ขอบคุณครับ
[ ขอบคุนคัปป๋ม!~ ]
ขอบคุณนะคับ ขอด้วยคนคับ
ขอบคุณนะครับ
ขอบคุงมากมายคัฟป๋ม
ขอบคุณมากครับ
ขอบคุนคับบ
ขอบคุณครับ
ขออ่านหน่อยละกัน
สุดยอดครับ
ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับผม
ขอบคุณมากครับ บ
สุดยอดไปเลยครับ
ขอบคุนครับ
เช้านี้... อากาศดีอีกแล้ว
แต่มันจะดีกว่านี้ถ้าผมไม่ถูก ไอ้กุ๋น ปลุกให้ตื่นขึ้นมาแต่ตรู่
" เห้ย ! ไอ้อ้น ... ตื่นได้แล้ว ตื่น ๆ "
" ทำมายยยย วะ... มีรายยย กูจานอน " ผมงัวเงียตอบไป
เปลือกตายังปิดสนิทแถมยังหยิบผ้าห่มมาคลุมโปงเสียนี่
" วันนี้ วันสงกรานต์นะโว้ย ไอ้`ตัวเงินตัวทอง` "
คราวนี้มันไม่แค่ ตะโกนกรอกหูผมเท่านั้น หากเล่นใช้ ' `สวย` ' สะกิดหลังผมเลย
" เออ ๆ รอเดี๋ยวดิ " ผมยังหลับตาขมวดคิ้ว นอนนิ่ง ๆ ตามเดิม
" เดี๋ยว ... ของมึง คงอีกเป็นชาติละวะ ไอ้อ้น "
ไอ้กุ๋นไม่พูดเปล่า ดึงผ้าห่มผมออกจากตัว แล้วดันให้ผมลุกขึ้นนั่ง
" ตื่นแล้วโว้ย แม่งจะปลูกกูทำไมแต่เช้า ? " ผมลืมตา
พร้อมกับตะคอกมันกลับออกไปบ้าง
" เออ ! ตื่นซะที แม่งมึงนี่นอนขี้เซาฉิบหายเลย " ไอ้กุ๋นบ่นไป พับผ้าห่มเก็บไป
" มึงจะปลุกกูแต่เช้าทำไมเนี่ย ? "
" อ้าว .... มึงแกล้งโง่ ไงวะ วันนี้วันสงกรานต์นะโว้ย ต้องไปทำบุญ "
ใช่แล้วครับ วันนี้ ' วันสงกรานต์ ' นี่หว่า
( แหม... ลืมไปได้ไงวะเนี่ย ? )
นี่ถ้าผมอยู่บ้านที่ ' สิงห์บุรี '
ป่านนี้ก็คงต้องตื่นแต่ตรู่ เพื่อไปทำบุญกับคุณย่าผมแล้วละ
แต่เนื่องจาก ตอนนี้ ขณะนี้ ผมย้ายถิ่นที่อยู่ชั่วคราว มาอยู่ที่ จ. อุดรธานี
ก็เลยไม่รู้ว่าจะต้องไปทำบุญอยู่อีกหรือเปล่า ?
" พ่อกูชวนมึงไปทำบุญ ไอ้อ้น " คุณชายกุ๋น บอกผม
" เออ .... ได้ ดีเลย กูชอบ แต่ว่า มึงไปอาบน้ำก่อนกูละกัน " ผมเริ่มต่อรอง
" ไม่ต้องเลยมึง " ไอ้กุ๋นไม่พูดเปล่า
ดึงตัวผมให้ ลุก จากที่นอนพร้อมกับดันตัวผมให้เข้าไปในห้องน้ำ
" ถ้ากูอาบก่อนมึง มึงจะได้นอนต่อนะเดะ ไอ้อ้น "
" เออ ก็ได้วะ ช่วยหยิบผ้าเช็ดตัวให้หน่อย " ผมเริ่มตื่นเต็มที่แล้วทีนี้
วันนี้เป็นวันมหาสงกรานต์
ซึ่งประเพณีการทำบุญที่ ภาคอีสาน กับ ภาคกลาง บ้านผม
ก็ไม่ได้ต่างอะไรกันมากนัก
" ไม่อยากเชื่อวะ ว่าหน้าอย่างมึงจะเข้าวัดเป็นด้วย หุหุ " ผมแซวไอ้กุ๋นมัน
" เห้ย... มึงต้องเข้าใจ ว่ากูเป็นคนดีวะ ไม่เหมือนมึง 555 " มันหยอกผมตอบ
" โอ้ยยยย ไอ้กุ๋นเอ้ย ถ้าอย่างมึงเป็นคนดี กูก็คงบวชได้แล้วละวะ 555 "
..........
" เออ... นี่ไอ้อ้น "
" ว่าไง ? "
" เนี่ย... เพื่อนกูชวนไปสาดน้ำสาว ๆ วะ "
" ที่ไหน ในอุดรนี่หรอ ? " ผมย้อนถาม
" อืม .... เขาเล่นกันที่ หนองประจักษ์ นะ " มันเริ่มชวนผมยิก ๆ
" แขนมึงหายดีแล้วหรอ ? "
" เออ... วะ แม่งแผลกูยังไม่หายดีเลย " ไอ้กุ๋นทำหน้ามุ้ยลง แถมคลำแขนป้อย ๆ
" กูว่านะ มึงไม่ต้องไปเล่นน้ำให้ตัวมันเปียกหรอก เดี๋ยวบาดทะยัก จะแดกเอา "
" โห่ .... เซ็งเลยกู อดปะแป้งสาว ๆ เลย ปีนี้ "
" อย่างมึง อยู่เฉย ๆ ก็มีสาว ๆ มาปะแป้งมึงถึงที่บ้านเองแหละ "
" อืม ... ว่าแต่มึง อยากออกไปเล่นน้ำไหม ? กูจะได้ฝากเพื่อนกูให้ "
มันยังมีน้ำใจนึกถึงผม
" ไม่ดีกว่าวะ กูเล่นมาทุกปีแล้ว หยุดซักปีก็ได้ ไม่อยากดำไปกว่านี้ " ผมพูดง่าย
อันที่จริง ( อยากบอกว่า )
" กูไม่ไปเล่นหรอก เพราะอยากอยู่เป็นเพื่อนมึงมากกว่า "
แหม.... แต่ไอ้ปากเจ้ากรรม ดัน ' ไม่ตรง ' กับ หัวใจ ซะนี้ หุหุ
ผมก็เห็นว่า แขนไอ้กุ๋นมันยังเดี้ยงอยู่ ทำอะไรก็ไม่ถนัด ยังเจ็บแผลตึง ๆ อยู่
เพราะแผลยังแห้งไม่สนิทดีนัก
แล้วจะออกไปเล่นสาดน้ำสงกรานต์ทำไม ?
มาเล่นสาดน้ำ ( กาม ) กับกู 2 ต่อ2 ดีกว่านะ ไอ้กุ๋น หุ หุ
หลังจากทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้กับบรรพบุรุษ ตามพิธีกรรมทางศาสนาเรียบร้อยแล้ว
อาเชษก็พูดขึ้นมาว่า ...
" ดีเหมือนกัน ที่เจ้ากุ๋นมันยังไม่หายดี ไม่อย่างนั้น คืนนี้ ก็คงยังไม่กลับมานอนบ้าน "
" โห่ .... พ่อ ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกน่า " ไอ้กุ๋นทำหน้ามุ้ยอีกแล้ว
" เราละ เจ้าอ้น อยากไปเล่นสงกรานต์ไหม ? ที่อุดร เขาจัดสนุกดีนะ "
" ไม่ละครับ อา ผมนอนอยู่บ้านอา ดูโทรทัศน์ดีกว่าครับ ไม่ดำดีด้วย "
" พูดถึง ก็ว่าง ๆ กัน งั้นเราพาเจ้าอ้น ไปเที่ยวภูพระบาทไหม ? " อาพรพูดชวนขึ้นมา
" เออ... ก็เข้าท่าดีนะ เจ้าอ้นยังไม่เคยไปเลยละซิ " อาเชษสนับสนุนอาพร
' อุทยานแห่งชาติภูพระบาท ' ผมได้ยินชื่อมานานแล้ว แต่ก็ไม่เคยไปเลยซักที
" ภูพระบาท สวยไหมวะ ? มันเป็นยังไงหรอ ? " ผมหันไปถามคุณกุ๋นที่นั่งข้าง ๆ
" ก็สวยเดะ โธ่... ไอ้อ้น ที่อุดร นะ อะไรก็สวยหมดแหละ " มันทำโอ่
" มีเดะ ที่ไม่สวยนะ " ผมย้อนตอบไป
" อะไรวะ ? " มันถามฉงน
ผมแนบหน้าเอา ปาก เข้าไปกระซิบที่ริมหูของมันเพื่อให้ได้ยินกัน 2 ต่อ 2
เป็นการเฉพาะตัว
" ก็[ช้างน้อย]มึงไง ! " ผมตอบไป
" ไอ้ห่า... ไม่สวยแล้วมึงบ้วบทำไมวะ ? " ไอ้กุ๋นขำใหญ่ทีนี้
ผมได้แต่ยิ้ม แล้วไม่พูดอะไรต่ออีก
ก็ตั้งแต่เกิดกิจกรรม ' ร่วมด้วยช่วยกันทำให้น้ำ[ช้างน้อย]มันแตก ' ในครั้งนั้น
มันก็มีครั้งต่อ ๆ มาอีกเรื่อย ๆ
ซึ่งก็คงไม่เขียนบรรยายอีก เพราะมันก็รูปแบบ ' เดิม ๆ '
คือ นายกุ๋น นอนเฉย ๆ หลับตาพริ้ม ปากก็คราง.... ซี๊ด ซ๊าด ไปเดะ
ส่วนไอ้กระผมมันก็ต้องทำหน้าที่ เลียตูด , ดูดไข่ , ไซร้กระโปก , โม็คกะดอ
ให้กับลำ[ช้างน้อย]ของมันเข้าไปเดะ
แม่งจะอ้วก.... !
( ดูไป ดูมา ผมนี่มีพฤติกรรม คล้าย ๆ ตุ๊ด ขึ้นไปทุกวันแล้ว ตั้งแต่มาอยู่อุดร )
คิดไปคิดมาแล้ว
คราวหน้า ต้อง ' บังคับ ' ให้มันอม[ช้างน้อย]ให้เราบ้าง เหมือนที่เราอมของมัน
จะได้เสมอภาคกัน
แม่งเป็นเพื่อน`ตัวเงินตัวทอง`ไรวะ ? เอาเปรียบ ' เสียวฝ่ายเดียว ' คิดดูเดะ
หุ หุ
ไอ้กุ๋นก็คงติดใจ ลีลา ' ชิวหาพาเพลิน ' ของผมมากเหมือนกัน
เพราะ เวลาทำให้ทีไร เวลาลงลิ้นให้มันทีไร
ก็เห็นหลับตาคราง... ซี๊ดดดด ซ๊าดดดดด หัว[ช้างน้อย]ก็ถอกแดง
น้ำ~คัน~ก็เล็ดออกมาฉ่ำเต็มหัว[ช้างน้อย]แดง ๆ ไปหมด
แม่งถ้า.... กู ' ~สมสู่~ตูด ' มึงขึ้นมาจะเป็นยังไงวะเนี่ย ? ไอ้กุ๋น
แค่คิดเล่น ๆ นา ( ไม่คิดจะเอาจริง )
แต่ ไอ้กุ๋นมันก็คง ไม่ยอมหรอก เพราะว่ามันเป็นลูกผู้ชายหัวใจเกิน 100 หุหุ
แล้วไอ้คำว่า ' เพื่อนช่วยเพื่อน ' หรือ ' เพื่อนกันมันส์ดี ' ล่ะ ?
มันยังจำกัดอยู่แค่ ' การโม็ค[ช้างน้อย] , ชักว่าว ' ให้กัน เท่านั้นหรือเปล่าน่ะ ?
ถ้าเรา เปิดซิง~สมสู่~ตูดมันไปเลยล่ะ ?
มันจะมานั่งเสียใจที่เสีย ความบริสุทธิ์ของตูดมันให้กับ[ช้างน้อย]ของผมหรือเปล่านะ ?
5555
แค่ ' คิด' เล่น ๆ นะเนี่ย
เอาเถอะครับ วันนี้ยังไม่กล้า ( แต่วันหน้าไม่แน่ )
ระยะทางจากตัวเมืองอุดรธานี ไปยัง อ.บ้านผือ ซึ่งเป็นที่ตั้งของ ' ภูพระบาท '
ก็ไกลพอสมควรทีเดียว
แต่ก็ไม่ได้น่าเบื่ออะไรนัก เพราะมีเพื่อนจอมโม้อย่างไอ้กุ๋นนั่งข้างๆ
ซึ่งมันก็จ้อไม่ยอมหยุด
( ขนาดแขนมันเดี้ยง ๆ นะเนี่ย )
" นี่ไอ้อ้น หิวข้าวยัง ? "
" ยังวะ นี่เพิ่งจะเที่ยงเองนะ "
" แต่กูหิวแล้ววะ " ไอ้กุ๋นคลำท้องใหญ่เลย
เอาเป็นว่าก็ต้องแวะรับประทานอาหารกลางวันกันก่อน
" ทานอาหารอีสานได้ไหม ? เจ้าอ้น " อาพรถามผม
" ได้อยู่แล้วแม่ ไอ้อ้นมันแดกได้หมดแหละ " ไอ้กุ๋นยืนยันแทนผม
" ดีจังเจ้าอ้น ทีนี้ ไปเมืองไหน ไม่มีอดแน่นอน " อาเชษชม
" ครับผม อาหารอีสานอร่อยดี คนกินกันทั้งประเทศ ไม่แปลกอะไรหรอกครับ "
อาหารเที่ยงมื้อนี้ ที่ร้าน แถว ๆ ภูพระบาทอร่อยดี
โดยเฉพาะ ' ลาบปลา ' ที่ทานกับผักสดนา ๆ ชนิด
แกงอ่อมใส่ปลาช่อนรสชาติก็ดี อาพรบอกว่า เขาใส่ ' ข้าวเบือ ' เลยทำให้น้ำแกงมันข้น
ผมก็ไม่รู้หรอกนะ ว่า ' ข้าวเบือ ' มันคืออะไร
ต่างกับข้าวสารหรือเปล่า ?
อาพร บอกตบท้ายว่า กลับบ้านไปจะทำให้ผมกินอีก
ผมยิ่งดีใจใหญ่เลย เพราะ อาพรทำกับข้าวอร่อยดี
" ถ้าอร่อยก็แดกเยอะ ๆ เลยไอ้อ้น " ไอ้กุ๋นตบบ่าผม
ผมว่านะ ไอ้กุ๋นเนี่ย น่าจะไปเข้าโรงเรียนอบรมเรื่อง ' สมบัติผู้ดี ' บ้าง
เพราะมันพูดจาหมาไม่แดกจริงๆ นี่ขนาดอยู่ต่อหน้า คุณพ่อ คุณแม่ ของมันนะเนี่ย
หุหุ
อากาศช่วงเดือนเมษายนร้อนจัด ยิ่งที่อุดร ด้วยแล้วไม่ต้องพูดถึงเลย
ดีนะ ที่ผมแต่งตัวสบาย ๆ มา
สไตล์การแต่งตัวของ ไอ้กุ๋นที่ผมเห็นจนชินตา
จนถึงมันเรียนระดับมหาวิทยาลัยมันก็ไม่เคยเปลี่ยนเลยก็คือ
เสื้อเชิ๊ต ลายสก็อต ไม่ว่าจะแขนสั้น หรือแขนยาว
เสื้อยืดมันก็ไม่ค่อยชอบใส่
มันคงคิดเองว่า แบบนี้แหละ กูดูเท่ สาวกรี๊ด ที่สุดแล้ว หุ หุ
ผมเอง ก็เป็นคนไม่ชอบใส่เสื้อลายสก็อตมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว
ทั้งชีวิต มีอยู่ 1 ตัว แขวนตายอยู่ในตู้เสื้อผ้า
เพราะ ดูไม่เหมาะกับ หุ่น และ บุคลิค
แต่สำหรับไอ้กุ๋น ผมว่า ดูไปดูมา พอชินตา มันก็ใส่เหมาะดี
วันนี้มันใส่ ลายสก็อตสีแดง แขนยาว พับแขน ก็ดูรับกันดี กับผิวที่ขาว
ผมตัดรองทรงสั้น หัวไหล่ที่กว้างหนา ใส่อะไรก็ดูเท่ไปหมดแหละ
หุ หุ
" มึงนี่แต่งตัว เหมือนหนุ่มลูกทุ่งแถวบ้านกูเลยวะ " ผมแซวมันขำ ๆ
" เออ .. กูนะมันหนุ่มลูกทุ่ง กินปลาแดก ฟังเพลงหมอลำ -
ไม่ใช่คุณชายอย่างมึงนี่หว่าไอ้อ้น "
" อ้าว ... มึงอย่ามาหมา กูยังไม่ได้ว่าอะไรมึงซักหน่อย ก็ดูหล่อดีนี่หว่า "
" เห้ย.... มึงอย่าชมกูมาก ขนลุกวะ เดี๋ยวมึงเกิดชอบกูขึ้นมาทำไง ? "
" ฝันไปเหอะ ไอ้กุ๋น หุ่นควาย ๆ แบบมึง มีไว้เฝ้าบ้านกูนะเดะ ไม่ว่า "
แซวไปแซวมา ก็รู้สึก รื่นรมย์ และ เฮฮา กันตามเดิมนั่นแหละ หุ หุ
เพิ่งรู้ว่า ความสุขที่แท้ เกิดจาก ความจริงใจและมิตรภาพดี ๆ ที่มีให้กันต่างหาก
มิใช่เกิดจาก วัตถุ ภายนอก
ณ.ที่ใด... ปราศจาก การ ปรุงแต่ง ย่อมงดงาม
แม้กระทั่งใน ' หัวใจคน '
และแล้วรถยนต์คันเก่งของอาเชษก็จอดลง
บริเวณหน้า อุทยานแห่งชาติภูพระบาท เสียที
' อุทยานแห่งชาติภูพระบาท ' อยู่บนแนวเทือกเขาภูพาน
ซึ่งผมว่าก็เป็นภูเขาที่ไม่สูงมากนัก
อาเชษทำหน้าที่ เป็น ' ไกด์ ' ที่ดี โดยมีให้กุ๋นเป็นผู้ช่วยคอยแนะนำ
นักเที่ยว อย่างผม จนผมเข้าใจอะไรหลาย ๆ อย่าง
อย่างที่เคยบอก ไอ้กุ๋นนี่ก็เป็น วัยรุ่นที่สำนึกรักบ้านเกิดของตัวเองดี
แถมยังมีความภูมิใจในบ้านเกิดเมืองนอนของตัวเองเต็มที่
ผมว่ามันเป็นความแปลก ที่ต่าง จากเด็กวัยรุ่นคนอื่น ๆ
วัยรุ่นไทย สนใจ แต่สิ่งที่มันค่อนข้างไร้สาระ อย่าง สนใจแต่ดารา บ้านักร้อง
ชอบแต่งตัวแข่งกัน บ้าวัตถุนิยม
วัยรุ่นไทยเดี๋ยวนี้ ไม่ค่อยใส่ใจกับอะไรที่มันเป็น ไทยซักเท่าไหร่
อะไรที่มันมากไป มันย่อมไม่ดีหรอก
จริงไหม ?
ลองไปถาม เด็ก ๆ วัยรุ่นแถวนี้ดูซิ
ที่จังหวัดสิงห์บุรี มีที่เที่ยวอะไรบ้าง ?
ส่วนใหญ่บอก .... ไม่รู้ ไม่เห็นมีอะไร
บางคนก็พอตอบได้ ก็.... อนุสาวรีย์วีรชนค่ายบางระจันไง
พอถาม ถึง ประวัติความเป็นมา
ม่ายรู้ ส่ายหัวกันเป็นแถว
เรื่องของ จังหวัดตัวเอง ไม่ยอมรับรู้
แต่ดันไปรู้ เรื่อง ดารา - นักร้อง ว่าเขากิน เขานอน กันอย่างไร ?
เห้อ ....
การศึกษาของเด็กไทยเดี๋ยวนี้เป็นอย่างไรกันนะ ?
สำหรับ เด็ก ม.4 ที่ชื่อ ' กุ๋น ' นั้น มันไม่ใช่เลย คำพูดที่พูดจากปากของมัน
แสดงถึงความรู้ที่สั่งสมจากภูมิปัญญา อันฉลาดล้ำ
และมีความเป็นผู้ใหญ่มากพอสมควร อาเชษเขาเลี้ยงลูกได้ดีจริง ๆ
ถ้าดูแค่ภายนอก ก็จะไม่คิดหรอก ว่าไอ้กุ๋นจะเป็น เด็กที่รักดี มากขนาดนี้
รูปลักษณ์ ... ไม่บอกถึงมันสมอง
วาจา ... ไม่บอกถึงหัวใจ
บางครั้งผมก็ต้องนิ่ง ฟังมันพูดบ้าง
" ไอ้อ้น มึงรู้เปล่า ? ภูพระบาทมีมนุษย์มาอยู่ตั้งแต่สมัยยุคก่อนประวัติศาสตร์นะโว้ย "
" โห่ ... มึงอะไรจะนานขนาดนั้น กูไม่อยากจะเชื่อ " ผมก็ใช่ย่อย
เพราะถือว่า ' เก่ง ' ประวัติศาสตร์พอตัว
" อ้าว .. มึงไม่รู้หรอ ? เขาค้นพบ ภาพเขียนสีบนผนังหินตั้งเยอะ -
เหมือนผาแต้มที่อุบลไง "
" หรอ... สงสัยถ้ามีมนุษย์อาศัยมานาน น่าจะมี มนุษย์ต่างดาวบ้างนะ " ผมพูดเรื่อย ๆ แต่ไม่ใช่พูดเล่น
" เห้ย ... มึงคิดได้ไงวะ ว่ามีมนุษย์ต่างดาว "
" ก็มึงดูภาพวาดแต่ละภาพเดะ กูว่ามันแปลก ๆ เหมือนยานอวกาศมากกว่า "
" มึงนี่ จินตนาการเก่งวะ ไอ้อ้น "
" มึงรู้เป่า ไอ้อ้น พระเจ้าที่มนุษย์สมัยโบราณนับถือกูว่านะ ก็คือ มนุษย์ต่างดาว -
ที่มีความเจริญกว่าเรา มาทิ้งวิทยาการไว้ให้พวกมนุษย์มากกว่า " ผมพูดต่อ
" อาจจะจริง ก็ได้นะ เจ้าอ้น " อาเชษ เออ ออไปกับผม
" เอาเถอะ จะเป็น คน หรือว่า เป็นมนุษย์ต่างดาวมาวาด ก็ขอให้เป็นของเก่าก็พอ -
ไม่ใช่เพิ่งมาวาดเมื่อ 50 ปีที่แล้วนา " ไอ้กุ๋นพูดขำๆ
" ไม่ใช่หรอก มึง ถ้าวาดรุ่นหลัง ต้องสวยกกว่านี้เดะ 55 " ผมก็เลยพูดขำ ๆ
ตามมันไป
ขอบคุณครับ
ขอบคุณมากๆๆคัฟ
ขอบคุณครับ