ผีขอส่วนบุญ อย่างแรง
ผีขอส่วนบุญ อย่างแรงเรื่องที่ดิฉันจะเล่าต่อไปนี้เป็นเรื่องจริง ที่เกิดขึ้นกับพี่สะใภ้ดิฉันเอง เรื่องนี้เกิดมานานหลายปีแล้ว ตอนนั้นดิฉันอายุ แค่12 ขวบเท่านั้น บ้านของพี่สะใภ้และพี่ชาย อยู่ในหมู่บ้านหนึ่งในซอย รามคำแหง 29 (ไม่ขอระบุบ้านเลขที่เนื่องจากกลัวผู้อยู่อาศัยคนใหม่จะเดือดร้อน) ตัวบ้าน ถ้ามองจากหน้าบ้านไปก็จะเห็นเมรุของวัดไกรสีห์น้อยแล้ว แค่มีกำแพงมากั้นระหว่างตัววัดกับหมู่บ้านเท่านั้นเอง... เรื่องเกิดขึ้นในคืน ๆ หนึ่ง วันที่พี่สะใภ้ดิฉันกลับบ้านตามปรกติ ในเวลากลางคืน เพื่อความสะดวกพวกเราจะใช้ทางลัด โดยต้องเดินผ่านวัดเข้ามาในซอยเล็ก ๆ ที่เชื่อมมาถึงหมู่บ้าน ระหว่างที่เดินผ่านในตัววัด จะมองเห็นเมรุค่อนข้างชัด และคืน ๆ นั้น พี่สะใภ้ก็บอกว่าเห็นผู้หญิงยืนอยู่บนเมรุ แต่พี่สะใภ้ไม่ค่อยสนใจ เนื่องจากว่าแถวนี้มีหอพักนักศึกษารามอยู่เยอะ แต่พี่สะใภ้ก็รู้สึกกลัวจนขนลุก จึงรีบวิ่งจ้ำอ้าวกลับบ้านทันที แต่เรื่องยังไม่จบแค่นั้น พอกลางดึกของคืนนั้น พี่สะใภ้ดิฉันต้องตกใจตื่น เนื่องจากว่ามีลมพัดผ้าม่านเสียงดังมาก และยังประกอบกับเสียงหมาที่ทั้งเห่าทั้งหอนกันระงม พี่สะใภ้หันไปมองพี่ชายที่นอนหลับสนิทอยู่ข้าง ๆ เหมือนอยากจะปลุกเพราะกลัว ขณะนั้นเอง พี่สะใภ้ก็มองเห็นผู้หญิงใส่ชุดสีขาว ที่เดินผ่านประตูเข้ามา พี่สะใภ้ตกใจมากจนร้องกรี๊ด แต่...เสียงกรีดร้องของพี่สะใภ้กลับไม่ออก เสียงกลับอยู่ในลำคอ พี่สะใภ้พยายามจะเขย่าตัวพี่ชายที่นอนอยู่ข้าง ๆ แต่ตัวกลับแข็งทื่อ พี่สะใภ้ไม่ได้กำลังหลับแต่เธอกำลังโดนผีอำในขณะตื่น ทำอย่างไรได้มีทางเดียวที่จะไม่ให้เห็นภาพข้างหน้าก็คือหลับตา แต่ตาของเธอกลับเบิกโพรง มันบังคับให้เธอมอง และขณะนั้นผู้หญิงที่เพิ่งผ่านประตูเข้ามาขึ้นมายืนตระหง่านอยู่บนปลายเตียง แล้ว สลับกับเสียงหมาหอน ลมที่พัดผ้าม่านเสียงดัง พี่สะใภ้แทบจะบ้าอยู่แล้ว แต่เธอกลับถูกบังคับให้มองไปที่เจ้าของร่างนั้น มันเป็นผู้หญิงผมยุ่งเหยิง แสยะยิ้มอย่างเครียดแค้น แต่ที่แทบจะช๊อคไปกว่านั้น บนชุดสีขาวเหมือนผ้าห่อศพ มือของมัน มีสายสินมัดตราสังค์ไว้ คือ ในมือพนมมีธูปเทียนดอกบัว เหมือนศพที่รอเผา มันให้พี่สะใภ้มองภาพที่น่าสพรึงกลัวจนแทบจะช๊อค ยังไม่สมใจ ร่าง ๆ นั้นค่อย ๆ ล้มลงมาทับลงบนตัวพี่สะใภ้ทันที ทันทีที่พี่สะใภ้โดนมันทับ เธอก็เริ่มหายใจไม่ออกคล้าย ๆ โดนผีอำ แต่ต่างกันคือ เธอกำลังตื่น เธอพยายามดิ้น แต่ก็ดิ้นไม่ได้พยายามจะส่งเสียงร้องก็ร้องไม่ออกเธอรู้สึกเหมือนจะขาดใจ ตายอยู่แล้ว ในขณะนั้นน้ำตาก็ไหลออกมา เธอหายใจได้อีกครั้ง เธอรีบปลุกพี่ชายทันที เมื่อพี่ชายตื่น ก็พบว่าพี่สะใภ้ร้องไห้ หน้าซีด ตัวสั่น เหมือนคนเป็นไข้ เธอบอกพี่ชายแค่ผีหลอก รายละเอียดเธอคงเล่าไม่ไหว เพราะจากวันนั้นพี่สะใภ้ดิฉัน ก็เป็นไข้จับสั่นไปหลายวัน กว่าจะเล่าได้ว่าเจออะไรมาบ้าง (พวกดิฉันก็อยากรู้มากว่าเป็นผีแบบไหนถึงทำให้พี่สะใภ้ที่ค่อยกลัวอะไรเป็น ไข้ได้ )พอหายป่วยก็ไปเข้าวัดหลายที่ เพื่อรดน้ำมนต์และทำบุญกรวดน้ำไปให้ วิญญาณที่น่ากลัวตนนั้น...... ทำไมต้องมาหลอกกันยังกะแค้นกันมาแต่ชาติปางก่อนอย่างงั้นแหละ เรื่องนี้เป็นเรื่องผีที่ดิฉันกลัวมาก ตั้งแต่เด็กจนโต
** จริง ๆ ตั้งใจจะเล่าเรื่องนี้ใน คุยกับผี ของมหาหมอดูสักหน่อย ดันเจอพี่ชายที่อยู่ต่างจังหวัด ตัดหน้าเล่าไปก่อนเลยต้องมาเล่าให้ คลับนรกฟังแทน **
ยังมีเรื่องอื่น ๆ มาเล่าให้ฟังอีกมากมาย ทุกเรื่องเป็นเรื่องจริง จากคนที่ดิฉันคุ้นเคย และน่าเชื่อถือ ขนลุกเลยครับ
หน้า:
[1]