ผีเหยียบเตียง
ผีเหยียบเตียงเรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อประมาณ 8ปีที่แล้ว ดิฉันเข้ามาเรียนที่ม.กรุงเทพ เรียนอยู่ที่วิทยาเขตรังสิต ได้เช่าอพาร์ทเมนท์อยู่ที่ซอยประทานพรตอนแรกก็พักอยู่กับเพื่อนแต่ตอนหลังมี น้องของเพื่อนมาพักด้วย ดิฉันก็เลยย้ายมาพักคนเดียวอยู่อีกห้องหนึ่ง พอดีมีคนย้ายออกหมายเลขห้อง313 ดิฉันก็เคยสังเกตุนะว่ามีคนย้ายเข้าย้ายออกอยู่ห้องนี้ประจำ และจะได้ยิยเยงคนทะเลาะกันเป็นประจำ ใครที่เป็นแฟนกันมาอยู่ก็จะทะเลาะกัน วันแรกที่ดิฉันเข้าไปอยู่ดิฉันได้ตื่นขึ้นมาประมาณเที่ยงคืนกว่า ๆ ได้ยินเสียงคนเปิดไฟในห้องน้ำดังเปาะแปะ ๆ ดิฉันก็นอนฟังยังไม่ได้เปิดไฟเลยรู้สึกกลัวเพราะเสียงที่ได้ยินเป็น เสียงอยู่ในห้องของเราแน่ ๆ เพราะได้ยินชัดมากจึงลุกเดินไปเปิดไฟ เสียงนั้นก็หายไป คืนนั้นดิฉันเปิดไฟนอนทั้งคืน พออีกวันดิฉันก็ขอไปนอนกับเพื่อนอีกห้องหนึ่งเพราะยังรู้สึกกลัว เวลาผ่านไปประมาณอาทิตย์กว่า ๆ หลังจากกลับมาจากมหาวิทยาลัยวันนั้นมีเรียนทั้งวันก็รู้สึกเหนื่อย ๆ ก็อาบน้ำแล้วก็นอนเร็วกว่าปกติยังไม่สองทุ่มเลย ดิฉันนอนตะแคงหันหลังให้ข้างฝา ดิฉันรู้สึกเหมือนมีคนเดินขึ้นมาเหยียบเตียง เตียงมันยุบ ยวบ ยาบ ดิฉันยังไม่ได้หลับแต่ก็ขยับตัวไม่ค่อยได้เหมือนผีอำ ก็ได้เหลือบตามองไปด้านหลัง เห็นเป็นผู้ชายแต่งชุดสีดำเป็นเหมือนกางเกงยีนส์สีดำขาเดปแล้วก็เสื้อยืดสี ดำเหมือนเด็กวัยรุ่นที่ขี่มอร์เตอร์ไซแถวนั้น ยืนก้มหน้า หน้าตาดูเศร้า ๆ ดิฉันปิดไฟนอนแต่ก็มีไฟทางเดินข้างนอกห้องรอดมาพอเห็นราง ๆ ดิฉันไม่รู้จะทำยังงัยเลยท่องนโม ใหญ่เลยท่องในใจนะ เพราะไม่สามารถพูดออกมาได้ พร้อมกลับฝืนตัวเองให้ขยีบได้แล้วผู้ชายคนนั้นก็หายไป พอตั้งสติได้ก็รีบไปห้องเพื่อนทันที เล่าให้เพื่อนัง เพื่อนเป็นคนไม่กลัวผีมันก็ขำ แต่ดิฉันไม่ขำด้วยเหตุการณ์ครั้งนั้นทำให้ดิฉันไม่สามารถนอนตะแคงมาเป็นปี และดิฉันก็ย้ายออกไปเช่าอยู่ที่คอนโดกับเพื่อนอีกคน ทุกวันนี้ความรู้สึกที่มีคนมาเหยียบเตียงยังอยู่ ๆ เลย เล่าให้แม่ฟังแม่บอกว่าถ้า เขามาแบบไม่หน้ากลัว หน้าตาไม่เละ แสดงว่าเค้ามาขอส่วนบุญ เพราะดิฉันเป็นคนชอบทำบุญ ไปทำบุญที่วัดเป็นประจำ หลังจากเหตุการณ์นั้นวันรุ่งขึ้นดิฉันก็ได้ไปใส่บาตรอุทิศส่วนกุศลให้เค้า หวังว่าเค้าคงได้รับส่วนกุศลที่ทำไปให้
หน้า:
[1]