เมียผมเป็นนายตานี Ep.7 End
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Maximam เมื่อ 2025-2-21 23:22ในเช้าทืี่ท้องฟ้าแจ่มใจเหมือนทุอย่างจะถึงจุดจบเรื่องราวในวันนี้
วามนที่ถ่ายภาพโปรโมทซีรี่ย์ที่บรรยากาศทุ่งนายามเช้าของบ้านกำนันแทนคุณ
ชุดแต่งกายและเครื่องประดับที่ย้อนยุคไปในช่วงสมัยทวารวดีเมื่อพันกว่าปีที่
ผ่านมา มันช่างดูมีมนต์ขลังมาก แทนไทกับอารักษ์ที่ออกมาเห็นก็ทำให้นึกถึง
เรื่องราวในอดีตที่ผ่านแต่เหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เมื่อทีมงานแจ้งว่า...
"ผู้กำกับครับ พระเอกและนายเอกของซีรี่ย์ประสบอุบัติเหตุไม่สามารถถ่ายต่อ
ได้ครับ ตอนนี้อยู่โรงพยาบาลครับ"
"อ้าว บรรลัยแล้วไง แล้วซีรี่ย์กำลังจะออนแอร์ต้องถ่ายตอนจบแล้ว แบบนี้จะ
หาตัวแสดงที่ไหนมาทัน"
ผู้กำกับพูดกับน้องทีมงานด้วยบุพกรรมที่แทนไท อารักษ์ และวามนทำร่วม
กันมา ดังนั้น แองจี้สาวสองผู้จัดการส่วนตัววามนจึงได้เสนอแนวคิดไปว่า...
"เอาแบบนี้ไหมค่ะบอส ให้คุณแทนไทและน้องอารักษ์มารับบทแทน รูปร่าง
โครงหน้าก็ได้อยู่นะคะ"
"พี่แองจี้ ถามมนหรือยังว่าอยากร่วมงานไหม"
"คุณน้อง ถ้าซีรี่ย์นี้ถ่ายไม่ได้คุณน้องก็จบเหมือนกันนะคะ วีรกรรมคุณน้องแต่ละ
ค่ายเขาเอือมแล้วค่ะ ถ้าน้องจบ พี่ก็บ๊ายบายปั้นคนอื่นนะคะ"
วามนที่ยังไม่อยากดับในสายวงการบันเทิง เขาจึงยอมรับร่วมงานกับไทและรักษ์
ภาพรีวิวที่พระเอกและนายเอกแต่งกายย้อนยุคทวารวดีแทนไทรับบท(พระเอก)
เป็นพ่อค้าหนุ่มที่เดินทางค้าขาย และได้มาพบกับอารักษ์(นายเอก)ลูกชายพระ-
โหราธิบดีและยังเป็นครูของพระลูกหลวงพีมะ(พระเอกรอง) ภาพคู่นี้เป็นภาพที่
ดูสวยงามและสมจริงกับเรื่องในอดีตมาก วามนเองก็เเอบหวั่นใจแรงอาฆาตที่มัน
ฝั่งแน่นในใจก็กระตุ้นให้วามนเดินเเทรกเข้าไปแล้วผลักอารักษ์ออก...
"คุณวามน คุณทำอะไรของคุณ"
แทนไทพูดขึ้นและเข้าไปประครองตัวอารักษ์ วามนจึงพูดขึ้นว่า...
"จะกอดอะไรกันนักหนา รู้แล้วครับว่าเป็นพระเอกนายเอก พี่แองจี้พามนไปรอที่
วัดสถานที่ถานทำต่อไปด้วยครับ อยู่นานๆตรงมันสะอิดสะเอียน"
และแล้วกองถ่ายก็ยกไปถ่ายทำต่อที่วัดซึ่งเป็นฉากที่แทนไทและอารักษ์ต้องไปไหว้
พระในโบสถ์แล้ววามนก็มาเห็นพอดี จึงทั้งสามคนก็รู้สึกได้ถึงภาพในอดีตที่ทั้งคู่
ร่วมสาบานรักกันในโบสถ์ต่อหน้าพระประธานแล้ววามนมาเจอ รักษ์หวั่นใจแบบ
แปลกๆว่าจะเกิดเรื่องกับแทนไทอีกครั้ง ซึ่งอาจถึงชีวิตก็ได้ถ้าวามนไม่ยอมจบ....
"เอาหละ ทั้งคู่เข้าใจเรื่องแล้วนะครับ"
ผู้กำกับเอ่ยถามแทนไทและอารักษ์จึงตอบว่า....
"เข้าใจครับ"
"แองจี้ กริชปลอมที่ให้เตรียมให้วามนพร้อมนะ"
"พร้อมคร่า ปลอมได้เนียนมาก"
"ดีดี เดี๋ยวเตรียมเข้าฉากนะครับ"
วามนแอบเปลี่ยนเอากริชจริงมาใช้เพราะในเรื่องวามนต้องฆ่านายเอกให้ตายแล้ว
พระเอกจะต้องลาบวชตลอดชีวิต
"ถ้าฉันไม่ได้แทนไท แกก็อย่าหวังจะหลุดพ้นไปได้ อารักษ์ ฉันจะไม่ใช่คนแพ้"
ภายในพระอุโบสถแทนไทและอารักษ์ไหว้องค์พระประธาน....
"ข้าขอสัญญาต่อหน้าองค์พระปฏิมาว่าจะรักและซื่อสัตย์ต่ออารักษ์เพียงผู้เดียว"
"ข้าก็เช่นกัน จะมั่นคงต่อแทนไทไม่มีเปลี่ยนแปลงจะเกิดชาติไหนขอให้ได้เจอและ
จำกันได้ทุกชาติไป...."
ทันใดนั้นแทนไทก็หยิบดอกบุหงาดอกไม้ที่รักษ์ชอบมากมาให้แล้วพูดว่า....
"ในเพลาที่เห็นดอกบุหงานี้ ให้เรานึกถึงวันดีดีของเราทั้งสองเถิดหนา"
แทนไทกำลังก้มจูบที่หน้าผากทันใดนั้นวามนก็เดินเข้ามาเห็นพอดี
"หยุดนะ ที่พวกท่านทำอะไรกัน ไร้ซึ่งยางอายสิ้นดีเป็นถึงลูกของออกพระโหรา
แต่มาเสพสังวาทในโบสถ์ไม่รู้จักอาย"
"วามน จ้าพูดอะไรออกมา ข้าหาได้ทำไรมิดีไม่"
"ก็เห็นอยู่ว่าเจ้าให้ท่า ต๊ายขนาดเป็นชายยังตอแหลได้ขนาดนี้ ถ้าเป็นหญิงมัน
จะร่านเพียงไหน"
"หยุดนะท่านวามน ท่านอย่ามาว่าคนรักข้าเช่นนี้ ข้ากับท่านไม่ได้เป็นอะไรกัน
หากท่านจะมาไหว้พระข้าก็จักหลีก"
"ไม่ ข้าไม่ให้เจ้าไปไหนทั้งนั้น รักมันมากใช่ไหม ได้ตายเสียเถอะอารักษ์"
วามนหยิบกริชออกมาซึ่งมันเป็นกริชจริง ผู้กำกับจึงสั่งคัดเพราะวามนเล่นนอกบท
ทั้งคำด่าและการใช้กริชจริง แต่แล้วก็ไม่ทันประตูโบสถ์ถูกปิดอัตโนมัติเหมือนเป็น
สัญญาณว่าภพชาตินี้กรรมของทั้ง 3 จะจบสิ้นลง ทุกคนพยายามพังประตูโบสถ์
แต่ก็ไม่เป็นผล ได้ฟังเเค่เสียงเหตุการณ์ในโบสถ์เท่านั้น
เหตุการณ์ในโบสถ์วามนจับตัวอารักษ์ล็อคคอเป็นตัวประกันและพูดกับแทนไทว่า
"แทนไท บอกมาว่าเจ้ารักข้า ไม่ใช่มัน"
"วามนปล่อยอารักษ์ เพราะอย่างไรข้าก็ไม่อาจรักเจ้าได้"
"เจ้าไม่เคยรักข้าเลยหรือ"
"ใช่ข้าไม่เคยรักเจ้าเลย คนที่รักเจ้าสุดหัวใจคือท่านพีมะ"
แทนไทพูดขึ้น วามนจึงคิดทบทวนอารักษ์จึงใช้จังหวะเผลอผลักตัวออกจาวามน
"แกจะไปไหน ตายซะเถอะอีมารหัวใจ"
"รักษ์ระวัง......"
"ไม่ แทนไท......................."
สิ้นเสียงร้องของรักษ์กริชก็ปักเข้าที่อกซ้ายของแทนไทเลือดไหลออกมาก วามน
ถึงกับเสียสติ ส่วนคนข้างนอกก็พยายามเปิดประตูแต่ก็เปิดไม่ออก
อารักษ์ก้มกราบวามนและพูดว่า....
"วามน เธอคนเดียวที่จะช่วยแทนไทได้ เธอถอนคำสาปเถอะนะฉันไหว้หละ"
"ไม่ ไม่มีทาง ถ้าถอนแกกับเขาก็จะได้ร่วมเรียงเคียงรักกันอย่างสมหวัง ฉันหละ
ฉันก็ต้องถูกจับ เพราะฆ่าคนตาย"
"เขาจะไม่ตายถ้าเธอช่วยถอนคำสาป วามน กายกรรม วจีกรรม มโนกรรม กรรม
ที่เราทั้งสองทำไว้ต่อเธอหรือเธอทำไว้กับเรา เราสองคนขออโหสิกรรมทั้งหมด
ให้เธอเธอยกอโหสิกรรมให้เราสองคนเถิดนะได้โปรด"
อารักษ์ก้มกราบแทบเท้าวามน แต่วามนก็ยังไม่ยอมและพูดต่อว่า....
"ไม่ ไม่มีทางแกจะต้องทันทรมานเห็นคนรักตายในอ้อมกอดตราบอสงไขยปี"
"ไม่ไม่ ฉันขอหละนะ เรื่องมันเกิดระหว่งเธอกับฉัน แทนไทไม่เกี่ยว"
"เกี่ยวสิ เกี่ยวมากด้วย ถ้าเขารักฉันแบบที่รักเธอบ้างก็คงดี"
ทันใดนั้นก็มีเสียงดังขึ้นมาว่า....
"แล้วทำไมโยมไม่มองหาคนที่รักโยมจริงบ้างหละ อาตมาต้องบวชเป็นพระทุกชาติภพ
ก็เพื่อหวังให้โยมเห็นซึ่งความจริงของชีวิต โยมยังทนทุกต่อการเวียนวายตายเกิดไม่
สาแกใจอีกหรือไรวามน"
ใช่ครับเสียงของพระพีมะดังขึ้นจากที่หน้าโบสถ์ วามนจึงสวนกลับไปว่า....
"ไม่ต้องมาพูดดี พระก็ส่วนพระไม่ต้องมายุ่ง เพราะแม่ของท่านข้าจึงต้องเป็นเช่นนี้
ใช่...ข้าต้องตาย ตายพร้อมแทนไท ข้าจะได้ไปอยู่กับแทนไทแทนแก ข้าต้องตาย"
วามนหยิบกริชขึ้นมาและจะปักอกตัวเอง อารักษ์จึงปัดกริชหลุดจากมือวามนและก้ม
กราบวิงวอนวามนเพื่อช่วยแทนไท....
"ไม่นะวามน อย่าทำแบบนี้เลย แทนไทอาการแย่แล้วหากเราเข้ากอดเขาก็ต้องตาย
ในอ้อมกอดเราดังที่เจ้าแช่ง ข้าขอหละนะวามน ข้ากราบเท้าเจ้าจริงๆ"
แทนไทรวบรวมลมหายใจเอื้อกสุดท้ายมากอดอารักษ์และพูดว่า....
"ไม่ต้องขอเขา ปล่อยเขาไป ถ้าไทตายไปรักษ์ต้องดูแลตัวเองดีดี ผมจะรอวัน
ที่เป็นวันสุดท้ายของอสงไขยนี้"
"ไท ไทฉันรักนายนะไท นายทำใจดีดีไว้ วามนได้โปรดเถิดหนา วามน วามน"
วามนมองดูความรักของแทนไทและอารักษ์ที่มีต่อกัน แม้ชาตินี้อารักษ์จะเกิดเป็น
นายตานีแทนไทก็ทำบุญส่งบารมีให้อารักษ์ได้เป็นคนเช่นกันกับมนุษย์ทั่วไปและไม่
ว่าจะกี่ภพกี่ชาติทั้งคู่ก็จะดูแลซึ่งกันและกันมาโดยตลอด พระพีมะได้แผ่เมตตาจิต
ครั้งสุดท้ายให้กับวามนบวกกับพลังรักเก่าของวามนและพีมะ วามนจึงพูดว่า...
"ข้ายกอโหสิกรรมให้เจ้าทั้งสอง เวรกรรมของเราทั้ง 3 จบกันในชาตินี้"
เสียงฟ้าผ่าลง ลมกรรโชกแรง คำสาปแช่งตราบอสงไขยปีก็สิ้นสุดลงก่อนกาล
ประตูโบสถ์จึงเปิดออก
อารักษ์ก้มกราบขอบคุณวามนอีกครั้ง และอุ้มร่างแทนไทออกจากโบสถ์ไปที่รถ
พยาบาล วามนตามออกมาด้วยกำนันแทนคุณจึงเข้ามาตบหน้าวามนไปหนึ่งครั้ง
"หยุด ไม่ต้องตามไปเรื่องทั้งหมดเริ่มมาจากคุณคนเดียว ถ้าลูกผมเป็นไรไป ผม
ไม่เอาคุณไว้แน่ ถึงแม้นายอำเภอจะได้เป็นปลัดจังหวัดนี้แล้วก็ตาม"
แทนไทถูกส่งตัวไปที่โรงพยาบาลเเละเข้าหห้องฉุกเฉินทันทีและโชคดียังมีอยู่มาก
ที่กริชไม่ได้ปักโดนจุดสำคัญและเลือดที่ไหลนั้นเป็นเอฟเฟ็คที่ช่วยพรางตาให้วามน
สำนึกผิดได้ แทนไทนี่นะแสบแบบคุมเกมส์ไว้ได้จนนาทีสุดท้าย กล้ามเนื้อที่เยอะ
จึงทำให้กริชบาดเข้าแค่ผิวหนังไม่โดนเส้นเลือดใหญ่
ตัดฉากมาที่วามน....
หลังจากเหตุการณ์นั้นเขาก็กลายเป็นคนร้ายในสายตาของคนทุกคน จะมีเพียงหนึ่ง
คนที่ให้อภัยและเข้ามาคุยปลอบใจนั้นก็คือหลวงพี่พีมะ
"เป็นอะไรไปโยม ทำไมมานั่งที่ท่าน้ำคนเดียวแบบนี้"
"หลวงพี่ ท่านจะมายุ่งกับคนเลวๆ แบบผมทำไม ถ้าผมจะตายก็ปล่อยผมไปปเถอะ"
"แล้วมันจะมีอะไรดีขึ้นมาหากโยมฆ่าตัวตาย อาตมารักโยมทุกภพทุกชาติ โยมหละ
เคยรักอาตมาบ้างไหม"
"รักหรือไม่ผมก็เริ่มต้นใหม่ไม่ได้แล้ว ผมมีคดีพยายามฆ่าและทำร้ายร่างกาย ท่าน
อย่ามามัวหมองกับคนอย่างผมเลย"
"วามน อดีตไม่สำคัญเท่ากับปัจจุบันที่โยมจะเริ่มต้นใหม่ แทนไทกับอารักษ์ไม่เอาความ
และกำนันก็ถอนแจ้งความไปแล้ว โยมองคุลีมารยังกลับใจได้ โยมเองก็กลับใจได้เช่นกัน
อาตมาจะสึกออกมาอยู่กับโยมเอง ถ้าโยมยังไม่มีใคร"
หลวงพี่พีมะพูดจบ วามนก็ก้มกลงกราบ 3 ครั้งและพูดออกมากับพระว่า...
"ผมเองก้ไม่เคยลืมท่านและรักของเราเช่นกัน ที่ผ่านมาผมแค่อยากชนะทุกคนจนเรื่อง
มาวุ่นวายขนาดนี้ ท่านครับอโหสิกรรมให้ผมนะครับท่าน"
"อาตมายกอโหสิกรรมให้โยมทุกอย่าง"
และในที่สุดพีมะก็ลาจากเพศบรรพชิตมาครองเพศฆารวาสและได้รับการเลือกตั้ง
ให้เป็นกำนันตำบลแทนกำนันแทนคุณที่หมดวาระและได้ใช่ชีวิตร่วมกับวามนดารา
ดาวร้ายดาวรุ่งดวงใหม่ของวงการถึงจะยังไม่มีแพลนแต่งงานแต่ทั้งคู่ก็มีโมเม้นท์
น่ารักให้แฟนคลับได้จิกหมอน
วิฑูลได้เข้าสู้เพศบรรชิตเพื่ออุทิศบุญสร้างบารมีให้กับข้าวตอกในการที่จะได้มาเกิด
เคียงคู่กันใหม่ในภพที่สมพงษ์กัน
ส่วนแทนไทตอนนี้ได้เป็นนายก อบจ.ผู้มากด้วยบารมีและเมตตามหาเสน่ห์โดยมี
คู่ชีวิตที่ครองรักกันมาหลายภพหลายชาติอย่างอารักษ์ ชาตินี้เขาได้เกิดเป็นนายตานี
แต่ความรักของทั้งคู่ก็ทำให้นายตานีได้กลับมาเกิดเป็นมนุษย์ได้ทันทีและทำหน้าที่
ภริยาที่ดีของท่านนายกแทนไทจนหลายคนอิจฉาท่านนายกแทนไท
ที่สวนกล้วยตานี
อารักษ์ได้เข้าสวนมาตัดแต่งบำรุงดูแลสวนจนต้นตานีต้นเอกได้เกิดขึ้นมาอีกครั้ง
แทนไทจึงพูดว่า...
"หือ มีตัวแทนมาดูแลสวนแทนรักษ์แล้วหรือนี่"
"ทำไมครับ อยากได้เพิ่มอีกคนหรือไง"
"บ้าไงคุณ ผมบอกแล้วไงจะกี่ภพกี่ชาติผมก็จะขอมีคุณเป็นเมียเพียงคนเดียว"
"ครับ รักษ์เชื่อใจคุณ หวังว่าพระลักษณ์หน้าทองและนะเมตตาที่ติดตัวคุณมา
แต่เกิดจะไม่ดึงสาวหรือเกย์คนไหนเข้ามาอีกนะ ไม่งั้นหละก็ ตูดนายกพังแน่"
"สัญญาครับผม เฮ้อจะมีใครโชคดีแบบผมที่มีเมียเป็นนายตานีสุดน่ารักขนาดนี้"
และแล้วเรื่องราวของนายตานีอารักษ์และแทนไทก็จบลงแต่ยังไม่จบบริบูรณ์
คนอ่านอยากรู้เรื่องราวอันเป็นต้นเหตุไหมครับ ถ้าอยากรู้ฝากติดตามต่อใน
นิยายซีรีย์ อสงไขย(รักเราไม่มีวันตาย) กันต่อนะครับ
Maximamขอขอบคุณทุกการติดตาม ทุกคำแนะนำ จะพยายามปรับปรุงงานขียน
ให้เข้าถึงคนอ่านทุกรสทุกอารมย์นะครับ ขอบคุณครับ
ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ wow happy ending ฮ่าาาาาาาาาาาาาาาๆๆๆๆๆๆๆๆ ขอบคุณครับ แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Fortune11 เมื่อ 2025-2-22 09:00
ชอบมากคับ ขอบคูณมากสำหรับนิยายดีดี ชุ่มชื่นหัวใจ
รอ อสงไขย ต่อนะคับ Happy ending ดีครับ สนุกมากๆครับ ขอบคุณครับ สนุกมากครับ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]