เมียผมเป็นนายตานี Ep.3
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Maximam เมื่อ 2025-2-14 01:49หลังจากแทนไทอาบน้ำอีกรอบและเข้าบ้านใหญ่ไปหาของกิน กำนันแทนคุณที่สวดมนต์
ในห้องพระ จึงพอใจและมั่นใจว่าตานีหนุ่มจะไม่มาเอาลูกเขาไปอย่างแน่นอน ถ้าหาก
จะเอาไปคงไม่ปล่อยแทนไทออกมากินข้าวกินน้ำคงเอากันจนแทนไทตายคาวิมาณแน่นอน
"พ่อดีใจกับลูกด้วยนะแทนไท ขอผลบุญส่งผลให้เอ็งกับเจ้าตานีหนุ่มอย่าได้พรากจากกัน
อีกเลย ขอกรรมอย่างเพิ่งรีบเข้ามาขวางทางรักของลูกทั้งสองของข้าเลย สาธุ"
กำนันสวดมนต์และกรวดน้ำเสร็จก้แผ่เมตตาจิตให้ลูกทั้งสอง...
เช้าวันใหม่ซึ่งเป็นวันพระคืนพระจันทร์เต็มดวง แทนไทตื่นแต่เช้ามืดมาอาบน้ำแต่งตัว
และเตรียมตัวไปทำบุญที่วัดกับพ่อกำนันแทนคุณ วันนี้แทนไทยใส่เสื้อเชิ้ดสีขาวนุ่งผ้า
โสร่งพื้นบ้านและมีผ้าขาวม้าคาดเอวดูหล่อเหลาแบบหนุ่มไทบ้านที่เบ้าหน้าเมืองกรุง
"รออรับผลบุญนะครับ อารักษ์(นายตานี)เดี๋ยวผมรีบมา"
แทนไทหันไปพูดกับสวนกล้วยที่เช้านี้ดูสดชื่นใบสวยมากๆ กำนันแทนคุณก็ยิ้มกริ่มในใจ
เมื่อลูกชายขึ้นรถแล้วสองพ่อลูกพร้อมลูกน้องก็มุ่งหน้าไปวัดเพื่อทำบุญในเช้าวันนี้
"ขอผลบุญนี้จงสำเร็จแด่คณนะครับอารักษ์ ขอให้เจ้ากรรมที่ตามติดเราทั้งสองได้โปรด
ยกอโหสิกรรมให้เราด้วยเทอญ..."
แทนไทกรวดน้ำเสร็จผลบุญนี้ก็ส่งถึงนายตานีหนุ่มจนตอนนี้เขาสามารถกลายร่างออกมา
เป็นกายหยาบได้แล้ว อารักษ์หรือนายตานีได้พลังบญใหญ่จากคนที่รักจึงทำให้สามารถ
แปลงกายออกมาเป็นกายหยาบให้คนเห็นได้ และมีวิมานไม้ทรงไทยภายในต้นกล้วย
ตานีที่เขาอาศัยอยู่ ซึ่งนั่นก็เป็นอนิสงฆ์จากการที่แทนไทและพ่อกำนันร่วมสร้างกุฏิไม้
ทรงไทยถวายเจ้าอาวาสวัดและตั้งจิตอุทิศให้อารักษ์ วิมานทิพย์ของเขาจึงสามารถ
มองเห็นและแทนไทก็สามารถเข้าไปอยู่ร่วมด้วยได้
"โยมไท เมื่อวานที่ช่วยอาตมาไว้ขอบใจโยมมากๆนะ"
หลวงพี่พีมะเจ้าอาวาสหนุ่มหล่อของวัดได้พูดขึ้นที่แทนไทได้ช่วยไว้จากการโดยรถเฉี่ยว
ล้มเมื่อวานนี้ แทนไทจึงถามกลับว่า...
"พระคุณเจ้าเป็นอย่างไรบ้างครับ"
"ดีขึ้นแล้วโชคยังดีที่ล้มไม่แรง โยมกรรมของโยมจะจบได้หรือไม่นั้นขอโยมอย่ายึดติด
โยมจงใช้ชีวิตในทุกวันกับสิ่งที่ตนรักให้คุ้มค่าและเต็มที่ก็พอ เจ้ากรรมนายเวรของโยม
เขายังไม่ลดแรงอาฆาต ขอโยมจงอดทนและหมั่นสร้างกรรมดีให้มากทุกอย่างจะดีเอง"
หลวงพี่พีมะพูดจบแทนไทที่เป็นคนฉลาดก็เข้าใจได้ในสิ่งที่หลวงพี่พีมะพูด
เมื่อกลับมาถึงบ้านแทนไทก็กินข้าวและเปลี่ยนเสื้อขาวเป็นเสื้อแขนนกุดสีน้ำตาลและ
เข้าไปในสวนกล้วยตานีเพื่อดูแลต้นพลูและปลูกต้นหมากต่อ
"โตไวไวนะเจ้าพลู ต้นหมาก"
แทนไทปลูกเสรจก็รดน้ำและคุยกับต้นไม้ ทันใดนั้นก็...
"กลับมาแล้วหรือไท"
แทนไทหันหลังไปมองก็พบว่าอารักษ์(ตานีหนุ่ม)แปลงกายออกมาเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์
และจับต้องได้ ผิวกายขาวเนียนดังหยวกกล้วย อาภรณ์เครื่องประดับดูสีสันสดใสและ
ชัดเจนกว่าเก่า แทนไทดีใจมากที่อารักษ์ของเขาได้บารมีเพิ่ม....
"โห วันนี้น่ารักกว่าทุกวันนะเนี่ย หือมีกลิ่นไม้หอมด้วย"
แทนไทเข้าามาสูดดมใกล้ๆแต่ก็ต้องชั่งใจไว้เพราะวันนี้ตานีหนุ่มต้องบำเพ็ญบุญเขาจึง
ไม่ยียวนแก้ผ้ากวนอารมย์
"ขอบใจนายนะที่แผ่บุญกุศลให้ข้า"
"ครับ แล้วคุณเป็นอย่างไรบ้างมีลำบากอะไรอีกไหม"
"ไม่มี ทิพย์วิมานก็อยู่สบายขึ้น อาหารทิพย์ อาภรณ์เครื่องประดับ มีมากโข"
"ดีแล้ว ผมดีใจด้วย ผม เอ่อ...ผมอยากกอดคุณนะ แต่คุณต้องถืออุโบสถศีล ผมอนุโมทนา
นะครับ"
"ขอบใจนายนะ นั้นข้าเข้าวิมานก่อนเดี๋ยวจะเกิดบาปขึ้นมา"
"ได้ครับ"
อารักษ์เดินหายเข้าไปในต้นกล้วยตานีซึ่งเป็นวิมานที่คนทั่วไปมองเห็น แต่สำหรับแทนไท
เขานั้นมองเห็นถึงภายในต้นกล้วยที่มีวิมานเรือนไม้สักทองทรงไทยอันสวยงามปรากฎ
จากนั้นเขาก็ดูแลตัดแต่งใบกล้วยตานีทุกต้น ถางหญ้าวัชพืช ในสวนให้สวยงามจนแสง
อาทิตย์เริ่มคล้อยแทนไทจึง บอกลาตานีหนุ่มและออกจากสวนไปและเตรียมตัวเข้าห้อง
พระในคืนนี้....
"อื้อหือตานี ไม่หลับไม่นอนออกมาทำไรจ๊ะเนี่ย"
"หือนี่เจ้าเป็นผู้ใดกันหรือ"
"ข้าเป็นเทพารักษ์มาประจำการที่ต้นบุหงาของเจ้าไง เรียกข้าบุหงาก็ได้"
"แต่บุหงามันชื่อผู้หญิงนะ เจ้าเป็นผู้ชาย"
"นี่ ผี 2025 ยุคสมรสเท่าเทียมหย่ะ แหม่....แ่เขาไม่มาคืนเดียวถึงกับออกมานั่งเหงา"
"จะบ้าหรือไง เข้าต้นบุหงาของเจ้าไปเลย"
ตานีหนุ่มรู้สึกเขินและแล้วเหล่าสิ่งที่มองไม่เห็นต่างๆก็เอ่ยทักแซวตานีหนุ่มมากขึ้นจน
หมาหอนกันเสียงระงมกันเลย
หลายวันหลายคืนผ่านไป
แทนไทก็กลับมาช่วยพ่อกำนันดูแลสวนและกิจการของกำนันแทนคุณซึ่งมันก็ได้ผลปลิตที่ดี
ด้วยแรงเมตตามหานิยมของตานีหนุ่มที่เกื้อหนุนและดวงชะตาพระลักษณ์หน้าทองที่ติดตัว
แทนไทมาแต่กำเนินจึงทำให้การค้าการขายของแทนไทดีขึ้นสุดๆ คืนนี้แทนไทจึงออกเข้า
สวนมาหาตานีหนุ่ม...
"ขอบคุณนะครับอารักษ์ที่ช่วยเหลือ"
แทนไทนอนหนุนตักอารักษ์ตานีหนุ่มในวิมานเรือนไทยในต้นกล้วย อารักษ์จึงพูดไปว่า...
"ขอบคุณอะไรเล่า ก็ตัวนายเองมีของดีอยู่กับตัวทั้งพนะลักษณ์หน้าทอง นะเมตตานิยม
ติดตัว อีกทั้งรูปกายว่าของนายเองก็เป็นสื่อการขายที่ดี และยังมีแม่นางกวักคอยช่วย
ถ้าขายไม่ออกสิแปลก"
"นี่คุณพูดภาษามนุษย์ได้มากขึ้นนะ"
"ก็เรียนรู้จากนายมาไง"
"นั้นเรียนรู้อะไรเพิ่มอีกไหม...."
"อะไร"
แทนไทลุกขึ้นและประครองตัวอารักษ์ลงนอนตาสบตากายทับกัน จากนั้นแทนไทก็บดจูบ
ลงที่ปากนุ่ม ๆ ของอารักษ์พร้อมกับปลดผ้าขาวม้าตัวเองออกพร้อมกับปลดผ้านุ่งของ
อารักษ์ออกเช่นกัน
"อารักษ์ อย่า"
"ทำไมหละ ตอนนี้เราไม่มีอะไรปกปิดต่อกันอีกเเล้วนะ"
"ข้า..เอ่อ... ข้ากลัว หากความรักของเราเบ่งบานเต็มที่คำสาปก็จะทำให้เราพรากจากกัน
อีก ข้าไม่อยากเห็นคนที่รักต้อง.. "
"ต้องอะไร คุณกลัวอะไร ผมยังไม่กลัวเลย ถ้าคุณตายผมก็ตาย"
"แต่ภพนี้ข้าตาย"
"ก็ดีไง ผมจะได้เป็นผีเหมือนกันกับคุณ รักษ์ ผมรักคุณมากไม่ว่าจะกี่ภพกี่ชาติหรือกี่อสงไขย
รักของเราจะมั่นคงเหนือกาลเวลาไม่เปลี่ยนแปลง"
"ไม่ ไม่ ข้าได้ยินคำว่าอสงไขยแล้วมันทรมานข้าเหลือเกิน"
"ผมจะลดความทรมานในใจคุณเอง ปล่อยใจไปกับผมนะรักษ์"
และเเล้วอารักษ์นายตานีหนุ่มก็ได้เสพสมกามกับแทนไทด้วยบุพกรรมแห่งความรัก
"โอ๋ววว โอ๊ยย เสียว ข้าเสียวเหลือเกิน"
อารักษ์ครวญครางเมื่อแทนไทดูดไซร้ซอกคอและดูดเลียหัวนมสีชมพูนมเย็นบ่งบอกเลยว่า
สดจากต้นตานีของแท้ เนื้อกายที่ขาวดั่งหยวกเริ่มมีรอยช้ำแดงจากความกำหนัดของแทนไท
บทรักครั้งนี้ยังไม่มีการสอดใส่มีเพียงการโลมไล้ของเข้าทั้งคู่ แต่แล้วอารักษ์ก็พลิกตัวขึ้นทับ
แทนไทและทำในสิ่งที่ไม่คาดนั่นก็คือ....
"โอ๊วววโอ๊วววว รักษ์ รักษ์ครับ ไทเสียว โอ๊วววว รักษ์อมได้เสียวเหลือเกินไทจะไม่ไหวแล้ว"
อารักษ์ละปากจากกระบองขนาด 7.5 นิ้วของแทนไทและจับมันรูดขึ้นรูดลงแบบว่าขึ้นสุดลง
สุดจนไทแทบทนไม่ไหว
"รักษ์ โอ๊ยย รักษ์ ไทเสียวเสียวมาก ไทจะไม่ไหวแล้ว โอ๊ยยโอ๊ยยยโอ๊ยแตก แตกแล้วโอ๊ววว"
ไททนไม่ไหวจึงพุ่งน้ำใส่ตัวของอารักษืจนเลอะไปทั้งตัว ทันใดนั้นเครื่องเพศของอารักษ์ก็ตั้ง
ขึ้นจนเด่นชัดเหมือนกับแทนไทขนาดไม่เกิน 6 นิ้วลำขาวหัวแดงชมพู แทนไทเอื้อมมือไปจับ
"ว๊าวว นึกว่าไม่มีมองไม่เห็น"
"ก็ข้าเอ๊ย เราเพิ่งเสพกามกับนายนี่เพศเราจึงปรากฎ"
"อ๋อถึงว่าไม่ใส่เกงในของผม เอ๊....แต่ขนาดเท่านี่เกงในผมที่ว่างคงเหลือเยอะ"
"นี่อีตาบ้า ทำเป็นคุย อย่าลืมสิว่าทุกภพที่ผ่านมานายเป็นฝ่ายรับนะ"
"ใครบอกภพนี้ผมจะรุกคุณ"
"เสียใจถึงกายผมจะมีทวารเช่นมนุษย์แต่ก็ไม่มีการถ่ายหนักถ่ายเบาเเบมนุษย์"
"เอ้าเออผมลืมไปว่าคุณยังกินอาหารทิพย์แค่นึกก็อิ่มแล้ว แต่ทำไมเพสคุณมีช่องเหมือนของ
ผม"
"ก็ไว้ปล่อยอสุจิอย่างนายไงเล่า ถามได้ เขินนะเว้ย"
"555 นั้นขอชิมน้ำได้ป่ะ อยากรู้ว่าจะคาวเหมือนของผมไหม"
"เดี๋ยวนาย นายไท นาายโอ๊ยย อย่า อย่าโอ๊ยยย"
อารักษ์พยายามหนีแต่ก็โดนไทจับตัวได้แทนไทจึงคุกเข่าตรงหว่างขาของอารักษ์และจัดการ
ดูดอมให้อารักษ์แบบที่อารักษ์ทำให้เขา แต่ความเสียวของเพศที่ยังไม่เคยใช้งานจึงทำให้รักษ์
ขาอ่อนฟลุบลง ไทจึงอุ้มไปนอนที่เตียงห้อยขาแล้วจัดการต่อ
"โอ๊ยย โอ๊ยยเสียว เสียววว โอ๊ยยย พอพอก่อนพอได้ไหมโอ๊ยยย"
แทนไทที่เป็นมนุษย์ความกำหนัดหรือความเสี้ยนยอมมีมากกว่าอารักษ์และมองจุดออกว่า
รักษ์ตอนนี้นอนดิ้นเพราะเสียวจนใกล้แล้วจึงเอื้อมมือไปลูบนมชมพูมันยิ่งทำให้อารักษ์เสียว
เพิ่มขึ้นมากอีก
"อ๊าาาาาไม่ไหวแล้วโอ๊ยยย ไท ไท ฉันรักนายโอ๊ยยยย"
ไทรีบครอบปากลงไปที่องคชาติน้ำกามของตานีหนุ่มก็พุ่งลงคอไทอย่างเยอะและหลายกระฉอก
มันหอมออกหวานนิดๆไม่คาว กินคล้ายน้ำนมข้าว ซึ่งมันก็แน่นอนครับเพราะอารักษ์ไม่ใช่ผีทั่วไป
แต่มีบารมีกึ่งเทพเทวดาอาทิพย์ทิพย์ที่ได้รับก็มีแต่ธัญพืชผลไม้และนมเป็นส่วนใหญ่ แทนไทดูกำยำ
และหล่อใสเพิ่มขึ้นอีกด้วย อารักษ์ดึงผ้านุ่งมาคลุมตัวด้วยความอาย แต่แทนไทยังแน่งแก้ผ้าห้อย
หัวตกอยู่ จากนั้นเขาก็ดึงตัวตานีหนุ่มมากอด
"เป็นไรคุณ"
"เราอายหนะทำไรไปเนี่ย"
"อายทำไม ทำอย่างกับไม่เคยกับผม"
"ตาบ้า ไปล้างตัวก่อนไหม"
"ได้ดิออกไปอาบที่ร่องน้ำสวนกันไหม"
อารักษ์พาแทนไทออกจากวิมานเรือนไทยในต้นกล้วยทั้งคู่นุ่งผ้าออกมาและถอดออกตรงสะพาน
แล้วตักน้ำอาบท่ามกลางแสงจันทร์อารักษ์เริ่มเกิดอารมย์อีกครั้งจึงเอื้อมมือไปลูบไล้หน้าอกและ
นมของไท ไทมองดูใบหน้าที่สุดน่ารักน่ามองของตานีหนุ่มที่ตอนนี้สยายผมยาวปากทั้งสองกำลัง
จะเข้ามาชนกันอีกครั้ง....
"แฮ้มมมมม เกรงใจเพื่อนบ้านบ้างนะ"
เสียงดังขึ้นจากต้นบุหงา ใช่แล้วบุหงาเพื่อนรักของตานีนั้นที่พูดขึ้นตานีหนุ่มจึงตอบเพื่อนว่า...
"นี่ ไม่หลับไม่นอนแอบดูไร"
"กลางแจ้งขนาดนี้ไม่ต้องแอบก็เห็น"
"เฮ้ย..บัวหลวงเจ้าก็มีสิ่งมาสถิตย์เหมือนกันเหรอ"
"ใช่ไง ที่นี้สงบดีเจ้าของเรือนเจ้าของที่ก็หมั่นสร้างบุญข้าก็ต้องมาอาศัยและช่วยเหลือเขาสิ"
แทนไทที่ได้ยินอารักษ์พูดตนเดียวจึงตั้งสมาธิและมองดูก็พบว่าที่ต้นบุหงาและบัวหลวงในร่อง
กอใหญ่ที่สวยกว่ากออื่นมีเทพารักษ์อาศัยอยู่เขาจึงถามว่า...
"พวกคุณเป็นเพื่อนของอารักษ์หรือครับ"
"หือเห็นเขาด้วยเหรอตัว"
บุหงาเอ่ยขึ้น บัวหลวงจึงพูดว่า....
"นี่ของเพื่อน อีบ้า ว่าแต่....มนุษย์นี่ชอบสวิง สุกี้รวม แซนวิชทับแอนด์ทับจริงไหมท่าน"
"อีบัว....หลวง แล้วก็ว่าแต่กู มึงนี่ของเพื่อนอีก ว่าแต่ท่านเหอะไม่กลัวพวกเราเหรอ"
"ถ้ากลัว ผมจะกล้าเข้ามาหรือครับ"
"แต่ตานีมันเป็นผีนะ ผีหนะเน่า เละ น่ากกลัว สยองนะ"
"โอ๊ยบุหงา กูผีเทพารักษ์ไม่ใช่ผีโดนรถชนไหม เดี๋ยวไทก็กลัวจริงหรอก"
ตานีหนุ่มพูดขึ้น ไทจึงตอบว่า...
"ต่อให้ตานีน่ากลัวผมก็ไม่กลัว"
"จรีงงงหรออออ"
ตานีแอบแกล้งเเปลงหน้าเป็นผีหน้าเละหันมาหาแทนไทเพื่อหวังว่าจะแกล้งแทนไทแต่กับ
โดนแทนไทจูบกลับแบบไม่กลัว...
"เฮ้ยยย กลัวกลัว"
"ไท นายนี่กลัวอะไรมากอดและหอมเราเนี่ย สรุปไม่กลัวจริงอะ"
"ไม่กลัว ไม่ว่าคุณตชจะเป็นอะไรผมก็ไม่กลัวยังรักเสมอ"
"แล้วถ้าแบบนี้หละเจ้าหนุ่ม"
ทันใดนั้นก็มีตายายชุดขาวเดินถือไม้เท้ามาแล้วจี้ไปที่ตานีหนุ่มจนร่างกลายเป็นคางคก
ใช่ครับนี่คือปู่กับย่าที่ศาลเจ้าที่ตายายหน้าบ้านเนรมิตกายมา
"ว่าไงเจ้าหนุ่มยังกล้ารักและกล้าหอมเจ้าคางคกตัวนี้ไหม"
"กล้าครับ ผมจะหอมคางคกตัวนี้ให้ปู่กับย่าดู"
แทนไทจับคางคกขึ้นมาและกำลังจะจูบที่ปาก.....
"โอ๊ยย พอเถอะปู่ ไปแกล้งหลานมัน"
ย่าเจ้าที่จึงเสกร่างเก่าคืนให้ตานีหนุ่มและจังหวะดีซะด้วยเป็นคนปุ๊บก็ได้นั่งตรงตัก 7.5
ทันที ปู่เจ้าจึงจึงพูดว่า...
"ย่าก็ ปู่ก็อยากจะรู้ว่ารักจริงไหม ผ่านมา 1,000 กว่าปีแล้วนะอารักษ์แทนไทความรัก
ของเอ็งยังไม่พ้นวิบากกรรมสักที อดทน และมั่นคงต่อกันนะหลาน"
"ขอบคุณครับปู่ ย่า เอ่อปู่ครับย่าครับ สวนหมากสวนพลูนี้หลานยกให้ปู่กับย่านะครับ
ถ้าปู่กับย่าและเทพองค์อยากหมากก็มารับรสได้เลยนะครับ"
"ขอบใจจ๊ะหลาน นี่ก็จะเที่ยงคืนแล้ว พ่อไทกลับแดนมนุษย์เถอะเดี๋ยวใคร...เงียบก่อน"
จังหวะนั้นมีคบแอบมาหวังจะลักลงเบ็ดจับปลาใกล้สวนกล้วยตานี
"หือ เสียงในสวนกล้วยกำนัดเหมือนเสียงไอ้ไทเลยหว่ะ"
"มึงจะเที่ยงคืนแล้วไอ้ไทหนุ่มกรุงเทพถอกควยนอนไปแล้วหละ"
"ไอ้ควาย ดึกๆแบบนี้อะดี มันออกมาชักว่าวมากกว่า อากาศดีแบบนี้ถ้ามีนางตานีโผล
มานะกูจะจับทำเมียเลย"
หัวขโมยทั้ง 3 คนคุยกันสนุกปากแบบไม่กลัวเกรงอารักษ์ที่แอบมาใกล้ๆก็ได้กลิ่นเหล้า
ขาวฟุ้งเลยไอ้พวกนี้ อารักษ์ในฐานะเมีย หรือผัว หรือเมียของเจ้าสวนต้องสั่งสอนสักหน่อย....
"ทำไรหรือพี่"
"ลักวางเบ็ดไง ปลาช่อนสวนกล้วยกำนันตัวมันใหญ่ แม่งใหญ่เท่าควยไอ้ไทเปล่าว่ะ"
"แล้วไม่กลัวผีหรือไงถึงมาลักขโมยแบบนี้"
"ไม่กลัว กลัวทำไมถ้านางตานีออกมากูจะจับทำเมีย"
"แล้วถ้าเป็นนายตานีหละ"
"กูจะเตะให้คว่ำเลย เกลียดนักอีตุ๊ดพวกนี่แม่งควยใหญ่กว่ากู"
หนึ่งในสามคนนั่งคุยอยู่คนเดียว พวกที่เหลือสองคนจึงถามว่า...
"เฮ้ยไอ้สามมึงคุยกับใครว่ะ"
"ก็คุยกับมึงไงไอ้สอง"
"คุยเหี้ยไรกูกับไอ้หนึ่งลงเบ็ดกันอยู่"
"เฮ้ย...มะมะมึง พวกเรามากันกี่คนว่ะ"
"สามคนไงไอ้ควาย"
"มะมะมึงนะนะนับดิ"
"หนึ่ง"
"สอง"
"สาม"
"สี่......."
"มะมะมึง เรามะมะมาสาม ละละละแล้วคนที่สี่"
"อยู่นี่ไง เตะสิกูผีนายตานี มึงกล้าดียังไงเข้ามาถิ่นกู ไป.............."
ขโมยทั้งสามคนถึงกับวิ่งป่าราบผ้าผ่อนหลุดเมื่ออารักษ์นุ่งเขียวหน้าเละตาถลนใส่ มีแค่มนุษย์
คนเดียวที่แอบขำนั่นก็คือแทนไทนี่เอง เขากลับเข้ามาตอนเที่ยงคืนครึ่งและจะอาบน้ำใหม่แต่เห็น
ไฟบ้านใหญ่เปิดอยู่จึงเดินมาดูก็พบว่าพวกขโมยวิ่งหนี้มาที่บ้านให้กำนันจับตัวในสถาพตอนนี้ที่
แต่ละคนหัวโกร๋นทั้งนั้น...
บอกเเล้วอย่าเล่นกับระบบผีมีแค่แทนไทเท่านั้นที่เล่นกับผีได้เรื่องราวเริ่มเข้มข้นขึ้นเเล้วนะครับ
เรื่องของราวของตานีหนุ่มกับแทนไทจะไปอย่างไรติดตาม Ep.ต่อไปนะครับ
สนุกดีครับ รอติดตามตอนต่อไป
{:5_146:}{:5_146:}{:5_146:}{:5_146:} ขอบคุณครับ ขอบคุณคับ สนุกมาก ข อ บ คุ ณ ค รั บ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากนะครับ ขอบคุณคับ สนุกมาก เนื้อเรื่องดีมากคับ {:5_138:} ขอบคุณครับ สนุกมากครับ ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ รอติดตามต่อนะครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]
2