พรรนิกา โพสต์ 2025-1-19 20:32:55

เด็กน้อยได้กินของดีครูพละ ตอน เผยตัวตนพี่ภี อิอิ 1 on.50

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย พรรนิกา เมื่อ 2025-2-11 13:15



      "ตอนนี้ขอฟิวแบบใส่ๆนะค้าบ ไม่มีตอนเสียวงดบ้างมีดร้าม่านิดหน่อยพอเป็นพิธี ตอนนี้ขอแยกเป็น2ตอนนะคับทุกคนอิอิ"
   
    ต่อจากตอนที่แล้ว น้องบอลได้รับข้อความไลน์ของอีตูน ทำให้น้องบอลต้องคิดหนักอีกตามเคย หลังจากหลายวันแล้วที่ น้องบอลกับอีตูนไม่ได้ติดต่อกันเลย แต่อยู่ๆอีตูนก็ส่งขอความมา ขอให้น้องบอลไปหามันที่หลังวัด วันจันทร์คือพรุ่งนี้ น้องบอลลืมบอกไปว่า พรุ่งนี้โรงเรียนปิดอีก1วัน เพราะเป็นวัดหยุด ไม่แน่ใจว่าวันอะไร อีตูนก็เลยนัดให้น้องบอลไปหามัน แต่น้องบอลยังไม่ได้ตอบตกลงอะไรมันไปเลยคับ ก็มันมีหลายอย่างตีกันในหัวน้องบอล ใจนึงก็บอกอย่าไป แต่อีใจก็อยากจะไปเพราะอีตูนมันขอให้ช่วย น้องบอลว่าอีตูนมันคงเดือดร้อนแน่ๆ แต่พอนึกถึงคำพูดพี่สกาย ก็ทำให้น้องบอลต้องคิดให้มากขึ้น สรุปวันนั้นทั้งวัน น้องบอลก็ไม่ออกไปไหนเลย มัวแต่คิดเรื่องนี้ทั้งวันจนปวดหัวมากๆ พอตกเย็นก็ต้องขอยาปวดหัวจากแม่ แล้วขอตัวเข้านอน น้องบอลนอนคิดอะไรไปเรื่อย รู้สึกวันสองวันนี้พี่วินก็หายเงียบ แกน่าจะยุ่งเกียวกับการเตรียมตัวสอบ แล้วอยู่ๆเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นมา น้องบอลยิบออกมาดูว่าใครโทรมา แต่พอเห็นก็ถึงกับไม่กล้ารับสาย ก็คนที่โทรมาก็คืออีตูน น้องบอลกำลังนั่งชั่งใจอยู่ ว่าจะรับดีไหม แต่สุดท้ายน้องบอลก็ตัดสินใจรับสายอีตูนอยู่ดี
      อีตูน :: บอลสรุปมึงว่าไง เห็นอ่านแล้วไม่ตอบ
      น้องบอล :: คือออ.. กูไม่ว่างอะมึงพอดีกูต้องไปตลาดกับแม่ (น้องบอลโกหกอีตูนไป)
       อีตูน :: กูขอร้องมึงได้ไหมบอล แค่แปบเดียวกูมีเรื่องจะให้มึงช่วยจริงๆ นะบอลมึงคือเพื่อนคนเดียวของกู ที่กูไว้ใจที่สุด
       น้องบอล :: มึงมีเรื่องอะไรมึงก็บอกกูมาเลยก็ได้ ถ้ากูช่วยได้กูก็จะช่วย
       อีตูน :: กูมีหลายเรื่องอยากจะคุยกับมึง หลายอย่างที่กูจะบอก และอยากจะขอโทษมึงต่อหน้า แต่ถ้ามึงไม่อยากมาเจอกู ก็ไม่เป็นไรมึงคงจะเกลียดกูแล้วซินะ แต่กูก็ไม่ว่ามึง เพราะกูทำไม่ดีกับมึงไว้เยอะ
   *อีตูนพูดไปก็ร้องไห้ไปด้วย น้องบอลฟังแล้วก็รู้สึกส่งสารมันมากๆ มันคงจะคิดได้แล้วแหละฟังจากที่มันพูด ไหนๆน้องบอลกับมันก็เป็นเพื่อนรักกันมาก่อน มันคงจะไม่หักหลังน้องบอลอีกแน่นอน น้องบอลก็เลยบอกอีตูนไปว่า
          น้องบอล :: เออๆก็ได้แต่ขอเป็นที่ศาลาหลังวัดนะ ตรงที่มึงกับกูเคยไปนั่งเล่นกัน
          อีตูน :: ได้ๆ ขอบใจนะมึงกูจะไม่ลืมบุญคุณมึงเด็จขาด พรุ่งนี้10โมงกูจะไปรอมึงนะ
          น้องบอล :: เออๆแล้วเจอกัน บาย
   *สรุปน้องบอลก็ต้องใจอ่อนอยู่ดี เห้อทำไมเราถึงได้ขี้ส่งสารคนอื่นแบบนี้นะ เห็นใครร้องก็อยากจะร้องตามตลอด ยิ่งเป็นคนไกล้ตัวยิ่งแล้วใหญ่ นี้คือนิสัยน้องบอลคิดบวกตลอดจนกลายเป็นคนซื่อ ก็พ่อกับแม่ชอบสอนให้ช่วยเหลือคนอื่นตลอด ก็เลยติดเป็นนิสัยไม่ค่อยทันคน สรุปก็ต้องยอมไปหาอีตูนอยู่ดี แต่น้องบอลก็ไม่ค่อยกลัว เพราะแถวนั้นน้องบอลรู้ทุกซอกทุกมุม ถ้าเกิดอะไรขึ้นน้องบอลน่าจะเอาตัวรอดได้ สรุปน้องบอลก็หลับไปจนเช้า
    *น้องบอลตื่นอาบน้ำแต่งตัว พอ8โมงก็ออกมาจากห้อง แม่กับพ่ออกไปสวนตั้งแต่เช้า แต่แม่ก็เตรียบอาหารเช้าไว้ให้น้องบอลเรียบร้อย อย่างว่าน้องบอลเป็นลูกคนเดียว ก็เลยทำอะไรไม่ค่อยเป็นขนาดล้างจานยังไม่เป็นเลยคับ เสื้อผ้าแม่ก็เอาส่งซักรีดหมด แต่กับข้าวแม่เป็นคนทำ อาจจะซื้อบ้างเป็นบางครั้ง หากวันไหนพ่อกับแม่ยุ่งๆ พ่อกับแม่น้องบอลไม่ค่อยอยู่บ้าน.ไหนจะต้องพาคนงานไปตัดหญ้า ใส่ปุ๋ยรดน้ำ พ้นยา สวนทุเรียน สวนยางพารา และผลไม้อื่นๆอีก ทั้งที่บ้านและก็ที่ทุ้งสงบ้านของยายอีก แม่กับพ่อก็เลยงานยุ่งตลอด นี้ขนาดจ้างคนงานนะคับ ถ้าทำเองคงไม่ไหวแน่ๆ น้องบอลก็เลยชินกับการอยู่คนเดียว สิ่งเดียวที่พ่อกับแม่ขอก็คือ ให้น้องบอลตั้งใจเรียนแค่นั้นเอง แต่น้องบอลก็ไมเคยทำให้พ่อกับแม่ผิดหวัง ถึงจะร่านไปบ้างอิอิ
    *กินข้าวเสร็จดูนาฬกาก็9โมงกว่าแล้ว น้องบอลก็เลยไปตามที่อีตูนนัด แต่น้องบอลไม่ได้บอกมัน เพราะน้องบอลจะไปแบบเงียบๆ โดยเดินไปเพราะวัดกับโรงเรียนห่างจากบ้านน้องบอล ไม่ถึง1กิโล น้องบอลก็ไม่ได้ไว้ใจอีตูนทั้งหมด จะแอบไปดูก่อนว่ามันมาคนเดียวไหม ถ้ามีคนอื่นมาด้วยน้องบอลจะได้กลับ น้องบอลเดินไป พอไกล้ถึงศาลา น้องบอลก็เห็นอีตูนยืนอยู่ ที่น้องบอลเห็นมันอยู่คนเดียว น้องบอลก็เลยเดินอ้อมไปทางด้านข้างไม่ให้อีตูนเห็น ที่แถวนี้ปกคลุมไปด้วยต้นไม้เต็มไปหมด เมื่อก่อนเราชอบมาเล่นกัน อีกด้านจะเป็นทุ่งนา ไกล้ๆกับที่น้องบอลกับครูต้นมาวิ่งกันครั้งก่อน จะมีที่นาน้องบอลอยู่แถวนี้ด้วย ส่วนฝั่งป่าทึบจะเป็นที่วัดมีศาลาตั้งอยู่ น้องบอลเดินอ้อมไปทางป่าไม้ เพื่อจะรอดูให้แน่ใจว่าอีตูนมันมาคนเดียว
   *น้องบอลแอบดูอยู่ไม่ห่างมากนัก จนแน่ใจว่าอีตูนน่าจะมาคนเดียว ก็เลยตัดสินใจว่าจะออกไปหามัน แต่พอก้าวได้แค่สองก้าวน้องบอลก็ต้องหยุด และต้องตกใจสุดๆ ก็น้องบอลเห็นอีพี่พลอย ไอ้พี่เก่ง และวัยรุ่นอีกสามคน เดินออกมาจากป่าทึบอีกด้านนึงของศาลา น้องบอลตกใจหยุดนิ่งไม่กล้าขยับตัว และอีพี่พลอยก็พูดว่า
         อีพี่พลอย :: ไหนวะอีตูน ทำไมอีบอลยังไม่มาวะ
         ไอ้พี่เก่ง :: เออใช่กูรอจนคันไปทั้งตัวแล้วเนีย ยังไม่เห็นมันจะมาเลย
         อีตูน :: แต่อีบอลมันรับปากหนูแล้วนะ เดียวหนูลองโทรหามันดีกว่า
   
   *อีตูนกดโทรศัพท์โทรหาน้องบอล กริ่งๆๆ น้องบอลร้อง เหี้ยยย ก็เสียงโทรเข้ามันดังขึ้นมา น้องบอลรีบกดปิดเสียงแต่ก็ไม่ทัน พวกนั้นทุกคนหันมาตามเสียงที่ดัง น้องบอลตกใจตังสติได้ก็รีบวิ่งสุดชีวิต พวกไอ้พี่เก่งเห็นก็วิ่งตามน้องบอลมา แต่น้องบอลวิ่งลัดเลาะเข้ามาข้างหลังวัด น้องบอลได้ยินเสียง วิ่งตามมาติดๆ พร้อมกับสั่งให้น้องบอลหยุด แต่น้องบอลก็ไม่หยุด น้องบอลวิ่งมาจนถึง โรงเก็บของๆวัดน้องบอลก็เลยแอบอยู่ตรงนั้น พวกไอ้พี่เก่งไม่เห็นวิ่งเลยไป น้องบอลยืนนิ่งอยู่ในห้องเก็บของ แต่จู่ๆไอ้พวกพี่เก่งก็วิ่งกลับมาตรงที่น้องบอลแอบอยู่พอดีแล้วหยุดตรงที่น้องบอลแอบอยู่
          ไอ้พี่เก่ง :: หายไปไหนวะเร็วชิบหาย
         อีพลอย :: ใช่วิ่งตามมาติดๆ อยู่ๆหายเฉยเลย
          ไอ้พี่เก่ง :: ลองหาแถวๆนี้ดู หากมันหนีไปได้ พวกเราเดือดร้อนแน่
         อีพลอย :: แล้วถ้ามันไปบอกพี่วินละ หนูจะทำไงละทีนี้ ไม่น่ามาร่วมมือกับพี่เลย
         ไอ้พี่เก่ง :: มึงอะตัวดีอีพลอย ไม่ต้องมาพูด มึงอยากได้ไอ้วินกลับนิ
         อีตูน :: รีบหาเถอะพี่ หนูก็เดือดร้อนไม่ต่างจากพวกพี่เหมือนกัน
   *และแล้วพวกนั้นก็เดินวนเวียนอยู่แถวห้องเก็บของ เข้ามาไกล้ขึ้นมาเรื่อยๆ น้องบอลยืนสั่นไปทั้งตัว ยืนหลบอยู่ข้างตู้เก็บของ และแล้วน้องบอลก็เห็นไอ้พี่เก่งเดินผ่านไปผ่านมา น้องบอลแทบหยุดหายใจ จากนั้นน้องบอลก็ต้องตกใจ สะดุ้งสุดชีวิต ก็มีใครไม่รู้เอามือมาปิดปากน้องบอล แล้วรวบตัวน้องบอลดึงเข้าไปด้านในเข้าไปอีก น้องบอลพยายามดิ้นแต่ก็ไม่เป็นผลเขาคนนั้นรัดตัวน้องบอลแน่นน้องบอลรู้สึกได้ถึงแรงผู้ชาย ทีกำลังกอดรัดตัวน้องบอลไว้แน่น ทำเอาน้องบอลกลัวสุดๆได้แค่บอกกับตัวเองว่า คงจะไม่รอดแน่ๆแล้ว น้ำตามันก็ไหลออกมาเอง เพราะความรูสึกกลัวอยู่ในหัว แต่ทันใดนั้นผู้ชายคนนั้นก็กระซิบข้างหูน้องบอลว่า
      ผู้ชาย :: บอลพี่เอง พี่ภีไงอย่าดิ้นพี่มาช่วยแล้ว เดียวพี่จะปล่อยมือนะห้ามร้อง
*น้องบอลพอได้ยินก็ถึงกับใจชื่นขึ้นมา แต่ความกลัวก็ไม่ลดลง พี่ภีปล่อยมือที่ปิดปากน้องบอลออกแล้วจับตัวน้องบอลหันหน้าเขาหาตัวแก น้องบอลเห็นหน้าก็ถึงกับดีใจจนน้ำตาไหล น้องบอลก็ไม่รู้หลอกว่า พี่ภีจะมาดีหรือมาร้าย แต่ตอนนั้นน้องบอลรู้แค่ว่าน้องบอลปลอดภัย จากพวกนั้นแล้วเพราะสีหน้าพี่ภีไม่ได้ดูเป็นคนร้าย แกดูเป็นห่วงน้องบอลมากๆ พี่ภีเห็นน้ำตาน้องบอล แกก็ดึงน้องบอลเข้าไปกอด หน้าน้องบอลซบลงตรงกลางอกพี่ภีพอดี กลิ่นน้ำหอมโชยเข้าจมูกน้องบอลทำให้รู้สึกดีมากๆ พี่ภียืนกอดน้องบอลแน่นเราสองคนยืนกับเงียบสนิด ได้ยินแต่เสียงลมหายใจเราสองคนกับพวกไอพี่เก่ง เดินคุยกันไปมา
       อีพลอย :: พี่วินเอากูตายแน่งานนี้ อีบอลมันต้องไปบอกพี่วินแน่นอน
       อีตูน :: หนูก็ต้องตายเหมือนกัน ไม่กล้าไปโรงเรียนละพรุ่งนี้
       ไอ้พี่เก่ง :: ดวงมันแข็งจริง รอดมือกูได้ทุกรอบ พวกมึงรีบหาเลย ไม่นั้นมีหวังตายหมู่แน่ ไอ้วินไม่เอาไว้แน่กูขอบอก ไปรีบหาก่อนที่มันจะไปบอกไอ้วิน เราต้องเอาควยปิดปากมันก่อนให้ได้
   *น้องบอลได้ฟังคำพูดพวกมัน ถึงกับไม่อยากเชื่อหูตัวเอง ไม่คิดเลยว่าพวกเขาจะเลวกันได้ขนาดนี้ ถึงจะเคยได้ยินประวัติ ไอ้พี่เก่งมาบ้าง แต่ก็นึกไม่ถึงว่า จะเลวถึงขนาดนี้ ส่วนอีตูนครั้งนี้ขอเป็นครั้งสุดท้าย คนที่เราเชื่อใจ คนที่เคยเป็นเพื่อนรักกันมาแต่เด็กๆ คนที่เราค่อยช่วยเหลือยิบยื่นทุกอย่างให้ จะมาทำกับน้องบอลได้ขนาดนี้ แบบนี้มันถึงขั้นหลอกลวงกันชัดๆ น้องบอลจะขอตัดขาดจากอีตูนอย่างเด็จขาด และจะไม่ยอมให้มันมาทำร้ายได้อีก ถือเสียว่าตัดนิ้วร้ายทิ้งไปหนึ่งนิ้วก็แล้วกัน ดีกว่าปล่อยให้มันลามไปนิ้วอื่น ต่อไปก็ขออย่าได้ดีกันอีเลย. น้องบอลแค้นใจมากๆจนเหมือนจะหมดแรง ดีที่พี่ภียืนกอดน้องบอลไว้แน่น ถึงจะอยู่ในเหตุการณ์ที่น้องน่ากลัวแต่ก็ยังดีที่มีคนที่เราพึ่งรู้จักมาช่วย ร่างเล็กของน้องบอล ที่ตอนนี้โดนโอบกอดด้วยชายหนุ่มตัวสูงใหญ่ รู้สึกปลอดภัย ทำให้นึกถึงพี่วินกับครูต้นขึ้นมา น้องบอลก็รู้สึกผิดที่ไม่ยอมบอกเขาสองคน ดื้อจริงๆเหมือนที่ครูต้นชอบล้อ น้องบอลได้แค่พูดกับตัวเองว่า บอลขอโทษนะครับ
   *พี่ภีกอดน้องบอลแน่น พร้อมกับเอามือลูบหัว น้องบอลก็ยืนนิ่งไม่พูดอะไร เพราะกลัวพวกไอ้พี่เก่งได้ยิน.
    ไอ้พี่เก่ง :: หาไม่เจอวะ มันน่าจะหนีกลับบ้านไปแล้ว เรารีบขับรถตามไปดูกันดีกว่า
   อีพลอย :: ตายแน่ๆเลยกู ไม่น่ามาเลย
   อีตูน :: ไปเดียวตูนนำทางไป ไกล้นิดเดียวเองบ้านอีบอล


    *ในที่สุดพวกไอ้พี่เก่งก็รีบกลับออกไป น้องบอลรู้สึกโล่งใจ เริ่มขยับตัวออกจากตัวพี่ภี ก็ถ้าอยู่นานเดียวอารมณ์มันจะพาไปอิอิ ก็เล่นโดนคนหล่อกอดรัดแน่น เป็นใครก็ต้องเคลิ้มเป็นธรรมดาน้องบอลกับพี่ภีผลักออกจากกัน
      พี่ภี :: ปลอดภัยแล้วนะ
      น้องบอล :: ขอบคุณนะคับพี่ภี บอลจะไม่ลืมบุญคุณครั้งนี้แน่นอน
      พี่ภี :: บุญคุณอะไรกัน พี่เต็มใจช่วย พี่ก็ไม่ได้ดีอย่างที่น้องบอลเห็นหลอก
      น้องบอล :: อะไรนะคับ พี่ภีพูดว่าอะไรนะคับ
      พี่ภี :: เปล่าๆ คับเรารีบออกไปจากตรงนี้ดีกว่า เดียวพวกมันกลับมาอีก
   *น้องบอลกับพี่ภีรีบออกมา พี่ภีพาน้องบอลรีบวิ่งไปที่รถ ที่จอดอยู่ด้านหลังวัด แล้วพี่ภี่ก็พูดว่า
      พี่ภี :: น้องบอลไปบ้านพี่ก่อนดีกว่า พวกนั้นมันกำลังตามไปบ้านน้องบอล   

   *น้องบอลยืนคิด มันก็จริงตามที่พี่ภีบอก แถมที่บ้านก็ไม่มีใคร จะไปหาครูต้นก็ไม่ได้ กลัวอีตูนจะตามไปเห็น เดียวครูต้นจะเดือดร้อนอีก จะโทรหาพี่วินก็กลัวจะไปกันใหญ่ สรุปไปกับพี่ภีน่าจะดีที่สุด น้องบอลก็เลยตัดสินใจขึ้นรถไปกับพี่ภี และแล้วพี่ภีก็พาน้องบอลมาที่บ้านของแก บ้านพี่ภีอยู่ไม่ไกลมาก ห่างจากวัดแค่2. กิโลเมตร อยู่คนละหมู่บ้านกันกับน้องบอล บ้านพี่ภีเป็นค่ายมวยมีที่ซ้อมมวยอยู่ด้วย พอมาถึง น้องบอลก็เห็นมีคนอยู่แค่2คน ดูแล้วน่าจะเป็นคนงานต่างด้าว ผู้ชายกับผู้หญิง น่าจะผัวเมียกัน พี่ภีพาน้องบอลลงจากรถ พร้อมกับบอกว่า
         พี่ภี :: ไม่ต้องกลัวไม่มีใครอยู่ เขาพานักมวยไปชกที่หาดใหญ่กันหมด มีก็แค่น้าคนสวน
         น้องบอล :: ครับ
         พี่ภี :: ไปเข้าไปนั่งในบ้านก่อน
*พี่ภีพาน้องบอลเดินเข้าบ้านมานั่งตรงโซฟา ส่วนพี่ภี่ก็ไปเอาน้ำมาให้น้องบอล
         พี่ภี :: กินน้ำก่อนนะ คงจะตกใจแย่ซินะ หน้าซีดเชียว
         น้องบอล :: ครับ (รู้สึกเกรงๆ)
         พี่ภี :: ไม่ต้องกลัวนะปลอดภัยแล้ว รอแปบนึงเดียวพี่ไปส่งบ้าน
*พี่ภีพูดไปพร้อมกับเอามือมาลูบหัวน้องบอลไปด้วย ด้วยแววตาเอ็ดดูน้องบอล แต่ทันใดนั้นโทรศัพท์พี่ภีก็ดังขึ้น พี่ภีเอาโทรศัพท์มาดู แล้วบอกน้องบอลว่า
         พี่ภี :: เดียวพี่ขอคุยโทรศัพท์แปบนะคับ
         น้องบอล :: ครับ
   *แต่ดูท่าทางพี่ภีดูรุกรี่รุกรน รีบเดินไปคุยในห้อง น้องบอลรูสึกแปลกๆ ก็เลยเดินไปแอบฟัง
         พี่ภี :: โทรมาทำไม ไม่ค่อยได้ยิน เดียวกูเปิดลำโพงก่อน
**พอพี่ภีเปิดลำโพงแค่นั้นละคับ น้องบอลได้ยินเสียงคนในสาย ถึงกับตกใจ ฟังไม่ทันจบได้ยินแค่คนในสายพูดน้องบอลก็ตกใจแล้วคับ รีบเดินถอยหลังจนไม่ระวัง ชนเข้ากับโซฟาล้มลงดังปึงจนพี่ภีเปิดประตูออกมาจากห้อง วิ่งมาหาน้องบอลอย่างเร็ว น้องบอลร้องเสียงดัง จนพี่ภีตกใจจับน้องบอลเข้ากอด น้องบอลพยายามดิ้น จนพี่ภีทำหน้าตกใจมาก ถามบอลว่าเกิดอะไรขึ้น น้องบอลก็เลยบอกว่า
         น้องบอล :: เมื่อกี่พี่ภีคุยโทรศัพท์กับใคร บอลรู้หมดแล้ว
*พพี่ภีดูตกใจกับคำพูดของน้องบอล พยายามจับตัวน้องบอล แต่น้องบอลก็ไม่ยอมให้จับ น้องบอลบอกพี่ภีแค่ว่า พาบอลไปส่งบ้านเดียวนี้........ แค่นี้ก่อนนะครับ เดียวมาต่อให้นะค้าบ
               ***แล้วทุกคนว่าพี่ภีคุยโทรศัพท์กับใคร และคนในสายพูดอะไรถึงทำให้น้องบอลโกรธพี่ภีขนาดนี้ แล้วสรุปพี่ภีจะมาดีหรือร้ายกันแน่ละคับ แสดงความคิดเห็นได้น้าาาอิอิ แล้วเรามาดูกันว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นหลังจากนี้อิอิ
                                       
      
      



Aarmaa โพสต์ 2025-1-19 20:51:40

กำลังมันเลยครับ อย่าอ่านต่อครับ

a03 โพสต์ 2025-1-19 20:56:12

น้องบอลใจร้ายมากนะที่ทำแบบนี้ ตัดจบได้ละครไทยมาก😲😲😍😍🤦‍♂️🤦‍♂️

ghotcity โพสต์ 2025-1-19 21:12:05

ก็ดี

uuuukrubb โพสต์ 2025-1-19 21:29:19

เยี่ยมครับ โอ๊ยยย ค้างจริง

jumboa โพสต์ 2025-1-19 21:29:52

ขอบคุณ​ครับ.

nuangnut1996 โพสต์ 2025-1-19 21:29:57

สนุกมากครับ

nongbasz โพสต์ 2025-1-19 21:33:55

ขอบคุณครับ

mynahnok โพสต์ 2025-1-19 21:40:42

กำลังมันเลย ลุ้นอ่ะ

mynahnok โพสต์ 2025-1-19 21:40:43

กำลังมันเลย ลุ้นอ่ะ

Yud6565 โพสต์ 2025-1-19 21:43:32

ขอบคุณครับ

iHNONG โพสต์ 2025-1-19 22:00:06

ขอบคุณครับ

เบญจมาศ โพสต์ 2025-1-19 22:12:03

ทำไมตัดจบไวอ่{:5_139:}

ninenut โพสต์ 2025-1-19 22:13:41

ขอบคุณครับ

ar221365 โพสต์ 2025-1-19 22:40:05

มาต่อไวๆนะ

Tototong โพสต์ 2025-1-19 23:03:57

{:5_136:}

cci โพสต์ 2025-1-19 23:17:32

ขอให้เปงพี่วินนะ

kstatution โพสต์ 2025-1-19 23:22:01

กำลังลุ้นมาก ตัดจบซะงั้น

พรรนิกา โพสต์ 2025-1-20 00:14:58

a03 ตอบกลับเมื่อ 2025-1-19 20:56
น้องบอลใจร้ายมากนะที่ทำแบบนี้ ตัดจบได้ละครไทยมาก😲😲😍😍🤦‍♂️🤦‍♂️

อิอิ

mix1 โพสต์ 2025-1-20 00:29:05

{:1_1:}
หน้า: [1] 2 3 4
ดูในรูปแบบกติ: เด็กน้อยได้กินของดีครูพละ ตอน เผยตัวตนพี่ภี อิอิ 1 on.50