีสอร์ทพร้อมกับเดียร์และข้าวฟ่าง และฟาริดก็ทำหน้าที่เฝ้าคนไข้อย่าง
ไม่ออกห่าง
"ฟื้นนะมึง กูยอมโดนพ่อมึงด่าซะยับขนาดนี้ ตื่นมาช่วยกูหาทางออกนะโต้งกูสับสน
ไปหมดเเล้ว"
ฟาริดกุมมือและพูดกับโต้งที่นอนหลับอยู่ เขาจับมืออีกข้างที่มีสายน้ำเกลือและสายให้
เลือดเขาเอยถามกับโต้งไปว่า....
"เจ็บมากไหมมึง ขอโทษนะเว้ยที่่ทำมึงเจ็บซ้ำซาก ฟื้นนะโต้ง ฟื้นนะพระเจ้าโปรดจง
คุ้มครองคนรักของข้าด้วย..."
ฟาริดไม่เคยหลั่งน้ำตาให้ใครแต่กลับต้องมาเสียน้ำให้กับโต้ง. แต่การเสียน้ำตาก็เป็นผล
เมื่อโต้งเริ่มรู้สึกตัว...
"ฟาริด อย่าทำลูก อย่าทำลูกกูขอนะ ฟาริด อย่าฟาริด...."
"ไอ้โต้ง กูอยู่นี้กูไม่ได้ทำอะไรลูก"
"ฟาริด"
"เออโต้ง มึงฟื้นแล้ว มึงฟื้นแล้วจริงๆ โต้ง"
ฟาริดโอบกอดโต้งอย่างเบามือและตั้งใจที่จะหอมลงที่แก้มนุ่มๆของลูกท่านรัฐมนตรี
"ฟาริด มึงหอมกูทำไม"
"ก็มึง ก็โทษฐานที่พ่อมึงด่ากูเรื่องเก่าๆไง ทำพ่อก็ไม่ได้ ทำลูกก็ไม่ได้ ก็เลยต้องทำมึงแทน"
"ไอ้บ้า แล้วพ่อกับลูกหละ"
"อาตึ๋งกลับไปบ้านมึงแล้ว ส่วนลูกทั้งสองกลับรีสอร์ทกับนาเดียร์ จะว่าไปลูกมึึงก็น่ารักดีนะ
พยายามช่วยปกป้องกูด้วย น่ารักแบบนี่ไงบังถึงติดงอมแงม"
"นี่่หูกูเพี้ยน หรือมึงเมาแอร์โรงบาลฟาริด"
"กูพูดจริง กูขอโทษนะ ให้เวลากูทำความเข้าใจอีกหน่อยได้ไหม"
"ได้ดิ กูรอมึงมา 17 ปีแล้วจะรอต่อก็รอได้ แล้วมาอยู่เฝ้ากูเมีย 2 ของมึงไม่หึงเอาไง"
"มึงก็รู้ว่ากูเป็นใครเดี๋ยวกุกดเรียกพยาบาลก่อนเขาบอกถ้ามึงฟื้นให้กดเรียก แต่ก่อนกดกู"
"ไอ้เชี้ย แก้มกู"
ฟาริดอดใจไม่ไหวจึงจูบแก้มโต้งไปอีกครั้งและกดเรียกพยาบาลเข้ามาตรวจอาการ และ
ให้ทั้งนอนพักด้วยกันเอ๊ะ...พ่อโต้งคงไม่โดยหมอฟาริดฉีดยาก่อนที่หมอตัวจริงจะมาตรวจ
ตอนเช้านะครับ
ตัดมาที่บ้านของพ่อโต้ง
เมื่อปู่ตึ๋งมาถึงก้ขึ้นเรือนใหญ่ไปและให้ลูกน้องไปทำความสะอาดและพักที่เรือนหลังเล็ก
บ้านสวนที่มีทั้งสวนมะพร้าว สวนยาง และนาข้าวกล้อง รวมถึงเรือประมงปากแม่น้ำ
ปัณณาราย์ ที่อยู่ห่างจากตัวบ้านไปเกือบ 10 กิโล ว๊าววว..บ้านของพ่อโต้งไม่ได้จนเลย
แต่่การเลี้ยงดูของปู่ตึ๋งที่สอนให้พ่อโต้งใช้ชีวิตแบบเรียบง่าย ไม่ติดหรู ไม่หวูหวา จึึงทำ
ให้คนที่ไม่รู้คิดว่าพ่อโต้งคือข้าราชการไทยพุทธจนๆคนหนึ่ง ที่เป็นพ่อม่ายเลี้ยงเดี่ยว
มีลูกติด 1 คน บ้านของพ่อโต้งอยู่ทางฝั่งตะวันตกของแม่น้ำปัณณาราย์ซึ่งเป็นกลุ่มชุมชน
ชาวไทยพุทธ ไทยคริสต์ ส่วนฝั่งตะวันออกของแม่น้ำเป็นชุมชนของชาวไทยมุสลิมซึ่ง
บ้านของฟาริดก็อยู่ทางฝั่งนี้เป็นที่แน่นอน ถัดไปทางทิศตะวันออก 70 กิโลก็เป็นชายฝั่ง
ทะเลที่ติดอ่าวไทย ชุมชนฝั่งนี้จึงเน้นทางการประมงชายฝั่งทะเลซะส่วนใหญ่
ปู่ตึ๋งเข้ามาในห้องนอนของพ่อโต้งก็ล้มตัวลงนอนและกอดหอมที่หมอนหนุนหัวของ
พ่อโต้ง ปู่ตึ๋งสูดดมอย่างเต็มปอดราวกับว่านี่คือของของคนรักที่ห่างกันนาน ปู่เห็น
ตะกร้าผ้าของพ่อโต้งมีกางเกงในที่ใส่แล้วถอดใส่ไว้อยู่ปู่ตึ๋งจึงหยิบมาสูดดมและเอามา
ใส่นอนชักว่าวบนเตียงนอน....
"โต้ง โต้งลูกพ่อ โต้ง โอ๊ยยยย โต้ง ไอ้โต้งลูกรักของพ่อโอ๊วววววว"
ปู่ตึ๋งเอาเกงในอีกตัวมาสูดดมและครางออกมาว่า...
"ลูกพ่อ กลิ่นควยหอมมากกว่าเดิมอีกโอ๊วววว พ่โคตรเงี่ยนเลยลูกโอ๊วววว โต้ง โต้งครับ"
โอ้โห...นี่มันอะไรกันเนี่ยปู่กับพ่อมีรสนิยมแบบเดียวกันคือชอบดมเดงในและเอาเกงใน
ของลูกมาชักว่าว แต่ก็แปลกใจตั้งแต่ฟอร์ดเกิดมายังไม่เคยรู้จักหรือเห็นหน้าของย่าเลย
คนอ่านก็คงอยากรู้เหมือนฟอร์ดใช่ไหมครับ แต่คนเขียนชักง่วงแล้วสิไว้Maximamจะมา
ต่อตอนต่อไปให้นะครับ ฝันดีครับคนอ่าน....
ขอบคุณครับ ขอบคุณงับ ปู่น่าสงสารจัง ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ รอนะครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณ รอลุ้นตอนต่อไปมากว่าจะเกิดอะไรขึ้น ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ เอากันรวมห้องเดียว
ขอบคุณครับ ขะ..ค้างงงงง {:5_122:} ปู่ คือ ผัว ของพ่อ ขอบคุณมากๆครับ รอติดตามต่อไปนะครับ
หน้า:
[1]
2