Faraway : รักหรือไม่ ถามใจน่าจะรู้ 2
Begin First Love…ผมเรียนที่นั่นเป็นเวลาสามปีผ่านไป เร็วเนอะ? ชีวิตเรื่อยเปื่อย สนุกสนานตามประสาของพวกเด็กฝรั่ง เรื่องความรักน่ะหรอ ยังไม่รู้จักหรอก แต่ตอนนี้ในคลาสผมก็รู้จักบ้างแล้วเพราะมันก็โตๆกันแล้วเด็กพวกนี้ ผมอายุมากกว่ามันปีนึง เลยสูงกว่าชาวบ้านเค้าเยอะ เป็นพี่เบิ้มเลยละ ไม่มีใครกล้าหือ เพราะผมกระทืบยับ! ห้าๆ แต่ไม่ค่อยมีเรื่องหรอก ยังเด็ก ผมจะเล่าความรักครั้งแรกให้ฟังรักแรกของผมเกิดขึ้นตอนมอหนึ่ง (แก่แดดนะเนี่ย) เทอเป็นลูกครึ่งไทยแขก (อิสลามน่ะแหละ) ความคมของหน้าเธอคนนั่นไม่แพ้ใครเลย กับผู้หญิงผิวสีแทนหน้าคม ผมชอบมองหน้าเธอมากเลยแหละจนเราคบกันได้สองปี คบกันแบบเด็กๆน่ะ ไม่มีอะไรหรอก ถึงผมจะคิดก็เถอะ ก็นะผมอายุมากกว่าเด็กในห้องทุกคนปีนึงนี่หว่า เห้อๆ เราคบกันไปไม่มีปัญหาอะไร จนเพื่อนผมไอ้เจมส์ มันบอกผมว่าแฟนผมน่ะ แอบคบกะอีกคนอยู่ ผมเป็นคนมีเหตุผลนะ พอรู้ก็ตอบไปแค่ อืม ขอบใจที่บอก แล้วก็ถามรายละเอียดว่าใคร ที่ไหน ก็รู้ว่าเด็กนอกโรงเรียน บ้านอยู่แถวบ้านแฟนผม ผมก็กลายเป็นคนเฉยชาไปเลยแหละ เพราะไม่ชอบใช้แฟนร่วมกับใคร เทอคนนั้นเองก็ไม่รู้หรอกทำไมผมถึงเปลี่ยนไปมากขนาดนี้ผมไม่ทักก่อนเลย แต่ถ้าเธอทักก็โอเค ไม่โทรหาให้เธอโทรมาเอง อะไรแบบนี้แหละจนสุดท้ายเทอทนไม่ไหว ขอเลิก ผมก็โอเค และเราเลิกกันด้วยเหตุผลที่ว่า ผมไม่สนใจเธอเลย ก็ช่างเหอะรักครั้งนั้นเป็นรักครั้งแรก รักแห่งความทรงจำ ตอนนี้เธอรู้สาเหตุจริงๆแล้วว่าทำไมเราเลิกกันเธอขอโทษ ใหญ่เลยผมก็ไม่ได้ว่าไรผมมันคนชิวๆ บ้าบิ่น อะไรที่คนอื่นไม่กล้าทำอะผมทำมาจะหมดแล้ว ห้าๆ คำถามที่ผมถามเพื่อนๆในห้องบ่อยๆก็คงจะเป็น Why you care?
รักครั้งต่อไปก็มีมาเรื่อยๆ คนที่สอง สาม สี่ และห้าตอนนี้ผมอยู่มอสี่แล้ว (เห้ย? เร็วเวอร์มาก) ก็นะไม่รู้จะเล่าเรื่องความรักของห้าคนนี้ทำไม คิดว่าคงไม่มีใครอยากอ่านหรอก จริงมั้ย? ห้าๆ
การขึ้นมอสี่นั้นคือการเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่มากๆสำหรับผมและเพื่อนๆเพราะการเลือกเพื่อนร่วมห้องจะถูกเลือกใหม่หมดตามสายการเรียนที่ได้เลือก เพื่อนๆที่เคยเรียนด้วยกันมาตั้งแต่เด็กๆก็ต้องแยกออกจากกันทางใครทางมัน หลายคนกลับไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ เหลือที่เรียนต่อที่เดิมบ้างนิดหน่อย รวมทั้งผมอีกคนที่เลือกเรียนที่เดิม วันแรกของการเปิดเรียนมอสี่ ผมตื่นเต้นนะเพราะเพื่อนในห้องไม่รู้จักใครเลย? เด็กใหม่ทั้งหมดเลย แต่ที่เหมือนเดิมก็คงเป็นชายหก หญิงหก นี่แหละ โหลนึงจริงๆ แต่ตอนนี้รู้สึก (แค่เดาเอา ความคิดตอนนั้นอะนะ) ว่ามีผู้ชายครบหกคนเลย เยี่ยม! เพื่อนกุเยอะ ห้าๆ การจัดที่นั่งเรียนของครูฝรั่งและเด็กฝรั่งเค้าไม่เรื่องมากนะ นั่งเรียงตามเลขที่เลยแหละ ซึ่งจุดเริ่มต้นของเรื่องจริงๆจะเริ่มขึ้นแล้ว… ขอบคุนมากมายคราบ อ่านแลววว พึ่งมาย้ายหรอๆ ขอบคุณคับ ขอบคุณมากๆ นะครับ ขอบคุนมากนะคับ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]