เสียงปริศนา
เสียงปริศนาเรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดขี้นกับฉันและเพื่อนๆตอนที่เราเรียนอยู่ชั้น ประถมศึกษาปีที่ 3 ฉันกับเพื่อนๆกำลังเล่นซ่อนแอบกันอย่างสนุกสนานเลยที่เดียว ขณะนั้นก็เป็นเวลาประมาณ3โมงเย็นกว่าๆแล้วแม่ฉันก็ยังไม่มารับกลับบ้านซักที ก็เลยถือโอกาศเล่นซ่อนแอบต่อไปเลย มีฉัน เอคนนี้เป็นเพื่อนสนิทฉัน แล้วก็พวกผู้ชายอีกประมาณ2คน เราเล่นสนุกกันมาก จนเมย์เพื่อนที่ไม่ได้เล่นกับเราบอกว่าจะออกไปซื้อขนมข้างล่าง พวกเราก็ไม่สนใจกัน ตอนนั้นพอเล่นกันไปได้ซักระยะหนึ่งเพื่อนๆก็กลับกันหมดเหลือเพียงฉันกับเอ เท่านั้นที่ยังเล่นกันอยู่เวลาก็ล่วงเลยไปจนประมาณ4โมงเย็นพอพวกเราจะกลับ กันก็เหลือบไปเห็นรองเท้านักเรียนหญิงอยู่คู่หนึ่งฉันก็ถามเอว่า "นั้นมันรองเท้าใคร เราเหลืออยู่กัน2คนไม่ใช่หรอ" เอมันก็บอกว่าไม่รู้ซิ ฉันเลยบอกว่า"งั้นเราลองไปห้องน้ำหญิงดูกันว่าเป็นรองเท้าใคร " พอเราเข้าไปในห้องน้ำหญิงก็มีห้องน้ำห้องหนึ่งที่มีคนเข้าเราเลยถามว่านั้น ใช่เมย์หรือเปล่าเสียงนั้นก็บอกว่า "นี้เมย์เอง เมย์อยู่ในห้องน้ำ เมย์ออกไม่ได้" ฉันกับเอก็มองหน้ากันแล้วช่วยกันพังห้องน้ำ ทำยังไงห้องน้ำก็ไม่ยอมเปิด ฉันเลยบอกเอว่า "งั้นเอไปตามคนมาช่วยนะเดี๋ยวมิ้งค์ จะรอช่วยเมย์อยู่นี่" เอก็ตกลงซักพักก็มีลุงจิ๋มที่เป็นภารโรงมาช่วยเปิดประตูให้ พอเปิดประตูห้องน้ำเสร็จสิ่งที่เราคิดว่าจะเจอในนั้นกลับไม่มี ทั้งๆที่ฉันก็ยืนเฝ้าห้องน้ำอยู่ทำไมเสียงเมย์ที่เรียกให้ช่วยถึงไม่มีตัวตน ฉันกับเอขนลุกไปหมดแล้วเราก็พูดถึงเรื่องนี้ไม่หยุด ตอนเช้าพอไปถามเมย์เมย์บอกว่าพอไปซื้อขนมก็ขึ้นรถกลับบ้านเลยไม่ได้แวะขึ้น มาเข้าห้องน้ำอย่างที่เราคิด แล้วเสียงนั้นเป็นเสียงของใครละ ฉันกลัวจริงๆ
ขอบคุนมากกคับบ
หน้า:
[1]