รุ่นพี่จับสอย สอนรักตอนเรียน ปวช
ดีครับผม อยากเล่าเรื่องครั้งแรกขอตนเองตอนเรียน ปวช. ครับ ผมเรียนพาณิชย์ครับ วิทยาเขตข้างทำเนียบรัฐบาล ที่ พธม. ไปยึดนั่นแหละตอนนี้ยกระดับเป็นมหาวิทยาลัยแล้ว คงไม่มี ปวช. และ ปวส. เหมือนแต่ก่อน ครั้งนั้นที่เกิดเรื่องผมเองอยู่ ปวช. 2 รุ่นพี่ท่านนี้อยู่ ปวส. 1 พี่เขาเป็นนักบาสของวิทยาเขตครับ ต้องเรียนให้ทราบว่าในตอนนั้นวิทยาเขตเปิดสอนทั้งรอบเช้า และบ่าย พี่เขาอยู่รอบเช้าเรียน 08.00 น. - 13.30 น. ส่วนผมเรียนรอบบ่าย 13.30 น. - 19.30 น. คือผมไม่ใช่คนผอมนะครับ ค่อนข้างเจ้าเนื้อที่เขาเรียกกันว่า "Chubby" นั่นแหละครับ แต่ก็ไม่ได้อ้วนพุงหลามเป็นแมงกระพรุนนะครับ ทีนี้ทุกวันไหนจำไม่ได้แล้วแหละ นักบาสของวิทยาเขตต้องมาซ้อมกัน ทางวิทยาเขตกำหนดให้นักกีฬาทุกชนิดของวิทยาเขตต้องเรียนรอบเช้า เพื่อจะได้มีเวลาซ้อมกีฬาในช่วงบ่ายถึงค่ำครับผม OK เข้าเรื่อง เริ่มคือทุกครั้งที่ผมมาเรียนพิมพ์ดีดที่ตึกพิมพ์ดีด หลังวิทยายเขต มันค่อนข้างจะเป็นเอกเทศเงียบมากอยู่ด้านหลังติดคลองผดุงกรุงเกษมทะลุออกถนน ราชดำเนินได้เลยในด้านหลัง และมีอาคารชั้นเดียวหลังเล็ก ๆ ของพวกนักกีฬาของวิทยาเขตมาเปลี่ยนเครื่องแต่งตัว อาบน้ำ ชำระล้างร่างกายประมาณนี้อะครับ (แต่ไม่รู้ว่าตอนนี้จะรื้อไปหรือยัง) ก็จะเห็นพี่เขาซ้อมบาสอยู่ แล้วก็มอง ๆ อมยิ้ม ทุกครั้งที่เขาซ้อมบาสของวิทยาเขต แต่ก็ไม่คิดอะไรเพราะเข้าใจไปว่าคงเป็นธรรมดาของคนร่วมสถาบันคงต้องยิ้มให้ กัน หรือไม่ก็คงชอบมองรูปร่างคล้าย ๆ โดเรม่อนของผม ก็ไม่ได้ทักอะไรกัน แต่หลาย ๆ ครั้งเข้าเป็นเดือนอะครับท่านผู้ชม ก็เริ่มมีการทักทาย ประมาณว่าเรียนรอบบ่ายหรือเรียนอะไรครับ ผมก็ตอบไปว่ายังไม่เลือกวิชาเอกครับผม ต้อง ปวช. 3 ถึงจะเลือก คิดว่าจะเรียนบัญชี ผมก็ถามกลับไปบ้างว่าเรียนที่นี่ตั้งแต่ ปวช. เลยหรือเปล่าครับ พี่เขาก็ตอบว่า เปล่า เขาเพิ่งมาสอบเข้าเรียน ปวส ที่นี่ ในทำนองนี้อะครับ จนกระทั้งวันหนึ่งเป็นวันที่ผมต้องจำมาตลอดและทำให้ผมชอบและคลั่งไคล้ตี๋ล่ำ ที่มีขนรักแร้ และสะดือดก ๆ ปลายเดือนมกราคม 2532 ผมอายุ 16 ปี ย่าง 17 ปี ใกล้สอบปลายภาคเรียนที่สองของชั้นปีเพื่อขึ้นชั้นเป็น ปวช. 3 จบวิชาพิมพ์ดีดคาบสุดท้าย คือประมาณ 19.30 น. ของวัน แต่ผมนั่งพิมพ์งานอยู่ต่อจนกระทั่งประมาณเกือบ 20.00 น. ส่วนพี่เขาก็ซ้อมบาสด้านล่างเวลาประมาณเดียวกัน พอลงมาเขาก็ซ้อมกำลังจะเสร็จพอดี ซึ่งในตอนนั้นเห็นเขาคนเดียว ส่วนพวกเพื่อน ๆ นักกีฬากลับไปตั้งแต่ 19.15 น. แล้ว พี่เขาก็ทักผมว่าทำไมวันนี้กลับดึกจัง ผมก็ตอบไปว่ามีรายงานก็เลยอยู่พิมพ์ค่ำไปสักหน่อยจะกลับพอดีครับผม เขาก็ถามว่าบ้านอยู่แถวไหนอะ ผมตอบว่าเตาปูนครับ นั่ง 16 หรือสาย 5 ถึงเลยพี่ เขาก็บอกว่าดีจัง ผมก็ถามกลับไปว่าแล้วพี่อะพักแถวไหน เขาตอบว่าเช่าหอพักอยู่เทเวศร์ ในซอยวัดเทวราชกุญชร ผมก็ถามว่าคน กทม ปะครับ เขาตอบว่าไม่ใช่เขาเป็นคนหาดใหญ่ (ตี๋หาดใหญ่) มาเรียนใน กทม ตั้งแต่ ปวช. ผมนึกว่าเป็น กทม เสียอีก เห็นตี๋ ๆ ไม่งั้นก็คงเดาเป็นหนุ่มเหนือ ตอนนี้เฉลยว่าเป็นคนหาดใหญ่ (ลูกจีนที่หาดใหญ่) พี่เขาก็ชวนว่าจะรีบกลับปะ ผมบอกว่าไม่ดอกครับ รอรถหน้าวิทยาเขตถ้ามาเมื่อไหร่ก็กลับ เขาก็ชวนว่าเดินคุยกันไปขึ้นรถที่เทเวศร์ไหม ผมก็บอกว่าก็ได้ผมพี่ไม่รีบ เขาก็ขอเวลาไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าในอาคารไม้ชั้นเดียวนั่นแหละ เขาก็ชวนว่าเข้ามานั่งรอผมข้างในก่อนดิ ยุงจะได้ไม่กัด (อาคารนั้นสำหรับล็อกเกอร์นักกีฬา) ผมก็ว่าได้ครับ แล้วก็เข้าไป พอเข้าไปถึงล็อกเกอร์ พี่เขาก็ถอดเสื้อออกแล้วก็ถอดกางเกงซ้อมบาสออกเหลือแต่กางเกงใน **** Hidden Message ***** อยากเป็นสะใภ้หาดใหญ่ อยากเป็นสะใภ้หาดใหญ่ ขอบคุณคาฟ ขอบคุณครับ ท่าหมาผมยังชอบเลย ขอบคุณครับ ขอบคุนครัย ขอบคุณครับ {:5_125:} welllllllll{:5_119:} {:5_146:} ข อ บ คุ ณ ค รั บ อยากได้บ้างง ดีงามมาก555 ขอบคุณมากๆครับ น่าอิจฉา ขอบคุณมากๆนะครับ ^^{:5_136:} ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณจ้าาาาา