ชีวิตม.ต้น!ของเรา3คน 5
บทที่5 ตื่นจากฝันร้าย..ซ่าาาาาาา....ซ่าาาาาาา
อย่า..ต้นอย่าทิ้งเราาาาาาอย่าทิ้งเราไว้คนเดียว!อย่าาาาาาาา
ฮือออ..วินฮือออ..
ชัย: เฮ้ย! ต้นๆเป็นไรเนี่ยตื่นๆๆๆๆต้น
ชัยเข้ามาเขย่าตัวต้นเมื่อเห็นว่าต้นเริ่มตัวกระตุกไปมาและครางฮือฮือในลำคอและเริ่มหนักขึ้นๆจนถึงขั้นเพ้อแต่ยังคงฟังไม่รู้เรื่อง
ริว: ต้นตั้งสติไว้ทำใจดีๆไม่ต้องลืมตาก็ได้แต่บีบมือตอบเราหน่อย (คว้ามือต้นมากำไว้)
ต้น: ได้ยินที่ริวและชัยเรียกหากแต่เรี่ยวแรงทั้งหมดที่มีไม่มีเหลืออยู่เลยต้น พยายามรวบรวมแรงที่มีอยู่บีบมือริวตอบแต่มันก็เบามากหากแต่ริวก็รู้สึกได้
ริว: พักเถอะต้นเดี๋ยวเราจะผลัดกันเฝ้านายเอง...
เวลาผ่านไปหลายชั่วโมงจนถึงเช้า..
ต้น: ครางในลำคอ ฮือออ..ฮือออ..
ริว:( นั่งอยู่ใกล้ๆลุกขึ้นมาดูอาการ)
ต้น: ฮือออ..ท..ที่..ที่นี่...ที่น..ไหน..?
ริว: บ้านเราเอง..อาการเป็นไงมั่ง?
ต้น:.( พยายามยันตัวลุกขึ้นยืนแต่ก็ต้องร้องด้วยความเจ็บปวดเนื่องจากความเจ็บปวดแล่นไปทั่วร่างกายน้ำตาคลอที่2หน่วยตาอีกครั้ง)
ริว: อย่าเพิ่งลุกสิ-*-เจ็บไปทั้งตัวแบบนั้นเราให้ชัยไปเอาสมุนไพรของพ่อมาให้แล้วเดี๋ยวเราทาให้..
ชัย: (เดินถือไหสมุนไพรเข้ามาพอดี)อันนี้ป่ะ?
ริว: อันนั้นแหละ (เลิกผ้าห่มขึ้นและเปิดเอาสมุนไพรในไหมาโชลมไปทั่วตัวของต้นโดยมีชัยคอยช่วยอยู่ข้างๆ...)
เวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ก็ไม่รู้..ต้นเริ่มรู้สึกตัวอีกครั้งและพบว่าตัวชาไป หมดอีกทั้งสายตาและหัวสมองก็เบลอและอื้ออึงไปหมดแถมยังมึนๆอีกด้วยต้นพยายาม อยู่นานกว่าจะยันตัวลุกขึ้นยืนได้แต่ก็เพียงเสี้ยววินาที..ก่อนที่ร่างของ เด็กชายจะล้มลงมาแปะไปกับพื้นกระเบื้องเย็นฉียบ..ต้นคลานไปตามพื้นจนเจอ ลูกบิดประตูและใช้มันเพื่อลุกขึ้นยืนอีกครั้งการเดินช่างยากลำบากเขาเดิน ตุปัดตุเป๋เหมือนเด็กเพิ่งหัดเดินขาทั้ง2ข้างไร้เรี่ยวแรงไปหมด..
ชัย(เดินเข้ามาพอดี): อ้าว!ต้นมาทำอะไรตรงนี้กลับไปนอนที่เลยเจ็บขนาดนั้นยังจะฝืนลุกอีกมานี่ มา(พยุงต้นขึ้นและกลับไปนอนเตียงเหมือนเดิม)**** Hidden Message *****
Note: ซ่อนครึ่งเดียวพอนะครับ ไม่ต้องซ่อนหมด เดี๋ยวสมาชิกจะงง // edited by yaifaiz ขอบคุณครับ^^{:5_119:}{:5_119:} ขอบคุณครับ ขอบคุนครับ ขอบคุณครับ มาอ่านต่อละครับ
ขอบคุณครับ {:5_136:} ขอบคุณคราบผม ขอบคุนคราฟ ขอบคุนคราฟ ขอบคุนคราฟชอบๆ ขอบจัยเน้อ... ขอบคุนคราฟ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุงคราฟ ขออ่านหน่อยนะ ขอบคุณครับ น่าอ่านมากๆๆครับ น่าสนใจมาก ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ