หมอนผี
หมอนผีเรื่องมันก็มี อยู่ว่า วันนั้นครอบครัวของฉันได้กลับจากการไปเยี่ยมคุณยายที่ต่างจังหวัด ยายให้หมอนมาหนึ่งใบ มันเป็นหมอนลายไทยที่ใช้เล่นลิเก ในคืนนั้นฉันวิ่งเล่นกับพี่อยู่ในห้อง พ่อเข้ามาดุว่า "นี้!อย่าวิ่งเล่น เดี๋ยวเผลอไปเหยียบหมอนมันไม่ดีรู้ไหม" แต่ฉันไม่ฟังด้วยความซน จึงเผลอไปเหยียบหมอนใบนั้นเข้า ด้วยความกลัวฉันเลยกราบหมอนใบนั้นหลายรอบ แต่เมื่อเข้านอน ฉันหลับไปฝันไปว่าอยู่ในหลุม ที่ขึ้นมาไม่ได้มีผีมากมายที่พยายามจะลงมา เมื่อสดุงตื่นขึ้นมาฉันก็เห็นร่างของคนเหมือนควันสีขาวๆ กำลังนั่งสมาธิ ฉันตกใจ ก็เลยปลุกพ่อ แม่ก็ลุกไปเปิดไฟ แล้วฉันก็ช็อคจนสลบไป ตื่นเช้าขึ้นมาฉันเล่าให้พ่อฟัง พ่อก็ไม่เชื่อ ฉันไม่น่าไปลบหลู่วิญญาณที่โรงลิเกเลย!
หน้า:
[1]